Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.165.2017.1.JC
z 24 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku:

• opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabywanych usług szkoleniowych i konferencyjnych (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,
  

• obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności (pytanie nr 2 i 5) - jest prawidłowe,
  

• złożenia informacji IFT-2/IFT-2R (pytanie nr 3 i 6) - jest prawidłowe,

• opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabywanych usług dostępu do bazy danych (pytanie nr 4) - jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest działającą na terytorium Polski spółką należącą do międzynarodowego koncernu produkującego między innymi paliwa i środki smarne jak oleje i smary dla motoryzacji i przemysłu. Wnioskodawca jest dystrybutorem ww. produktów na rynku polskim.

Międzynarodowy charakter prowadzonej działalności oraz specyfika branży paliwowej wymaga od Wnioskodawcy korzystania z usług zagranicznych podmiotów, w szczególności korzystania z usług firm mogących się pochwalić znaczącą wiedzą branżową. W szczególności, Wnioskodawca nabywa od zagranicznych kontrahentów subskrypcję dostępu do bazy notowań olejów bazowych i usługi szkoleniowe oraz uczestniczy w konferencjach, za które płatności dokonywane są na rzecz zagranicznych kontrahentów.

Usługi szkoleniowo-konferencyjne

Wnioskodawca kieruje pracowników na szkolenia i konferencje w zależności od ich kwalifikacji, stanowiska pracy oraz zapotrzebowania Spółki. Poza szkoleniami dotyczącymi bezpośrednio produktów, rynku paliwowego, pracownicy uczestniczą także w szkoleniach dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem, czy tzw. umiejętności miękkich. Szkolenia przybierają różną formę, tj. wykładów, warsztatów czy pracy w grupach.

Z kolei konferencje, w których uczestniczą pracownicy przybierają m.in. formę wykładów prowadzonych przez ekspertów. Poza poszerzeniem wiedzy merytorycznej, konferencje pozwalają nawiązać znajomości, wymienić się opiniami i doświadczeniami z pozostałymi ich uczestnikami.

Dostęp do internetowej bazy notowań olejów bazowych

W celu ciągłego dostępu do notowań cen olejów bazowych na rynku międzynarodowym, Wnioskodawca nabywa od podmiotu z siedzibą we Francji usługi dostępu do internetowych baz danych, polegające na regularnym otrzymywaniu notowań drogą elektroniczną. Udostępnione informacje stanowią powszechnie dostępne dane, nie stanowią danych poufnych. Wnioskodawca korzysta z udostępnionej bazy danych na własne potrzeby. Uzyskanie dostępu do notowań olejów bazowych nie stanowi przeniesienia praw własności do bazy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonywanie płatności za usługi szkoleniowe i konferencyjne na rzecz podmiotów zagranicznych mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT?
2. W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego zostanie uznane za prawidłowe, czy dla braku obowiązku pobrania podatku u źródła, wymagane jest posiadanie przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności?
3. W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego zostanie uznane za prawidłowe, czy Wnioskodawca jest zobowiązany sporządzać i przesyłać podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informację IFT-2/IFT-2R?
4. Czy uiszczanie opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT?
   
5. W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego zostanie uznane za prawidłowe, czy dla braku obowiązku pobrania podatku u źródła, wymagane jest posiadanie przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności?
6. W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego zostanie uznane za prawidłowe, czy Wnioskodawca jest zobowiązany sporządzać i przesyłać podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informację IFT-2/IFT-2R?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Dokonywanie płatności za usługi szkoleniowe i konferencyjne na rzecz podmiotów zagranicznych nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: ustawa CIT].

Ad. 2

Dla braku obowiązku pobrania podatku u źródła z tytułu dokonania płatności za usługi szkoleniowe i konferencyjne nie jest wymagane posiadanie przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności.

Ad. 3

Ponieważ dokonywanie płatności za usługi szkoleniowe i konferencyjne nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzania i przesyłania podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informacji IFT-2/IFT-2R.

Ad. 4

Uiszczanie opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT.

Ad. 5

Dla braku obowiązku pobrania podatku u źródła z tytułu uiszczania opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych nie jest wymagane pobranie przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności.

Ad. 6

Ponieważ uiszczanie opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzania i przesyłania podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informacji IFT-2/IFT-2R.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy - uwagi ogólne

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oznacza to, że wyżej wskazani podatnicy podlegają opodatkowaniu jedynie w sytuacji, gdy osiągają na terytorium Polski dochody, które na podstawie ustawy CIT oraz odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Podatek w wysokości 20% przychodów jest należy także z tytułu uzyskiwania przychodów z usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT).

Zatem, z przepisu art. 21 ust. 1 ustawy CIT wynika, z tytułu jakich dochodów osiąganych przez nierezydentów na terytorium Polski powstaje obowiązek podatkowy. Oznacza to, że dochód nierezydenta będzie opodatkowany podatkiem CIT jedynie w przypadku, gdy ustawa CIT przewiduje takie opodatkowanie.

Dodatkowo, na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, co do zasady, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie przez płatnika podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Natomiast, stosownie do art. 26 ust. 3 ustawy CIT, płatnicy przekazują na rachunek właściwego urzędu skarbowego kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku - sporządzone według ustalonego wzoru (formularz IFT-2/IFT-2R). Informację tą sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku (art. 26 ust. 3d ustawy CIT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT nie obejmuje płatności z tytułu usług szkoleniowych i konferencyjnych, jako podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła [dalej: WHT]. Choć katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 2a ustawy CIT jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”, należy wskazać, że tylko te podobne do usług wskazanych w tym przepisie, a nie wszystkie usługi wchodzą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Nie budzi wątpliwości, iż usługi szkoleniowe i konferencyjne nie są usługami doradczymi, księgowymi, badania rynku, usługami prawnymi, usługami reklamowymi, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługami rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz nie stanowią usług o charakterze do nich podobnym. Usług szkoleniowych i konferencyjnych nie można uznać za usługi zbliżone w swym charakterze do wyżej wymienionych, w szczególności usług tych nie należy utożsamiać z usługami doradczymi. Usługi doradcze stanowią bowiem usługi o indywidualnym, poufnym charakterze, dopasowanym do potrzeb indywidualnego klienta. Natomiast zarówno szkolenia, jak i konferencje mają charakter otwarty, ogólny, dopasowany do większego grona odbiorców. Poza podnoszeniem kompetencji, celem uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach jest wymiana doświadczeń i poglądów z innymi uczestnikami, nawiązywanie kontaktów, itp.

Wnioskodawca zauważa, że stanowisko to znajduje potwierdzenie w poglądach organów podatkowych, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2016 r., sygn. IPPB5/4510-57/16-3/MK [dalej: DIS], stwierdził, że „Organ podziela w pełni stanowisko Wnioskodawcy, że usługi szkoleniowe oraz konferencyjne świadczone przez zagraniczne podmioty na rzecz Wnioskodawcy, nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. W szczególności, usługi te nie dotyczą świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. (...) tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, ani nie będzie zobowiązany do pozyskiwania certyfikatów rezydencji od zagranicznych kontrahentów”.

Pogląd ten został również potwierdzony przez DIS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 1 września 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-228/15-2/DS i w interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2015 r., sygn. ILPB4/4510-1-491/15-2/DS oraz przez DIS w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 września 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.782.2016.1.BG.

W konsekwencji, przychody zagranicznych podmiotów z tytułu świadczenia usług szkoleniowych i konferencyjnych nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT i jako takie nie rodzą obowiązku pobrania przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 26 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 2:

Przepis art. 26 ust. 1 ustawy CIT nakłada na osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, obowiązek pobrania jako płatnicy w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W związku z faktem, że zdaniem Wnioskodawcy, płatności z tytułu usług szkoleniowych i konferencyjnych nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, to w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciążą w ogóle obowiązki płatnika określone w art. 26 ust. 1 ustawy CIT. W konsekwencji, brak obowiązku pobrania podatku u źródła jest niezależny od tego, czy Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej zagranicznego kontrahenta.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 3:

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3d ustawy CIT, płatnicy WHT są obowiązani sporządzić i przesłać podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, informację IFT-2/IFT-2R.

Informację tę płatnik powinien sporządzić i przesłać także w sytuacji, gdy na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania [dalej: UPO], bądź też samej ustawy CIT, nie był obowiązany do poboru WHT.

Mając na uwadze argumentację z odpowiedzi na pytanie pierwsze, zdaniem Wnioskodawcy, wartość wynagrodzenia za usługi szkoleniowe i konferencyjne nie powinna zostać wykazana w formularzu IFT-2/IFT-2R, ponieważ usługi te nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, a co za tym idzie, Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika podatku dochodowego. W tym zakresie obowiązek ten dotyczy bowiem jedynie płatników w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy CIT, którym Spółka nie jest w omawianym przypadku, a sama płatność nie mieści się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z 13 września 2013 r., sygn. ILPB4/423-209/13-2/DS, w której DIS odstąpił od uzasadnienia uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe: „Przedmiotowa usługa badań klinicznych nie powinna być także wymieniana w formularzu IFT-2R jako świadczenie zwolnione od opodatkowania. Tego typu usługi nie korzystają bowiem ze zwolnienia na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy ustawy. O braku obowiązku ujęcia tej usługi w IFT-2R decyduje jednak brak wymienienia jej w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W konsekwencji, w związku z wypłatami wynagrodzenia z tytułu usług szkoleniowych i konferencyjnych, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzać oraz przesyłać podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informacji o dokonanych wypłatach i pobranym podatku IFT-2/IFT-2R.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 4:

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody zagranicznego podmiotu z tytułu świadczenia usługi polegającej na dostępie do internetowej bazy notowań olejów bazowych nie stanowią przychodu ze źródła określonego w art. 21 ust. 1 oraz ust. 2a ustawy CIT.

W opinii Wnioskodawcy, wynagrodzenie z powyższego tytułu nie stanowi przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

W szczególności, wynagrodzenie za korzystanie z dostępu do notowań on-line olejów bazowych nie stanowi należności licencyjnych zdefiniowanych Umową zawartą między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z 20 czerwca 1975 r. Zgodnie z art. 12 ust. 4 UPO pomiędzy Polską a Francją, poprzez należności licencyjne należy rozumieć wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami i dziełami zarejestrowanymi dla radia i telewizji, do patentu, znaku przemysłowego lub handlowego, rysunku, modelu, planu, formuły, technologii produkcyjnej i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how). Zatem, w przypadku, gdyby na rzecz Wnioskodawcy przenoszone były prawa autorskie, a Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do szerszego dysponowania bazą danych, niż jest to charakterystyczne dla końcowego nabywcy lub użytkownika, to można byłoby przyjąć, że zbywca udzielił Wnioskodawcy za wynagrodzeniem prawa do użytkowania prawa majątkowego do bazy danych. W efekcie, z tego tytułu mogłaby powstać należność licencyjna.

Wnioskodawca zaznacza natomiast, że Spółka nabywa dostęp do internetowej bazy danych w postaci notowań olejów bazowych na potrzeby własnej działalności, a udostępniane za pomocą Internetu notowania olejów bazowych stanowią dane powszechnie dostępne. Dodatkowo, Wnioskodawca nie nabywa prawa do ich modyfikacji, sporządzania kopii, odsprzedaży lub dystrybucji. Oznacza to, że wynagrodzenia z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu należności licencyjnych.

Stanowisko takie znajduje poparcie w interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z 14 lutego 2013 r., sygn. IPPB5/423-1143/12-2/AJ dotyczącej braku uznania należności z tytułu dostępu do platformy on-line za należności licencyjne: „W interpretacjach organów podatkowych, w których organy analizują charakter płatności dokonywanych za dostęp do baz danych, organy zwracają uwagę, że jeśli z danej umowy zawartej pomiędzy polskim a zagranicznym kontrahentem wynika, że nabywca prawa do użytkowania bazy danych będzie mógł je wykorzystywać w szerszym zakresie (na szerszym polu eksploatacji) niż końcowy nabywca i użytkownik, to uznać należy, że zbywca odpłatnie udzielił nabywcy prawa do użytkowania prawa majątkowego do bazy danych, a więc należność za to prawo jest należnością licencyjną. (...) W świetle powyższych warunków korzystania z platformy on-line przez klientów, zdaniem Spółki, należy stwierdzić, że umowy zawierane z klientami nie przenoszą na nich praw autorskich ani nie dają prawa do rozporządzania utworem (bazą danych) w rozumieniu prawa autorskiego na wszystkich polach eksploatacji. W rezultacie, należy stwierdzić, że należności otrzymywane przez Oddział w związku ze świadczeniem usług dostępu do platformy on-line nie mieszczą się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 12 umowy polsko-brytyjskiej”.

Wnioskodawca zauważa także, że należności z tytułu dostępu do notowań on-line nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu korzystania z know-how. Poprzez know-how należy rozumieć wiedzę o charakterze poufnym w dziedzinie handlowej, organizacyjnej, naukowej lub przemysłowej, odkrytej przez dany podmiot w rezultacie prowadzonych przez niego badań. Know-how jest zbiorem informacji praktycznych opartych na doświadczeniu i badaniach - niejawnych, istotnych i zdefiniowanych. Udostępnione Wnioskodawcy dane mają zaś charakter danych ogólnodostępnych, dlatego nie jest spełniony podstawowy warunek kwalifikujący wynagrodzenie z tytułu udostępnienia bazy - danych notowań olejów bazowych, jako wynagrodzenia z tytułu udostępnienia know-how. Ponadto, istotne jest, że opłat z tytułu dostępu do bazy danych nie można utożsamiać z przychodami z tytułu świadczenia usług niematerialnych, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie dostępu do notowań on-line olejów bazowych nie stanowi usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym do wymienionych charakterze. W szczególności, podmiot udostępniający bazę danych nie świadczy na rzecz Spółki usług takich jak np. usługi badania rynku czy przetwarzania danych, a jedynie umożliwia Spółce dostęp on-line do notowań określonych typów towarów, które to dane są powszechnie dostępne i nie zostały w żaden sposób przetworzone zgodnie z zapotrzebowaniem Spółki. Analogicznie, zastosowanie w tym zakresie znajduje zatem argumentacja przedstawiona przez Wnioskodawcę w zakresie pytania pierwszego.

Z opisanych wyżej względów, uiszczanie opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT i jako takie nie rodzi obowiązku pobrania przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 5:

Zdaniem Wnioskodawcy, podobnie, jak zostało to uargumentowane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego, Spółka nie pełni funkcji płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu uiszczania opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych, ponieważ płatność ta nie mieści się w zakresie przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT. W konsekwencji, niepobranie zryczałtowanego podatku dochodowego nie wymaga posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji podatkowej zagranicznego odbiorcy płatności.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 6:

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze argumentację w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego i czwartego, w związku z uiszczaniem opłat na rzecz zagranicznego podmiotu z tytułu dostępu do internetowej bazy notowań cen olejów bazowych, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzać oraz przesyłać podatnikom (podmiotom zagranicznym) oraz urzędowi skarbowemu informacji o dokonanych wypłatach i pobranym podatku na formularzu IFT-2/IFT-2R, gdyż nie jest płatnikiem podatku dochodowego w tym zakresie. Obowiązek ten dotyczy jedynie płatników w rozumieniu art. 26 ust. 1 ustawy CIT, którym Spółka nie jest w omawianym przypadku, a sama płatność nie mieści się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i pkt 2a ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.