INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie Zezwolenia nr xx oraz Zezwolenia nr xxx z dnia 15 marca 2006 r. (dalej: „Zezwolenia”).

Zezwolenia zostały udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2004 r. w:

• Sekcji D, podsekcji DK, Dziale 29,
  klasa 2.9.71 - Sprzęt gospodarstwa domowego, elektryczny,
• Sekcji D, podsekcji DH, Dziale 25,
  klasa 25.13 - Wyroby z gumy, pozostałe,
  klasa 25.24 - Wyroby z tworzyw sztucznych, pozostałe,
• Sekcji D, podsekcji DJ, Dziale 28,
  klasa 2.8.51 - Usługi obróbki metali i nakładanie powłok na metale,
• Sekcji D, podsekcji DK, Dziale 29,
  klasa 29.14 - Łożyska, koła zębate, przekładnie zębate i elementy napędowe,
• klasa 29.2.4 - Maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• Sekcji D, podsekcji DE, Dziale 30,
  klasa 30.01 - Maszyny biurowe i ich części,
  klasa 30.02 - Komputery i pozostałe urządzenia do przetwarzania informacji,
• Sekcji D, podsekcji DE, Dziale 31,
  klasa 31.10 - Silniki elektryczne, prądnice i transformatory,
  klasa 31.20 - Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza,
  klasa 31.50 - Sprzęt oświetleniowy i lampy elektryczne,
  klasa 31.61 - Wyposażenie elektryczne do silników i pojazdów, gdzie indziej niesklasyfikowane,
  klasa 31.62 - Sprzęt i wyposażenie pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• Sekcji D, podsekcji DE, Dziale 32,
  klasa 32.10 - Lampy elektronowe i pozostałe elementy elektroniczne,
  klasa 32.20 - Urządzenia nadawcze telewizyjne i radiowe, urządzenia i aparaty dla telefonii i telegrafii przewodowej,
  klasa 32.30 - Odbiorniki telewizyjne i radiowe, urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu oraz akcesoria do nich,
• Sekcji D, podsekcji DN, Dziale 37,
  klasa 37.10 - Surowce wtórne metalowe,
  klasa 37.20 - Surowce wtórne niemetalowe,
• Sekcji K, Dziale 72, klasa 72.22 - Usługi doradztwa w zakresie oprogramowania, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• Sekcji K, Dziale 73, klasa 73.10 - Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych,
• Sekcji K, Dziale 74, klasa 74.30 - Usługi w zakresie badań i analiz technicznych.
  
  

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, objętym zakresem Zezwoleń, jest produkcja i sprzedaż wyrobów elektronicznych i artykułów gospodarstwa domowego.

Równolegle do prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej objętej Zezwoleniami (dalej: „działalność strefowa”), zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca - w ograniczonym zakresie - zaangażowany jest również w działalność finansową, m.in. w zakresie:

• transakcji typu forward, służących zabezpieczeniu jego dochodów,
• pożyczek i kredytów,
• usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową (cash pooling), których istotą jest efektywne zarządzanie środkami zgromadzonymi na rachunkach bankowych podmiotów z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności finansowej, której przykłady wskazane zostały powyżej, mają dla Wnioskodawcy charakter odrębny od prowadzonej przez Niego działalności strefowej i pozostają niezwiązane z tą działalnością.
  
  

W konsekwencji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi koszty i realizuje przychody zarówno w związku z prowadzoną działalnością strefową, jak i z działalnością finansową, w którą jest zaangażowany. Na podstawie prowadzonej ewidencji oraz gromadzonych dowodów źródłowych Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie stwierdzić, które z kosztów i przychodów odpowiednio ponoszonych lub realizowanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związane są z zaangażowaniem w działalność finansową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty i przychody odpowiednio ponoszone lub realizowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności finansowej, z uwagi na odrębność od prowadzonej przez Niego działalności strefowej, powinny pozostawać bez wpływu na wielkość dochodu Wnioskodawcy zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty i przychody odpowiednio ponoszone lub realizowane przez Niego w ramach działalności finansowej, z uwagi na odrębność od prowadzonej działalności strefowej, powinny pozostawać bez wpływu na wielkość dochodu Wnioskodawcy zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Wskazane w powyższym przepisie ustawy o SSE zasady zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób prawnych określone zostały w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Zakres tej działalności określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE.

Tym samym, jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem SSE, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie SSE; na podstawie zezwolenia, lecz tylko tych dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Podkreślenia wymaga ponadto fakt, iż przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), w związku z czym powinny być interpretowane w sposób ścisły, zgodnie z ich wykładnią literalną. Stanowisko takie niejednokrotnie prezentowane było w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 października 2008 r., sygn. ILPB3/423-470/08-2/HS.

W konsekwencji powyższego, podatnicy, którzy uzyskują jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i przychody, z których dochód jest wolny od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów wykonywanej działalności gospodarczej - tak, aby możliwe było prawidłowe ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i wolnego od podatku. Obowiązek ten wynika z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie Zezwoleń. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, objętym zakresem Zezwoleń, jest produkcja i sprzedaż wyrobów elektronicznych i artykułów gospodarstwa domowego. Równolegle do prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej objętej Zezwoleniami, zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca - w ograniczonym zakresie - zaangażowany jest również w działalność finansową. Otrzymane przez Wnioskodawcę Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE nie obejmują swym zakresem czynności podejmowanych przez Niego w ramach zaangażowania w działalność finansową, których przykłady wskazane zostały w opisie stanu faktycznego.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, w ramach kosztów i przychodów odpowiednio ponoszonych lub realizowanych przez Niego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą rozróżnić zatem można:

• koszty i przychody pozostające w związku z działalnością strefową Wnioskodawcy oraz
• koszty i przychody związane z odrębną od strefowej działalnością finansową (nieobjętą zakresem Zezwoleń), w którą Wnioskodawca jest zaangażowany.
  
  

Na podstawie prowadzonej ewidencji oraz gromadzonych dowodów źródłowych Wnioskodawca jest w stanie precyzyjnie stwierdzić, które z kosztów i przychodów odpowiednio ponoszonych lub realizowanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związane są z zaangażowaniem w działalność finansową, a które z działalnością strefową. Takie przyporządkowanie poszczególnych kategorii przychodów i kosztów odpowiednio do działalności wskazanej w Zezwoleniach oraz do działalności finansowej umożliwia prawidłowe ustalenie kwoty wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w każdym roku podatkowym zwolnienia podatkowego oraz kwotę podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze zaprezentowane powyżej przepisy, a także przedstawiony stan faktyczny, zdaniem Wnioskodawcy, jest On zobowiązany odrębnie ustalać:

• kwotę dochodu z działalności strefowej, który podlega zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz
• kwotę dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych z pozostałej działalności, w którą zaangażowany jest Wnioskodawca, nie wskazanej w klasyfikacjach PKWiU objętych Zezwoleniami (w tym w szczególności z działalności finansowej).
  
  

W opinii Wnioskodawcy, prawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym, koszty i przychody odpowiednio ponoszone lub realizowane przez Niego w ramach działalności finansowej, z uwagi na odrębność od prowadzonej działalności strefowej, powinny pozostawać bez wpływu na wielkość dochodu Wnioskodawcy zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. l7 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy bowiem zauważyć, iż w świetle ww. przepisu, wolne od podatku dochodowego są wyłącznie dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym jedynym wyjątkiem od powyższej kwalifikacji przychodów i kosztów, związanych z jego zaangażowaniem w działalność finansową, byłaby sytuacja, w której zaangażowanie to pozostawałoby w ścisłym i wyłącznym związku z prowadzoną działalnością strefową.

Taki przypadek miałby miejsce przykładowo w sytuacji, w której Wnioskodawca uzyskałby pożyczkę w całości przeznaczoną na finansowanie działalności inwestycyjnej ściśle związanej z prowadzoną działalnością strefową, tj. np. na budowę w SSE budynku niezbędnego dla jej prowadzenia. Wówczas koszty poniesione z tytułu ww. pożyczki, wydatkowanej w całości na pokrycie wydatków inwestycyjnych związanych z działalnością strefową Wnioskodawcy oraz ewentualne przychody z tytułu różnic kursowych, zdaniem Wnioskodawcy, powinny zostać zakwalifikowane odpowiednio jako koszty i przychody z działalności strefowej, kształtujące wielkość dochodu Wnioskodawcy zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 stycznia 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-12/09/CzP oraz postanowieniu Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 2 października 2007 r., sygn. ŁUS-II-2-423/260/07/JB.

W związku z powyższym uzasadnieniem, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska poprzez stosowną interpretację indywidualną, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.