INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 10 listopada 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 16 listopada 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 30 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 grudnia 2009 r. (data wpływu 30 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 lipca 2009 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Sprawy dotyczące zarejestrowania firmy (zgłoszenie do ZUS i US) Zainteresowany załatwił w Urzędzie Gminy w tzw. „jednym okienku”.

Sądząc, że wszystko zostało właściwie załatwione, Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, opodatkowana na zasadach ogólnych, będąca płatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany dokonał zakupów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, co znalazło swoje odzwierciedlenie w deklaracjach VAT, składanych co miesiąc. Pierwsza deklaracja została złożona za miesiąc lipiec i kolejne za sierpień, wrzesień i październik. W miesiącu październiku Wnioskodawca otrzymał wezwanie do Urzędu Skarbowego w celu wyjaśnienia braku rejestracji do podatku VAT.

Podczas wizyty w Urzędzie Skarbowym okazało się, że nie jest zgłoszony jako podatnik VAT (o czym Zainteresowany nie wiedział) i w związku z tym, dopiero po rejestracji przysługuje mu możliwość odliczenia podatku VAT od zakupów. Wnioskodawca dokonał rejestracji firmy jako płatnika podatku VAT obowiązującej od dnia 1 listopada 2009 r. Jednakże Zainteresowany dokonywał odliczenia podatku VAT od faktur zakupowych począwszy od lipca 2009 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi nabyte przed rejestracją dla potrzeb podatku od towarów i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może dokonać odliczenia podatku VAT od faktur zakupowych za miesiące: lipiec, sierpień, wrzesień i październik w ww. sytuacji...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując odliczenia podatku VAT działał w dobrej wierze, tzn. nie miał wiedzy, że nie zostały załatwione wszystkie formalności w tzw. „jednym okienku”, o czym świadczy fakt, że zostały terminowo złożone w Urzędzie Skarbowym deklaracje VAT, zgodnie z prowadzoną ewidencją księgową.

Największe nakłady inwestycyjne na firmę Zainteresowany poniósł na początku działalności gospodarczej zakupując: komputer, oprogramowanie i drukarkę, które niezbędne były do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z punktu widzenia małego przedsiębiorcy, który dopiero rozpoczyna własną działalność gospodarczą, bardzo istotna była możliwość odliczenia podatku VAT od faktur zakupowych właśnie na początku, kiedy koszty do dochodu są bardzo wysokie.

Z uwagi na powyższe, Zainteresowany wnosi o możliwość odliczenia podatku VAT od faktur zakupowych za wskazane miesiące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z treści cytowanego przepisu art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika VAT czynnego, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z przedstawionym stanem prawnym, treść powyższego przepisu nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Zatem, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie dokonywania odliczenia – realizacji tego prawa.

Z konstrukcji obowiązujących przepisów prawa wynika, iż podmiot składający zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dokonanych z zamiarem ich wykorzystania w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług istotny jest zamiar przeznaczenia ich na działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy – jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Należy bowiem rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który umożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Zatem należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż z dniem 1 lipca 2009 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych. Sprawy dotyczące zarejestrowania firmy (zgłoszenie do ZUS i US) Zainteresowany załatwił w Urzędzie Gminy w tzw. „jednym okienku”. Sądząc, że wszystko zostało właściwie załatwione, Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, opodatkowana na zasadach ogólnych, będąca płatnikiem podatku VAT. Zainteresowany dokonał zakupów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, co znalazło swoje odzwierciedlenie w deklaracjach VAT, składanych co miesiąc. Pierwsza deklaracja została złożona za miesiąc lipiec i kolejne za sierpień, wrzesień i październik. W miesiącu październiku Wnioskodawca otrzymał wezwanie do Urzędu Skarbowego w celu wyjaśnienia braku rejestracji do podatku VAT. Podczas wizyty w Urzędzie Skarbowym okazało się, że nie jest zgłoszony jako podatnik VAT (o czym Zainteresowany nie wiedział) i w związku z tym, dopiero po rejestracji przysługuje mu możliwość odliczenia podatku VAT od zakupów. Wnioskodawca dokonał rejestracji firmy jako płatnika podatku VAT obowiązującej od dnia 1 listopada 2009 r. Jednakże odliczał podatek VAT od faktur zakupowych począwszy od lipca 2009 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany wykonuje tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Towary i usługi nabyte przed rejestracją dla potrzeb podatku od towarów i usług są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych przed dniem rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, w związku z nabyciem towarów i usług służących wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w analizowanej sytuacji może być zrealizowane dopiero po dokonaniu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.