INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21.12.2009r. (data wpływu 24.12.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania art. 4a pkt 1, art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 4f oraz art. art. 16a – 16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania art. 4a pkt 1, art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 4f oraz art. art. 16a – 16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank, od 1991 r. prowadzi działalność bankową poprzez sieć swoich placówek na terenie całego kraju. Bank świadczy usługi na rzecz różnego rodzaju firm, podmiotów gospodarczych, instytucji oraz osób fizycznych specjalizując się zwłaszcza w usługach związanych z szeroko pojętą ochroną środowiska. Bank prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Postępujący rozwój działalności Banku, w tym rosnąca liczba placówek, konieczność rozszerzenia palety i podniesienia poziomu świadczonych usług, wprowadzania nowych rodzajów produktów itp. spowodowały, iż Bank stanął przed koniecznością zmiany funkcjonującego w Banku systemu informatycznego. Ówczesny system był niewydolny i nieadekwatny do rozmiarów działalności Banku, ograniczał możliwości w zakresie wprowadzania nowoczesnych usług bankowych, nie zapewniał operacji w czasie rzeczywistym na poziomie całego Banku, jego wadą była decentralizacja funkcji operacyjnych, rozproszenie baz danych oraz brak skonsolidowanej księgi głównej, jak również zależność systemu transakcyjnego od systemów operacyjnych.

W Banku, w 2002 r., podjęto prace w kierunku opracowania parametrów nowego systemu informatycznego. Zdecydowano się na system transakcyjny, gdzie ewidencja zdarzeń ekonomicznych jest wtórna do zastosowań biznesowych, na system posiadający szeroki zestaw interfejsów i możliwości integracji z systemami zewnętrznymi (np. KIR, SWIFT, ELIKSIR) i nowymi kanałami dystrybucji oraz umożliwiający — poprzez dodawanie nowych modułów — poszerzanie jego funkcjonalności.

Władze Banku zdecydowały się zaimplementować nowoczesny system informatyczny, który zapewni Bankowi konkurencyjność na rynku usług bankowych. Powołany Zespół ds. wyboru systemu wyznaczył cele biznesowe oraz określił korzyści, jak również ryzyka biznesowe i finansowe w przypadku

wariant I: zakupu i wdrożenia nowego systemu informatycznego, oraz

wariant II: modyfikacji oraz centralizacji systemu funkcjonującego w tamtym czasie w Banku.

Dokonano porównania wysokości kosztów obydwu wariantów oraz przewidywanych korzyści, tj. wzrostu przychodów z odsetek, opłat i prowizji. W efekcie przyjęto korzystniejszy dla Banku, pomimo wyższej ceny inwestycji, wariant I - system, który rokował osiąganie w przyszłości szybszego wzrostu przychodów. Oceniono między innymi, że trzecia część 15% wzrostu dochodów będzie rezultatem wdrożenia nowego systemu. Za wyborem tego wariantu przemawiał również przewidywany krótszy czas spłaty inwestycji. Nowy system umożliwiał też ograniczenie kosztów działania, w tym poprzez zmniejszenie zatrudnienia w Banku. Wdrożenie nowego systemu zapewniało przy tym korzyści biznesowe z uwagi na jego scentralizowaną formułę, zwiększony zakres funkcjonalności oraz kompleksową realizację wymagań Banku.

Przygotowując się do wdrożenia nowego systemu w Banku opracowano - przy współpracy z firmą zewnętrzną K. Sp. z o.o. (K.) - koncepcję modelu organizacyjnego Banku funkcjonującego w architekturze scentralizowanej.

W kolejnym etapie dokonano przeglądu ofert oraz wnikliwej oceny trzech ostatecznie wybranych dostawców i ich produktów, w tym kosztów wdrożenia oferowanych produktów oraz rachunku ich opłacalności.

Jako najlepszą Bank ocenił ofertę firmy I. Sp. z o.o. (I.), z którą wcześniej, w lipcu 2003 r., zawarł umowę i zakresie określenia wymagań co do Centralnego Systemu Informatycznego dla Banku (zwanego dalej CSI), a następnie, październiku 2004 r. — Umowę Wdrożenia CSL Podwykonawcą CSI opartego na systemie Globus, została firma T. Sp. z o.o. (T.), z którą Bank zawarł odrębną umowę licencyjną. Na zlecenie Banku firma K. potwierdziła że z punktu widzenia charakteru i funkcjonalności system Globus może być wykorzystywany w Banku.

W Banku powołano Zespół ds. Wdrożenia CSI i podjęto prace projektowe. Odbiór końcowy CSI przewidziany był w lipcu 2006 r.

Bank systematycznie monitorował przebieg prac nad CSI; w sierpniu 2005 r. audyt wewnętrzny Banku wydał stosowne rekomendacje w zakresie usprawnienia i przyśpieszenia prac.

Pomimo podejmowanych działań w kierunku wdrożenia CSI, jak również podejmowanych prób wprowadzenia zmienionych wariantów CSI nie zdołano wypracować satysfakcjonujących Bank oraz I. zasad i warunków kontynuacji zrestrukturyzowanego CSI. W lipcu 2007 r. doszło do zawarcia Porozumienia i rozwiązania z I. Umowy Wdrożenia CSI. Porozumienie regulowało kwestie wzajemnych rozliczeń oraz zrzeczenia się roszczeń.

Firma I., na podstawie Porozumienia, udzieliła Bankowi prawa do korzystania z wyprodukowanych prac (zwanych dalej Produktami) dla potrzeb prowadzonej działalności. Bank na mocy Porozumienia z I. podjął jeszcze w 2007 r. działania zmierzające do kontynuacji wdrożenia CSI opartego o system Globus we współpracy z innymi podmiotami, m.in. z firmą T.. Działania te jednak nie przyniosły oczekiwanych rezultatów i nie doszło do zawarcia umowy na kontynuację wdrożenia systemu Globus.

Jednocześnie, w księgach Banku na koniec 2008 r. - po przeprowadzeniu analizy i wyceny poszczególnych elementów prac wykonanych w procesie wdrażania CSI oraz określeniu możliwości ich dalszego wykorzystania — dokonano odpisu aktualizującego łączną wartość nakładów poniesionych na budowę CSI (ok. 2/3 łącznej wartości nakładów). W wartości dokonanego odpisu mieszczą się wydatki poniesione na budowę CSI przed datą podpisania Umowy Wdrożenia z I..

W lutym 2009 r. Bank, po zapoznaniu się m.in. ze sporządzoną szczegółową analizą możliwości wykorzystania prac wykonanych w ramach budowy CSI i analizą poniesionych nakładów i rozważeniu różnych wariantów dalszych działań, zmuszony został ostatecznie podjąć decyzję o rezygnacji z wdrożenia CSl.

W październiku 2009 r. Bank - zgodnie z postanowieniami zawartego w lutym 2009 r. Listu Intencyjnego — zawarł umowę z firmą A. na dostawę i wdrożenie nowego systemu (tj. def3000; dalej: Nowy system), przy wykonaniu której strony wykorzystają produkty prac wykonanych w ramach budowy CSI (Produkty), o wartości ok. 1/3 łącznej kwoty nakładów, co wynika z postanowień umowy. Produkty te zostały zidentyfikowane i wyspecyfikowane (rodzajowo I wartościowo) w załączniku do przedmiotowej umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione przez Bank na zakup licencji oraz tworzenie i wdrażanie CSI, które zostaną wykorzystane przy wdrażaniu Nowego systemu, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych czy też w całości jednorazowo — jako koszty okresu, w którym podjęto decyzję o rezygnacji z wdrożenia systemu CSI...
2. Czy wydatki poniesione przez Bank na zakup licencji oraz tworzenie i wdrażanie CSI, które nie zostaną wykorzystane przy wdrażaniu Nowego systemu, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych czy też w całości jednorazowo — jako koszty okresu, w którym podjęto decyzję o rezygnacji z wdrożenia systemu CSI...
   
   

Zdaniem Banku analizowane wydatki powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu odpowiednio:

1. w formie odpisów amortyzacyjnych - w odniesieniu do wydatków (ok. 1/3 łącznej kwoty nakładów), które zostaną wykorzystane przy wdrażaniu Nowego systemu stanowiącego w przyszłości wartość niematerialną i prawną,
2. jednorazowo w okresie, w którym podjęto decyzję o rezygnacji z wdrożenia sytemu CSl — w odniesieniu do tej części wydatków (ok. 2/3 łącznej kwoty nakładów), które nie zostaną wykorzystane przy wdrażaniu Nowego systemu.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Banku

Spełnienie przesłanek zaliczenia analizowanych wydatków do kosztów uzyskania przychodów na gruncie updop.

Kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Należy przy tym podkreślić, iż przepis art. 15 ust. 1 updop nie formułuje żadnych dodatkowych warunków, które powinny być spełnione w celu zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, w szczególności nie wymaga wykazania, że poniesione określone wydatki przyniosły w efekcie konkretny przychód.

O możliwości uznania poniesionego wydatku za koszt podatkowy decydują zatem:

• przeznaczenie wydatku, w tym jego celowość oraz zasadność dla prowadzonej działalności, oraz
• potencjalna możliwość przyczynienia się ponoszonych wydatków do osiągnięcia przychodu.
  
  

Obowiązkiem podatnika jest więc wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu lub zachowaniem I zabezpieczeniem źródła przychodu, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 updop.

Bank wskazuje także, że zgodne z jednolitym orzecznictwem sądów administracyjnych, ocena czy dany wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów powinna być dokonywana na moment podjęcia decyzji o jego poniesieniu, a nie ex post, tj. nie powinna być dokonywana na podstawie zdarzeń zaistniałych po jego poniesieniu. Innymi słowy, jeżeli dany wydatek został poniesiony z zamiarem uzyskania korzyści ekonomicznych, jego zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów nie może być kwestionowane wskutek zaistniałych później okoliczności. Dla przykładu, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 października 1999 r. (sygn. akt III SA 7546/98) Sąd uznał, że: Wystarczającą przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest działanie w celu uzyskania przychodu. Nie jest natomiast niezbędne osiągnięcie wspomnianego celu. Cel ten należy ocenić w momencie dokonania wydatku”.

Bank przedstawił powyżej szczegółowy opis stanu faktycznego dotyczącego zakupu licencji oraz budowy CSI. CSI miał spełniać wymogi bezpieczeństwa oraz zaspokajać informatyczne potrzeby Banku w zakresie prowadzonej działalności.

Budowany system (CSI) miał służyć realizacji istotnych celów dla działalności Banku, to jest:

• zapewnić konkurencyjność na rynku usług bankowych, przy czym priorytetem miała być ewidencja zdarzeń biznesowych i niezależność systemu transakcyjnego od systemów operacyjnych oraz zapewnienie operacji w tym samym czasie na poziomie całego Banku, duża elastyczność i możliwość poszerzania funkcjonalności Systemu poprzez dodawanie nowych modułów, w tym dla potrzeb sprawnej i szybkiej obsługi nowych segmentów klientów oraz wprowadzanych nowych produktów bankowych — wszystko to, jak przewidywano, miało doprowadzić do większego i szybszego przyrostu dochodów Banku;
• umożliwić w obszarze księgowości i rozliczeń finansowych scentralizowanie funkcji operacyjnych w skali Banku, skupienie baz danych oraz prowadzenie jednej księgi głównej dla całego Banku, jak również umożliwić poprzez zastosowanie interfejsów szeroką współpracę z innymi aplikacjami oraz integrację CSI z różnego rodzaju aktualnymi oraz nowymi systemami zewnętrznymi (KIR, SWIFT itp.) — miało to spowodować ograniczenie kosztów działania Banku, w tym zwłaszcza poprzez zmniejszenie zatrudnienia.
  
  

Nabycie licencji i wdrożenie CSl, co przedstawiono w opisie stanu faktycznego, było niezbędne dla dalszego rozwoju Banku i podwyższenia jego pozycji oraz poziomu usług na rynku bankowym.

Przygotowania w kierunku wdrożenia nowego systemu informatycznego w Banku rozpoczęto od szczegółowego rozpoznania potrzeb rynkowych, następnie opracowano model organizacyjny Banku funkcjonującego w strukturze scentralizowanej, a później dokonano wyboru optymalnego dla Banku systemu informatycznego porównując przewidywane korzyści oraz koszty związane z jego wdrożeniem.

Firma zewnętrzna potwierdziła jeszcze słuszność wyboru i przydatność CSI dla prowadzonej działalności. Wybór renomowanego dostawcy miał z kolei zapewnić Bankowi bezpieczeństwo wdrożenia systemu i gwarancję niezawodności systemu.

Należy też podkreślić, że w związku z opóźnieniami prac oraz przekroczeniem przewidywanych na wstępie wydatków, Bank podejmował próby „ratowania” wydatków, w tym zrestrukturyzowania CSI m.in. modyfikując i zmieniając częściowo jego funkcjonalność.

W sytuacji, gdy Bank nie mógł już racjonalnie oczekiwać, że ponoszone wydatki mogą przyczynić się do osiągnięcia w przyszłości przychodów, została podjęta decyzja o ostatecznym zaprzestaniu implementacji dotychczasowej platformy systemowej i wybrano nowy system.

Nawet jednak w sytuacji, gdy pomimo podejmowanych przez Bank działań, nie doszło do wdrożenia CSI w oparciu o system Globus, Bank podjął działania zmierzające do wykorzystania części prac do wdrożenia CSI w oparciu o system def3000. Dzięki temu, że prowadzone przez Bank działania od początku nakierowane były na wdrożenie systemu CSI, możliwe było wykorzystanie części prac nad systemem Globus do prac nad systemem def3000.

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że działania Banku miały i nadal mają na celu budowę systemu CSI w celu: zabezpieczenia istniejących oraz pozyskania nowych przychodów podatkowych. To z tym celem związany jest od początku projekt wdrożenia Centralnego Systemu Informatycznego (najpierw w oparciu o jedną platformę, a następnie - inną platformę systemową).

Działania Banku w pełni odzwierciedlają zatem cel wskazany w art. 15 ust. 1 updop.

Z uwagi jednak na kontynuację procesu wdrażania CSI (w oparciu Nowy system) powstaje wątpliwość co do momentu ujęcia w kosztach wydatków ponoszonych w ramach wdrożenia CSI w oparciu o system Globus, które w zamiarze miały stanowić cenę wytworzenia wartości niematerialnej i prawnej.

Moment zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów

Na wstępie, Bank zauważa, że w analizowanym stanie faktycznym nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące zaniechanych inwestycji, tj. art. 16 ust. 1 pkt 41 updop w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2009 r. oraz art. 15 ust 4f updop mający zastosowanie do inwestycji zaniechanych po 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 4a pkt 1 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - oznacza to „środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694)”.

Jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych w budowie - rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego Jednocześnie ustawa o rachunkowości nie zalicza do kategorii środków trwałych (środki trwałe ustawa wymienia w art. 3 ust. 1 pkt 15) nabytych przez jednostki licencji.

Licencje, przy spełnieniu wymagań ustawy o rachunkowości, wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 14 lit. a), mogą stanowić wyłącznie wartości niematerialne i prawne.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż skoro nabyte licencje systemu informatycznego oraz wydatki poniesione na stworzenie i wdrożenie CSI (zarówno na gruncie regulacji podatkowych, jak przepisów o rachunkowości) nie stanowią środków trwałych, to nie stanowią one również inwestycji w okresie przed przekazaniem ich do używania. W konsekwencji, zaniechane projekty polegające na wytworzeniu bądź zakupie wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią zaniechanych inwestycji w rozumieniu updop.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie o zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na nabycie licencji oraz stworzenie i wdrożenie CSI będzie decydować okoliczność zaistnienia przesłanek o których mowa w art. 15 ust 1 pdop, tj. wykazanie związku pomiędzy poniesionymi wydatkami a uzyskaniem przychodu lub zabezpieczeniem albo zachowaniem źródła przychodu.

Bank wskazuje, ze część analizowanych wydatków (tj ok 1/3 łącznej wartości nakładów) poniesionych na wytworzenie CSI (tj. w celu uzyskania przychodu) nadal może przyczynić się do powstania przychodu w przyszłości i będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Wydatki te bowiem zostaną wykorzystane przy wykonaniu podpisanej już umowy na dostawę i wdrożenie Nowego systemu przez nowego dostawcę. Wykonanie tej umowy zostało juz rozpoczęte.

Wspomniana część wydatków, które zostaną wykorzystane przy budowie Nowego systemu będzie zatem elementem składowym wartości początkowej nowego systemu informatycznego (wartości niematerialnej i prawnej) i tylko ta część wydatków powinna być sukcesywnie, w miarę zużycia, odpisywana w ciężar kosztów uzyskania przychodów Banku, jako odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem przepisów art. 16 updop. Tylko ta część będzie bowiem wykazywała związek z przychodami przyszłych okresów (zasada współmierności kosztów i przychodów, której zachowaniu służą odpisy amortyzacyjne).

Pozostała część, stanowiąca ok. 2/3 wydatków poniesionych na budowę CSI, które nie utworzyły wartości niematerialnych i prawnych i które nie będą wykorzystane przy wykonaniu umowy na dostawę i wdrożenie Nowego systemu nie może być odpisywana w ciężar kosztów uzyskania przychodów Banku w formie odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów dotyczących amortyzacji.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowa część wydatków poniesionych na CSI, które nie będą wykorzystane przy wykonaniu umowy na dostawę i wdrożenie Nowego systemu (tj. ok. 2/3 wydatków), zdaniem Banku powinna zostać odpisana w ciężar kosztów w bieżącym roku — to jest w roku w którym została podjęta decyzja o zaniechaniu dalszych prac nad CSI (zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz ust. 4 i nast. updop). Jest to konsekwencją dokonania przez Bank wydzielenia Produktów wytworzonych przy realizacji CSI, które zostaną wykorzystane przy wykonaniu umowy na dostawę i wdrożenie Nowego systemu oraz tych, które nie będą już wykorzystywane.

Powyższe stanowisko jest zgodne z piśmiennictwem organów podatkowych. Przykładowo w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 22 września 2006 r. (sygn. ZD/4061 -157/06) organ uznał, że: „w stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółki z uwagi na wstrzymanie procesu wdrożenia systemu SAP i tym samym nie uruchomienie tegoż systemu, nie doszło w Spółce do powstania wartości niematerialnej i prawnej (podlegającej amortyzacji). o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy podatkowej. Niewdrożony system finansowo-księgowy nie nadaje się bowiem do gospodarczego wykorzystywania, zatem nie mógł być przyjęty do używania przez Wnioskującą. Jak Wnioskująca informuje w podaniu, będzie musiała Ona zastosować inny system niż SAP. Wobec powyższego z całą pewnością nie doszło do wykorzystania przedmiotowego systemu finansowo-księgowego przez Wnioskującą w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej (...) Wobec powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż w przedstawionej przez Podatnika we wniosku sytuacji wydatki przez Niego poniesione związane z systemem informatycznym SAP, nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Z uwagi więc na tą okoliczność, wydatki te Podatnik może zaliczyć do podatkowych kosztów Swojej działaIności oczywiście pod warunkiem posiadania dowodów świadczących o celowości poniesienia tych kosztów z punktu widzenia funkcjonowania Spółki, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 15 ust. 1 ustawy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.