Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.137.2017.1.NL
z 18 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na składki na grupowe ubezpieczenie zdrowotne dla:

• pracowników oraz członków ich rodzin – jest prawidłowe,
• programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą, zleceniobiorców, stażystów i praktykantów oraz członków ich rodzin – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na składki na grupowe ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników, zleceniobiorców, stażystów i praktykantów, programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą oraz członków ich rodzin.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Pracodawca”), świadczy usługi w zakresie konsultingu technologicznego - projektowania, opracowania i wspierania rozwiązań IT (outsourcing usług technologii informacyjnej). Spółka jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu stosunków pracy z pracownikami oraz zleceniobiorcami świadczącymi pracę na podstawie umów cywilnoprawnych.

Spółka zawarła umowę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego z uprawnionym towarzystwem ubezpieczeniowym (dalej: „Umowa”). Umowa została podpisana ze wszystkimi pracownikami Spółki, osobami świadczącymi pracę na podstawie umów zlecenia oraz programistami prowadzącymi jednoosobowo działalność gospodarczą, osoby te wykonujące pracę na rzecz Spółki są objęte zakresem ubezpieczenia (dalej: „Pracownicy lub Ubezpieczeni”). Ubezpieczeniem objęci są również członkowie rodzin pracowników, zleceniobiorców, programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą. W przyszłości ubezpieczeniem objęci zostać mogą również stażyści lub praktykanci.

Spółka finansuje w całości ubezpieczenie ze środków obrotowych. Spółka nie jest uprawnionym do otrzymania świadczeń wynikających z Umowy.

Zgodnie z katalogiem świadczeń grupowego ubezpieczenia dostawcy usług medycznych, określającym przesłanki wypłaty odszkodowania i innych świadczeń, a także ograniczenia oraz wyłączenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń uprawniające do odmowy wypłaty odszkodowania i innych świadczeń lub ich obniżenia, ambulatoryjny zakres świadczeń medycznych i pieniężnych towarzystwa ubezpieczeniowego obejmuje indywidualną część pracowniczą - w zależności od wybranych przez Pracowników warunków i opcji ubezpieczenia, szeroki zakres usług medycznych gwarantujących swobodny dostęp do lekarzy specjalistów oraz przeprowadzenie badań specjalistycznych. Usługi mogą być nielimitowane (realizowane na rzecz pracownika Spółki bez ograniczeń) oraz limitowane (w określonej liczbie wizyt pracownika Spółki w ciągu jednego roku ubezpieczeniowego przypadającej na dane świadczenie medyczne). Wśród oferowanych usług w ramach indywidualnej części pracowniczej można wyróżnić:

1. Konsultację i diagnostykę:
   
   1. opiekę podstawową - nielimitowane porady lekarskie w ramach opieki podstawowej i zabiegi pielęgniarskie,
      
   2. opiekę specjalistyczną - nielimitowane konsultacje lekarskie, zabiegi lekarskie i inne usługi wykonywane przez lekarzy specjalistów, konsultacje profesorskie oraz limitowane konsultacje psychiatrów i psychologów,
      
   3. badania laboratoryjne, radiologiczne (RTG), czynnościowe, ultrasonograficzne (USG), endoskopowe, tomografii komputerowej (CT, TK), rezonansu magnetycznego (RM, NMR),
      
   4. wizyty domowe, prowadzenie ciąży oraz szczepienia ochronne.
2. Profilaktyczny przegląd stanu zdrowia.
   
3. Rehabilitację.
   
4. Stomatologię.
   
   

Ponadto Pracownicy mogą uzupełnić wariant ambulatoryjny świadczeniami ubezpieczeniowymi z zakresu leczenia szpitalnego. Natomiast dostęp pracowników, zleceniobiorców, osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, lub członków rodzin do świadczeń obywa się poza kontrolą i ewidencją Pracodawcy. Osoba objęta ubezpieczeniem zawsze może samodzielnie umówić wykonanie usługi w placówce medycznej wskazanej na stronie internetowej towarzystwa ubezpieczeń. Pracownicy lub członkowie rodzin (w zależności od tego czy wybrali odpowiedni wariant ubezpieczenia) mają możliwość swobodnego korzystania z zakresu usług medycznych przysługujących w tej części. Część indywidualna pracownicza jest zatem dodatkową nieobligatoryjną opieką medyczną.

Ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników przynosi określone korzyści Spółce. Wśród nich należy wymienić m.in. mniejszą ilość zwolnień chorobowych, optymalizację procesów i minimalizację kosztów czy mniejszą rotację pracowników (ubezpieczenie stanowi dodatkowe narzędzie motywacji i nagradzania).

Ponoszenie tego typu wydatków przez Pracodawcę jest więc racjonalnie i uzasadnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy składka na grupowe ubezpieczenie zdrowotne opłacana przez Spółkę z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia jest kosztem uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, składka na grupowe ubezpieczenie zdrowotne pracowników, zleceniobiorców, osób prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą, członków ich rodzin, ewentualnie praktykantów i stażystów opłacana przez Spółkę z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia jest kosztem uzyskania przychodów na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „updop”).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez Spółkę stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez Spółkę, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych Spółki (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu Spółki wydatki, które zostały poniesione na działalność Spółki przez osoby inne niż Spółka),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Spółce w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Zdaniem Spółki, zakup grupowej polisy ubezpieczeniowej i opłacanie w związku z tym składki ubezpieczeniowej ma niewątpliwy wymiar motywacyjny i ochronny. Korzystanie przez osoby ubezpieczone z różnego rodzaju świadczeń ambulatoryjnych, w ramach przedmiotowej umowy z towarzystwem ubezpieczeniowym, wpływa m.in. na poprawę ich stanu zdrowia, ograniczającą w ten sposób absencję w pracy.

Pracodawca nie ponosi więc dodatkowych kosztów związanych z nieobecnością w pracy pracowników i innych osób objętych ubezpieczeniem, jak również kosztów rekrutacji i szkolenia pracowników zatrudnianych „na zastępstwo”.

Objęcie ubezpieczeniem stanowi również dodatkowy element wynagradzania, który zachęca do pracy w Spółce i zmniejsza rotację jej pracowników oraz innych osób objętych ubezpieczeniem.

Wpływa również na budowę lojalności pracowników i tym samym na pozytywne postrzeganie pracodawcy. Ponadto, przy pomocy polisy ubezpieczeniowej Spółka optymalizuje swoje procesy i minimalizuje koszty. W konsekwencji, powyższe czynniki prowadzą wprost do poprawy efektywności wykonywanych zadań w Spółce.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, opłacanie składki w związku z grupowym ubezpieczeniem zdrowotnym jej pracowników i innych osób jest uzasadnione ekonomicznie i w sposób pośredni przekłada się na uzyskiwane przez Spółkę przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Z uwagi na powyższe, kosztem uzyskania przychodów mogą być zatem opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych na rzecz pracowników umów ubezpieczenia:

1. na życie (grupa 1 dział I),
2. na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (grupa 3 dział I),
3. wypadkowe i chorobowe, jeśli są uzupełnieniem innych ubezpieczeń działu I (grupa 5 dział I),
4. wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (grupa 1 dział II): świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, połączone świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2, przewóz osób,
5. ubezpieczenie choroby (grupa 2 dział II): świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, świadczenia kombinowane.
   
   

Ponadto w celu zaliczenia składek z tytułu ubezpieczenia pracowników do kosztów uzyskania przychodów uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

W związku z powyższym biorąc pod uwagę treść art. 16 ust. 1 pkt 59 updop stwierdzić należy, iż Spółka ma prawo do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów składki z tytułu grupowej polisy ubezpieczeniowej na rzecz jej pracowników, dotyczącej ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

Ubezpieczenia zdrowotne mieszczą się w ww. grupach ryzyka, to jest grupie 1 i 2 działu II, a zatem mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów Spółki opłacającej składki na rzecz pracowników objętych tym ubezpieczeniem.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, opłacane przez nią składki na grupowe ubezpieczenie zdrowotne pracowników, zleceniobiorców, osób prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą, oraz członków rodzin, praktykantów i stażystów, z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia na rzecz jej pracowników są kosztem uzyskania przychodów na gruncie updop.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 kwietnia 2017 r., Znak: IBPB-1-1.4510.15.2017.1.PB,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 listopada 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1065/13/PC, z 9 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-553/11/MO, z 22 kwietnia 2011 r., Znak: IBPBI/1/423-15/11/AB, z 13 grudnia 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-1160/10/PC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, z 20 stycznia 2012 r., Znak: IPTPB1/415-264/11-2/KSU.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), za koszty uzyskania przychodu uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podstawą zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest wykazanie związku miedzy ponoszonymi kosztami, a osiąganymi przychodami. Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących warunków:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
4. został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
5. został właściwie udokumentowany;
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Za koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami są uznawane takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast do kosztów pośrednich zaliczane są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające w szczególności z konieczności wywiązania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa czy też warunkujące prowadzenie tej działalności. Koszty te, chociaż niewątpliwie związane są z przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami i nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie wystąpi przychód uzasadniający potracenie tych kosztów.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzona przez niego przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnośnie możliwości zaliczenia przedmiotowych składek do kosztów uzyskania przychodów zauważyć należy, że co do zasady, opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników nie stanowią kosztów uzyskania przychodów stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem składki opłacane w związku z zawieranymi umowami ubezpieczenia mogą jednak zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli łącznie zostaną spełnione trzy warunki:

1. umowy ubezpieczenia dotyczą ryzyka grupy 1, 3 i 5 działu I oraz grupy 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 1348 ze zm.), czyli umów:
   
   • ubezpieczenia na życie,
     
   • ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym,
     
   • ubezpieczenia wypadkowego i chorobowego, jeżeli są uzupełnieniem ubezpieczeń wyżej wymienionych,
     
   • ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, połączone świadczenia jednorazowe i powtarzające się, przewóz osób),
     
   • ubezpieczenia choroby (świadczenia: jednorazowe, powtarzające się, kombinowane),
   
   
2. uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu zawartych ww. umów ubezpieczenia nie jest pracodawca,
   
3. umowy ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je zawarto lub odnowiono, wykluczają: wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która świadczy usługi w zakresie konsultingu technologicznego - projektowania, opracowania i wspierania rozwiązań IT (outsourcing usług technologii informacyjnej). Spółka jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu stosunków pracy z pracownikami oraz zleceniobiorcami świadczącymi pracę na podstawie umów cywilnoprawnych. Spółka zawarła umowę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego z uprawnionym towarzystwem ubezpieczeniowym. Umowa została podpisana ze wszystkimi pracownikami Spółki, osobami świadczącymi pracę na podstawie umów zlecenia oraz programistami prowadzącymi jednoosobowo działalność gospodarczą, osoby te wykonujące pracę na rzecz Spółki są objęte zakresem ubezpieczenia. Ubezpieczeniem objęci są również członkowie rodzin pracowników, zleceniobiorców, programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą. W przyszłości ubezpieczeniem objęci zostać mogą również stażyści lub praktykanci. Spółka finansuje w całości ubezpieczenie ze środków obrotowych. Spółka nie jest uprawnionym do otrzymania świadczeń wynikających z Umowy. Zgodnie z katalogiem świadczeń grupowego ubezpieczenia dostawcy usług medycznych, określającym przesłanki wypłaty odszkodowania i innych świadczeń, a także ograniczenia oraz wyłączenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń uprawniające do odmowy wypłaty odszkodowania i innych świadczeń lub ich obniżenia, ambulatoryjny zakres świadczeń medycznych i pieniężnych towarzystwa ubezpieczeniowego obejmuje indywidualną część pracowniczą – w zależności od wybranych przez Pracowników warunków i opcji ubezpieczenia, szeroki zakres usług medycznych gwarantujących swobodny dostęp do lekarzy specjalistów oraz przeprowadzenie badań specjalistycznych. Ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników przynosi określone korzyści Spółce. Wśród nich należy wymienić m.in. mniejszą ilość zwolnień chorobowych, optymalizację procesów i minimalizację kosztów czy mniejszą rotację pracowników (ubezpieczenie stanowi dodatkowe narzędzie motywacji i nagradzania). Ponoszenie tego typu wydatków przez Pracodawcę jest więc racjonalne i uzasadnione.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że opłacone dla pracowników oraz członków ich rodzin składki grupowego ubezpieczenia zdrowotnego umożliwiającego korzystanie z dodatkowej opieki zdrowotnej może przysłużyć się poprawie efektywności wykonywanych przez nich zadań, bowiem służy poprawie ich stanu zdrowia. Zatem, co do zasady ponoszone z tego tytułu wydatki, będą związane w sposób pośredni z uzyskanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej i w konsekwencji będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki, pod warunkiem spełnienia ww. warunków określonych w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku natomiast ubezpieczenia pozostałych, a wskazanych we wniosku osób niebędących pracownikami Wnioskodawcy, tj. zleceniobiorców, stażystów, praktykantów oraz programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą oraz członków ich rodzin, wydatki poniesione na ich ubezpieczenie, o którym mowa we wniosku, nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, bowiem wydatki te nie przyczynią się (nawet pośrednio) do osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodów, ani też do zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki dot. składek na grupowe ubezpieczenie zdrowotne ww. osób opłacane przez Spółkę z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia nie są wydatkami, które dotyczyłyby działalności Spółki, nie są to np. wydatki na ubezpieczenie składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy też ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w związku z prowadzoną działalnością. Są to wydatki ponoszone przez Spółkę za inne podmioty gospodarcze, a więc nie dotyczą samego Wnioskodawcy i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Co więcej, wydatki poniesione na grupowe ubezpieczenie osób niebędących pracownikami Wnioskodawcy są to wydatki o charakterze osobistym osób objętych tych ubezpieczeniem, bowiem to w ich interesie pozostaje ubezpieczenie się na wypadek śmierci, nieszczęśliwego wypadku, utraty czy pozbawienia zdrowia, czy też korzystania z dodatkowej opieki zdrowotnej.

Reasumując, składka na grupowe ubezpieczenie zdrowotne pracowników oraz członków ich rodzin, opłacana przez Spółkę z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast, składka na grupowe ubezpieczenie zdrowotne zleceniobiorców, programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą oraz członków ich rodzin, ewentualnie praktykantów i stażystów nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób pranych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego (organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które to w przedmiotowej sprawie np. po dokonaniu szczegółowej analizy zapisów zawartych w konkretnej umowie ubezpieczenia, umożliwiłoby dokonanie właściwej oceny pod kątem wypełnienia przesłanek zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na składki na grupowe ubezpieczenie zdrowotne dla:

• pracowników oraz członków ich rodzin – jest prawidłowe,
• programistów prowadzących jednoosobowo działalność gospodarczą, zleceniobiorców, stażystów i praktykantów oraz członków ich rodzin – jest nieprawidłowe.
  
  

Jednocześnie zauważyć należy, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne, nie przeczą tezom prezentowanych w niniejszym rozstrzygnięciu. Z uwagi jednak na fakt, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, nie są one wiążące w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku z dnia 11 października 2017 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.