Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-661/12/IK
z 5 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2012 r. (data wpływu 5 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży barki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży barki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 10 lutego 2006 r. została założona Fundacja przez fundatorów: P. Sp. z o.o., P. – S., Pana D. M.

Cele Fundacji zostały określone w § 5 statutu Fundacji jako: „działanie oraz wspieranie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, a w szczególności działalność oświatowa, kulturalna, w zakresie ochrony środowiska, dobroczynności, kultury fizycznej i sportu, ochrony zdrowia i pomocy społecznej oaz na rzecz wzrostu społecznej odpowiedzialności za innych obywateli”.

P. - S. wniósł na fundusz założycielski fundacji zabytkową barkę A.

Wniesienie barki na fundusz założycielski nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji nabycie przez Fundację prawa własności barki nie wymagało udokumentowania fakturą VAT. Dnia 26 lutego 2006 r. Fundacja została wpisana do rejestru stowarzyszeń pod numerem KRS.

Od 2006 r. do 2009 r. realizowany był remont barki.

W oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT faktury VAT z tytułu prac remontowych wystawiane były na rzecz Fundacji ze stawką VAT 0%.

Barka została oddana do użytkowania we wrześniu 2009 r.

W dniu 1 kwietnia 2009 r. Fundacja podpisała z P. Sp. z o. o. (Spółka) umowę najmu barki. Okres obowiązywania umowy wynosi 15 lat. Z tytułu najmu Fundacja wystawia na rzecz Spółki faktury VAT i nalicza VAT wg stawki 23%. Zapłata czynszu realizowana jest w drodze potrącenia ze zobowiązaniami Fundacji wobec Spółki z tytułu kosztów remontu. Spółka prowadzi na wynajętej barce działalność gospodarczą w postaci restauracji. Zgodnie z umową zawartą miedzy Fundacją a Spółką, Spółka zobowiązała się udostępniać nieodpłatnie Fundacji pomieszczenia znajdujące się na barce (tj. salę restauracyjną, salę dla VIP oraz przestrzeń znajdującą się na pokładzie barki) na realizowanie działalności statutowej.

W latach 2009 - 2011 Fundacja zorganizowała na barce imprezy i wydarzenia kulturalne w zakresie działalności statutowej (działalności oświatowej i kulturalnej).

Były to m.in. imprezy i wydarzenia związane z:

• promocją kultury hiszpańskiej (organizacja pokazu tańca oraz koncertów Flamenco),
• promocją kultury latynoamerykańskiej (organizacja pokazów Milongi i Tanga Argentyńskiego),
• promocją kultury argentyńskiej (poprzez organizowanie warsztatów i pokazów tanga),
• organizacją i promocją wieczorów jam session dla muzyków krakowskich,
• działaniami na rzecz rozwoju sztuki i oświaty poprzez promocję i organizacje na barce warsztatów z M..
  
  

Fundacja zaliczyła barkę do środków trwałych i amortyzuje ją podatkowo od września 2009 r. uwzględniającej wartość barki darowanej na fundusz założycielski oraz łączną wartość poniesionych do września 2009 r. nakładów remontowo - modernizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż barki będzie podlegała zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż barki będzie podlegała zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, cyt.:

„Zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”

Zgodnie z treścią powyższego przepisu, dostawa towaru będzie podlegała zwolnieniu z VAT jeżeli spełni łącznie następujące warunki:

1. przedmiotem dostawy będzie towar używany,
2. w stosunku do tego towaru dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.
   
   

Warunek 1 - Barka jako towar używany.

Ustawa o VAT zwiera definicję „towarów używanych”. Zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, cyt. :„Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.”

Zgodnie z powyższą definicją towar stanowi towar używany jeżeli:

1. towarem są ruchomości,
2. towar był używany przez podatnika dokonującego jego dostawy przez co najmniej pół roku po jego nabyciu.
   
   

Nie ulega wątpliwości, iż barka stanowi ruchomość.

Barka będzie stanowiła towar używany w rozumieniu przepisu z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli okres jej używania przez Fundację po jej nabyciu wyniósł co najmniej pół roku.

Ustawa o VAT nie zawiera legalnej definicji pojęcia „używanie”.W takim przypadku, zgodnie z zasadami wykładni, należy się odwołać do innej legalnej definicji, a wobec jej braku należy się odwołać do definicji pojęcia zawartej w słowniku Języka polskiego. Zgodnie z definicją pojęcia „używanie” zawartą w Popularnym Słowniku Języka Polskiego pod. red. prof. B. Dunaja (Wydawnictwo Wilga, Warszawa 2002 r., str. 762), przez pojęcie to rozumie się, cyt.: „stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek, wykorzystywać kogoś, coś (…).”

Od 1 kwietnia 2009 r. barka była przedmiotem najmu. Zgodnie z umową najmu zawartą miedzy Fundacją a Spółką, Spółka zobowiązała się udostępniać Fundacji pomieszczenia znajdujące się na barce (tj. salę restauracyjną, salę dla VIP oraz przestrzeń znajdującą się na pokładzie barki). Fundacja wykorzystywała pomieszczenia znajdujące się na barce do organizowania na niej imprez i wydarzeń kulturalnych.

Wykorzystywanie barki przez Fundację do organizacji imprez i wydarzeń kulturalnych potwierdza jednoznacznie, że Fundacja używała barki w rozumieniu przepisu z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Fundacja używała barki w latach 2009 - 2011 tj. przez okres przekraczający okres połowy roku.

Wniosek, jako, że:

• barka stanowi ruchomość,
• barka była używana przez Fundację w latach 2009-2011 tj. przez okres przekraczający pół roku,

barka stanowi towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Warunek 2 - Brak prawa do odliczenia VAT naliczonego w stosunku do barki

Zgodnie z art. 86 ust 2 pkt 1 ustawy o VAT: „Kwota podatku naliczonego stanowi:

1.suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu (…).”
   
   

Zgodnie z powyższym przepisem prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług przysługuje podatnikowi o tyle, o ile taki podatek został określony na fakturze dokumentującej przedmiotowe nabycie. Fundacja nabyła prawo własności barki na skutek jej wniesienia na fundusz założycielski Fundacji. Wniesienie barki na fundusz założycielski nie podlegało opodatkowaniu VAT, zatem w związku z tą transakcją nie zaistniał podlegający odliczeniu naliczony podatek VAT.

Ponadto, wykonywane w stosunku do barki usługi remontowo-modernizacyjne podlegały opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% (art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT). Na fakturach dokumentujących nabycie tych usług nie został wykazany podatek VAT, zatem w związku z nabyciem tych usług również nie zaistniał podlegający odliczeniu naliczony podatek VAT.

Wniosek:

Z uwagi na brak podatku VAT naliczonego przy nabyciu prawa własności barki oraz usług remontowo-modernizacyjnych barki, Fundacji nie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

Zwolnienie z VAT towarów używanych, w przypadku braku naliczonego podatku VAT przy ich nabyciu potwierdził również Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych sytuacjach dla innych podatników, np. ;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. IPPP2/443-974/10-4/KG. cyt.:
  
  

„W ramach planowanej restrukturyzacji Spółka zamierza sprzedać część posiadanych przez nią składników majątkowych na rzecz podmiotu trzeciego, który następnie udostępni Wnioskodawcy odpłatnie te składniki w ramach umowy cywilnoprawnej (leasing/najem/dzierżawa).

Źródła pochodzenia składników majątkowych mających być przedmiotem transakcji sprzedaży są różne. Majątek ten w znacznej części został wniesiony do Spółki w drodze aportu przez K.S.A. Aport tych składników był zwolniony z podatku VAT. Część składników została nabyta przez P. we własnym zakresie. Ich zakup mógł podlegać zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (...), być opodatkowany zgodnie z procedurą VAT- marża na podstawie art. 120 ustawy o VAT lub mogły wystąpić inne okoliczności skutkujące tym, że w stosunku do nabywanych składników majątkowych Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wszystkie Środki Trwałe były przez Wnioskodawcę używane przez okres przekraczający pół roku. (...). Dodatkowo znaczna część Składników Majątkowych podlegała naprawom i ulepszeniom dokonywanym przez Spółkę. Wartość ulepszeń była różna. Spółka każdorazowo powiększała wartość początkową danego Środka Trwałego o wartość ulepszeń przekraczających w roku podatkowym kwotę 3.500 zł (zgodnie z przepisami w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych). Spółka odliczała podatek VAT naliczony zarówno z faktur dokumentujących wydatki na naprawy, jak i ulepszenia Środków Trwałych.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w sprawie należy stwierdzić, że dostawa składników majątkowych opisanych w złożonym wniosku, z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku, na mocy powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2.”

• Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. ILPP2/443-1223/11-2/SJ, cyt.:
  
  

„W 2003 r. Zainteresowany dokonał zakupu ciągnika ze stawką 0% - nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż takiego podatku na fakturze VAT nie było. (…). Wobec powyższego należy stwierdzić, że przy dostawie (sprzedaży) przedmiotowego ciągnika będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT określona w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, przy jego zakupie nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz został spełniony warunek używania ciągnika przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel, co pozwala zakwalifikować ciągnik jako towar używany.”

Podsumowanie:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów ustawy o VAT, argumentacji oraz interpretacji Ministra Finansów nie ulega wątpliwości, że;

• barka stanowi dla Fundacji towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o VAT,
• w stosunku do barki po stronie Fundacji nie powstało prawo odliczenia naliczonego podatku VAT.
  
  

Zostały zatem spełnione wszystkie warunki zastosowania do sprzedaży barki zwolnienia z VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W wyroku z dnia 17 marca 2009 r. sygn. akt I FSK 71/08 zapadłym w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. lecz mającym zastosowanie również w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje cyt.:

„Używanie jest bowiem w tym ujęciu stanem faktycznym, a nie stanem prawnym. Również w języku potocznym pojęcie to oznacza pewien stan faktyczny, "używać" - to posłużyć się czymś, używać czegoś do pracy, na co dzień, od święta (vide Słownik Języka Polskiego PWN, tom 3 pod redakcją M. Szymczaka, Warszawa 1995). W art. 43 u.p.t.u. ustawodawca zwalniając od podatku towary używane pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i zawierając przy tym definicję towarów używanych, zwolnienie to ograniczył do towarów, które mieszczą się w tej definicji. Odnośnie budynków i budowli lub ich części uzależnił zwolnienie od upływu określonego w tym przepisie czasu od momentu zakończenia budowy, wskazując jednocześnie, że w stosunku do tych towarów zwolnienie przysługuje również, gdy są one przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W przypadku pozostałych towarów z wyjątkiem gruntów ustawodawca zwolnienie od podatku uzależnił od określonego w tym przepisie okresu używania ich przez podatnika. Użyte w art. 43 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. sformułowanie "okres używania przez podatnika" nie pozostawia zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wątpliwości, że chodzi w tym przypadku o faktyczne używanie towarów przez podatnika. Wykładnia systemowa wewnętrzna regulacji definiujących towary używane przemawia również za takim rozumieniem art. 43 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. Regulacja dotycząca zwolnień od podatku towarów używanych zawarta w nowej ustawie VAT jest powtórzeniem regulacji obowiązującej w poprzedniej ustawie z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Na tle poprzedniego stanu prawnego w orzecznictwie utrwalony był pogląd, że aby towar niebędący budynkiem, budowlą bądź ich częścią mógł być uznany za używany zachodzi potrzeba, aby używanie to przez okres prawem przewidziany wykonywał faktycznie sam zbywający podatnik (vide wyrok NSA z 10 listopada 1999 r. sygn. akt I SA/Wr 1697/99, ONSA z 2001 r. nr 2, poz. 68, z 28 stycznia 2000 r. sygn. akt I SA/Gd 1456/98 i z 27 kwietnia 2000 r. sygn. akt I SA/Po 2173/99, niepubl.). Również na tle nowego stanu prawnego Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 listopada 2008 r., sygn. akt I FSK 1127/07, uchylając wyrok Sądu pierwszej instancji, na który strona wnosząca skargę kasacyjną się powoływała uznał, że skoro przepis art. 43 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. wymaga dla nadania towarowi charakteru towaru używanego, aby towar inny aniżeli budynek, budowla bądź ich część był używany przez podatnika przez prawem określony czas, to przyjąć należy, że używanie, jako faktyczny stan dotyczący towaru wykonywać musi sam zbywający towar podatnik, a nie osoby trzecie. Także w doktrynie przyjmuje się, że przez "używanie" należy rozumieć używanie faktyczne - bezpośrednie i fizyczne władztwo nad rzeczą (vide Z. Modzelewski, G. Mularczyk, Ustawa o VAT, Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006, s. 497 i A. Bartosiewicz, R. Kubacki VAT, Komentarz, Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. wydanie II, s. 523)”.

Zatem, dokonującym sprzedaży towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, jest jedynie taki jego właściciel, który w momencie sprzedaży korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru pożytki cywilne i inne dochody. Rzecz ruchoma może być uznana za towar używany wyłącznie wówczas, gdy przed sprzedażą była używana przez zbywcę co najmniej przez pół roku. Przez „używanie”, o którym mowa w ustawie, należy rozumieć faktyczne posługiwanie się zbywaną rzeczą.

Jak wskazał Wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2009 r. podpisał z P. Sp. z o. o. umowę najmu barki. Okres obowiązywania umowy wynosi 15 lat. Z tytułu najmu Wnioskodawca wystawi na rzecz Spółki faktury VAT i nalicza VAT wg stawki 23%. Spółka prowadzi na wynajętej barce działalność gospodarczą w postaci restauracji. Zgodnie z umową zawartą miedzy Wnioskodawcą a Spółką, Spółka zobowiązała się udostępniać nieodpłatnie Fundacji pomieszczenia znajdujące się na barce (tj. salę restauracyjną, salę dla VIP oraz przestrzeń znajdującą się na pokładzie barki) na realizowanie działalności statutowej.

W latach 2009 - 2011 Fundacja zorganizowała na barce imprezy i wydarzenia kulturalne w zakresie działalności statutowej (działalności oświatowej i kulturalnej). Były to m.in. imprezy i wydarzenia związane z promocją kultury hiszpańskiej, promocją kultury latynoamerykańskiej, promocją kultury argentyńskiej, organizacją i promocją wieczorów jam session dla muzyków krakowskich, działaniami na rzecz rozwoju sztuki i oświaty poprzez promocję i organizacje na barce warsztatów z M..

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca mimo oddania w najem barki, faktycznie go używał przez okres dłuższy niż pół roku organizując na barce różne imprezy i wydarzenia kulturalne, bowiem Spółka w umowie najmu zobowiązała się udostępniać nieodpłatnie Wnioskodawcy pomieszczenia znajdujące się na barce.

Tym samym jeden z warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT został spełniony, a mianowicie barkę należy uznać za towar używany, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednakże aby dostawa towarów używanych mogła korzystać ze zwolniona wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, koniecznym jest spełnienie warunku, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Jak wynika z powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W opisie zdarzenia Wnioskodawca wskazał, iż wniesienie barki na fundusz założycielski nie podlegało opodatkowaniu VAT. Wobec wskazania, że czynność wniesienia barki na fundusz założycielski w 2006 r. nie podlegała opodatkowaniu VAT należy przyjąć, że czynność ta nie uprawniała Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego, bowiem podatek ten nie wystąpił (czynność poza VAT).

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przy nabyciu barki nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle powyższego spełnione zostały łącznie warunki uprawniające do zwolnienia.

Reasumując, transakcja sprzedaży barki korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że czynność wniesienia barki na fundusz założycielski nie podlegała opodatkowaniu VAT. Powyższe zostało potraktowane jako element przedstawionego opisu zdarzenia i nie podlegało ocenie przez tut. organ, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania, jak również Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska.

Ponadto należy zauważyć, iż zmiana któregokolwiek z przedstawionych elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego, powoduje utratę ważności niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.