INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 05 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zasad opodatkowania lokat z tzw. dziennym naliczaniem odsetek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zasad opodatkowania lokat z tzw. dziennym naliczaniem odsetek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada lokaty terminowe w banku, które nie są związane z działalnością gospodarczą, a środki na nich zgromadzone stanowią majątek prywatny wnioskodawczyni. Każda z lokat otwarta jest na podstawie odrębnego wniosku i odrębnej umowy zawartej z bankiem na czas określony. Kwoty poszczególnych lokat gromadzone są na odrębnych rachunkach bankowych. Odsetki od każdej z lokat są naliczane i wypłacane codziennie na odrębny rachunek wnioskodawczyni (każdy rachunek lokaty powiązany jest z odrębnym rachunkiem, na którym wykazywane są odsetki naliczone przez bank w cyklu dziennym).

Alternatywnie, na wniosek depozytariusza odsetki mogą zostać skapitalizowane poprzez doliczenie do kwoty lokaty na tym samym rachunku. W tym przypadku kolejne odsetki liczone są od kwoty podstawowej lokaty powiększonej o odsetki skapitalizowane do tej pory.

Ze względu na korzystną stopę oprocentowania oraz możliwość swobodnego dysponowania własnymi środkami pieniężnymi (na przykład, poprzez wycofanie części środków w drodze zerwania jednej lub kilku lokat) wnioskodawczyni zawarła z bankiem więcej niż jedną umowę lokaty. Wnioskodawczyni przewiduje również możliwość otwarcia kolejnych takich lokat w tym samym banku, a także w innych bankach w zależności od oferty przedstawionej przez inne banki.

Zgodnie z informacjami otrzymanymi przez wnioskodawczynię, odsetki wypłacane lub kapitalizowane każdego dnia w odniesieniu do określonej lokaty nie przekraczają kwoty 2 zł 49 gr. Wówczas kwota ewentualnego podatku od dochodu w formie odsetek uzyskiwanego z poszczególnych lokat jest niższa niż 50 gr. W takiej sytuacji, wartość zryczałtowanego podatku od odsetek od każdej z lokat podlega zaokrągleniu (do pełnych złotych) zgodnie z obowiązującymi przepisami do kwoty 0 zł i podatek nie występuje.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy z uwagi na małą kwotę odsetek bank nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek wypłaconych lub kapitalizowanych dziennie w odniesieniu do przedmiotowych lokat, wnioskodawczyni również nie będzie obowiązana do samodzielnego obliczenia i wpłaty podatku dochodowego z tytułu odsetek i zadeklarowania tego dochodu w ciągu roku ani potem, w rocznym zeznaniu podatkowym...

Zdaniem wnioskodawczyni, w przypadku zawarcia z bankiem lub bankami większej liczby umów lokat terminowych z dziennym naliczaniem i wypłatą lub kapitalizacją odsetek na warunkach, które będą skutkowały w stosunku do każdej z lokat z osobna brakiem obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wyniku zaokrąglenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku do pełnych złotych, wnioskodawczyni nie będzie obowiązana do zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od tych odsetek w trakcie roku podatkowego ani po jego zakończeniu, w szczególności, w ramach rocznego zeznania podatkowego.

Wnioskodawczyni nie będzie obowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tych odsetek w trakcie roku podatkowego, ponieważ każda kwota odsetek wypłaconych lub skapitalizowanych kreuje jednorazowo odrębne, ostateczne zobowiązanie podatkowe, a nie obowiązek zapłaty zaliczki na podatek. Wynika to z przepisów art. 30a ust. 1 zdanie wstępne i art. 41 ust. 4 oraz art. 44 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w których ustawodawca używa sformułowania zryczałtowany podatek dochodowy.

Jednocześnie, w odniesieniu do tych samych odsetek, zobowiązanie podatkowe nie może powstać po raz drugi, ponieważ wówczas jeden dochód byłby przedmiotem dwóch (ostatecznych) zobowiązań podatkowych. Jak wiadomo, obowiązujące przepisy wykluczają podwójne opodatkowanie tego samego dochodu. Jednocześnie, zarówno płatnik jak i podatnik mają wykonywać swoje obowiązki w odniesieniu do tego samego i niepodzielnego zobowiązania podatkowego. Znajduje to potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 20 marca 2009r., sygn. akt II FSK 850/08 oraz WSA w Rzeszowie z dnia 19 lutego 2008r. sygn. akt I SA/Rz 864/07). Stąd, zasady obliczania danego zobowiązania podatkowego, zaokrąglania podstawy i podatku mają zastosowanie, niezależnie czy podatek obliczany jest przez płatnika czy miałby być obliczony przez podatnika. Również z art. 63 Ordynacji podatkowej nie wynika, że ma on zastosowanie tylko do płatników. W sytuacji zatem, gdy płatnik zgodnie z art. 63 Ordynacji podatkowej zaokrągla kwotę podatku do wysokości 0 zł, to również podatnik (tutaj: wnioskodawczyni) obowiązany jest w odniesieniu do tego zobowiązania podatkowego stosować te same reguły zaokrąglania podstawy opodatkowania i kwoty podatku. Jeżeli płatnik (bank) z tego powodu nie pobrał podatku, to także podatnik powinien w analizowanej sytuacji zaokrąglić każdą z odrębnych kwot podatków do wysokości 0 zł zgodnie z art. 63 Ordynacji podatkowej.

Po zakończeniu roku podatkowego, w szczególności, w ramach rocznego zeznania podatkowego, wnioskodawczyni również nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od łącznej kwoty poszczególnych wypłat odsetek, od których bank nie miał obowiązku poboru podatku w wyniku zaokrąglenia podstaw opodatkowania lub kwot podatku. Po pierwsze, podobnie jak wciągu roku podatkowego, po jego upływie zobowiązanie podatkowe nie może powstać po raz drugi. Obowiązujące przepisy wykluczają bowiem podwójne opodatkowanie tego samego dochodu. Po drugie, art. 63 Ordynacji podatkowej nie stanowi, że ma on zastosowanie tylko do podstawy opodatkowania i podatku obliczanego w ciągu roku, a nie ma zastosowania po zakończeniu roku podatkowego. Po trzecie, prawdą jest, że stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Jednak, jeżeli podatek nie został pobrany przez płatnika, to zgodnie z art. 45 ust. 3b ww. ustawy w rocznym zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a tego artykułu, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a tej ustawy. Z brzmienia tego przepisu wynika, że po zakończeniu roku podatnik ma obowiązek wpłacić podatek od odsetek, jeżeli jest to podatek należny i mimo wszystko nie został pobrany przez płatnika. Jeżeli w chwili uzyskania dochodu obowiązek zapłaty podatku nie powstał z uwagi na wysokość kwoty odsetek lub podatku (podlegającej zaokrągleniu do 0 zł), to nie wystąpił podatek należny. W konsekwencji, w świetle art. 45 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od odsetek z tytułu omawianych lokat bankowych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż w odniesieniu do obowiązków podatnika do poboru podatku od odsetek wypowiedział się również, w stanie faktycznym, analogicznym do będącego przedmiotem niniejszego wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 24 lutego 2010r. (Znak: ITPB2/415-1007/09/IP), który stwierdził, że „(...) nie ma w tym przypadku zastosowania art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnik w zeznaniu rocznym wykazuje należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli ten podatek nie został pobrany przez płatnika. Podatnik nie musi zatem samodzielnie wykazywać i odprowadzać tego podatku (…)”.

Reasumując, zdaniem wnioskodawczyni, w przypadku niepobrania przez bank zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu dziennie wypłaconych lub kapitalizowanych odsetek od środków zgromadzonych na lokatach w jednym lub kilku bankach, jeżeli niepobranie tych podatków przez dany bank nastąpiło na skutek zastosowania przepisów o zaokrąglaniu podstaw opodatkowania i podatku do pełnych złotych w odniesieniu do odsetek od każdej z lokat z osobna i ustaleniu z tych tytułów kwot podatków równych 0 zł, również wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych dochodów w ciągu roku ani obowiązku zapłaty od nich podatku po zakończeniu roku podatkowego i uwzględnienia tych odsetek w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego w zakresie zasad opodatkowania lokat z tzw. dziennym naliczaniem odsetek. Odpowiedź na pytanie dotyczące stanu faktycznego w zakresie zasad opodatkowania lokat z tzw. dziennym naliczaniem odsetek zawarta została w odrębnej interpretacji, natomiast w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na lokatach z tzw. dziennym naliczaniem odsetek dotyczącym zarówno stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy od uzyskanych przychodów z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 30a ust. 1 ustawy, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 tej ustawy).

Zatem z istoty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że należny podatek jest płatny każdorazowo jako wykonanie powstałego zobowiązania podatkowego.

Z kolei art. 41 ust. 1 i 4 ww. ustawy stanowią, że płatnicy (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu przychodów z odsetek od lokat bankowych.

Obliczając i pobierając zryczałtowany podatek dochodowy płatnik jest zobligowany do stosowania przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom lub inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących zaokrąglania. Z tego względu w tym zakresie należy stosować przepisy ogólne zawarte w Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy bank, stosownie do treści art. 63 Ordynacji podatkowej, nie pobierze zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odsetek od lokat z tzw. dziennym naliczaniem odsetek, z uwagi na fakt, iż kwota obliczonego od odsetek z każdej lokaty podatku jest niższa niż 50 groszy, to wnioskodawczyni nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych dochodów w ciągu roku podatkowego, ani po jego zakończeniu i uwzględnienia ww. dochodów w zeznaniu rocznym. Bez znaczenia pozostaje przy tym ilość posiadanych przez wnioskodawczynię ww. lokat.

Zauważyć ponadto należy, iż jak słusznie wskazała wnioskodawczyni, na gruncie przedmiotowej sprawy nie znajdzie zastosowania przepis art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w zeznaniu rocznym wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika. Niniejszy przepis nie dotyczy sytuacji kiedy płatnik podatku nie potrącił zasadnie.

Stanowisko wnioskodawczyni należało więc uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy zatem wyłącznie stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania. Organ podatkowy wyjaśnia, że w przypadku zmiany przepisów mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie niniejsza interpretacja nie będzie wywoływała skutków prawnych dla wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.