INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009r. (data wpływu 18 grudnia 2009r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do anulowania wystawionej faktury i prawa do dokonania korekty deklaracji za miesiąc rozliczeniowy ujęcia anulowanej faktury i obniżenia podstawy opodatkowania i zobowiązania podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do anulowania wystawionej faktury i prawa do dokonania korekty deklaracji za miesiąc rozliczeniowy ujęcia anulowanej faktury i obniżenia podstawy opodatkowania i zobowiązania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja towarów (alkoholi, wyrobów alkoholowych) na terenie Polski, w szczególności Spółka dokonuje dostaw krajowych, opodatkowanych podstawową stawką VAT 22%.

We wrześniu 2009r. Spółka otrzymała od polskiego kontrahenta zamówienie na określoną ilość towaru. Zgodnie z pierwotnymi ustaleniami dostawa miała zostać dokonana (towar miał zostać wysłany do kontrahenta) pod koniec września 2009r. Niemniej, ze względów biznesowych przed dokonaniem fizycznej dostawy towarów do kontrahenta dostawa ta została wstrzymana. Spółka oraz jej kontrahent ustalili przesunięcie terminu dostawy towarów na kolejny miesiąc, tj. na początek października 2009r. W praktyce pierwotne zamówienie zostało zmienione i system księgowy nadał mu nowy numer. Dodatkowo zamówienie zostało poszerzone o jedną pozycję sprzedażową, czyli nastąpiło jednocześnie tzw. domówienie towaru. W konsekwencji transakcja, tj. dostawa towarów nie została dokonana we wrześniu lecz w październiku 2009r.

Ponieważ transakcja była planowana, to w dniu planowanej dostawy (we wrześniu 2009r.) Spółka przygotowała fakturę, która miała dokumentować tę transakcję. Transakcja nie doszła do skutku we wrześniu 2009r., dlatego Spółka dokonała anulowania przedmiotowej faktury tego samego dnia, którego nastąpiło jej sporządzenie. Spółka pragnie podkreślić, iż oryginał faktury VAT nie został przesłany do kontrahenta i wraz z jej kopią oraz anulacją znajduje się w dokumentacji Spółki. Anulowanie faktury przeprowadzono poprzez przekreślenie faktury i naniesienie odpowiedniej adnotacji.

Spółka pragnie podkreślić, iż ostatecznie dostawa, której dotyczyło wyżej wskazane zamówienie została dokonana - zgodnie z nowym zamówieniem - na początku października 2009r. W jej przypadku Spółka wystawiła odpowiednią fakturę VAT dokumentującą dokonanie sprzedaży, której oryginał przesłała kontrahentowi. Faktura ta została rozpoznana w rozliczeniach Spółki za październik 2009r., tj. Spółka ujęła ją w rejestrze sprzedaży opodatkowanej VAT, zadeklarowała podatek należny VAT w odpowiedniej kwocie oraz uiściła do urzędu skarbowego należność podatkową wynikającą z rozliczenia za październik 2009r.

Niemniej, w wyniku omyłki Spółka wykazała w deklaracji VAT-7 za wrzesień 2009r. przedmiotową fakturę pomimo jej uprzedniej anulacji. W konsekwencji Spółka zadeklarowała podatek VAT należny wynikający z pierwotnej skutecznie anulowanej faktury w rozliczeniu za wrzesień 2009r.

Jednocześnie Spółka chciałaby zaznaczyć, że powyższa sytuacja ma wyjątkowy charakter.

Obecnie Spółka rozważa dokonanie korekty deklaracji VAT-7 za wrzesień 2009r. w celu pomniejszenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT należnego, zadeklarowanego pierwotnie w rozliczeniu za ten okres z uwzględnieniem anulowanej faktury poprzez usunięcie anulowanej faktury z rozliczeń podatku VAT, tj. rejestru sprzedaży oraz deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółce przysługiwało prawo do anulowania pierwotnej faktury w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym...
2. Czy Spółce przysługuje prawo do dokonania korekty deklaracji za wrzesień 2009r. w związku z ujęciem w rozliczeniach za ten okres rozliczeniowy anulowanej faktury, w szczególności czy Spółka ma prawo odpowiednio obniżyć uprzednio zadeklarowaną podstawę opodatkowania oraz wysokość zobowiązania podatkowego...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy

1. Anulowanie faktury

1.1. Regulacje prawne

Zarówno Ustawa o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: Ustawa o VAT) jak również wydane na jej podstawie rozporządzenia wykonawcze Ministra Finansów nie regulują wprost kwestii anulowania faktur. Niemniej, zdaniem Spółki biorąc pod uwagę całość przepisów dotyczących VAT, podatnik powinien mieć prawo zniwelowania efektu wystawienia faktury, dotyczącej transakcji, która ostatecznie się nie odbyła, a faktura ta nie została jeszcze wprowadzona do obrotu poprzez wysłanie jej do kontrahenta. Na tym etapie można mówić jedynie o technicznej czynności, która jeszcze nie nabrała gospodarczego znaczenia, w szczególności z perspektywy podatku VAT. Znaczenia takiego nabierze, gdy udokumentuje faktyczną sprzedaż (np. dostawę towarów) i gdy zostanie przekazana kontrahentowi.

Pomimo braku bezpośrednich regulacji prawnych dotyczących anulowania faktur, w zakresie tym ukształtowała się zgodna ze stanowiskiem Spółki praktyka znajdująca odzwierciedlenie m.in. w jednolitych w tym zakresie interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów oraz orzeczeniach sądów administracyjnych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych w tym zakresie m.in. Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: DIS) w Warszawie z dnia 12 listopada 2008r. o sygn. IPPP1-443-1556/08-4/JB, DIS w Poznaniu z dnia 30 marca 2009r. o sygn. ILPP2/443-15/09-2/MN, DIS w Poznaniu z dnia 31 lipca 2009r. o sygn. ILPP3/553-591/09-4/EN i DIS w Katowicach a dnia 29 stycznia 2009r. o sygn. IBPP2/442-1075/08/BW. W szczególności DIS w Warszawie w interpretacji z dnia 25 września 2008r. o sygn. IP-PP2-443-1005/08-2/BM potwierdził, iż:

„Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak - w drodze wyjątku - jest dopuszczalne anulowanie faktury, sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.”

Ponadto DIS w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2009r. o sygn. IBPP2/443- l27/09/JJ dodatkowo podniósł, iż:

„Wprawdzie możliwość anulowania faktur VAT (jako sposób skorygowania zaistniałego błędu) nie została wyraźnie przez ustawodawcę przewidziana, jednak w praktyce należy uznać za dopuszczalne jej stosowanie jako praktyczną realną drogę >>wycofania<< się podatnika z faktu błędnego ich wystawienia.”

Stanowisko to podzielane jest również przez sądy administracyjne, m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Szczecinie w wyroku z dnia 5 sierpnia 2009r. (sygn. I SA/Sz 303/09), Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) w Warszawie z dnia 19 grudnia 2000r. (sygn. III SA 1715/99). W drugim z przywołanych wyroków NSA podniósł, iż:

„Możliwość >>anulowania<< faktur / rachunków uproszczonych/, mimo że nie jest dopuszczona wyraźnie przez ustawę o VAT, należy zaaprobować jako praktyczną i realną drogę >>wycofania się<< podatnika z błędnego wystawienia dokumentu rozliczeniowego.”

W świetle powyższego w ocenie Spółki pomimo braku odrębnych regulacji w zakresie anulowania faktur w praktyce istnieje możliwość dokonania anulacji faktury przy spełnieniu odpowiednich warunków, zaprezentowanych w punktach 1.2. i 1.3. niniejszego wniosku.

1.2. Brak podstaw do wystawienia faktury korygującej - niewprowadzenie pierwotnej faktury do obrotu prawnego

Jak Spółka wskazała w punkcie 1.1. niniejszego wniosku jej zdaniem na podstawie całego sytemu podatku VAT w przypadku sporządzenia w sposób błędny faktury dokumentującej transakcję, która ostatecznie się nie odbyła, podatnikowi powinno przysługiwać prawo jej eliminacji. Przy czym zdaniem Spółki, jest to możliwe przy spełnieniu określonych warunków, do których Spółka odnosi się szczegółowo w punkcie 1.3. niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1-3 Ustawy o VAT funkcją faktury VAT jest potwierdzenie w obrocie prawnym dokonania zdarzenia gospodarczego, np. dokonania sprzedaży. Ponadto w oparciu o art. 106 ust. 1 Ustawy o VAT oraz ugruntowaną linię interpretacyjną Ministra Finansów, aby faktura VAT spełniła swoją funkcję, powinna ona zostać wystawiona, tj. sporządzona (wypełniona i wydrukowana w przypadku faktur w formie papierowej) i wprowadzona do obiegu prawnego (poprzez przesłanie jej do kontrahenta).

Jednocześnie, w szczególności w oparciu o § 13 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1337; dalej: Rozporządzenie fakturowe) w związku z § 14 Rozporządzenia fakturowego podstawą do wystawienia faktury korygującej jest uprzednie wystawienie faktury VAT.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że możliwość anulowania pierwotnej błędnie wystawionej faktury występuje w przypadku, gdy nie zachodzą przesłanki do dokonania jej korekty, w szczególności gdy faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego poprzez jej przekazanie kontrahentowi. Jak zostało wskazane powyżej, jej stanowisko znajduje poparcie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Między innymi DIS w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2009r. o sygn. IBPP2/443-127/09/JJ stwierdził, że:

„Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Jednakże w praktyce istnieją przypadki, gdy wystawiona faktura nie została wprowadzona do obrotu, a zatem uznaje się że nie ma konieczności poprawiania błędów poprzez wystawienie faktury korygującej - wówczas dopuszczalne jest anulowanie faktury.”

Natomiast NSA w Warszawie w wyroku z 19 grudnia 2000r., przywołanym przez NSA w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 30 lipca 2009r. (sygn. I FSK 866/08), potwierdził, że:

„(...) powinna ona >anulowania faktur<< - przypis Spółki> dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych /faktur, rachunków uproszczonych/, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego /np. poprzez doręczenie ich kontrahentom/. Natomiast w przypadku wprowadzenia takich dokumentów do obrotu prawnego, pozostaje jedynie możliwość dokonania korekt faktur /rachunków uproszczonych/ na zasadach określonych przepisami.”

Powyższe stanowisko podzielił również WSA w Opolu w wyrokach z dnia 10 kwietnia 2006r. (sygn. I SA/Op 33/06, I SA/Op 34/06, I SA/Op 35/06):

„Inną nieuregulowaną kwestią jest możliwość anulowania faktury zamiast jej korygowania stosowana w praktyce i dopuszczalna przez orzecznictwo, ale tylko wtedy, gdy faktura taka nie została wprowadzona do obrotu. Natomiast w przypadku wprowadzenia takich dokumentów do obrotu prawnego pozostaje aktualny pogląd, iż w takim przypadku istnieje jedynie możliwość dokonania korekt faktur na zasadach określonych przepisami.”

Toteż, w odniesieniu do zaprezentowanego stanu faktycznego Spółka nie może wystawić faktury korygującej do faktury pierwotnej, gdyż w zaistniałym stanie faktycznym doszło jedynie do sporządzenia faktury VAT, tj. jej przygotowania i wydrukowania jednakże faktura ta nie została wprowadzona do obiegu handlowego poprzez jej przesłanie kontrahentowi.

1.3. Przesłanki anulowania faktury

Jak zostało to wykazane powyżej w punkcie 1.2. w przedmiotowym stanie faktycznym Spółka była uprawniona do dokonania anulacji pierwotnej faktury ze względu na fakt, iż pierwotna faktura nie została wprowadzona do obiegu prawnego. Zdaniem Spółki możliwość anulowania faktury, gdy nie jest możliwe dokonanie jej korekty istnieje, o ile wyeliminowane zostanie ryzyko posłużenia się nią jako dokumentem potwierdzającym dokonanie czynności gospodarczej, która nie miała miejsca.

Dlatego też zdaniem Spółki anulacja faktury może mieć miejsce w szczególności gdy:

• faktura nie odzwierciedla prawdziwego zdarzenia gospodarczego (np. do sprzedaży nie doszło),

• faktura nie została doręczona kontrahentowi,

• wystawca faktury jest w posiadaniu jej oryginału i kopii,

• wystawca dokona adnotacji na fakturze wskazującej, iż została ona anulowana.
  
  

Powyższe stanowisko Spółka wywodzi z jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych jak również interpretacyjnej Ministra Finansów. Przykładowo WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 5 sierpnia 2009r. (sygn. I SA/Sz 303/09) zważył, iż:

„Niekiedy w doktrynie i w judykaturze podnoszony jest pogląd, że obok skorygowania błędnej faktury istnieje możliwość jej anulowania, lecz jedynie w sytuacji gdy po sporządzeniu błędnej faktury nie wprowadzono jej do obrotu prawnego. Na przykład, gdy oryginał i kopia faktury znajdują się w posiadaniu wystawcy i na oryginale znajduje się adnotacja o anulowaniu faktury.”

Jednocześnie WSA we Wrocławiu w wyroku z 21 września 2005r. (sygn. I SA/Wr 1646/03) wskazał, że jego zdaniem:

„Faktura jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż. Do anulowania faktury (oryginału i kopii) może dojść w przypadku gdy nie dojdzie do sprzedaży i faktura nie zostanie wprowadzona do obrotu, a anulowanie następuje poprzez dokonanie na fakturze adnotacji uniemożliwiających jej powtórne wydanie i zachowanie jej w aktach (pismo Ministerstwa Finansów z dnia 8.06.1996 r. nr PP1-7210-2-20/95/ER). Tak więc jeżeli faktura nie stanowi potwierdzenia sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku VAT i nie została wprowadzona do obrotu prawnego, można ją anulować. W przeciwnym razie należy wystawić fakturę korygującą. Gdy do sprzedaży nie doszło, nabywca nie otrzymał oryginału dokumentu sprzedaży, nie można wystawić mu dokumentu korygującego, który wystawia się do dokumentu posiadanego przez nabywcę”.

Analogiczne i spójne stanowisko prezentują również organy podatkowe (np. DIS w Warszawie w interpretacji z dnia 12 listopada 2008r. o sygn. IPPP1-443-1556/08-4/JB, DIS w Katowicach w interpretacji z dnia 9 marca 2009r. o sygn. IBPP2/443-127/09/JJ). Przykładowo DIS w Katowicach w interpretacji z dnia 29 stycznia 2009r. o sygn. IBPP2/443-1075/08/BW potwierdził, że:

„Jeśli do realizacji umowy sprzedaży nie doszło, a sporządzono już dokumenty potwierdzające sprzedaż (oryginał i kopię faktury VAT), należy w tym wypadku oryginał i kopię faktury VAT anulować (np. przez dokonanie na nich odpowiednich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wydanie) i zachować w aktach”.

Podobne stanowisko zajął DIS w Warszawie w interpretacji z dnia 25 września 2008r. o sygn. IP-PP2-443-1005/08-2/BM:

„W przedmiotowej sprawie istotny jest fakt, że zarówno oryginały faktur, jak i kopie są w posiadaniu Wnioskodawcy, a więc Spółka nie wprowadziła przedmiotowych faktur do obiegu prawnego. W związku z powyższym można stwierdzić, że dopuszczalne jest anulowanie ww. dokumentów (oryginału i kopii faktury). Dokumenty tej operacji księgowej opatrzone odpowiednią adnotacją powinny być zachowane w dokumentach Spółki.”

Jak zostało to opisane przez Spółkę w stanie faktycznym, powyższe przesłanki zostały spełnione w niniejszym przypadku, gdyż:

• Spółka jedynie sporządziła pierwotną fakturę,

• faktura nie odzwierciedla prawdziwego zdarzenia gospodarczego, ponieważ transakcja, którą dokumentuje nie doszła do skutku,

• Spółka nie przesłała oryginału pierwotnej faktury kontrahentowi,

• Spółka jest w posiadaniu zarówno oryginału jak i kopii anulowanej faktury,

• na fakturze Spółka naniosła odpowiednią adnotację.
  
  

W związku z powyższym w zakresie pytania pierwszego Spółka stoi na stanowisku, iż w zaistniałym stanie faktycznym przysługuje jej prawo do anulowania pierwotnej faktury.

2. Korekta deklaracji za wrzesień 2009r.

Zdaniem Spółki wskutek zadeklarowania wystawionej, a następnie anulowanej faktury, doszło do zawyżenia zobowiązania podatkowego za wrzesień 2009r. W przypadku, gdy podatnik spełnia warunki zaprezentowane w punkcie 1.2. i 1.3. niniejszego wniosku i w konsekwencji ma prawo do anulowania pierwotnej faktury i dokona jej anulacji, to nie powinien rozpoznać i zadeklarować podatku wykazanego na takiej fakturze. Natomiast, jeżeli przez pomyłkę wykazał i zadeklarował taki podatek w deklaracji, jest to w takim przypadku podatek nienależnie zadeklarowany i zapłacony do urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej z dnia 29 sierpnia 1997r. (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 tj. z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa) nadpłacony lub nienależnie zapłacony podatek stanowi nadpłatę.

W takim przypadku zdaniem Spółki, podatnik nabywa uprawnienie do odzyskania nienależnie uiszczonego podatku VAT, które zgodnie z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej może zrealizować jedynie poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za odpowiedni okres rozliczeniowy i wystąpienie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, w przypadku gdy w pierwotnej deklaracji wykazał kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu VAT do zapłaty i uiścił tę kwotę.

Zdaniem Spółki w przypadku anulowania wystawionej faktury nie powinna zostać ona wykazana w rozliczeniach Spółki z tytułu VAT. W szczególności w przypadku anulowania faktury zaraz po jej wystawieniu (tego samego dnia, jak miało to miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym) Spółka nie była zobowiązana do zaraportowania wykazanej na fakturze podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w deklaracji VAT w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiono przedmiotową fakturę.

Toteż poprzez omyłkowe wykazanie pierwotnej faktury, która do czasu sporządzenia deklaracji VAT za wrzesień 2009r. została skutecznie anulowana, Spółka popełniła błąd. W celu jego usunięcia, w opinii Spółki, właściwym jest dokonanie korekty deklaracji VAT za wrzesień 2009r. poprzez obniżenie odpowiednio kwoty zadeklarowanej podstawy opodatkowania oraz podatku należnego.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż takie samo stanowisko prezentują organy podatkowe m.in. w interpretacjach Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

• z dnia 25 września 2008r. o sygn. IPPP2-443-1005/08-2/BM:

„(…) w konsekwencji anulowania faktur VAT Podatnik jest upoważniony do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy. W którym uwzględniono wartości wynikające z anulowanych faktur VAT, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 oraz do skorygowania rejestru sprzedaży.”

• z dnia 12 listopada 2008r. o sygn. IPP1-443-1556/08-4/JB:

„W konsekwencji anulowania faktury VAT, podatnik jest uprawniony do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniono wartości wynikające z anulowanej faktury VAT, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7.”

Analogiczne stanowisko jak w powyżej przywołanych interpretacjach zaprezentował m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 stycznia 2009r. o sygn. IBPP2/443-1075/08/BW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 30 marca 2009r. o sygn. ILPP2/443-15/09-2/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 9 marca 2009r. o sygn. IBPP2/443-127/09/JJ.

Jednocześnie, zdaniem Spółki prawo do dokonania korekty deklaracji za miesiąc wykazania pierwotnej faktury pozwoli zachować jedną z podstawowych zasad leżących u podstaw podatku VAT - zasadę neutralności.

Reasumując w zakresie pytania drugiego zdaniem Spółki w związku z anulowaniem pierwotnej faktury może ona dokonać korekty deklaracji za wrzesień 2009r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.