INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2010 r. (data wpływu 17.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie złożenia zawiadomienia dotyczącego wyboru roku podatkowego Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie złożenia zawiadomienia dotyczącego wyboru roku podatkowego Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka została zawiązana aktem notarialnym w dniu 24.09.2009 r. Jest zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonym przez Sąd Rejonowy. W dziale 1 Rubryka 4 Odpisu widnieje informacja o zawarciu umowy Spółki - 24.09.2009 r.

W dniu 05.10.2009 r. Spółka złożyła zgłoszenie identyfikacyjne na druku NIP-2 podając w nim jako datę rozpoczęcia działalności dzień 24.09.2009 r.

Wraz ze zgłoszeniem NIP-2 złożono umowę Spółki (akt notarialny Rep…..) zawierającą postanowienia, iż:

„Rokiem obrotowym spółki jest rok kalendarzowy (par. 24 pkt 2 ).”

„Pierwszym rokiem obrotowym jest okres od dnia rejestracji do końca 2010 roku (par. 24 pkt 3).”

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Na podstawie art. 8 ust. 2a w/w ustawy w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Spółka określiła w umowie, że rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, a następnie określiła ze pierwszy rok obrotowy będzie trwał od dnia rejestracji do końca 2010 r.

Wprawdzie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych posługują się pojęciem „roku podatkowego” a nie „roku obrotowego”, jednak zgodnie z definicją roku obrotowego zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę.

Uwzględniając obowiązujące Spółkę przepisy ustawy o rachunkowości rok obrotowy określony w umowie Spółki jest tożsamy z rokiem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy złożenie (w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności) umowy Spółki ze wskazanym w niej rokiem obrotowym i pierwszym rokiem obrotowym jest równoznaczne ze skutecznym zawiadomieniem organu podatkowego o wyborze pierwszego roku podatkowego, jako trwającego od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku w którym rozpoczęto działalność...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki - wobec obowiązujących przepisów, tj. art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości - złożenie (w ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności) umowy Spółki ze wskazaniem roku obrotowego (równego kalendarzowemu) i pierwszego roku obrotowego (innego niż kalendarzowy) jest jednoznaczne z zawiadomieniem organu podatkowego o wyborze pierwszego roku podatkowego innego niż kalendarzowy i skutkuje przyjęciem jako pierwszego roku podatkowego okresu od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność tj. do końca 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Rok podatkowy jest jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego w zakresie opodatkowania osób prawnych, gdyż jest on okresem rozliczeniowym. Jego długość, co do zasady, pokrywa się z rokiem kalendarzowym i wynosi 12 miesięcy. W art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) ustawodawca określa, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ust. 1-7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Należy więc podkreślić, że zawiadomień, o których mowa powyżej dokonuje się jedynie w przypadku, gdy rok podatkowy nie będzie pokrywał się z rokiem kalendarzowym (bowiem rok kalendarzowy jest rokiem podatkowym z mocy prawa).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają formy zawiadomienia, dlatego zawiadomienie może nastąpić w każdej formie bezpośredniej lub dorozumianej, czyli przez każde działanie podatnika wyrażające w sposób wystarczający ustalenia dotyczące ukształtowania roku podatkowego.

Art. 8 ust. 2 tej ustawy stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Z kolei art. 8 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r., Nr 76, poz. 694 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka określiła w umowie, że rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, a następnie określiła że pierwszy rok obrotowy będzie trwał od dnia rejestracji do końca 2010 r.

Jak już wspomniano zasadą jest, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy.

Spółka składając do rejestracji podatkowej dokumenty m.in. umowę Spółki, w której został określony w § 24 pkt 2 i 3 pierwszy rok obrotowy, dokonała zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego. Bowiem zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości rok obrotowy stosowany jest również do celów podatkowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że stanowisko Spółki zawarte we wniosku, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.