INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.01.2010 r. (data wpływu do tut. Organu 19.02.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie obrotu towarami w UE, w tym olejem napędowym. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, jak również w innych krajach członkowskich UE. Spółka nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności.

Spółka planuje dokonywać wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Transakcje będą przebiegały następująco: Spółka nabędzie towary od Kontrahenta I w jednym z krajów członkowskich, a następnie sprzeda nabyty towar Kontrahentowi III w Polsce.

W powyższym schemacie towary będą transportowane bezpośrednio z jednego z krajów członkowskich do Polski. Kontrahent I wyda towary bezpośrednio Kontrahentowi III. Koszty transportu oraz jego organizacja będą obciążały Spółkę lub Kontrahenta I. Dla celów transakcji strony będą się posługiwać następującymi numerami VAT właściwymi dla transakcji wewnątrzwspólnotowych:

• Kontrahent I — numerem VAT nadanym przez kraj członkowski, z którego towary będą nabywane przez Spółkę;
• Spółka - numerem VAT nadanym przez jedno z państw członkowskich. Przy czym będzie to numer VAT nadany przez inne państwo członkowskie niż państwa, z którego nabywane będą wyroby i inny niż polski numer VAT. Spółka będzie podawać ten sam numer VAT na potrzeby transakcji z Kontrahentem I i Kontrahentem III;
• Kontrahent III — polskim numerem VAT.
  
  

Spółka w wystawionej dla Kontrahenta III fakturze wskaże, że jest on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT od realizowanej transakcji. Wystawiona przez Spółkę faktura odpowiadać będzie właściwym przepisom.

W powyższym stanie faktycznym, Kontrahent III rozliczy w Polsce podatek VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez Spółkę. Spółka nie będzie dokonywała rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka jest uprawniona, na podstawie art. 135 ustawy o VAT, do zastosowania procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych...
2. Czy przedstawiony w stanie faktycznym sposób rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do opisanej transakcji jest prawidłowy...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest uprawniona do zastosowania procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Spółka stoi również na stanowisku, że przedstawiony sposób rozliczenia VAT z tytułu przedmiotowej transakcji jest prawidłowy.

Przepisy wspólnotowe

Zgodnie z art. 141 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. Seria L z 2006 r. nr 347 poz. 1 z późn. zm., dalej dyrektywa 2006/112/WE) państwa członkowskie są zobowiązane do podjęcia środków zapewniających brak poboru podatku VAT od wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, jeśli spełnione są następujące warunki:

1. nabycia towarów dokonuje podatnik, który nie ma siedziby w danym państwie członkowskim, ale który został zidentyfikowany do celów VAT w innym państwie członkowskim;
2. nabycie towarów jest dokonywane do celów ich późniejszej dostawy przez podatnika, o którym mowa w lit. a) na terytorium tego samego państwa członkowskiego;
3. towary nabyte w ten sposób przez podatnika, o którym mowa w lit. a), są bezpośrednio wysyłane lub transportowane z państwa członkowskiego innego niż państwo, w którym został on zidentyfikowany do celów VAT, do osoby, na rzecz której ma on dokonać późniejszej dostawy;
4. osoba, na rzecz której dokonywana jest późniejsza dostawa, jest innym podatnikiem lub osobą prawną niebędącą podatnikiem zidentyfikowaną do celów VAT w tym samym państwie członkowskim;
5. osoba, o której mowa w lit. d), została uznana zgodnie z art. 197 za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT należnego z tytułu dostawy dokonanej przez podatnika, który nie ma siedziby w państwie członkowskim, w którym podatek jest należny.
   
   

Artykuł 197 dyrektywy 2006/112/WE przewiduje natomiast, że odbiorca towarów jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu tej dostawy, jeśli spełnione są następujące warunki:

1. podlegająca opodatkowaniu transakcja jest dostawą towarów dokonaną na warunkach przewidzianych w art. 141;
2. odbiorcą tych towarów jest inny podatnik lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, zidentyfikowani do celów VAT na terytorium państwa członkowskiego, w którym dokonywana jest dostawa;
3. faktura wystawiona przez podatnika niemającego siedziby w państwie członkowskim odbiorcy towarów, została sporządzona zgodnie z art. 220-236.
   
   

Przepisy polskie

Definicja wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w polskich przepisach została określona w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną jest transakcja, która spełnia łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,
2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.
   
   

W przypadku wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej przepisy przewidują możliwość zastosowania uproszenia w rozliczeniu podatku VAT. Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT przez procedurę uproszczoną należy rozumieć procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT. Stosowanie tej procedury uzależnione zostało od spełniania następujących warunków:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport łub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   
   

Możliwość zastosowania uproszczenia w przedstawionym stanie faktycznym

Przepisy wspólnotowe

Planowana przez Spółkę transakcja odpowiada, zdaniem Spółki warunkom określonym w art. 141 dyrektywy 2006/112/WE:

• Spółka nie posiada siedziby w Polsce i została zidentyfikowana dla celów podatku VAT w innym państwie członkowskim;
• Spółka dostarczy nabywane towary na terytorium Polski Kontrahentowi III;
• towary będą transportowane z jednego z krajów członkowskich bezpośrednio do Kontrahenta III;
• Kontrahent III jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku VAT w Polsce.
  Dodatkowo spełnione są warunki, od których uzależnione jest rozliczenie należnego podatku VAT przez nabywcę określone w art. 197 dyrektywy 2006/112/WE:
• jak Spółka wskazała powyżej przedmiotowa transakcja spełnia wymagania określone w art. 141 dyrektywy 2006/112/WE;
• odbiorcą towarów jest Kontrahent III zidentyfikowany dla celów podatku VAT w Polsce;
• Spółka wystawi fakturę odpowiadającą przepisom o podatku VAT kraju członkowskiego, którego numerem VAT Spółka się posłuży.
  
  

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że spełnione są wszystkie warunki określone w dyrektywie 2006/112/WE, od których uzależniona została możliwość rozliczenia podatku VAT z przedmiotowej transakcji przez Kontrahenta III. W takim przypadku Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty, z tytułu przedmiotowej transakcji, podatku VAT w Polsce.

Przepisy polskie

Planowana przez Spółkę transakcja odpowiada, zdaniem Spółki definicji transakcji trójstronnej określonej w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT:

• występować będą bowiem trzy podmioty, które na potrzeby tej transakcji posługiwać się będą numerami VAT nadanymi przez różne państwa członkowskie;
• wydania towaru dokona Kontrahent I na rzecz Kontrahenta III;
• dostawa nastąpi między Kontrahentem I a Spółką oraz między Spółką a Kontrahentem III;
• transport towaru zostanie zorganizowany przez Spółkę bądź Kontrahenta I i będzie przebiegał z jednego z krajów członkowskich do Polski.
  
  

Zdaniem Spółki spełnione zostaną również warunki, od których ustawodawca uzależnił możliwość zastosowania uproszczonego schematu rozliczenia podatku VAT:

• mając na względzie art. 25 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 2 należy uznać, że dostawa realizowana przez Spółkę na rzecz Kontrahenta III stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce;
• Spółka nie posiada siedziby w Polsce;
• Spółka dla celów transakcji zastosuje ten sam numer VAT nadany przez państwo członkowskie inne niż państwo rozpoczęcia bądź zakończenia transportu;
• Kontrahent III dla celów transakcji zastosuje numer VAT nadany przez Polskę;
• Spółka w wystawionej dla Kontrahenta III fakturze wskaże, że to ten podmiot jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanej transakcji.
  
  

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowa transakcja jest, na gruncie polskich przepisów o VAT, wewnątrzwspólnotową transakcją trójstronną i jednocześnie spełnione są warunki dla zastosowania uproszczonego schematu rozliczenia podatku VAT od tej transakcji. Prawidłowe więc będzie rozliczenie VAT z tytułu tej transakcji przez Kontrahenta III.

Stanowisko organów podatkowych w wydawanych interpretacjach

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje wydawane przez organy podatkowe. Przykładowo należy wskazać na interpretację Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r., nr IPPP2/443-1500/08-2/BM oraz z dnia 23 kwietnia 2008 r., nr IPPP1-443-546/08-5/MP, jak również interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r., nr ILPP2/443-1049/08-2/MN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma miejsce, gdy trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towarów w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności, a przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast przez procedurę uproszczoną rozumie się, zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1. dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,
2. drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim, w którym kończy się transport lub wysyłka,
3. drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,
4. ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,
5. ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na:

• objęciu obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcy towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy krajowej pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu,
• uznania, iż doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.
  
  

Zatem pomimo, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT jest trzeci w kolejności podatnik (ostateczny nabywca towaru), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

W myśl art. 136 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

1. adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/We";
2. stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
3. numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;
4. numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.
   
   

Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu wynika, że Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, jak również w innych krajach członkowskich UE. Spółka nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Spółka planuje dokonywać wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Spółka nabędzie towary od Kontrahenta I w jednym z krajów członkowskich, a następnie sprzeda nabyty towar Kontrahentowi III w Polsce. Towary będą transportowane bezpośrednio z jednego z krajów członkowskich do Polski. Kontrahent I wyda towary bezpośrednio Kontrahentowi III. Koszty transportu oraz jego organizacja będą obciążały Spółkę lub Kontrahenta I. Dla celów przedmiotowej transakcji Kontrahent I będzie posługiwał się numerem VAT nadanym przez kraj członkowski, z którego towary będą nabywane przez Spółkę, Kontrahent III polskim numerem VAT, natomiast Wnioskodawca numerem VAT nadanym przez jedno z państw członkowskich innych niż państwa, z którego nabywane będą towary i inny niż polski numer VAT.

Spółka w wystawionej dla Kontrahenta III fakturze wskaże, że jest on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT od realizowanej transakcji. Wystawiona przez Spółkę faktura odpowiadać będzie właściwym przepisom.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowej sprawy oraz regulacje prawne mające do niej zastosowanie stwierdzić należy, że spełnione zostały wszystkie wymagane prawem warunki do zastosowania uproszczonej procedury rozliczenia podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Spółka jest uprawniona do zastosowania procedury uproszczonej dla wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych a przedstawiony sposób rozliczenia VAT z tytułu przedmiotowej transakcji jest prawidłowy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.