INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010r. (data wpływu do tut. organu 26 lipca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2010r. (data wpływu 24 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do całości nieściągalnych należności w sytuacji gdy nastąpiło 40% umorzenia tych wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do całości nieściągalnych należności w sytuacji gdy nastąpiło 40% umorzenia tych wierzytelności. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 września 2010r. (data wpływu 24 września 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 września 2010r. znak: IBPP2/443-605/10/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 21 lipca 2010r. zostało uprawomocnione przez sąd postępowanie naprawcze dłużnika Wnioskodawcy (7 miesięcy po wystawieniu faktury) ze wszystkimi wierzycielami w tym z firmą Wnioskodawcy. W wyniku tego postępowania nastąpiło 40% umorzenie długu kontrahenta Wnioskodawcy, natomiast pozostałe 60% należności będzie podlegało spłacie po 2-letnim okresie karencji przez kolejnych 7 lat.

Odnosząc się do przepisów art. 89a ust. 1a i 2 ustawy o VAT Wnioskodawca informuje, iż:

• w stosunku do przedmiotowej wierzytelności możemy mówić o tym, iż jej nieściągalność została uprawdopodobniona (wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego na fakturze),
• dostawa towarów w dniu powstania wierzytelności dokonana była na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnika VAT czynny, nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
• wierzytelności te wykazane zostały w deklaracji VAT jako obrót opodatkowany (jako VAT należny),
• Wnioskodawca i jego dłużnik na dzień złożenia wniosku byli nadal podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• wierzytelność Wnioskodawcy nie została zbyta,
• od daty wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata,
• dłużnik Wnioskodawcy został powiadomiony o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa jest w ust. 1, dłużnik nie uregulował należności w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może skorzystać z tzw. ulgi na złe długi...
2. Czy w związku z powyższym umorzenie 40% wierzytelności pozbawia Wnioskodawcę możliwości korekty podatku należnego VAT w odniesieniu do tych wierzytelności, pozostawiając jedynie zastosowanie ulgi na złe długi dla pozostałych 60%...
3. Czy też Wnioskodawca może skorygować VAT od całej niespłaconej kwoty należności, zakładając iż umorzeniu podlega wartość netto faktur i wówczas cały podatek VAT od wierzytelności pozostaje przedmiotem skorygowania w ramach ulgi na złe długi...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na spełnienie przez niego wszystkich warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, może on skorzystać z tzw. ulgi na złe długi w stosunku do całej wierzytelności. Umorzenie 40% wierzytelności w wyniku wskazanego postępowania naprawczego jak i całość postępowania nie gwarantuje spłaty jego pozostałej wierzytelności, a jej długi okres realizacji może nas pozbawić możliwości skorygowania VAT-u w późniejszym okresie. Poza tym od umorzonych 40% należności dłużnik jako czynny podatnik VAT-u, podatek od tej kwoty odliczył jako podatek naliczony. Wnioskodawca uważa zatem, że może skorygować VAT od całej niespłaconej kwoty należności w ramach ulgi za złe długi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w piśmie z dnia 16 września 2010r. (data wpływu 24 września 2010r.) Wnioskodawca zmodyfikował stan faktyczny jak również wyraził własne stanowisko w przedstawionej sprawie. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 16 września 2010r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 10 września 2010r. znak: IBPP2/443-605/10/WN o poszerzenie opisu stanu faktycznego, a także przedstawienie stanowiska w odniesieniu do zadanych pytań, przyjęto, że przedstawiony stan faktyczny w tym właśnie piśmie jest ostateczny i w tej wersji został on przywołany powyżej. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do stanowiska własnego Wnioskodawcy wyrażonego w piśmie z dnia 16 września 2010r.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Stosownie do art. 89a ust. 1a cyt. ustawy o VAT, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast w ust. 2 ww. artykułu postanowiono, iż, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
4. wierzytelności nie zostały zbyte;
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.
   
   

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Na podatniku dokonującym korekty podatku należnego w ramach „ulgi na złe długi” ciążą liczne obowiązki związane z dokonywaniem korekt. Zostały one określone w art. 89a ust. 4-6 ustawy.

Z kolei w myśl art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zgodnie natomiast z art. 89b ust. 2 ww. ustawy o VAT, w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 21 lipca 2010r. zostało uprawomocnione przez sąd postępowanie naprawcze dłużnika Wnioskodawcy (7 miesięcy po wystawieniu faktury) ze wszystkimi wierzycielami w tym z firmą Wnioskodawcy. W wyniku tego postępowania nastąpiło 40% umorzenia długu kontrahenta Wnioskodawcy, natomiast pozostałe 60% należności będzie podlegało spłacie po 2-letnim okresie karencji przez kolejnych 7 lat.

Odnosząc się do przepisów art. 89a ust. 1a i 2 ustawy o VAT Wnioskodawca informuje, iż:

• w stosunku do przedmiotowej wierzytelności możemy mówić o tym, iż jej nieściągalność została uprawdopodobniona (wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego na fakturze),
• dostawa towarów w dniu powstania wierzytelności dokonana była na rzecz podatnika zarejestrowanego jako podatnika VAT czynny, nie będącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
• wierzytelności te wykazane zostały w deklaracji VAT jako obrót opodatkowany (jako VAT należny),
• Wnioskodawca i jego dłużnik na dzień złożenia wniosku byli nadal podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
• wierzytelność Wnioskodawcy nie została zbyta,
• od daty wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata,
• dłużnik Wnioskodawcy został powiadomiony o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa jest w ust. 1, dłużnik nie uregulował należności w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia.
  
  

Ustosunkowując się do powyższego wskazać należy, iż z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest możliwe, o ile zostaną spełnione wszystkie warunki enumeratywnie wymienione w art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 7 powołanej ustawy.

Ponadto warunkiem skorzystania z ulgi na złe długi jest istnienie tych długów w momencie dokonywania korekty. Potwierdza to jednoznacznie przepis art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, z którego wynika, że korekty podatku należnego (w ramach ulgi) można dokonać, jeśli wierzytelności - z których wynika korygowany podatek należny - nie zostały zbyte.

Skorzystanie z ulgi na złe długi polega na obniżeniu przez Wnioskodawcę-wierzyciela podatku należnego o kwoty, które odpowiadają podatkowi należnemu od wierzytelności opisanej jako nieściągalna.

Zatem umorzenie 40% wierzytelności nie pozbawia Wnioskodawcę możliwości korekty podatku należnego VAT w odniesieniu do tych wierzytelności, bowiem jak wynika z treści wniosku, w momencie dokonywania korekty istnieje wierzytelność nieściągalna stanowiąca 100% należności.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że mimo iż umorzona została część zobowiązania, prawo skorzystania z tzw. ulgi na złe długi oraz uprawnienie do skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na podstawie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje Wnioskodawcy od całej niespłaconej kwoty należności, o ile faktycznie zostały spełnione wszystkie warunki enumeratywnie wymienione w art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 7 powołanej ustawy.

Końcowo należy zauważyć jednak, że korekta podatku należnego nie jest ostateczna. Jeżeli bowiem Wnioskodawca otrzyma należność, której nieściąciągalność została wcześniej uprawdopodobniona, i względem której została dokonana korekta podatku w ramach „ulgi na złe długi”, to ma on obowiązek odpowiednio zwiększyć podatek należny. Obowiązek ten wynika z przepisu art. 89a ust. 4 ustawy, który stanowi, że w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części. Uznać należy, że dotyczy to należności stanowiącej obrót, od którego powstał podatek należny, względem którego dokonano wcześniej korekty w ramach „ulgi na złe długi”. Przepis stanowi o uregulowaniu należności w jakiejkolwiek formie. Nie ma znaczenia, kto ureguluje należność, a więc obowiązek zwiększenia podatku należnego powstanie także w przypadku uregulowania należności przez osobę trzecią.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego, niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.