Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.231.2018.2.MK
z 12 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 lipca 2018 r. (data wpływu
7 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z 18 września 2018 r. (data wpływu 27 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników, członków rodziny pracownika i emerytów (byłych pracowników Spółki) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników, członków rodziny pracownika i emerytów (byłych pracowników Spółki).

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 12 września 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.231.2018.1.MK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, co też nastąpiło 27 września 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 września 2018 r. (data wpływu do organu 27 września 2018 r.):

„L.” Sp. z o.o. (dalej zwana Spółką lub Wnioskodawcą) posiada siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Polski oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, a także jest czynnym podatnikiem VAT. Rokiem podatkowym w Spółce jest rok kalendarzowy. Spółka jako pracodawca jest zobowiązany do objęcia pracowników opieką zdrowotną z zakresu medycyny pracy i pokrycia kosztów takich świadczeń. W tym celu Spółka zawarła umowę o świadczenie usług medycznych z podmiotem leczniczym uprawnionym do świadczenia kompleksowych usług medycznych (w tym w szczególności z zakresu medycyny pracy). Przedmiotem tej umowy jest udzielanie świadczeń medycznych dla pracowników i członków rodziny pracowników, a także dla byłych pracowników Spółki, którzy są emerytami. Należy dodać, że pakiety medyczne finansowane są ze środków obrotowych Wnioskodawcy.

Pracownik nie jest obciążany kosztem pakietu medycznego w zakresie świadczeń zdrowotnych medycyny pracy. Jeżeli pracownik chce skorzystać z dodatkowego pakietu świadczenia zdrowotnego (również pakietu VIP) wartość tego pakietu doliczana jest do jego przychodu ze stosunku pracy, od którego odprowadzane są zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka także finansuje koszty pakietu medycznego dla członków rodziny pracownika. Wartość tego pakietu potrąca z wynagrodzenia pracownika.

Spółka pokrywa również koszty pakietów medycznych, z których korzystają byli pracownicy – emeryci. W przypadku byłego pracownika – emeryta, jeśli świadczenia otrzymywane przez emerytów i w związku z łączącym ich ze Spółką stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, opodatkowaniu PIT podlegają świadczenia przekraczające w roku podatkowym kwotę 3000 zł. W takiej sytuacji Spółka informuje byłego pracownika – emeryta oraz właściwy organ podatkowy o powstałym przychodzie poprzez złożenie formularz PIT-8C.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że koszty zakupu pakietu medycznego dla pracownika ponosi Spółka (pracownik ma doliczoną wartość świadczenia do przychodu i od tej wartości ma naliczone składki ZUS oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych).

Wartość pakietu medycznego dla członków rodziny pracownika jest potrącana z wynagrodzenia pracownika (co oznacza, że to pracownik ponosi ciężar finansowy pakietu medycznego dla członków rodziny).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 września 2018 r. (data wpływu do organu 27 września 2018 r.):

1. Czy wydatki poniesione przez Spółką na zakup pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników, wskazanych w opisie stanu faktycznego, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcą na zakup pakietów medycznych dla byłych pracowników – emerytów (nie będących pracownikami Wnioskodawcy na dzień poniesienia wydatku na zakup pakietów medycznych) stanowią koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki jakie poniesie Spółka z tytułu zakupu pakietów medycznych dla pracowników oraz członków rodziny pracownika, będą stanowić dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.”

Aby wydatek poniesiony przez Spółkę mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki dotyczące tego wydatku:

• został poniesiony przez Spółkę,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Zdaniem Spółki bezsprzecznym jest, że w przypadku Spółki wydatek, który zostanie poniesiony przez Spółkę, będzie bezzwrotny, będzie każdorazowo właściwie udokumentowany oraz nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W szczególności nie będą to wydatki z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT, który wskazuje, iż z kosztów uzyskania przychodów wyłączone zostały wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych – poniesione przez Spółkę wydatki nie będą bowiem stanowić działalności socjalnej, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Jednocześnie należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Wyjaśnienia wymaga natomiast kwestia związku wydatku na pakiety medyczne z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz wpływ tego wydatku na uzyskanie przez Spółkę przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów:

• przesłankę celowości wydatku uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu,
• wynika z tego, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Zatem zgodnie z powyższym, wydatki, które zostaną poniesione przez Spółkę na pakiety medyczne, spełniają te wszystkie warunki, bowiem:

1. zmniejszają nieobecność pracowników w pracy – pakiety medyczne pozwalają pracownikom i członkom ich rodzin w krótszym czasie otrzymać opiekę medyczną:
   
   • z jednej strony, pracownicy dzięki pakietom medycznym nie mają problemu z szybkim dostępem do otrzymania pomocy medycznej – co skutkuje szybszym wyleczeniem i powrotem do wykonywania pracy,
   • z drugiej strony, dzięki temu, że pakiety medyczne obejmują również członków rodziny pracownika, którzy także otrzymują szybką pomoc medyczną – zmniejszeniu ulega nieobecność pracowników w pracy związana np. z mniejszym korzystaniem z urlopów z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad chorymi członkami rodziny, przez co Spółka jest mniej narażona na nieobecność pracowników w pracy. Skutkuje to wszystko skróconym okresem absencji pracowników w pracy, a to wpływa na osiąganie przychodów przez Spółkę,
2. wpływają na zwiększenie motywacji pracowników oraz przyczyniają się do poprawy wizerunku pracodawcy, jako dbającego zarówno o swoich pracowników, ale także o członków ich rodzin – skutkuje to m.in. większym „przywiązaniem” pracownika do pracodawcy – Spółki, co wpływa również na zmniejszenie ich rotacji w Spółce,
   
3. powodują lepszą atmosferę w firmie – zadowolenie pracowników przekłada się na ich większe zaangażowanie w pracę, co skutkuje osiągnięciem przez Spółkę zysków w przyszłości.
   
   

W zakresie wydatków na pakiety medyczne przekazane członkom rodziny pracowników Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że:

• zdaniem Spółki, sfinansowanie pakietów medycznych rodzinie pracownika jest w rzeczywistości rodzajem świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika – jest to forma wynagrodzenia za jego pracę, a wynagrodzenia stanowią przecież dla Spółki koszty uzyskania przychodów,
• jak wskazano w interpretacji z 16 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB5.4510.1103.2016.2.BC z czym zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie: „Gdyby przyjąć odwrotne założenie, według którego wartość pakietów medycznych stanowi koszt uzyskania przychodu wyłącznie w wysokości przypadającej na część sfinansowaną dla pracowników prowadziłoby to do niewytłumaczalnego traktowania tego samego rodzaju świadczenia w różny sposób na gruncie prawa podatkowego. Jeżeli Spółka przyznałaby wartość pakietu medycznego pracownikowi w formie pieniężnej, którą następnie pracownik mógłby przeznaczyć np. na sfinansowanie pakietu medycznego dla swojego dziecka, to nie ulegałoby wątpliwości, że ten dodatkowy element wynagrodzenia pracowniczego stanowiłby dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.” – Spółka w pełni zgadza się z powyższym.
  
  

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na zakup pakietów medycznych, będą stanowić koszty uzyskania przychodów – zarówno w części przypadającej na pracowników, jak i na członków rodzin pracowników – gdyż spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe potwierdzają organy w licznie wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 21 marca 2017 r., Znak: 0461- ITPB3.4510.69.2017.1.JS: „Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na dofinansowanie pakietów ubezpieczenia medycznego pracowników oraz Współubezpieczonych stanowią/będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 19 kwietnia 2016 r., Znak: ILPB3/4510-1-55/16-4/JG zgodził się z wnioskodawcą, że przyznane pracownikom oraz członkom ich rodziny, tj. małżonkom/partnerom życiowym, dzieciom pakiety medyczne, finansowane w głównej mierze przez Spółkę (pracownik ponosi odpłatność w wysokości 1 zł) – wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 16 lutego 2017 r., Znak: 1462- IPPB5.4510.1103.2016.2.BC,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 27 stycznia 2017 r., Znak. 1462- IPPB5.4510.1037.2016.2.MR,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 11 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.359.2016.1.AT zgodził się z wnioskodawcą, że: „przedmiotowe wydatki ponoszone na zakup pakietów medycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (również w części przypadającej na członków rodzin pracowników), gdyż spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie są wymienione w negatywnym katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów”.
  
  

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na świadczenia medyczne na rzecz byłych pracowników – emerytów, co do zasady służą osiąganiu wymiernych korzyści biznesowych Spółki i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT. W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Szerszego komentarza, zdaniem Wnioskodawcy, wymaga cel poniesienia wydatku. Nie budzi wątpliwości, iż wydatki na poniesione na zakup usług medycznych dla byłych pracowników –emerytów poniesione są z zamiarem osiągnięcia przychodów oraz mają związek z prowadzoną działalnością. Takie korzyści oferowane przez Spółkę byłym pracownikom – emerytom budują w obecnych pracownikach poczucie więzi i przywiązania do pracodawcy, co przekłada się na ich zaangażowanie i wkład jaki wnoszą do firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników, członków rodziny pracownika i emerytów (byłych pracowników Spółki) – jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku, tj. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników, członków rodzin pracowników oraz byłych pracowników (emerytów). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, w tym dotyczące konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami podatkowymi mogą być również tzw. „koszty pracownicze”, gdyż wydatki ponoszone na rzecz pracowników, co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają wymóg art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, a także wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety wypłacane przez pracodawcę na rzecz pracowników oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników jako inne należności wynikające ze stosunku pracy.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.

Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że wydatki na pakiety medyczne zarówno te z zakresu medycyny pracy, do ponoszenia których pracodawca jest obowiązany na podstawie przepisów Kodeksu pracy i innych ustaw, jak i świadczenia zdrowotne niewchodzące w zakres medycyny pracy na rzecz pracowników, członków rodzin pracowników oraz byłych pracowników będących emerytami podlegają ocenie w aspekcie generalnych postanowień cytowanego art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, tj. celowości, zasadności oraz potencjalnej możliwości przyczynienia się przedmiotowych wydatków do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako pracodawca zobowiązany jest do objęcia pracowników opieką zdrowotną w zakresie medycyny pracy i pokrycia kosztów takich świadczeń. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczeniu usług medycznych (w szczególności z zakresu medycyny), której przedmiotem jest udzielanie świadczeń medycznych dla pracowników i członków rodziny pracowników, a także byłych pracowników Spółki – emerytów. Pakiety medyczne są finansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy.

Pracownik nie jest obciążany kosztem pakietu medycznego w zakresie świadczeń zdrowotnych medycyny pracy. Koszty zakupu pakietu medycznego dla pracownika ponosi Wnioskodawca. W przypadku gdy pracownik chce skorzystać z dodatkowego pakietu świadczenia zdrowotnego (również pakietu VIP) wartość tego pakietu doliczana jest do jego przychodu ze stosunku pracy i od tej wartości naliczane są składki ZUS oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca podnosi, że poniesione wydatki na sfinansowanie pakietów medycznych dla pracowników przyczynią się do minimalizacji kosztów nieobecności oraz wzrostu motywacji pracowników do pracy i poprawy wizerunku pracodawcy. Ww. wydatki stanowią zatem przejaw i wyraz starań Wnioskodawcy o stan zdrowia jego pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych, w ramach których są zawarte świadczenia z zakresu medycyny pracy oraz świadczenia zdrowotne niewchodzące w zakres medycyny pracy zarówno dla pracowników, jak i członków ich rodzin, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop, jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca potrąca wartość pakietu medycznego dla członków rodziny pracownika z wynagrodzenia pracownika.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a updop do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Zatem w sytuacji zaliczenia pakietu medycznego dotyczącego członków rodziny pracownika do kosztów uzyskania przychodów i potrącenia równowartości pakietu z wynagrodzenia pracownika, po stronie Wnioskodawcy może powstać przychód.

Powyższe, jednak nie było objęte zakresem pytania Wnioskodawcy, tym samym nie jest przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia.

Z opisu sprawy wynika również, że Wnioskodawca pokrywa koszty pakietów medycznych, z których korzystają byli pracownicy – emeryci.

W tym miejscu również należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych dla byłych pracowników  emerytów wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 updop i jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop. Wydatki takie są bowiem związane z działalnością Wnioskodawcy, budują w obecnych pracownikach poczucie więzi i przywiązania do pracodawcy, co przekłada się na ich zaangażowanie i wkład jaki wnoszą do firmy, jak również są dowodem, że pracodawca nie zapomina o swoich byłych pracownikach (emerytach) i dba o utrzymanie z nimi relacji, co z kolei przekłada się na lepsze postrzeganie Spółki jako pracodawcy.

Podsumowując, w oparciu o opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca po spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 updop i udokumentowaniu faktu poniesienia danego wydatku, może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy wydatki na zakup pakietów medycznych dla pracowników i członków rodzin pracowników oraz byłych pracowników (emerytów).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia zostały wydane. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.