INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku, data wpływu 19 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od lokat terminowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od lokat terminowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i rozważa w przyszłości przystąpienie jako wspólnik do istniejących lub nowo utworzonych spółek komandytowych (łącznie: „spółki”).

Będzie on uczestniczył w zyskach spółek w proporcji określonej w umowach tych spółek. Spółki będą posiadały majątek, w którego skład będą wchodzić m. in. środki pieniężne. Część środków pieniężnych będzie umieszczana w bankach na terminowych lokatach bankowych, od założonych lokat spółkom będą wypłacane odsetki przez banki prowadzące rachunki lokat terminowych spółek.

Ponadto Wnioskodawca może dysponować samodzielnie środkami pieniężnymi, które są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Te środki pieniężne Wnioskodawca zamierza samodzielnie lokować w bankach na terminowych lokatach bankowych. Od założonych lokat Wnioskodawcy będą wypłacane odsetki przez banki prowadzące rachunki lokat terminowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która być może w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatek dochodowy od osób fizycznych od odsetek od lokat Wnioskodawcy (osoby fizycznej, która być może w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą) jest pobierany przez bank jako płatnika...
2. Czy w przypadku niepobrania takiego podatku przez bank Wnioskodawca jest odpowiedzialny za jego zapłatę...
3. Czy podobnie jest w przypadku Wnioskodawcy (osoby fizycznej, która być może w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą), działającego i osiągającego przychód z odsetek od lokat zakładanych przez spółki...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 i 2, natomiast wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 3 zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania pierwszego, odsetki od lokat osoby fizycznej, która być może w przyszłości będzie prowadziła działalność gospodarczą powinny być pobierane przez bank jako płatnika, ze względu na fakt, iż przychody te kwalifikują się do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest określona w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Przyporządkowanie do określonego źródła przychodów ma istotny wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania, a także na sposób opodatkowania i wysokość przychodów.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy PIT. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. art. 5a pkt 6 ustawy PIT obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy PIT.

Za przychody z kapitałów pieniężnych, zgodnie z przepisem art. 17 powołanej ustawy uważa się m.in. przychody z odsetek od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym przewiduje natomiast, iż przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.

Według Wnioskodawcy za rachunki bankowe utrzymywane w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą należy uznać rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności niezbędne w prowadzeniu działalności gospodarczej. Na lokatach bankowych są natomiast przechowywane wolne środki pieniężne, nie są one zatem rachunkami związanymi z wykonywaną działalnością gospodarczą, nie dokonuje się na nich operacji gospodarczych, tj. nie dokonuje się z nich płatności za zakupione towary, usługi, czy też na te rachunki nie spływają środki za sprzedane towary czy usługi. Przeniesienie wolnych środków pieniężnych na lokaty bankowe powoduje utratę związku pomiędzy tymi środkami a wykonywaną działalnością gospodarczą. Środki te w okresie inwestowania nie służą już wykonywanej działalności gospodarczej. Z tego względu środki pieniężne zgromadzone na powyższych lokatach są środkami, o których mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT. W konsekwencji odsetki od takich lokat stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

W ocenie Wnioskodawcy zaliczenie odsetek od lokat bankowych do źródła przychodów „kapitały pieniężne” zostało także potwierdzone przez orzecznictwo. W wyroku z dnia 29 grudnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (sygn. akt I SA/Ke 617/10) stwierdził, iż „Niewątpliwie za rachunki bankowe związane z wykonywaną działalnością gospodarczą uznać należy wyłącznie takie rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności podmiotu gospodarczego. Natomiast wolne środki pieniężne przechowywane na lokatach bankowych czy zainwestowane w obligacje nie stanowią środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością. W konsekwencji odsetki od takich lokat i obligacji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.”

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 30 sierpnia 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 3095/10) orzekł, że odsetki od lokat bankowych, które będzie uzyskiwała spółka komandytowa nie są jej przychodem z działalności gospodarczej, nawet jeśli przedmiotem działalności spółki jest działalność wspomagająca usługi finansowe oraz pośrednictwo finansowe. Przychód z odsetek (a także z odsetek i dyskonta od obligacji) spółka komandytowa musi zaliczyć do źródła kapitały pieniężne.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę pogląd zaakceptował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 mają 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 1677/10), stwierdził on, że: „jeżeli zaś funkcją rachunku założonego przez przedsiębiorcę jest pomnażanie jego kapitału poprzez lokowanie w banku wolnych środków pochodzących z działalności gospodarczej, to odsetki od takiej lokaty nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, o jakich mowa w art. 14 ust. 2 pkt 5 u.p.d.o.f., lecz przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym (tj. na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy).” Podobnie uznał również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w orzeczeniu z dnia 13 lutego 2007 r. (sygn. akt I SA/Bd 825/2006). Opinię taką podziela także Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 26 sierpnia 2008 r. (sygn. akt II FSK 806/2007) gdzie stwierdził, iż „lokata kapitałowa w banku zagranicznym jest to „inna forma przechowywania lub inwestowania”, o której mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), toteż nie może być uznana za rachunek bankowy utrzymywany w związku z prowadzoną działalnością. Odsetki (dochód) z takiego rachunku stanowią zaś źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. (z kapitałów pieniężnych), nie zaś z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.).”

Przychód z odsetek od lokat terminowych podlega opodatkowaniu zgodnie z zasadami określonymi w przepisie art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, w myśl którego od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52 a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Według przepisu art. 41 ust. 4 ustawy PIT płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Ze względu na przytoczone powyżej uregulowania należy stwierdzić, iż obowiązek poboru podatku od odsetek od lokat terminowych ciąży na banku jako płatniku.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach organów podatkowych, m. in. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 lutego 2011 r. (sygn. ILPB1/415-1261/10-2/AP): „mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne, wskazać należy, że wypłacane posiadaczom rachunków lokat terminowych (osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą, spółkom cywilnym, spółkom osobowym prawa handlowego) odsetki od tych lokat stanowią przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 przedmiotowej ustawy.”

Tak stwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 19 marca 2010 r. (sygn. IPPB1/415-97/10-2/EC): „Reasumując, w świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż odsetki od lokat na rachunku lokacyjnym należy zaliczyć do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych, tj. do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Odnośnie pytania drugiego Wnioskodawca uważa, że zgodnie z argumentacją przytoczoną w stanowisku dot. pytania nr 1, bank jako płatnik na podstawie przepisu art. 41 ust. 4 ustawy PIT obowiązany jest pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a1 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Wnioskodawca stwierdza, że obliczenie, pobranie i uiszczenie podatku od odsetek pochodzących z lokat terminowych założonych przez osobę fizyczną, nie powinno obciążać osoby fizycznej. Skoro powinność uiszczenia podatku z tytułu opisanych odsetek ciąży na banku jako płatniku, właściciel lokaty nie powinien być obciążony obowiązkiem sprawdzania, czy bank pobrał podatek lub czy obliczył go w prawidłowej wysokości. Bank jako podmiot profesjonalnie zajmujący się świadczeniem usług finansowych jest zobowiązany do odprowadzania należnego podatku i z tego tytułu powinien ponosić wyłączną odpowiedzialność. Nie można obciążać osoby fizycznej lub spółki komandytowej, która w zaufaniu do instytucji finansowej powierzyła jej prowadzenie swoich lokat bankowych, obowiązkiem sprawdzania czy bank właściwie wywiązuje się z powinności nałożonych na niego przez prawo podatkowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Kwestia odpowiedzialności płatnika została uregulowana przez ustawodawcę w rozdziale 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z przepisem art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej - „Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.” Należy więc uznać, że jest to odpowiedzialność za własne działanie jako podmiotu, na który zostały nałożone pewne obowiązki o charakterze publicznoprawnym. Jednak Ordynacja podatkowa w przepisie art. 30 § 5 przewiduje dwa odstępstwa, w zakresie których odpowiedzialnością za niepobrany podatek obarczony będzie podatnik, a zwolniony z niej będzie płatnik. Po pierwsze sytuacja taka ma miejsce, gdy stanowi tak przepis prawa a po drugie, gdy podatnik ponosi winę za niepobranie podatku.

W przypadku obowiązku uiszczania przez płatnika podatku od odsetek od lokat terminowych żadne ze wspomnianych wyżej dwóch wyłączeń nie zachodzi. W szczególności nie można tutaj mówić o winie podatnika, gdyż ten wielokrotnie nawet nie jest w stanie stwierdzić czy od wypłacanych mu przez bank odsetek został uiszczony podatek. Nie ma więc prawnych podstaw do zdjęcia z płatnika (banku) odpowiedzialności za pobór tego podatku.

Ze wskazanych względów osoba fizyczna uzyskująca dochód z odsetek pochodzących od lokat terminowych nie jest zobowiązana do wykazywania w swojej rocznej deklaracji kwot pobranych odsetek oraz do opłacania z tego tytułu podatku dochodowego. Stwierdzenie, iż podatnik nie jest zobowiązany do wykazywania w zeznaniu rocznym należnego podatku z tytułu odsetek od lokat terminowych znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. w indywidualnej interpretacji z dnia 22 września 2009 r. (sygn. ITPB1/415-544/09/WM) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdzającej, iż „w przypadku lokat terminowych założonych w banku, pełni on funkcję płatnika i to na nim zgodnie z powyższym przepisem ciąży obowiązek poboru powyższego podatku, a więc wspólnicy spółki jawnej, nie wykazują w zeznaniu rocznym należnego podatku z tego tytułu.” Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 7 grudnia 2010 r. (sygn. ILPB2/415-1027/10-2/JK): „zainteresowany nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku po okresie zapadalności lokat z uwzględnieniem jako podstawy opodatkowania sumy wszystkich naliczonych i skapitalizowanych w czasie trwania lokat odsetek.” Ponadto, w indywidualnej interpretacji z dnia 5 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBII/2/415-12/11/MW) stwierdził: „mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy bank (..) nie pobierze zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odsetek od lokat (...) to wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych dochodów w ciągu roku podatkowego, ani po jego zakończeniu i uwzględnienia ww. dochodów w zeznaniu rocznym. Bez znaczenia pozostaje przy tym ilość posiadanych przez wnioskodawczynię ww. lokat.”

W odniesieniu do lokat bankowych z jednodniową kapitalizacją odsetek pogląd wnioskodawcy podziela także ministerstwo finansów w oficjalnie zaprezentowanym stanowisku ministerstwo uznało, że jeśli podatek z tytułu odsetek jest niższy od 50 gr, bank nie musi go pobierać, natomiast podatnik nie musi go wykazywać w deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wskazano w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) – c) (pkt 7).
  
  

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z jego treścią, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. art. 5a pkt 6 ww. ustawy obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.

Dla prawidłowego odczytania normy art. 14 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy kluczowym jest ustalenie, co należy rozumieć przez „rachunki bankowe utrzymywane w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą”. W ocenie organu podatkowego rachunek bankowy utrzymywany w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, to taki rachunek, który służy przedsiębiorcy do prowadzenia tejże działalności. Jest to zatem taki rachunek, za pomocą którego dokonywane są rozliczenia z tytułu zawieranych przez przedsiębiorcę transakcji oraz z którego dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności. Z faktem tym wiąże się przetrzymywanie środków pieniężnych na tych rachunkach i tylko z faktem uzyskiwania wynagrodzenia w postaci odsetek na takich rachunkach wiąże się obowiązek zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy środki pieniężne przechowywane na lokatach bankowych nie są wykorzystywane dla celów pozarolniczej działalności uznać należy, iż odsetki od nich stanowią przychód zaliczany do kapitałów pieniężnych, tj. do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Przychód ten natomiast podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z dyspozycji art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że obowiązek obliczenia i pobrania podatku dochodowego ciąży na podmiotach uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia rachunków podatników albo do gromadzenia środków pieniężnych podatnika w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, jako płatnikach podatku dochodowego. Obowiązek pobrania powstaje w momencie dokonania wypłaty lub postawienia do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych stanowiących przychód w postaci odsetek od środków na rachunkach bankowych.

Na mocy art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Jak wskazano w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 26a § 1 podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Reasumując, odsetki od lokaty założonej przez osobę fizyczną na rachunku niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 przedmiotowej ustawy.

Podmiotem obowiązanym do poboru podatku z tego źródła przychodów ustawodawca ustanowił płatnika, natomiast podatnik nie jest zobowiązany do wykazywania tych przychodów w składanych zeznaniach rocznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.