INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009r. (data wpływu 15 kwietnia 2009r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 czerwca 2009r. (data wpływu 25 czerwca 2009r.), z dnia 1 lipca 2009r., z dnia 2 lipca 2009r. oraz z dnia 14 lipca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przyznawanych kontrahentom zagranicznym bonusów -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania przyznawanych kontrahentom zagranicznym bonusów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 23 czerwca 2009r. (data wpływu 25 czerwca 2009r.), z dnia 1 lipca 2009r., z dnia 2 lipca 2009r. oraz z dnia 14 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące dwa stany faktyczne:

Wnioskodawca w celu zwiększenia liczby zamówień proponuje niektórym klientom zagranicznym "bonusy", jako procent od osiągniętego za dany okres obrotu, nieodnoszące się do konkretnych transakcji. Otrzymanie „bonusu" potwierdzane jest notą określającą kwotę, która wyliczana jest po zamknięciu danego roku obrotowego na podstawie osiągniętej sumy obrotów. Zapłata noty uiszczana jest w różnych terminach przelewem bankowym bądź w formie wzajemnej kompensaty.

W 2008 roku oraz w okresie od stycznia do kwietnia 2009 roku Wnioskodawca wystawił 2 noty:

w dniu 06.02.2008 roku dla klienta zagranicznego - Y na kwotę 24.638.32 euro, tj. 2% od łącznej wartości zakupów grupy zrealizowanych w 2007 roku na poziomie 1.231.915,89 euro. W celu przeliczenia noty na walutę polską Wnioskodawca zastosował średni kurs NBP z dnia 05.02.2008 roku. Notę Wnioskodawca uregulował w dniu 06.02.2008 roku dokonując wzajemnego potrącenia wierzytelności.

w dniu 07.04.2009 roku dla klienta zagranicznego - Z na kwotę 74.127,00 euro, tj. 2% od łącznej wartości zakupów grupy zrealizowanych w 2007 roku na poziomie 3.706.000 euro. W celu przeliczenia noty na walutę polską Wnioskodawca zastosował średni kurs NBP z dnia 06.04.2009 roku. Zapłata noty nastąpi w dwóch częściach: pierwszej płatności Wnioskodawca dokonał w dniu 18.03.2009 roku termin płatność drugiej części upływa w dniu 15.04.2009 roku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z zawartymi umowami odbiorca nie jest zobligowany do wykonywania żadnych czynności, a jedynym warunkiem otrzymania bonusu jest osiągnięcie wyznaczonego pułapu obrotów. Ponadto Wnioskodawca dodał, iż klienci zagraniczni:

Y - firma posiada oddziały na terenie Unii Europejskiej,
Z - firma posiada oddziały i przedstawicielstwa na terenie Unii Europejskiej i poza.

Przedmiotowe noty zostały wystawione na rzecz następujących klientów: Y - Holandia Z - Norwegia

Przyznane bonusy nie wiążą się z konkretną wysyłką tylko z sumą dokonanych zakupów przez grupę w ciągu roku. Wobec powyższego nie można określić czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę, czy też eksport.

Określenie „grupa" użyte we wniosku dotyczy oddziałów i przedstawicielstw na terenie różnych krajów posiadanych przez ww. klientów.

Przyznane bonusy nie wiążą się z konkretną wysyłką tylko z sumą dokonanych zakupów przez grupę w ciągu roku tj.:

1. bonus dotyczący spółki B D A, B 5, 6146 E, O, N jest związany z zakupami dokonanymi przez następujące podmioty:B D A, B/E 5, E, O, N,B D A/S, B, P A, D.
2. bonus dotyczący spółki VAN B, P.VAN L B B , L , AA Z, THE Njest związany z zakupami dokonanymi przez następujące podmioty:VAN L B, P.VAN L B JR.S B BV, L, AA Z, THE N,VAN L P T, S, 4 P P,VAN L B B, V, S, B.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznie zakwalifikowano operację przyznawania bonusów jako czynności niepodlegające ustawie o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacany nabywcy bonus z tytułu osiągnięcia przez niego odpowiedniej wielkości obrotów (nieodnoszący się do konkretnej transakcji) nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Stanowi jedynie pewnego rodzaju zachętę do osiągnięcia satysfakcjonujących Wnioskodawcę obrotów. Nie jest odpłatnością (wynagrodzeniem) za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, ponieważ żadna usługa nie została wykonana. Transakcja gospodarcza nie może jednocześnie stanowić dostawy towarów i świadczenia usług, a także nie może podlegać podwójnemu opodatkowaniu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 lipca 2009r. Wnioskodawca oświadczył, iż w związku ze złożonym wnioskiem oczekuje odpowiedzi co do skutków podatkowych dotyczących jego firmy. Nie oczekuje natomiast stanowiska tut. organu co do skutków podatkowych dla klientów, którym Wnioskodawca przyznał bonusy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, ust. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast na podstawie art. 29 ust. 4 ww. ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Wnioskodawca klientom pochodzącym z Unii Europejskiej i poza nią, proponuje „bonusy" jako procent od osiągniętego za dany okres obrotu.

Bonusy te są, zdaniem Wnioskodawcy, mają na celu zwiększenie liczby zamówień przez kontrahentów zagranicznych.

Wypłacany nabywcy bonus z tytułu osiągnięcia przez niego odpowiedniej wielkości obrotów nie podlega, zdaniem Wnioskodawcy, ustawie o podatku od towarów i usług. Przyznane bonusy nie wiążą się z konkretną wysyłką tylko z sumą dokonanych zakupów przez grupę w ciągu roku. Wobec powyższego nie można określić czy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę, czy też eksport.

Określenie „grupa" użyte we wniosku dotyczy oddziałów i przedstawicielstw na terenie różnych krajów posiadanych przez ww. klientów.

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od powyższej zasady przewidziano jednak szereg odstępstw, w zależności od rodzaju wykonywanej usługi, wymienionych w ust. 2-6 i art. 28 cyt. ustawy. W tym miejscu należy jednocześnie zauważyć, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które wykonane zostały w danym państwie, a ściślej te czynności, które na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług uznane zostały za wykonane w danym kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje bowiem miejsce opodatkowania. Ma to szczególnie istotne znaczenie w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia, w takiej sytuacji, wskazuje jednocześnie na państwo, w którym dana czynność powinna zostać opodatkowana.

Zatem w przypadku usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, zgodnie z cyt. art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, rozliczenie podatku związanego z przedmiotowymi usługami odbywa się na zasadach obowiązujących w państwie świadczenia usługi, co oznacza, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu w kraju Wnioskodawcy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, iż wypłacony nabywcom bonus nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, iż tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga kwestii ewentualnego uznania wypłacanych bonusów za rabat, bowiem nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie oraz nie postawiono pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.