Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.168.2017.2.BK
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wprowadzenia do pozarolniczej działalności gospodarczej towarów handlowych jakimi są jednostki bitcoin lub inne kryptowaluty, które zostały nabyte do majątku prywatnego Wnioskodawcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu wprowadzenia do pozarolniczej działalności gospodarczej towarów handlowych jakimi są jednostki bitcoin lub inne kryptowaluty, które zostały nabyte do majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4011.167.2017.1.BK, 0111-KDIB1-1.4011.168.2017.1.BK, 0111-KDIB1-1.4011. 216.2017.1.BK, 0111-KDIB4.4014.294.2017.2.PM, 0111-KDIB3-1.4012.715.2017.1.ICz, co też nastąpiło 27 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzn. jest polskim rezydentem podatkowym). W 2014 r. i 2016 r. nabywał jednostki kryptowaluty bitcoin na giełdach kryptowalut, czyli w serwisach internetowych, które oferują usługi polegające na kojarzeniu osób zainteresowanych kupnem i sprzedażą kryptowalut (dalej: „Giełdy kryptowalut”). Kryptowaluta bitcoin oraz inne kryptowaluty są podzielne, np. bitcoin dzieli się do 8 miejsc po przecinku, oznacza to w praktyce, że najmniejszą jednostką bitcoin, jaką można kupić jest 0,00000001 bitcoina. Wnioskodawca wyjaśnia, że w dalszej części wniosku posługuje się sformułowaniem „jednostki bitcoin lub innych kryptowalut”, co oznacza nabycie określonej liczby jednostek tych kryptowalut, tj. nie mniej niż najmniejsza podzielna część danej kryptowaluty.

Usługi realizowane przez Giełdy kryptowalut sprowadzają się do umożliwienia przechowywania na koncie użytkownika środków finansowych i kryptowalut oraz składania ofert kupna i sprzedaży kryptowalut po wskazanym przez użytkownika kursie, oraz realizację ofert kupna i sprzedaży o zbieżnym kursie. Użytkownicy zawierają między sobą umowę kupna-sprzedaży w chwili złożenia oferty kupna/sprzedaży przez użytkownika pasującej parametrami do oferty sprzedaży/kupna złożonej uprzednio przez innego użytkownika.

Rozważane zbycie kryptowalut:

Wnioskodawca nabywał jednostki kryptowaluty bitcoin. Przedmiotowe nabywanie następowało zarówno w wyniku tzw. „wydobycia” jednostek kryptowaluty (nabycie pierwotne), jak i zakupu jednostek kryptowalut od innych osób z zapłatą w polskich złotych (PLN) albo jednostkami innej kryptowaluty (nabycie wtórne/pochodne). Wnioskodawca dokonywał również zamiany posiadanych jednostek kryptowalut na jednostki innych kryptowalut. Zamiana odbywała się każdorazowo za pośrednictwem Giełd kryptowalut i w oparciu o wartość rynkową jednostek kryptowalut, tzn. wartość rynkowa przekazywanych przez Wnioskodawcę tytułem zamiany jednostek kryptowalut odpowiadała wartości rynkowej otrzymywanych przez niego w zamian jednostek kryptowalut. Zatem, nie wystąpiła sytuacja, aby w ramach zamiany Wnioskodawca - w zamian za przekazywane jednostki kryptowaluty - nabył jednostki innych kryptowalut o wyższej albo niższej wartości rynkowej od przekazywanych. Następnie, po transakcjach zamiany, wartość rynkowa części jednostek kryptowalut nabytych w drodze zamiany rosła, z kolei część malała, bądź wręcz spadała do zera. W tym miejscu należy wyjaśnić, że inwestowanie w kryptowaluty wiąże się nie tylko z typowym ryzykiem inwestycyjnym, jakim jest spadek wartości nabytych jednostek, ale również z ich kradzieżą (nierzadko dochodzi do ataków hakerskich lub przypadków “znikania” Giełd kryptowalut wraz z kryptowalutami, które były przedmiotem obrotu na tych giełdach). Nabywanie jednostek kryptowalut następowało raczej w celach prywatnych (hobbystycznie), w związku z zainteresowaniami Wnioskodawcy tematyką nowoczesnych technologii informatycznych, niż w celach zarobkowych (nie był to główny cel Wnioskodawcy), ponieważ Wnioskodawca utrzymuje się z wynagrodzenia z umowy o pracę. Ponadto, tego typu inwestycje obarczone są wysokim ryzykiem poniesienia strat (a nawet utraty wszystkich zainwestowanych środków). Należy wyjaśnić, że technologie kryptowalut mogą służyć do wielu różnych celów poza inwestowaniem z nadzieją na wzrost ich wartości, np. jako publicznie dostępny rejestr danych, których postaci nie da się zmienić, medium do przesyłania wartości na odległość, mechanizm do zarządzania łańcuchem dostaw różnych materiałów i wiele innych zastosowań, które są w początkowej fazie badań i testów. Technologie kryptowalut, czyli blockchain, DLT (Distributed Ledger Technologies - Technologie Rejestrów Rozproszonych) to stosunkowo nowe rozwiązania, które bardzo dynamicznie się rozwijają i mają ogromny potencjał rozwoju. Dla przykładu, jeszcze w 2016 r. ten potencjał w kontekście m.in. budowania e-usług (elektronicznej administracji) dostrzegła Minister Cyfryzacji, powołując zespół ds. technologii bitcoin i blockchain. Wiele krajów bada rozwiązania oparte na tej technologii.

Obecnie, w związku z nieoczekiwanym wzrostem wartości rynkowej posiadanych jednostek kryptowalut, Wnioskodawca rozważa ich sprzedaż (w części lub w całości), tj. przeniesienie określonych ilości i rodzajów kryptowalut na nabywcę za określoną cenę wyrażoną i zapłaconą przez nabywcę w polskich złotych.

Wnioskodawca w większości przypadków nie posiada dowodów nabycia poszczególnych jednostek kryptowalut albo posiada dowody, które jednak mogą być niewystarczające z punktu widzenia wymogów dokumentowania kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Wynika to z faktu, iż - jak już wspomniano wyżej - Wnioskodawca traktował nabywanie jednostek kryptowalut jako hobby i - wobec ryzyka utraty zainwestowanych środków - raczej nie liczył się z możliwością ich korzystnej sprzedaży w przyszłości. Niemniej, wobec rynkowego wzrostu wartości posiadanych jednostek kryptowalut, w przypadku ostatnich nabyć Wnioskodawca starał się gromadzić dowody zakupu w taki sposób, aby móc je należycie udokumentować dla celów podatkowych.

Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości będzie w dalszym ciągu nabywał jednostki kryptowaluty.

Jeśli będzie miało to uzasadnienie ekonomiczne, to rozważa uczynienie z obrotu kryptowalutami dodatkowego, a nawet głównego źródła utrzymania. Wówczas, działalność Wnioskodawcy nabierze charakteru zorganizowanego i ciągłego, w szczególności czynności związane z obrotem kryptowalutami będą wykonywane w sposób częstotliwy, Wnioskodawca będzie poświęcał zdecydowanie więcej czasu na śledzenie notowań kryptowalut oraz na poszukiwanie najlepszych możliwości ich zbycia w celach zarobkowych. W takim przypadku, Wnioskodawca zarejestruje jednoosobową działalność gospodarczą, aby w tej formie zajmować się obrotem kryptowalutami. Dla celów tej działalności będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. Ponadto, Wnioskodawca będzie wykonywał tę działalność we własnym imieniu i na własny rachunek, tzn. w sposób samodzielny, ponosząc pełne ryzyko gospodarcze oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu dokonywanych operacji (dalej: “Profesjonalny obrót”). Rejestrując działalność gospodarczą, Wnioskodawca wybierze opodatkowanie w formie tzw. podatku liniowego, tj. według stawki 19%.

Sprzedaż jednostek bitcoin lub innych kryptowalut w ramach profesjonalnego obrotu będzie realizowana przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Giełd kryptowalut zlokalizowanych na obszarze UE i poza nim. Ze specyfiki działalności ww. giełd wynika, że nie wiadomo kto jest nabywcą kryptowaluty (z punktu widzenia zbywcy), ani kto jest ich zbywcą z punktu widzenia nabywcy. Dlatego też Wnioskodawca nie będzie wiedział na czyją rzecz sprzeda kryptowalutę, ani od kogo ją kupi. Analogiczna sytuacja ma miejsce na giełdzie papierów wartościowych, gdzie zbywca papierów nie wie na czyją rzecz realizuje daną sprzedaż.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 listopada 2017 r. wskazano m.in., że:

1. dokumentacja nabycia kryptowalut przed założeniem działalności gospodarczej składa się z:
   
   • potwierdzeń wykonania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek udostępniony przez giełdy kryptowalut;
     
   • wyciągów elektronicznych z giełd dokumentujących wykonanie transakcji na tychże giełdach w postaci plików arkuszy kalkulacyjnych (np. excel) udostępnianych przez giełdy kryptowalut.
2. przekazanie kryptowalut do działalności gospodarczej powinno nastąpić na podstawie oświadczenia. Aby w ramach profesjonalnego obrotu móc sprzedawać jednostki bitcoin lub inne kryptowaluty nabyte w przeszłości do majątku prywatnego, a przychody z tej sprzedaży opodatkować podatkiem liniowym, powinien on wprowadzić posiadane kryptowaluty do prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie oświadczenia określającego: datę i miejscowość sporządzenia oświadczenia, dane Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy), oświadczenie o prawie własności wprowadzanych składników, datę przekazania składnika majątku do prowadzonej działalności gospodarczej, możliwie dokładny opis składnika majątku (rodzaj kryptowaluty, nazwa, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę), ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia (jeżeli będzie można go wiarygodnie określić), podpis Wnioskodawcy i załączniki w postaci dokumentów potwierdzających nabycie (o ile Wnioskodawca będzie nimi dysponował).
   
3. dokumentacja nabycia/zbycia kryptowalut w ramach działalności gospodarczej składać się będzie z:
   
   • potwierdzeń wykonania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek udostępniony przez giełdy kryptowalut;
   • wyciągów elektronicznych z giełd dokumentujących wykonanie transakcji na tychże giełdach w postaci plików arkuszy kalkulacyjnych (np. excel) udostępnianych przez giełdy kryptowalut;
     
   • potwierdzeń zrealizowania transakcji w postaci wiadomości elektronicznej e-mail otrzymywanej na adres e-mail wykorzystywany dla celów przyszłej działalności gospodarczej, w przypadku korzystania z serwisów internetowych oferujących elektroniczne usługi sprzedaży/skupu kryptowalut na odległość;
     
   • potwierdzeń otrzymania pieniężnych przelewów bankowych na rachunek bankowy prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego przedstawiono również w stanowisku Wnioskodawcy sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, gdzie wskazano, że kryptowaluty nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza „wprowadzić” do tej działalności na podstawie oświadczenia określającego: datę i miejscowość sporządzenia oświadczenia, dane Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy), oświadczenie o prawie własności wprowadzanych składników, datę przekazania składnika majątku do prowadzonej działalności gospodarczej, możliwie dokładny opis składnika majątku (rodzaj kryptowaluty, nazwa, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę), ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia (jeżeli będzie można go wiarygodnie określić), podpis Wnioskodawcy i załączniki w postaci dokumentów potwierdzających nabycie (o ile Wnioskodawca będzie nimi dysponował).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, w celu sprzedawania w ramach Profesjonalnego obrotu kryptowalut nabytych przez Wnioskodawcę w przeszłości do majątku prywatnego i opodatkowania dochodów z tej sprzedaży podatkiem liniowym 19% wystarczające będzie, jeżeli Wnioskodawca wprowadzi posiadane kryptowaluty do prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie oświadczenia określającego: datę i miejscowość sporządzenia oświadczenia, dane Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy), oświadczenie o prawie własności wprowadzanych składników, datę przekazania składnika majątku do prowadzonej działalności gospodarczej, możliwie dokładny opis składnika majątku (rodzaj kryptowaluty, nazwa, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę), ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia (jeżeli będzie można go wiarygodnie określić), podpis Wnioskodawcy i załączniki w postaci dokumentów potwierdzających nabycie (o ile Wnioskodawca będzie nimi dysponował)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, w celu sprzedawania w ramach Profesjonalnego obrotu kryptowalut nabytych przez Wnioskodawcę w przeszłości do majątku prywatnego i opodatkowania dochodów z tej sprzedaży podatkiem liniowym 19% wystarczające będzie, jeżeli Wnioskodawca wprowadzi posiadane kryptowaluty do prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie oświadczenia określającego: datę i miejscowość sporządzenia oświadczenia, dane Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy), oświadczenie o prawie własności wprowadzanych składników, datę przekazania składnika majątku do prowadzonej działalności gospodarczej, możliwie dokładny opis składnika majątku (rodzaj kryptowaluty, nazwa, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę), ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia (jeżeli będzie można go wiarygodnie określić), podpis Wnioskodawcy i załączniki w postaci dokumentów potwierdzających nabycie (o ile Wnioskodawca będzie nimi dysponował).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż nie negując prawa Wnioskodawcy do sporządzenia oświadczenia, o „wprowadzeniu” do działalności gospodarczej, kryptowaluty nabytej przed założeniem tej działalności, stwierdzić należy, iż w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, oświadczenie to nie jest dokumentem spełniającym warunki uznania za dowód księgowy, na podstawie którego możliwym jest ujęcie zakupu towarów handlowych w księdze.

W wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z 21 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4011.167.2017.2.BK wskazano Wnioskodawcy, iż (…) gdy do nabycia wirtualnej waluty dochodzi w ramach prowadzonej przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych działalności gospodarczej polegającej na obrocie kryptowalutą lub waluta nabyta poza działalnością zostanie przekazana na potrzeby prowadzenia tej działalności, to należy ją uznać za towar handlowy stanowiący obrotowy składnik majątku tego podmiotu. Zatem, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest handel wirtualną walutą, podatnik po stronie kosztów uzyskania przychodów, stosuje takie zasady ich ujmowania jakie obowiązują w przypadku towarów handlowych.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia przez osoby prowadzące działalność gospodarczą podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. W księgach tych podatnik obowiązany jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokość należnego podatku.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów, dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Tym samym w remanencie początkowym oraz końcowym podatnik zobowiązany jest ująć wartość towarów handlowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wyżej wskazanych pojęć. Ich wyjaśnienie można odnaleźć w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 728).

Z uwagi na fakt, iż prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest uproszczoną formą ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, konieczne jest przestrzeganie w sposób ścisły zasad wynikających z treści przepisów wskazanego powyżej rozporządzenia.

W myśl § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani założyć księgę, a w razie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 – również tę ewidencję, na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego.

Z brzmienia § 11 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia wynika natomiast, że podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi.

Stosownie do treści § 27 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

W myśl § 28 ust. 1 cyt. rozporządzenia, spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zakończony i zaopatrzony w podpisy osób uczestniczących w spisie. Przy czym, stosownie do treści § 28 ust. 2 ww. rozporządzenia, spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w § 27, jednostkę miary, ilość stwierdzona w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikająca z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkowa, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji …”, podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników) (…).

Towary handlowe objęte spisem z natury podatnik jest obowiązany wycenić według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeśli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (§ 29 ww. rozporządzenia).

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że podatnik powinien ująć towary handlowe w remanencie początkowym i wartość tych remanentów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym, w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Szczegółowe zasady dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zostały zawarte w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kryptowalutą, przy czym zbyciu w ramach tej działalności podlegała będzie kryptowaluta „wykopana” oraz nabyta na giełdzie kryptowalut jeszcze przed rozpoczęciem prowadzenia tej działalności, jak również waluta nabyta już po rozpoczęciu jej prowadzenia. W związku z powyższym na podstawie oświadczenia określającego: datę i miejscowość sporządzenia oświadczenia, dane Wnioskodawcy (jako przedsiębiorcy), oświadczenie o prawie własności wprowadzanych składników, datę przekazania składnika majątku do prowadzonej działalności gospodarczej, możliwie dokładny opis składnika majątku (rodzaj kryptowaluty, nazwa, kod/oznaczenie identyfikujące kryptowalutę), ilość, datę i sposób nabycia, koszt nabycia (jeżeli będzie można go wiarygodnie określić), podpis Wnioskodawcy i załączniki w postaci dokumentów potwierdzających nabycie (o ile Wnioskodawca będzie nimi dysponował) Wnioskodawca zamierza „wprowadzić” ww. walutę do działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro jak wskazano na wstępie „wykopane” oraz nabyte Kryptowaluty stanowić będą towar handlowy w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, to Wnioskodawca zobowiązany będzie do sporządzenia oraz wpisania do księgi, przychodów i rozchodów spisu z natury posiadanych Kryptowalut, zgodnie z zasadami określonymi w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Spis z natury sporządzony na dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, będzie zatem dokumentem właściwym do ujęcia „wydobytych” i nabytych kryptowalut jako środków obrotowych w działalności gospodarczej. „Wykopane” oraz nabyte Kryptowaluty objęte spisem z natury Wnioskodawca jest obowiązany wycenić według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeśli są one niższe od cen zakupu lub nabycia, w myśl § 29 ww. rozporządzenia. Natomiast wskazane przez Wnioskodawcę oświadczenie i inne dokumenty stanowić mogą dowody w ewentualnym postępowaniu podatkowym czy kontrolnym, prowadzonym przez uprawnione organy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tak więc, jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze zdarzeniem, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostały(ną) odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.