INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2009 r. (data wpływu 30 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 26 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 26 listopada 2009 r.) o doprecyzowanie informacji zawartych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma transportowa Wnioskodawczyni nabyła samochód ciężarowy do działalności. Samochód ujęto w ewidencji środków trwałych.

Zakupu dokonano w marcu 2009 r. od dostawcy niemieckiego. w ewidencji VAT środek ten został ujęty jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Wystąpił więc podatek należny, jak i naliczony z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, że w przypadku nabycia samochodu będącego przedmiotem wniosku, kwotę podatku naliczonego nie stanowiło 60% kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – nie więcej niż 6.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży w miesiącu październiku 2009 r. przedmiotowego samochodu powstaje obowiązek naliczenia podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z rozdziałem 6 „Zwolnienia od podatku oraz szczególne warunki stosowania tych zwolnień”, § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT z dnia 27 kwietnia 2004 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zdaniem Zainteresowanej jest to sprzedaż zwolniona od VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (art. 86 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 7, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni dokonała w miesiącu marcu 2009 r. wewnatrzwspólnotowego nabycia samochodu ciężarowego od niemieckiego dostawcy. z tego tytułu wystąpił podatek należny oraz naliczony. Samochód ten ujęto w ewidencji środków trwałych.

Art. 41 ust. 1 ustawy wskazuje, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336) obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Art. 86 ust. 3 ustawy wskazuje, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zainteresowana wskazała, iż zamierza sprzedać zakupiony w miesiącu marcu 2009 r. samochód ciężarowy. Przedmiotowy samochód został nabyty wewnątrzwspólnotowo do działalności. Poinformowała również, że w przypadku nabycia samochodu będącego przedmiotem wniosku, kwotę podatku naliczonego nie stanowiło 60% kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – nie więcej niż 6.000 zł.

Dokonując zatem analizy informacji zawartych we wniosku oraz powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwać zwolnienie od sprzedaży samochodu będącego przedmiotem wniosku, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia. Nie zostaną bowiem spełnione jednocześnie dwa warunki zawarte w tym przepisie, od spełnienia których uzależnione jest zwolnienie od podatku. Ponieważ, pomimo, iż okres używania samochodu ciężarowego przez Wnioskodawczynię do dnia sprzedaży wynosić będzie więcej niż pół roku, co kwalifikuje go jako towar używany, to jednak przy jego nabyciu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Reasumując, przy sprzedaży samochodu ciężarowego będącego przedmiotem wniosku, Zainteresowana będzie miała obowiązek naliczenia podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.