Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-209/13-2/DS
z 13 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2013 r. (data wpływu do 21 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wchodzącą w skład międzynarodowego holdingu, który zajmuje się przeprowadzaniem badań klinicznych. Wnioskodawca zamierza zlecić kontrahentowi (spółce - siostrze) z Ukrainy usługę badań klinicznych polegających na ocenie m.in. skuteczności działania danego leku na grupie pacjentów cierpiących na dane schorzenie, potwierdzeniu bezpieczeństwa i skuteczności leku, czy ewentualnego rozszerzenia wskazań do jego stosowania. Przedmiotowe leki dostarczane będą przez inne firmy farmaceutyczne. Po wykonaniu usługi ukraiński kontrahent wystawi Wnioskodawcy fakturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana usługa należy do kategorii przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym należy od przekazanej zapłaty potrącić „podatek u źródła”, o którym mowa w tym przepisie oraz wykazać w informacji IFT-2R?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana usługa nie stanowi świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym Spółka nie powinna pobierać podatku „u źródła”, ani wykazywać jego wartości w informacji IFT-2R.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Innymi słowy, zasada źródła, wiążąca się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, poddaje opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jedynie te dochody, przy czym nie ma znaczenia miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – podatek dochodowy z tytułu uzyskanych przez nierezydentów na terenie Polski przychodów z tytułu świadczenia usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze pobierany jest według stawki 20% (tzw. „podatek u źródła”).

Na skutek ujęcia w art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy sformułowania „oraz świadczeń o podobnym charakterze” katalog czynności określonych w tym przepisie jest katalogiem otwartym. Tym samym, każda usługa o charakterze odpowiadającym świadczeniom określonym w powyższym przepisie, wykonana przez podmiot zagraniczny na rzecz polskiego podatnika, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła. Stąd odpowiedź na przedstawione przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym pytanie sprowadza się do oceny, czy usługa badania i testu produktu odpowiada któremukolwiek ze świadczeń określonych w powyższym przepisie.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Usługa będąca przedmiotem wniosku wykonywana będzie na terenie Ukrainy, ale efekt jej wiązać się będzie z osiąganiem przychodów w Polsce. Zgodnie więc z wyrokiem WSA w Krakowie z 19.01.2009 r. (sygn. I SA/Kr 1484/08), należeć będzie ją traktować jak wykonywaną przez nierezydenta w Polsce. O obowiązku potrącenia podatku u źródła decyduje więc to, czy daną usługę można będzie zakwalifikować do świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Usługa ta nie jest wymieniona wprost w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a, nie jest też podobna do rodzaju świadczeń tam podanych. Pomimo, iż w powołanej regulacji poprzez sformułowanie „świadczenia o podobnym charakterze” ustawodawca pozostawił otwarty katalog tych świadczeń, nie można przyjmować, iż obejmuje on wszystkie pozostałe usługi w nim nie wymienione. Usługa badań klinicznych będąca przedmiotem wniosku niewątpliwie nie należy do usług o podobnym charakterze w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobny charakter świadczeń oznacza bowiem podobny zakres działań w ramach świadczonych usług. W wyniku wyświadczenia przedmiotowej usługi badań klinicznych nie powstaje co prawda konkretny produkt – przez co pojawia się podobieństwo do usług niematerialnych – ale zakwalifikowanie tej usługi do „świadczeń o podobnym charakterze” byłoby nadmiernym rozszerzeniem przepisu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowe usługi badań klinicznych nie odpowiadają żadnemu z powyższych świadczeń. Jakkolwiek wykonywanie badań klinicznych może wymagać specjalistycznej wiedzy i sprzętu, nie sposób uznać tych czynności za odpowiadające np. usługom doradczym, czy przetwarzania danych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 sierpnia 2011 r. IBPBI/2/423-575/11/BG (testowanie oprogramowania); w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 sierpnia 2008 r. ILPB3/423-302/08-3/DS (testowanie odzieży), jak i w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 1 lipca 2008 r. ITPB3/423-79/07/MK (testowanie olejów smarowych).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie należy potrącać od wypłacanego wynagrodzenia podatku „u źródła”. Na skutek ujęcia w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a sformułowania „oraz świadczeń o podobnym charakterze”, katalog czynności określonych w tym przepisie jest katalogiem otwartym. W konsekwencji, przedmiotowa usługa nie mieści się w kategorii przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania i uiszczenia podatku u źródła od wypłaty dokonanej na rzecz ukraińskiego kontrahenta.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b pobrano podatek, (…) w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu, informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku – sporządzone według ustalonego wzoru.

Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa (…) w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b (art. 26 ust. 3a ww. ustawy).

Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2 (art. 26 ust. 3b ww. ustawy).

W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3a, płatnik przekazuje informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do dnia zaprzestania działalności (art. 26 ust. 3c ww. ustawy). Informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio (art. 26 ust. 3d ww. ustawy).

Na podstawie powyższych regulacji, stwierdzić należy, iż płatnik ma obowiązek wypełnienia powyższej informacji podatkowej i przesłania jej do podatnika oraz właściwego urzędu skarbowego wówczas, gdy dokonał wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (tj. dochodów osiągniętych na terenie Polski przez podmioty niemające w Polsce siedziby lub zarządu) oraz art. 22 ust. 1 (tj. dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ma tu znaczenia, czy płatnik pobrał zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości określonej w tych przepisach, czy też nie pobrał go wcale, bądź też pobrał go w wysokości niższej z uwagi na postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przedmiotowa usługa badań klinicznych nie powinna być także wymieniana w formularzu IFT-2R jako świadczenie zwolnione od opodatkowania. Tego typu usługi nie korzystają bowiem ze zwolnienia na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy ustawy. O braku obowiązku ujęcia tej usługi w IFT-2R decyduje jednak brak wymienienia jej w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując zatem powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługa badań klinicznych wykonana przez ukraińskiego rezydenta podatkowego nie mieści się w kategorii przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania i uiszczenia podatku u źródła od przekazanej zapłaty. Nie będzie miał także obowiązku sporządzenia informacji podatkowej IFT-2R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji, stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.