INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 31 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania spadku z Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania spadku z Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest obywatelką Wielkiej Brytanii, od 1988 r. posiada kartę stałego pobytu i od tego czasu pomijając krótkie wyjazdy, nieprzerwanie przebywa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim z Polakiem.

W Polsce znajduje się jej ośrodek życiowy. Wnioskodawczyni pracowała zawodowo do 31 grudnia 2008 r., rozliczając się regularnie z polskim urzędem skarbowym.

W dniu 16 sierpnia 2008 r. zmarła ciotka Wnioskodawczyni, pozostawiając testament z dnia 25 września 2006 r., w którym powołała do części spadku Wnioskodawczynię. Wola spadkodawczyni została potwierdzona pismem wydanym przez District Probate Registry z dnia 23 grudnia 2008 r. Podatek został skalkulowany w stosunku do całości spadku, a następnie w całości zapłacony.

Dowód:

1. Dokument „Calculation of Inheritance Tax" (HM Revenue Customs) wydany dnia 28 lutego 2009 r.
2. Pismo HM Revenue Customs wystawione dnia 4 marca 2009 r., potwierdzające pełną zapłatę podatku od spadku.

Ponieważ cały podatek od spadku został uregulowany, Wnioskodawczyni była nieświadoma, że polski urząd podatkowy może mieć jakiekolwiek żądania w tym zakresie, ponieważ:

1. Należny podatek został zapłacony władzom finansowym w Wielkiej Brytanii.
2. Spadek powstał poza granicami Polski i nadal pozostaje poza jej granicami (i najprawdopodobniej pozostanie w Wielkiej Brytanii ponieważ Wnioskodawczyni tam planuje spędzić emeryturę).

Po ostatnim pobycie w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni wróciła do Polski (jako obywatelka UE korzystająca z prawa swobodnego przemieszczania się w UE i mająca niezbywalne prawo przebywania z rodziną) i uważa, że nie powinna być z tego tytułu karana podatkiem od spadku w Polsce.

Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku gdyby polski organ podatkowy nałożyłby na nią obowiązek zapłaty podatku od przyjętego spadku doszłoby do sytuacji, w której organy obu państw domagają się daniny z tego samego tytułu. Wnioskodawczyni uważa, że taka sytuacja byłaby sprzeczna nie tylko z zasadami współżycia społecznego, ale również naruszała by zasadę zakazu podwójnego opodatkowania.

Między Polską a Wielką Brytanią podpisana została Konwencja w sprawie unikania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i od zysków majątkowych, a zatem ww. Konwencja nie ma zastosowania do sytuacji w jakiej znalazła się Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni powołuje się na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Strasburgu, gdzie wskazano, iż „Niezgodne z gwarantowaną przez dyrektywę Nr 88/361 zasadą swobody przepływu kapitału są odmienne metody obliczania podatku od spadków stosowane w przypadku spadkobierców zamieszkałych w państwie członkowskim UE innym niż państwo stałego zamieszkania” (wyrok ETS z unia 11 grudnia 2003 r. sygn. akt C-364/01).

„Połączone przepisy art. 56 WE i 58 WE sprzeciwiają się przepisom państwa członkowskiego dotyczącym obliczania podatków od spadku i podatków od przeniesienia własności należnych w związku z dziedziczeniem nieruchomości położonej w państwie członkowskim, które nie przewidują możliwości odliczenia długów obciążających te nieruchomości w przypadku, gdy spadkodawca w chwili śmierci nie zamieszkiwał w tym państwie, lecz w innym państwie członkowskim, podczas gdy taka możliwość jest przewidziana w przypadku, gdy spadkodawca w chwili śmierci zamieszkiwał w państwie położenia nieruchomości będącej przedmiotem spadku.” (wyrok ETS C-11/07 z dnia 11 września 2009 r.)

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni zapłaciła już brytyjskim organom podatkowym właściwym ze względu na miejsce położenia spadku podatek, zostanie na Nią, jako na osobę przebywającą na terenie RP na podstawie karty stałego pobytu, nałożony obowiązek rozliczenia się z tego tytułu również z organami podatkowymi w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawczyni, konieczność zapłacenia podatku od spadku polskim organom podatkowym, będzie dalece krzywdząca i sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Nałożenie na Wnioskodawczynię obowiązku zapłaty podatku od spadku również w Polsce będzie Jej zdaniem naruszeniem zakazu podwójnego opodatkowania. W związku z tym, że nie istnieje akt prawny, który bezpośrednio regulowałby zagadnienie podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od spadków i darowizn w drodze szerokiej interpretacji za właściwe uznać należy w ocenie Wnioskodawczyni odpowiednie stosowanie przepisów Konwencji w sprawie unikania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatku dochodowego i od zysków majątkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym w sytuacji nabycia w spadku przedmiotów lub praw majątkowych znajdujących się lub wykonywanych za granicą, czynnikiem decydującym o podleganiu ustawie o podatku od spadków i darowizn jest posiadanie przez spadkobiercę obywatelstwa polskiego lub stałego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili otwarcia spadku. Zatem spadkobierca, który w chwili otwarciu spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Na podstawie art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy, przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia. (art. 6 ust. 4 ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest obywatelką Wielkiej Brytanii, od 1988 r. posiada kartę stałego pobytu i od tego czasu pomijając krótkie wyjazdy, nieprzerwanie przebywa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim z Polakiem.

W Polsce znajduje się jej ośrodek życiowy. Wnioskodawczyni pracowała zawodowo do 31 grudnia 2008 r., rozliczając się regularnie z polskim urzędem skarbowym.

W dniu 16 sierpnia 2008 r. zmarła ciotka Wnioskodawczyni, pozostawiając testament z dnia 25 września 2006 r., w którym powołała do części spadku Wnioskodawczynię. Wola spadkodawczyni została potwierdzona pismem wydanym przez District Probate Registry z dnia 23 grudnia 2008 r. Podatek został skalkulowany w stosunku do całości spadku, a następnie w całości zapłacony.

Spadek powstał poza granicami Polski i nadal pozostaje poza jej granicami (i najprawdopodobniej pozostanie w Wielkiej Brytanii ponieważ Wnioskodawczyni tam planuje spędzić emeryturę).

Stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), Konwencja dotyczy podatków od dochodu i od zysków majątkowych, bez względu na sposób ich poboru, pobieranych na rzecz Umawiającego się Państwa, jego jednostek terytorialnych lub organów lokalnych.

Na podstawie ust. 2 Konwencji, za podatki od dochodu i od zysków majątkowych uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu albo od części dochodu, włączając podatki od zysków z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego.

Zgodnie z ust. 3, do obecnie istniejących podatków, których dotyczy Konwencja, należą w szczególności:

1. w Zjednoczonym Królestwie:
   
   
   1. podatek dochodowy (the income tax),
   2. podatek od spółek (the corporation tax), oraz
   3. podatek od zysków majątkowych (the capital gains tax),
      
      
2. w Polsce:
   
   
   1. podatek dochodowy od osób fizycznych, oraz
   2. podatek dochodowy od osób prawnych.

Ustęp 4 Konwencji stanowi, że dotyczy ona również wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej Konwencji będą pobierane przez którekolwiek Umawiające się Państwo obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe organy Umawiających się Państw poinformują się wzajemnie o zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych.

Zgodnie z powyższym Konwencja ta dotyczy wyłącznie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, co oznacza, że w Polsce ma ona zastosowanie jedynie do podatków dochodowych, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych. W powołanej Konwencji nie został natomiast wymieniony podatek od spadków i darowizn, który jest wprawdzie podatkiem majątkowym, jednakże opodatkowaniu podlega nabycie majątku (jego powiększenie) w drodze spadku lub darowizny.

Stanowisko to potwierdza również analiza zapisów Modelowej Konwencji OECD, będącej wzorem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę i Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są co prawda źródłem powszechnie obowiązującego prawa, jednakże stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W świetle Komentarza do art. 22 Konwencji Modelowej, opodatkowanie majątku, o którym mowa w tym artykule dotyczy tylko podatków od majątku, z wyłączeniem podatków od majątku nieruchomego, spadków i darowizn, i z przeniesienia zobowiązań (pkt 1 Komentarza do art. 22 Konwencji Modelowej).

Jak wynika z powyższego, przepisy powołanej umowy nie mają zastosowania do nabytego przez Wnioskodawczynię spadku, zatem zapłacenie w Wielkiej Brytanii określonej kwoty podatku od spadku zgodnie z prawem tam obowiązującym, nie zwalnia od uiszczenia należnego podatku według prawa polskiego.

Zatem, wysokość podatku od spadków i darowizn dla Wnioskodawczyni, która – jak wynika z treści wniosku - w chwili otwarcia spadku miała miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostanie ustalona w oparciu o przepisy art. 9 i 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn z uwzględnieniem ulg i zwolnień przewidzianych ustawą.

Końcowo wskazać należy, iż podatek zapłacony zgodnie z przepisami prawa w Wielkiej Brytanii jako ciężar nabytego spadku podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.