INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 13 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania nagrody w postaci subwencji do przychodów z działalności gospodarczej w części dotyczącej:

• przychodów przeznaczonych na zakup (wytworzenie) środków trwałych (lub wartości niematerialnych i prawnych) - jest prawidłowe,
• pozostałych przychodów - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania nagrody w postaci subwencji do przychodów z działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako laureat programu wspierania transferu technologii INNOWATOR organizowanego przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej (FNP) w wyniku opracowania innowacyjnego projektu wygrał nagrodę w postaci subwencji na realizację nagrodzonego projektu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Kwota subwencji zostanie przeznaczona na realizację działań opisanych w biznesplanie przygotowanym przez podatnika i zaakceptowanym przez Fundację m.in. na:

• wyposażenie i koszty operacyjne przedsiębiorstwa w tym koszty realizacji strony www,
• obsługę finansowo-księgową,
• realizację sprzętową i programową innowacyjnego urządzenia,
• koszty prototypowania,
• zakup niezbędnych podzespołów,
• usługi przedsiębiorstw zewnętrznych i wynagrodzenia własne,
• wykonanie badań funkcjonowania urządzenia, wykonanie dokumentacji i materiałów reklamowych,
• opracowanie założeń dla systemu zdalnego monitorowania.
  
  

Należy podkreślić, iż adresatami programu INNOWATOR mogli być tylko młodzi uczeni (doktoranci i doktorzy). Wnioskodawca posiada tytuł naukowy doktora nauk technicznych przyznany przez Politechnikę w zakresie elektroniki, zatem udział w programie INNOWATOR miał charakter naukowo-poznawczy i był ukierunkowany na rozwijanie działalności naukowej w dziedzinie, w której podatnik się specjalizuje.

Program INNOWATOR składał się z kilku etapów tj. I etap polegał na intensywnym praktycznym szkoleniu obejmującym zasady i sposób prowadzenia działalności gospodarczej, szkolenie trwało 2-4 miesięcy i zakończyło się przygotowaniem biznesplanów. W II etapie przeprowadzono konkurs na najlepszy biznesplan. W wyniku wyboru najbardziej atrakcyjnych biznesplanów nagrodzono pomysły, które mają otrzymać dofinansowanie FNP na realizację projektu - w tym wybrano innowacyjny projekt podatnika. Natomiast III etap składał się z negocjacji z zewnętrznymi instytucjami finansowymi (wsparcie FNP).

Subwencja została podzielona na dwie raty, z których jedna już została wypłacona, natomiast druga ma zostać przekazana podatnikowi dopiero po zaakceptowaniu przez Fundację sprawozdania z wykorzystania pierwszej raty subwencji. Wnioskodawca zobowiązany jest zapewnić odrębną ewidencję wpływów i wydatków w ramach realizacji subwencji na wyodrębnionym koncie księgowym. Ponadto jest zobowiązany do umieszczania logo Fundacji oraz informacji o dofinansowaniu projektu w publicznych dokumentach dotyczących projektu oraz na stronie www.

Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej jako podmiot pomagający polskim naukowcom opracowała program INNOWATOR w celu:

• zaznajomienia naukowców z zasadami działalności biznesowej,
• wspierania uznanych przez środowisko naukowców i zespołów badawczych pracujących w tych obszarach nauki, które posiadają znaczenie dla rozwoju cywilizacyjnego kulturowego i gospodarczego Polski oraz jej międzynarodowego prestiżu,
• wspierania transferu polskich osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej,
• wsparcia naukowców w przygotowaniu innowacyjnych projektów na etapie przed komercjalizacją (doradztwo i pomoc finansowa),
• wsparcia innowacyjnych pomysłów (technologie, produkty i usługi),
• wspierania transferu technologii.
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość jak zaklasyfikować powyższą subwencję na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie czy subwencja stanowi przychód na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Mając na uwadze powyżej opisany stan faktyczny, pytanie dotyczy sposobu zakwalifikowania powyższej subwencji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie: Czy subwencja stanowi przychód niepodlegający opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy przyznana subwencja z tytułu opracowania innowacyjnego projektu w ramach udziału w programie wspierania transferu technologii INNOWATOR nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w zakresie, w jakim zostanie przeznaczona na zakup środków trwałych podlegających amortyzacji na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Założeniem programu INNOWATOR, którego Wnioskodawca jest laureatem jest:

• wspieranie uznanych przez środowisko naukowców i zespołów badawczych pracujących w tych obszarach nauki, które posiadają znaczenie dla rozwoju cywilizacyjnego, kulturowego i gospodarczego Polski oraz jej międzynarodowego prestiżu,
• wspieranie transferu polskich osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej.
  
  

Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej jako podmiot pomagający polskim naukowcom opracowała program INNOWATOR w celu:

- zaznajomienia naukowców z zasadami działalności biznesowej,

- wspierania uznanych przez środowisko naukowców i zespołów badawczych pracujących w tych obszarach nauki, które posiadają znaczenie dla rozwoju cywilizacyjnego, kulturowego i gospodarczego Polski oraz jej międzynarodowego prestiżu,

- wspierania transferu polskich osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej,

- wsparcia naukowców w przygotowaniu innowacyjnych projektów na etapie przed komercjalizacją (doradztwo i pomoc finansowa),

- wsparcia innowacyjnych pomysłów (technologie, produkty i usługi),

- wspierania transferu nowych technologii do przemysłu.

Należy podkreślić, iż adresatami programu INNOWATOR mogli być tylko młodzi uczeni (doktoranci i doktorzy). Wnioskodawca posiada tytuł naukowy doktora nauk technicznych przyznany przez Politechnikę w zakresie elektroniki, zatem udział w programie INNOWATOR miał charakter naukowo-poznawczy i był ukierunkowany na rozwijanie działalności naukowej w dziedzinie, w której podatnik się specjalizuje. Program INNOWATOR składał się z kilku etapów tj. I etap polegał na intensywnym praktycznym szkoleniu obejmującym zasady i sposób prowadzenia działalności gospodarczej, które zakończyło się przygotowaniem biznesplanów. W II etapie przeprowadzono konkurs na najlepszy biznesplan. W wyniku wyboru najbardziej atrakcyjnych biznesplanów nagrodzono pomysły, które mają otrzymać dofinansowanie FNP na realizację projektu - w tym wybrano innowacyjny projekt podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż działalnością Fundacji — organizatora programu, którego Wnioskodawca jest laureatem - jest wspomaganie inicjatyw inwestycyjnych służących polskiej nauce subwencja przyznana podatnikowi nie podlega opodatkowaniu w zakresie, w jakim zostanie przeznaczona na zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki poniesione na usługi pomocnicze związane z realizacją projektu typu usługi księgowe, prawne itp. należy zaklasyfikować jako składnik środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji wydatki ponoszone na różnego rodzaju usługi pomocnicze niezbędne do wytworzenia środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych będą zwiększać wartość tych ostatnich. Wynika to z faktu, iż wsparcie finansowe od Fundacji uzyskano w wyniku wygrania konkursu na najbardziej innowacyjny projekt transferu technologii, tym samym wszelkie wydatki pokrywane z subwencji w celu realizacji nagrodzonego projektu nie powinny być zaliczone do przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stany faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie tut. Organ podatkowy pragnie zauważyć, iż Wnioskodawca uzasadniając zajęte stanowisko w sprawie powołuje się na art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej jednak mając na uwadze merytoryczną treść wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie, a w szczególności treści przedstawionego we wniosku pytania, tutejszy Organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze przepisy art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na płaszczyznę przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własności lub współwłasności podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcie do używania: maszyny, urządzenia (…), inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (…) zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartości początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 -18, uważa się:

• w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,

• w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia.
  
  

Przepis art. 22g ust. 3 ww. ustawy stanowi, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji (…).

Za koszt wytworzenia zgodnie z art. 22g ust. 4 powoływanej ustawy, uważa się w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do koszu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kwota subwencji zostanie przeznaczona na realizację działań opisanych w biznesplanie m.in. na: wyposażenie i koszty operacyjne przedsiębiorstwa, obsługę finansowo – księgową, realizację sprzętową i programową innowacyjnego urządzenia, koszty prototypowania, zakup niezbędnych podzespołów, usługi przedsiębiorstw zewnętrznych i wynagrodzenia własne, wykonanie badań funkcjonowania urządzenia, wykonanie dokumentacji i materiałów reklamowych, opracowanie założeń dla systemu zdalnego monitorowania.

Biorąc pod uwagę treść przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę nagroda w postaci subwencji, która zostanie przeznaczona na nabycie lub wytworzenie środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji środki przeznaczone na ten cel, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast pozostałe środki, które nie zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków związanych bezpośrednio z zakupem (czy wytworzeniem) środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 powoływanej ustawy, będą stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu.

Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż środki przeznaczone m.in. na: wyposażenie i koszty operacyjne przedsiębiorstwa, obsługę finansowo – księgową, wynagrodzenia własne, materiały reklamowe nie stanowią elementu koszu wytworzenia środka trwałego. W konsekwencji środki przeznaczone na powyższe cele stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie przychód (dochód) ten, nie korzysta z żadnego ze zwolnień przewidzianych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani z zaniechania poboru podatku. Ustawodawca w żadnym z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidział zwolnienia z opodatkowania tego typy przychodów.

Reasumując, na tle powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że tylko ta część środków pochodzących z nagrody w postaci subwencji, która zostanie przeznaczona na nabycie (wytworzenie) we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu. Natomiast pozostała część nagrody stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.