2017.08.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.163.2017.1.MJ
z 28 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla dostaw towarów, o których mowa w art. 28-28b, realizowanych na podstawie odrębnych umów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla dostaw towarów, o których mowa w art. 28-28b, realizowanych na podstawie odrębnych umów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza podatek VAT wspólnie z utworzonymi przez siebie jednostkami budżetowymi oraz samorządowymi zakładami budżetowymi (dalej: jednostki organizacyjne). Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), kierownicy jednostek organizacyjnych gminy nieposiadających osobowości prawnej działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez wójta. Oznacza to, że jednostki organizacyjne gminy zawierają własne umowy dotyczące prowadzonej przez nie działalności, przy czym umowy te zawierane są przez kierowników tych jednostek działających na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta. Umowy te zawierane są w imieniu i na rzecz Gminy.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Na podstawie natomiast art. 33 ust. 2 cyt. ustawy, kierownikiem urzędu jest wójt. Oznacza to więc, że umowy dotyczące wykonywania zadań Urzędu Miejskiego zawierane są przez Prezydenta lub osoby przez niego upoważnione, przy czym stroną tych umów jest również Gmina.

Tak więc umowy cywilnoprawne zawierane są przez Urząd Miejski oraz jednostki organizacyjne w imieniu i na rzecz podatnika - Gminy (NIP Gminy). Należy zaznaczyć, że każdy z tych podmiotów, w granicach przyznanego planu finansowego oraz pełnomocnictwa Prezydenta, decyduje kiedy, na jakich zasadach i jakich zakupów na funkcjonowanie jednostki dokonuje. Ponadto, każdy z tych podmiotów jest odrębnym zamawiającym w rozumieniu przepisów o zamówieniach publicznych.

Podmioty, o których mowa powyżej dokonują w szczególności zakupów towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

Podatnik Gmina działający przez Urząd Miejski zawarł umowę, której przedmiotem jest świadczenie usług telefonii komórkowej oraz sukcesywna dostawa (na podstawie osobnych zamówień odrębnie fakturowanych) telefonów komórkowych (ex 26.30.22.0) na potrzeby Urzędu Miejskiego. Maksymalna kwota dostaw określona w umowie przekracza wartość 20.000 zł netto. Dokonującym dostawy jest podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 oraz dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy o VAT. W ocenie Gminy powyższa umowa spełnia definicję jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w art. 17 ust. 1d ustawy o VAT, obejmuje bowiem umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy. Ponieważ również spełnione są warunki z art. 17 ust. 1 pkt 7 i ust. 1c ustawy o VAT, Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu tej czynności.

Jednostki organizacyjne mogą również zawierać umowy na dostawę towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy o VAT. Możliwe są następujące sytuacje:

Poszczególne jednostki organizacyjne zawierają w ramach swoich kompetencji odrębne umowy dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy o VAT, przy czym żadna z tych umów nie przekracza kwoty 20.000 zł bez podatku VAT. Mogą to być zarówno umowy na dostawy jednorazowe jak i umowy przewidujące dostawy sukcesywne (żadna z tych umów nie przekracza jednak kwoty 20.000 zł netto). Jednocześnie nie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy o VAT, ponieważ żadna z jednostek nie zawiera więcej niż jednej umowy w okolicznościach towarzyszących tej transakcji lub warunkach, na jakich została ona zrealizowana, odbiegających od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy o VAT (art. 17 ust. 1e ustawy o VAT).
Poszczególne jednostki organizacyjne zawierają w ramach swoich kompetencji odrębne umowy dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy o VAT, przy czym jedna z jednostek zawiera umowę przekraczającą kwotę 20.000 zł netto, oraz spełnione są przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a-c, pozostałe zaś jednostki organizacyjne zawierają umowy, z których żadna nie przekracza kwoty 20.000 zł bez podatku VAT. Mogą to być zarówno umowy na dostawy jednorazowe jak i umowy przewidujące dostawy sukcesywne (żadna z tych umów nie przekracza kwoty 20.000 zł netto). Jednocześnie nie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy o VAT, ponieważ żadna z jednostek nie zawiera więcej niż jednej umowy w okolicznościach towarzyszących tej transakcji lub warunkach, na jakich została ona zrealizowana, odbiegających od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w sytuacji, o której mowa w pkt 1 Gmina będzie podatnikiem VAT z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski, a z tytułu dostaw dokonywanych na rzecz innych jednostek organizacyjnych, przy czym wartość żadnej z nich nie przekracza 20.000 zł netto, podatnikami VAT będą poszczególni dostawcy?
Czy w sytuacji, o której mowa w pkt 2:
- Gmina będzie podatnikiem VAT z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski,
- Gmina będzie podatnikiem VAT z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy, której wartość netto przekracza 20.000 zł zawartej przez jednostkę organizacyjną,
- z tytułu dostaw dokonywanych na rzecz innych jednostek organizacyjnych, przy czym wartość żadnej z nich nie przekracza 20.000 zł netto, podatnikami VAT będą poszczególni dostawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko wspólne dla pkt 1 i 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1c ustawy o VAT, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy (art. 17 ust. 1d ustawy o VAT).

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się również transakcję obejmującą więcej niż jedną umowę, o której mowa w ust. 1d, jeżeli okoliczności towarzyszące tej transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana, odbiegały od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy o VAT).

Ad. 1.

W przedmiotowym stanie faktycznym Gmina działa jednocześnie przez Urząd Miejski oraz jednostki organizacyjne, przy czym każdy z tych podmiotów może zawierać własne umowy na dostawy towarów i świadczenie usług niezbędnych do wykonywanej działalności. Umowa zawarta przez Urząd Miejski spełnia definicję transakcji jednolitej gospodarczo, ponieważ jej wartość jednocześnie przekracza 20.000 zł netto oraz spełnione są przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a-c, Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu zakupów realizowanych na podstawie tej umowy.

W ocenie Gminy zgodnie z definicją transakcji jednolitej gospodarczo, o której mowa w art. 17 ust. 1d ustawy o VAT, za transakcję taką uznaje się umowę, obejmującą określone dostawy, co oznacza, że w sytuacji, gdy ze względów organizacyjnych podatnik działając przez swoje jednostki organizacyjne zawiera różne umowy, oznacza to, że ich wartość się nie sumuje (pod warunkiem, że nie zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy o VAT), a więc podatnikiem z tytułu dostaw będzie dostawca.

Oznacza to więc, że w takiej sytuacji:

z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski, Gmina będzie podatnikiem VAT,
z tytułu dostaw dokonywanych na rzecz innych jednostek organizacyjnych przy czym wartość żadnej z nich nie przekracza 20.000 zł netto, podatnikami VAT będą poszczególni dostawcy.

Ad. 2

Również umowa, której wartość netto przekracza 20.000 zł zawarta przez jednostkę organizacyjną spełnia definicję transakcji jednolitej gospodarczo, ponieważ jej wartość przekracza 20.000 zł netto oraz spełnione są przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a-c. Tak więc Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu zakupów realizowanych na podstawie tej umowy.

W ocenie Gminy zgodnie z definicją transakcji jednolitej gospodarczo, o której mowa w art. 17 ust. 1d ustawy o VAT, za transakcję taką uznaje się umowę, obejmującą określone dostawy, co oznacza, że w sytuacji, gdy ze względów organizacyjnych podatnik zawiera przez swoje jednostki różne umowy, oznacza to, że ich wartość się nie sumuje (pod warunkiem, że nie zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy o VAT), a więc podatnikiem VAT z tytułu tych dostaw jest dostawca towarów.

Oznacza to więc, że w takiej sytuacji:

z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski, Gmina będzie podatnikiem VAT,
z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy, której wartość netto przekracza 20.000 zł zawartej przez jednostkę organizacyjną, Gmina będzie podatnikiem VAT,
z tytułu dostaw dokonywanych na rzecz innych jednostek organizacyjnych, przy czym wartość żadnej z nich nie przekracza 20.000 zł netto, podatnikami VAT będą poszczególni dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Zgodnie z art. 17 ust. 1c ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ustawodawca w załączniku nr 11 do ustawy, zawierającym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w pozycji 28-28c wymienił towary:

zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.11.30.0 – elektroniczne układy scalone – wyłącznie procesory,
zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.20.11.0 – przenośne maszyny do automatycznego przetwarzania danych, o masie <= 10 kg, takie jak: laptopy i notebooki; komputery kieszonkowe (np. notesy komputerowe) i podobne – wyłącznie komputery przenośne, takie jak: tablety, notebooki, laptopy,
zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.30.22.0 – telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – wyłącznie telefony komórkowe, w tym smartfony,
zgrupowane pod symbolem PKWiU ex 26.40.60.0 – konsole do gier wideo (w rodzaju stosowanych z odbiornikiem telewizyjnym lub samodzielnym ekranem) i pozostałe urządzenia do gier zręcznościowych lub hazardowych z elektronicznym wyświetlaczem – z wyłączeniem części i akcesoriów.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ponieważ jednak symbole dotyczące towarów z poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy zawierają dodatkowe oznaczenie „ex” to oznacza, zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, że zakres wyrobów lub usług znajdujący się w tej pozycji jest węższy niż określony w danym grupowaniu PKWiU.

Zatem, art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 w poz. 28-28c, jeżeli dostawa tych towarów dokonana na rzecz jednego nabywcy przez jednego dostawcę w ramach jednolitej gospodarczo transakcji przekroczy, bez kwoty podatku, kwotę 20 000 zł. Przy tym, do transakcji musi dochodzić pomiędzy dwoma podatnikami VAT czynnymi, a dostawy towarów nie mogą być objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i w art. 122 ustawy.

Za jednolitą gospodarczo transakcję, o której mowa w ust. 1c, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonywane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy (art. 17 ust. 1d ustawy).

Zatem, za jednolitą gospodarczo transakcję uznaje się dostawy wiążące się z realizacją jednej umowy, również wówczas gdy w ramach tej umowy występuje kilka lub więcej zleceń lub wystawianych jest kilka lub więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy. Do oceny czy jednolita gospodarczo transakcja przekracza kwotę 20 000 zł, istotne są warunki umowy, w szczególności dane dotyczące wielkości składanego zamówienia lub zawieranego kontraktu. Za jednolitą gospodarczo transakcję uznaje się również jedną lub więcej niż jedną umowę, jeżeli okoliczności towarzyszące transakcji lub warunki, na jakich została ona zrealizowana odbiegają od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami, do których odnosi się limit transakcyjny.

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy wartość jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej towary wymienione w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (towary z kategorii elektroniki) przekracza 20 000 zł. Przy czym należy podkreślić, że o uznaniu transakcji za jednolitą gospodarczo transakcję nie decyduje jej wartość, tj. przekroczenie kwoty 20 000 zł, ale ogół okoliczności jej zawarcia. Aby przesądzić, czy mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie, w pierwszej kolejności należy określić zakres jednolitej transakcji, tj. czy w danej sytuacji jednolitą gospodarczo transakcją jest umowa/kilka umów, czy też składające się na nią poszczególne zamówienia, a następnie ustalić czy wartość tak określonej jednolitej gospodarczo transakcji przekracza wartość netto 20 000 zł (wtedy stosuje się mechanizm reverse charge), czy też tej wartości nie przekracza (wtedy stosuje się zasady ogólne).

Zasady dotyczące jednolitej gospodarczo transakcji stosuje się również do umów o współpracę, tzw. umów ramowych itp. Za jednolitą gospodarczo transakcję, do której stosuje się odwrotne obciążenie, należy uznać umowę o współpracę, w ramach której dochodzi do wielu dostaw (które mogą być realizowane na podstawie wielu zamówień), jeśli z zawartej umowy wynika, że kontrahenci planują w określonym horyzoncie czasowym dokonanie dostaw sprzętu elektronicznego o łącznej wartości przekraczającej kwotę 20 000 zł (wynika to bezpośrednio z zawartej umowy lub z całokształtu okoliczności jej zawarcia, co jest bezsporne dla obu stron). Zatem, w takiej sytuacji, wszystkie dostawy (niezależnie od ich wartości jednostkowej) powinny być rozliczane na zasadzie odwróconego obciążenia.

Jeżeli zawarta umowa o współpracy nie zawiera deklaracji o wartości planowanych dostaw (jak również nie wynika to z całokształtu okoliczności jej zawarcia), dokonywane w ramach takiej umowy dostawy powinny być oceniane indywidualnie:

gdy wartość dostarczanych towarów przekracza 20 000 zł – rozliczenie dostawy następuje na zasadzie odwróconego obciążenia,
gdy wartość dostarczanych towarów nie przekracza 20 000 zł – rozliczenie dostawy następuje na zasadach ogólnych,
gdy wartość dostarczanych każdorazowo towarów nie przekracza 20 000 zł, ale okoliczności realizacji dostaw mają nietypowy charakter – rozliczenie każdej z dostaw następuje na zasadzie odwróconego obciążenia.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza podatek VAT wspólnie z utworzonymi przez siebie jednostkami organizacyjnymi. Jednostki organizacyjne gminy zawierają własne umowy dotyczące prowadzonej przez nie działalności, przy czym umowy te zawierane są przez kierowników tych jednostek działających na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta. Umowy te zawierane są w imieniu i na rzecz Gminy.

Umowy dotyczące wykonywania zadań Urzędu Miejskiego zawierane są przez Prezydenta lub osoby przez niego upoważnione, przy czym stroną tych umów jest również Gmina.

Tak więc umowy cywilnoprawne zawierane są przez Urząd Miejski oraz jednostki organizacyjne w imieniu i na rzecz Gminy. Należy zaznaczyć, że każdy z tych podmiotów, w granicach przyznanego planu finansowego oraz pełnomocnictwa Prezydenta, decyduje kiedy, na jakich zasadach i jakich zakupów na funkcjonowanie jednostki dokonuje. Ponadto, każdy z tych podmiotów jest odrębnym zamawiającym w rozumieniu przepisów o zamówieniach publicznych.

Podmioty, o których mowa powyżej dokonują w szczególności zakupów towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy.

Gmina działająca przez Urząd Miejski zawarła umowę, której przedmiotem jest świadczenie usług telefonii komórkowej oraz sukcesywna dostawa (na podstawie osobnych zamówień odrębnie fakturowanych) telefonów komórkowych (ex 26.30.22.0) na potrzeby Urzędu Miejskiego. Maksymalna kwota dostaw określona w umowie przekracza wartość 20.000 zł netto. Dokonującym dostawy jest podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 oraz dostawa nie jest objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy. W ocenie Gminy powyższa umowa spełnia definicję jednolitej gospodarczo transakcji, o której mowa w art. 17 ust. 1d ustawy o VAT, obejmuje bowiem umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy. Ponieważ również spełnione są warunki z art. 17 ust. 1 pkt 7 i ust. 1c ustawy, Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu tej czynności.

Jednostki organizacyjne mogą również zawierać umowy na dostawę towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy. Możliwe są następujące sytuacje:

Poszczególne jednostki organizacyjne zawierają w ramach swoich kompetencji odrębne umowy dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, przy czym żadna z tych umów nie przekracza kwoty 20.000 zł bez podatku VAT. Mogą to być zarówno umowy na dostawy jednorazowe jak i umowy przewidujące dostawy sukcesywne (żadna z tych umów nie przekracza jednak kwoty 20.000 zł netto). Jednocześnie nie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy, ponieważ żadna z jednostek nie zawiera więcej niż jednej umowy w okolicznościach towarzyszących tej transakcji lub warunkach, na jakich została ona zrealizowana, odbiegających od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy).
Poszczególne jednostki organizacyjne zawierają w ramach swoich kompetencji odrębne umowy dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, przy czym jedna z jednostek zawiera umowę przekraczającą kwotę 20.000 zł netto, oraz spełnione są przesłanki z art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a-c, pozostałe zaś jednostki organizacyjne zawierają umowy, z których żadna nie przekracza kwoty 20.000 zł bez podatku VAT. Mogą to być zarówno umowy na dostawy jednorazowe jak i umowy przewidujące dostawy sukcesywne (żadna z tych umów nie przekracza kwoty 20.000 zł netto). Jednocześnie nie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 17 ust. 1e ustawy, ponieważ żadna z jednostek nie zawiera więcej niż jednej umowy w okolicznościach towarzyszących tej transakcji lub warunkach, na jakich została ona zrealizowana, odbiegających od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami wymienionymi w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy (art. 17 ust. 1e ustawy).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Gmina powinna sumować wartość umów dotyczących nabycia towarów, o których mowa w art. 28-28b, zawieranych odrębnie przez jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski na potrzeby identyfikacji jednolitej gospodarczo transakcji i stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, a w szczególności czy w sytuacji, gdy wartość jednej umowy lub niektórych umów będzie wyższa niż 20.000 zł netto do dostaw dokonanych na podstawie pozostałych umów znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Należy na wstępie wskazać, że zarówno jednostki budżetowe, jak i zakłady budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie podatnikiem z tytułu czynności wykonywanych przez jednostki organizacyjne gminy może być więc wyłącznie Gmina.

W tym miejscu należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454, z późn. zm.), zwana dalej ustawą „centralizacyjną”, zgodnie z którym jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy „centralizacyjnej”, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Art. 2 pkt 1 ustawy „centralizacyjnej” wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej - rozumie się przez to:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Z opisu sprawy nie wynika, aby Gmina była stroną umowy ramowej (o współpracy), która przewidywałaby nabywanie przez jednostki organizacyjne Gminy w określonym horyzoncie czasowym towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy o łącznej wartości przekraczającej kwotę 20.000 zł (bez kwoty podatku). Zamówienie realizowane przez poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski dokonywane będą na podstawie odrębnych umów.

Jak wskazano powyżej, za jednolitą gospodarczo transakcję, uznaje się transakcję obejmującą umowę, w ramach której występuje jedna lub więcej dostaw towarów wymienionych w poz. 28-28c załącznika nr 11 do ustawy, nawet jeżeli są one dokonane na podstawie odrębnych zamówień lub wystawianych jest więcej faktur dokumentujących poszczególne dostawy).

W konsekwencji, każda umowa dotycząca nabycia towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy zawarta przez jednostkę organizacyjną gminy (jak również przez Urząd Miejski) powinna być oddzielnie analizowana pod kątem limitu kwotowego przewidzianego w art. 17 ust. 1c ustawy.

Tym samym, Gmina na potrzeby identyfikacji jednolitej gospodarczo transakcji i stosowania odwrotnego obciążenia nie jest zobowiązana do sumowania wartości towarów nabywanych na podstawie odrębnych umów. W okolicznościach wskazanych w złożonym wniosku – w sytuacji, gdy okoliczności towarzyszące transakcji nabycia towarów, o których mowa w art. 28-28b lub warunki, na jakich umowa została zrealizowana, nie odbiegają od okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie towarami będącymi przedmiotem wniosku – jednolitą gospodarczo transakcję stanowi poszczególna umowa. W przypadku, gdy wartość umowy na dostawę towarów wymienionych w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy przekracza 20 000 zł do dostaw dokonanych na podstawie tej umowy ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Okoliczność ta nie skutkuje jednak obowiązkiem zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw towarów dokonanych na podstawie odrębnych umów, gdy wartość dostaw określona w każdej z nich nie przekracza 20 000 zł.

Reasumując, w sytuacji gdy poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski będą zawierać w ramach swoich kompetencji odrębne umowy na dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, oraz:

wartość umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),
wartość każdej z umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy nie będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

podatnikiem z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie Gmina, a z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy poszczególni dostawcy.

Natomiast, w sytuacji gdy poszczególne jednostki organizacyjne Gminy oraz Urząd Miejski będą zawierać w ramach swoich kompetencji odrębne umowy na dostawy towarów, o których mowa w poz. 28-28b załącznika nr 11 do ustawy, oraz:

wartość umowy zawartej przez Urząd Miejski oraz odrębnej umowy zawartej przez jedną z jednostek organizacyjnych Gminy będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),
wartość każdej z umów zawartych przez pozostałe jednostki organizacyjne Gminy nie będzie przekraczać 20 000 zł (bez kwoty podatku),

podatnikiem z tytułu dostaw dokonywanych na podstawie umowy o wartości przekraczającej 20 000 zł (bez kwoty podatku) zawartej przez jednostkę organizacyjną Gminy oraz na podstawie umowy zawartej przez Urząd Miejski będzie Gmina, a z tytułu dostaw dokonywanych w ramach pozostałych umów zawartych przez jednostki organizacyjne Gminy poszczególni dostawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin