INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.12.2009 r. (data wpływu 11.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

O. Sp. z o.o. prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową. W listopadzie 2009 roku Spółka podpisała umowę z Izbą Celną w B. na zorganizowanie i przeprowadzenie szkoleń języka angielskiego i niemieckiego dla określonej liczby osób.Umowa trwa od 13.11.2009 do 31.03.2011 r.
Zgodnie z umową:

„
1. Rozliczenie usługi określonej umową odbywać się będzie w trzech okresach rozliczeniowych płaconych w terminie 14 dni od daty otrzymania od wykonawcy faktur VAT.
2. Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć Zamawiającemu fakturę VAT za poszczególne okresy rozliczeniowe w terminach:

• faktura VAT – (za okres rozliczeniowy od 16.11.2009 do 31.03.2010) w miesiącu listopadzie 2009 r. nie później jednak niż do 20 listopada 2009 r.
• II faktura VAT – (za okres rozliczeniowy od 01.04.20

• faktura VAT – (za okres rozliczeniowy od 16.11.2009 do 31.03.2010) w miesiącu listopadzie 2009 r. nie później jednak niż do 20 listopada 2009 r.
• II faktura VAT – (za okres rozliczeniowy od 01.04.2010 do 31.10.2010) – w miesiącu maju 2010 r. nie później jednak niż do 14 maja 2010 r.
• III faktura VAT – (za okres rozliczeniowy od 01.11.2010 do 31.03.2011) w miesiącu październiku 2010 r., nie później jednak niż do 14 października.”
  
  

Przedstawione zdarzenie dotyczy okresu podatkowego – roku 2009. 2010, 2011.
Faktura za I okres rozliczeniowy została wystawiona 13.11.2009 r. oraz uregulowania 23.11.2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Co stanowić będzie datę uzyskania przychodu zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. czy będzie to data wystawienia faktury VAT czy koniec okresu rozliczeniowego)...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 3a i 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „ (ust. 3a) za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przy czym (ust. 3c) jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.”

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym powyżej strony umowy ustaliły, iż rozlicznie usługi odbywać się będzie w trzech okresach rozliczeniowych, przy czym wystawienie faktury będzie następowało w określonym przez umowę terminie. W związku z tym datą powstania przychodu będzie ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego (nie data wystawienia faktury czy uregulowania należności). I tak dla I okresu rozliczeniowego datą powstania przychodu będzie 31.03.2010, mimo iż faktura wystawiona będzie w listopadzie 2009; dla II okresu rozliczeniowego – 31.10.2010, mimo iż faktura wystawiona będzie w maju 2010 r.; dla III okresu rozliczeniowego – 31.03.2011, mimo iż faktura wystawiona będzie w październiku 2010 r.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) stwierdzam co następuje:

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast moment uzyskania przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a tej ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. W myśl art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego. Natomiast art. 12 ust. 3e stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.Przepis art. 12 ust. 3c jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisu art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającego generalne zasady podatkowego momentu rozpoznawania przychodu związanego z działalnością gospodarczą. Ustawa przewiduje rozpoznanie przychodu podatkowego na zasadzie określonej w art. 12 ust. 3c wyłącznie jeżeli:

• wynika on z wykonanej usługi,
• strony ustalą, że rozliczenie następuje w okresach rozliczeniowych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia okresu rozliczeniowego. Wobec powyższego, wykładnia tego terminu wymaga odniesienia się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. Przywołując internetowy słownik języka polskiego (http://sjp.pwn.pl) „okres” to czas trwania czegoś, przedział czasowy, wyodrębniony ze względu na określone wydarzenie, czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg, natomiast „rozliczenie” to uregulowanie wzajemnych należności, załatwienie z kimś spraw finansowych. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych okres rozliczeniowy oznacza zatem stały przedział czasowy, wyodrębniony ze względu na obowiązek uregulowania przez dane podmioty spraw finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok itp.

Organ podatkowy pragnie podkreślić, iż aby uznać, że usługa jest rozliczana w okresie rozliczeniowym nie wystarczy samo zawarcie takiego stwierdzenia/zapisu o treści: „strony ustaliły, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych” w umowach z kontrahentami, czy określenie kwoty wynagrodzenia za świadczone usługi w odniesieniu do tego okresu. Istotne są także pozostałe postanowienia umowy, w tym dotyczące okresów płatności za wykonywaną usługę, a jak wynika ze złożonego wniosku, płatność za usługę jest dokonywana w okresach innych niż koniec umownych okresów rozliczeniowych, a mianowicie w terminie 14 dni od daty otrzymania przez klienta wystawionych przez Spółkę faktur VAT. W innych niż cykliczne okresach wystawiane są także faktury, przeważnie jest to pierwszy z miesięcy (albo bezpośrednio go poprzedzający), w przedziale czasowym (za każdym razem innej długości), za który Spółka wystawia fakturę za wykonaną usługę. Biorąc powyższe pod uwagę, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lecz art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza, że przychód powstaje z dniem zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, w przedmiotowej sprawie - wystawienia faktury lub uregulowania płatności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Ponadto organ podatkowy zauważa:

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 03.11.2009 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego wskazanego w poz. 53 wniosku ORD-IN , zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.