INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Prokuratury, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2010 r. (data wpływu – 15 lutego 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu – 28 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń wypłacanych biegłym, kuratorom i tłumaczom - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2010 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń wypłacanych biegłym, kuratorom i tłumaczom. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu – 28 kwietnia 2010 r.)

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prokurator prowadzący daną sprawę, wymagającą opinii biegłego, kuratora czy tłumacza wydaje postanowienie o powołaniu biegłego, kuratora czy tłumacza. Osoby te nie są pracownikami prokuratury. Po wydaniu opinii biegły, kurator czy tłumacz przedkłada rachunek lub fakturę z określoną kwotą za wykonaną pracę. Kwota ta zostaje określona na podstawie stawek określonych przepisami dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445 ze zm.), rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 45, poz. 254 ze zm.), rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz. U. Nr 15, poz. 133 ze zm.). Prokurator uwzględniając przedstawione rachunki lub faktury, wydaje postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia w postępowaniu karnym. Dokumentem stanowiącym podstawę wypłaty należności jest prawomocne postanowienie prokuratora o przyznaniu wynagrodzenia za wykonaną pracę, określoną w postanowieniu o ich powołaniu. Wydział budżetowy prokuratury gromadzi postanowienia, których kwota nie przekracza 200 zł do ostatniego dnia miesiąca. Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadkach, gdy kwota wszystkich postanowień o przyznaniu wynagrodzenia z danego miesiąca dla danej osoby nie przekracza 200 zł, pobiera zryczałtowany podatek w wysokości 18% stosując przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast gdy kwota przekracza 200 zł pobiera podatek na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy prokuratura, jako płatnik prawidłowo potrąca podatek zryczałtowany, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wypłat dla biegłych, kuratorów i tłumaczy, w przypadku gdy łączna kwota należności, w danym miesiącu dla danej osoby nie przekracza 200 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, od wypłat wynagrodzeń dla biegłych, kuratorów i tłumaczy, których łączna kwota miesięczna nie przekracza 200 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie stosując zasadę gromadzenia w ciągu miesiąca postanowień wydanych dla danej osoby. Natomiast gdy kwota z postanowień przekroczy w ciągu miesiąca 200 zł należy obliczyć i pobrać podatek na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody otrzymywane przez osoby, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

W opisie stanu faktycznego wskazano, że prokurator prowadzący daną sprawę, wymagającą opinii biegłego, kuratora czy tłumacza wydaje postanowienie o powołaniu biegłego, kuratora czy tłumacza. Osoby te nie są pracownikami prokuratury. Po wydaniu opinii biegły, kurator czy tłumacz przedkłada rachunek lub fakturę z określoną kwotą za wykonaną pracę. Kwota ta zostaje ustalona na podstawie stawek regulowanych określonymi przepisami. Prokurator uwzględniając przedstawione rachunki lub faktury, wydaje postanowienie o przyznaniu wynagrodzenia w postępowaniu karnym. Dokumentem stanowiącym podstawę wypłaty należności jest prawomocne postanowienie prokuratora o przyznaniu wynagrodzenia za wykonaną pracę, określoną w postanowieniu o ich powołaniu. Wydział budżetowy prokuratury gromadzi postanowienia, których kwota nie przekracza 200 zł do ostatniego dnia miesiąca. Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadkach, gdy kwota wszystkich postanowień o przyznaniu wynagrodzenia z danego miesiąca dla danej osoby nie przekracza 200 zł, pobiera zryczałtowany podatek w wysokości 18% stosując przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast gdy kwota przekracza 200 zł pobiera podatek na zasadach ogólnych.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz,
• umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis ten może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy. Ponadto, mimo iż Wnioskodawca nie zawiera umów z osobami wskazanymi we wniosku to jednak zleca im wykonanie określonych czynności. Niemniej jednak, skoro z tych zleceń nie wynika należność określona za miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania do wypłat dokonywanych na rzecz biegłych, kuratorów oraz tłumaczy powoływanych przez prokuratora.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.