Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.71.2018.1.DJD
z 23 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r., identyfikator poświadczenia ePUAP – UPP16037897) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów osiąganych z tytułu obrotu Kryptowalutami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży miejsca na domenie internetowej dla wykorzystania go na cele reklamowe. Do 2017 r. przychody z prowadzonej przez Niego działalności były opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, natomiast w 2018 r. wybrał opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej w formie podatku liniowego. W związku z tym prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o handel kryptowalutami, tj. działalność klasyfikowaną w grupowaniu PKD o symbolu 64.19.Z (pozostałe pośrednictwo pieniężne). Po rozszerzeniu działalności gospodarczej we wskazanym zakresie zamierza wprowadzić do niej kryptowaluty nabyte przez Niego w 2017 r., tj. uznać te kryptowaluty za składniki majątku prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy po rozszerzeniu działalności gospodarczej o handel kryptowalutami dopuszczalne będzie wprowadzenie do działalności gospodarczej nabytych przez Wnioskodawcę w 2017 r. kryptowalut, co spowoduje, że przychody ze sprzedaży tych kryptowalut będą dla Wnioskodawcy stanowiły przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej?
2. Czy dochody z działalności gospodarczej w zakresie handlu kryptowalutami, w tym osiągnięte z tytułu sprzedaży kryptowalut nabytych przez Wnioskodawcę w 2017 r. (i wprowadzonych do prowadzonej działalności gospodarczej), będą korzystać z opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatku liniowego?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, natomiast w zakresie pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, handel kryptowalutami może być wykonywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadkach takich wykonywana działalność ma również charakter działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: u.p.d.o.f.), zaś przychody ze sprzedaży kryptowalut są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej (zob. przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0111-KDIB1-1 4011.163.2017.1.BK, „Nie ma przeszkód, aby podatnicy wprowadzali do prowadzonej działalności gospodarczej składniki majątku nabyte prywatnie”.

W przypadkach takich przychody ze sprzedaży składników majątku, o których mowa, stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 kwietnia 2009 r., Nr ITPB1/415-67/09/WM. Czytamy w niej, że „przychód ze sprzedaży prywatnego złota wniesionego do działalności gospodarczej traktować należy jako przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej”. Dotyczy to również nabytych „prywatnie” kryptowalut. Możliwość wprowadzania nabytych „prywatnie” kryptowalut do prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2017 r., Nr 0111-KDIB1-1.4011.168.2017.2.BK, zaś prawidłowość rozliczania przychodów ze sprzedaży takich kryptowalut, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2017 r., Nr 0111-KDIB1-1.4011.166.2017.1.BK.

Ze względu na powyższe Wnioskodawca uważa, że po rozszerzeniu działalności gospodarczej o handel kryptowalutami dopuszczalne będzie wprowadzenie do działalności gospodarczej nabytych przez Niego w 2017 r. kryptowalut. Po ich wprowadzeniu do działalności gospodarczej przychody z ich sprzedaży (w ramach tej działalności) będą dla Niego stanowiły przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Zgodnie bowiem z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W art. 10 powołanej ustawy zostały określone źródła przychodów. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została zawarta definicja pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza został określony w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży miejsca na domenie internetowej dla wykorzystania go na cele reklamowe. Zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o handel kryptowalutami, tj. działalność klasyfikowaną w grupowaniu PKD o symbolu 64.19.Z (pozostałe pośrednictwo pieniężne). Po rozszerzeniu działalności gospodarczej we wskazanym zakresie zamierza wprowadzić do niej kryptowaluty nabyte przez Niego w 2017 r., tj. uznać te kryptowaluty za składniki majątku prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że w sytuacji rozszerzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej o handel kryptowalutami oraz wprowadzenia do działalności gospodarczej nabytych przez Wnioskodawcę w 2017 r. kryptowalut, które następnie będą przedmiotem obrotu dokonywanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, uzyskiwane z tego tytułu przychody stanowić będą przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tak więc, jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze zdarzeniem, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Wskazać ponadto należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami Organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź Organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.