INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 11 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy dostawie urządzeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 11 lutego 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy dostawie urządzeń.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać urządzenia wykorzystywane do produkcji energii cieplnej w wyniku spalania miału węglowego.

W skład urządzeń wykorzystywanych do produkcji energii cieplnej wchodzą:

• kocioł wodny – wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 1972,
• wyposażenie kotłowni – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 1981,
• kotły WR5 – 3 sztuki – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 1987,
• zespół prądotwórczy – wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 1983,
• wentylatory wyciągowe – 3 sztuki – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 1988,
• przenośnik taśmowy – 2 sztuki – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 1988,
• przenośnik taśmowy – 2 sztuki – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 1983,
• przepływomierz elektromagnetyczny – wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 2004,
• stacja zmiękczania – wprowadzona do ewidencji środków trwałych w roku 1999,
• odgazowywacz próżniowy – wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 2007,
• instalacja odpylająca – 2 sztuki – wprowadzone do ewidencji środków trwałych w roku 2000,
• przyrząd pomiarowy ilości ciepła – 2 sztuki – wprowadzony do ewidencji środków trwałych w roku 2000.

Ww. urządzenia Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych w okresie od 1972 r. do 2007 r. W stosunku do urządzeń, które zostały nabyte po dniu 1 marca 1993 r. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Wymienione urządzenia służą wyłącznie do czynności opodatkowanych, gdyż wytwarzana energia cieplna jest sprzedawana innemu przedsiębiorstwu z 22% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować przy sprzedaży wymienionych urządzeń...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży urządzeń zastosowanie ma przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Urządzenia przyjęte do ewidencji środków trwałych przed wejściem w życie ustawy w roku 1993 zostaną zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, natomiast urządzenia zakupione po wejściu w życie ustawy o podatku od towarów i usług, co do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zostaną przy sprzedaży opodatkowane na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel(…).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl ogólnej zasady, zawartej w art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do tej ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zwolnieniem od podatku została objęta – zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

We wniosku wskazano, iż Spółka zamierza dokonać zbycia urządzeń wykorzystywanych w dotychczasowej działalności do produkcji energii cieplnej. W związku z zakupem urządzeń wprowadzonych do ewidencji środków trwałych w okresie od 1972 r. do 1988 r., tj.: kotła wodnego, wyposażenia kotłowni, trzech kotłów WR5, zespołu prądotwórczego, trzech wentylatorów wyciągowych oraz czterech przenośników taśmowych, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Przy nabyciu przyrządów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych przez Spółkę w latach 1999–2007, czyli: stacji zmiękczania, odgazowywacza próżniowego, dwóch instalacji odpylających oraz dwóch przyrządów pomiarowych ilości ciepła, przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych. Urządzenia od dnia zakupu były wykorzystywane przez Spółkę w opodatkowanej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w sprawie należy stwierdzić, że dostawa urządzeń nabytych przez Spółkę przed dniem 1 marca 1993 r., z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, na mocy powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2. W odniesieniu do dostawy pozostałych urządzeń wymienionych we wniosku, Spółka nie będzie mogła zastosować zwolnienia, ze względu na niespełnienie wymogów określonych w tych przepisach. W takich okolicznościach zastosowanie będzie miała zasada ogólna, wyrażona w art. 41 ust. 1 ustawy, tj. dostawa tych urządzeń będzie podlegała opodatkowaniu podstawową, 22% stawką podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazuje się, że kwestia dotyczącą stawki podatku obowiązującej przy zbyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz budynkami i budowlami posadowionymi na tym gruncie, została rozstrzygnięta w interpretacji nr ITPP2/423-22a/10/EB.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.