Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-42/16-7/AG
z 24 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2016 r. (data nadania 4 lutego 2016 r., data wpływu 8 lutego 2016 r.), pismem z dnia 1 marca 2016 r. (data nadania 18 marca 2016 r., data wpływu 21 marca 2016 r.) oraz pismem z dnia 1 marca 2016 r. (data nadania 21 marca 2016 r., data wpływu 23 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją i obsługą Programu i wypłatą Opcji Finansowych osobom uprawnionym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją i obsługą Programu i wypłatą Opcji Finansowych osobom uprawnionym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest przedsiębiorstwem branży kosmetycznej, specjalizującej się w dystrybucji kosmetyków do pielęgnacji stóp. Spółka zamierza być organizatorem Programu Motywacyjnego adresowanego do pracowników i współpracowników, w szczególności kadry zarządzającej i menadżerskiej Spółki, mającego na celu zatrzymanie ich w Spółce oraz motywowanie do pracy, której efektem będzie wzrost wyników finansowych Spółki. Uprawnieni są osobami fizycznymi, posiadającymi miejsce zamieszkania w Polsce, podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w stosunku do całości swoich dochodów i są polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby biorące udział w Programie (Osoby Uprawnione) są zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę, umowie zlecenie a także na podstawie kontraktu menadżerskiego.

Program w swoim założeniu polegać ma na przyznaniu Uczestnikom warunkowych praw majątkowych w postaci niezbywalnych Opcji Finansowych. Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej. Opcje będą wyemitowane w formie niematerialnej. Zgodnie z Regulaminem Programu przyjętym przez Zarząd Spółki, Wystawcą Opcji będących przedmiotem Programu jest Spółka.

W celu wdrożenia Programu, Spółka opracowała Politykę zmiennych składników wynagrodzeń (Polityka), która określa cele, zakres przedmiotowy i podmiotowy oraz ogólne zasady przyznawania i wypłat wynagrodzenia zmiennego. Polityka nie stanowi zasad wynagradzania, regulaminu wynagradzania, regulaminu premiowania ani innego źródła prawa pracy w rozumieniu Kodeksu pracy.

Zgodnie z Polityką podstawa do określenia łącznej wysokości wynagrodzenia zmiennego jest ocena efektów pracy danej osoby. Przy ocenie indywidualnych efektów pracy bierze się pod uwagę kryteria finansowe i niefinansowe (tj. Przychody ze sprzedaży, III Marża, EBITDA, Zysk netto, kapitał pracujący, współczynniki płynności, współczynniki rentowności, kryterium zgodności z zasadami prawa i regulacjami wewnętrznymi, kryterium trwałości zatrudnienia oraz poziom realizacji indywidualnych celów rocznych). Ocena wyników odbywa się każdorazowo po zakończeniu kwartału, a także po zakończeniu roku obrotowego. Wynagrodzenie zmienne związane z okresem kwartalnym, rocznym dla uprawnionej osoby wyrażone jest jako kwota w złotych polskich za dany kwartał, rok w zależności od realizacji celów. Po rozliczeniu celów indywidualnych kwota ta jest ustalana, dając wyjściową całkowitą kwotę wynagrodzenia zmiennego w złotych polskich.

W ramach powyższego programu Spółka zamierza zawierać z każdym z Uprawnionych odrębną umowę (dalej: Umowa), której treścią będzie przyznanie Uprawnionym warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tegoż Prawa (Opcja Finansowa). Umowy będą umowami odrębnymi niezwiązanymi bezpośrednio z umowami o pracę. Umowy mogą zostać zawarte w formie przyjęcia przez Uprawnionego oferty złożonej przez Wystawcę Opcji, czyli Spółkę.

Każdego roku Zarząd Spółki ustala krąg osób, które maja prawo uczestniczenia w Programie. Uczestnictwo w Programie w danym roku nie gwarantuje jednak zakwalifikowania do Programu w kolejnych latach oraz nie stanowi podstawy do takiego roszczenia. W momencie zakwalifikowania do Programu Uczestnik otrzymuje Umowę. W Umowie Uczestnik zostaje poinformowany o możliwości udziału w Programie w danym roku finansowym (uczestnictwo w Programie jest dobrowolne). Pracownik wyraża zgodę na udział w Programie poprzez podpisanie Umowy.

Program rozpocznie się w 2016 r. W swoich założeniach, Program ma na celu stworzenie dodatkowych mechanizmów motywujących pracowników, w tym także Członków Zarządu Spółki oraz kadrę menedżerską Spółki do pracy i działań na rzecz Spółki, które:

1. pozwolą na realizację ustalonych przez Zarząd celów ekonomicznych Spółki,
2. mają skłaniać do podjęcia działań zapewniających wzrost wartości rynkowej Spółki oraz stabilny wzrost osiąganych przez Spółkę zysków,
3. ustabilizują sytuację pracowników Spółki, zwiększą ich zaangażowanie oraz odpowiedzialność za wyniki i rozwój Spółki,
4. zapewnią silniejsze związanie pracowników Spółki ze Spółką, dzięki czemu możliwe będzie osiąganie przez Spółkę konkurencyjnych na rynku wyników finansowych.
   
   

W zależności od Umowy zawartej z danym Uprawnionym, realizacja Opcji Finansowej ma być uzależniona od wartości Wskaźników za przyjęty okres rozliczeniowy. Dla każdej Grupy ustala się odrębny Program, który dzieli się na kwartalne i roczne okresy realizacji (dalej: Okres Realizacji). Dla każdej Grupy i w każdym Okresie Realizacji ustalane są wartości wskaźników.

Przyjęte do Programu Okresy Realizacji:

• W przypadku rozliczenia kwartalnego, w terminach do 10-go kwietnia za I kwartał, do 10-go lipca za II kwartał, do 10-go października za III kwartał i do 10-go stycznia za IV kwartał;
• W przypadku rozliczenia rocznego, w terminie do 10-go kwietnia roku kolejnego.
  
  

Warunkiem otrzymania wypłaty z Programu jest m.in. kontynuacja zatrudnienia przez określony czas w Spółce. Generalnie, w momencie, w którym Uczestnik przestaje być zatrudniony w Spółce, jego akcje fantomowe przepadają, w związku z czym traci on prawo do wypłaty z Programu. W takiej sytuacji, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Uczestników wypłaty z Programu. Prawo to jest zatem warunkowe.

Opcja finansowa ma być przyznawana Uprawnionym odpłatnie. Zgodnie z Umową, Uprawniony będzie zobowiązany umownie do niezbywania przysługującej mu warunkowo Opcji, aż do momentu jej realizacji (prawo niezbywalne). Realizacja Opcji polegać będzie na żądaniu od Spółki wypłaty wynikającej z Opcji kwoty pieniężnej. Realizacja Prawa będzie mogła nastąpić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego przyjętego dla Opcji i po spełnieniu określonych w Umowie warunków (Wskaźniki), opisanych poniżej (Prawo to jest zatem warunkowe).

Wskaźniki będące podstawą wyliczenia kwoty pieniężnej należnej z tytułu realizacji Opcji Finansowej ustalane są przez Spółkę, która na tej podstawie zawierać będzie z Uprawnionymi wspomniane wcześniej Umowy. Następnie, po zakończeniu okresu rozliczeniowego Spółka przekazywać będzie Uprawnionym informacje o wartości osiągniętych Wskaźników za dany okres oraz o obliczonej na tej podstawie kwoty pieniężnej wynikającej z realizacji Opcji Finansowej przysługującej poszczególnym Uprawnionym.

Wysokość kwoty wyjściowej (dalej Kwoty Wyjściowej), służącej do określenia Wypłaty Kwartalnej, określonej jako realizacja celów indywidualnych w przedziałach rozpoczynających się od 90-99,9% do poziomu przewyższającego 110%.

Przyznanie i wysokość Opcji Finansowej ma być uzależniona od poniższych Wskaźników, przy czym w odniesieniu do poszczególnych Uprawnionych mogą być brane pod uwaga tylko niektóre Wskaźniki z niżej podanych, bądź też inne wskaźniki:

1. Przychody netto ze sprzedaży Spółki;
2. Poziom III marży (Liczona jako: Przychody ze sprzedaży pomniejszone o sumę kosztów (koszt własny sprzedaży + koszt współpracy rozumiany jako koszt wynikający z zawartych warunków handlowych z kontrahentami + koszt wsparcia sprzedaży koszt transportu i magazynowania koszty administracyjne z wyłączeniem kosztów marketingu);
3. EBITDA Spółki;
4. Zysk netto Spółki;
5. inne wskaźniki finansowe uzyskane przez Spółkę w tym kapitał pracujący (Working Capital).
   
   

Możliwą do otrzymania Opcję Finansową dany Uprawniony będzie mógł otrzymać, jeśli ustalone Wskaźniki (ustalony Wskaźnik) osiągną odpowiedni procent założonej (budżetowanej) wartości. Szczegółowy sposób wyliczenia kwoty pieniężnej wynikającej z realizacji Opcji Finansowej ustalany będzie w indywidualnej Umowie zawartej przez Spółkę z Uprawnionym.

W przypadku niespełnienia się warunku bądź warunków opisanych powyżej przez danego Uprawnionego, zobowiązanie Spółki wobec danego Uprawnionego do otrzymania świadczenia wynikającego z Opcji Finansowej co do zasady wygasa.

Przyznane Uprawnionym warunkowe prawa majątkowe w postaci niezbywalnych opcji finansowych (Opcje Finansowe) stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art . 5a pkt . 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionego, z tytułu nabycia i realizacji Opcji Finansowej stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy powstanie on dopiero w momencie wypłaty Opcji Finansowej.
2. Czy na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy ewentualny przychód po stronie Uprawnionego, z tytułu nabycia i realizacji Prawa stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. Czy wydatki związane z organizacją i obsługą Programu i wypłatą Opcji Finansowych osobom uprawnionym będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z Ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r, poz. 851, z pózn. zm.).
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1 i 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wydatki związane z wdrożeniem Programu powinny stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: „ustawa CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Powyższy przepis oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż (i) nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz (ii), że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Są to dwa podstawowe i jedyne kryteria uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów przewidziane przez ustawę CIT. Ustawa ta nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków w tym względzie.

Mając to na uwadze, wydatki dokonane przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów CIT, jeśli są nakierowane na osiągnięcie przychodu, przy czym warunkiem koniecznym zaliczania danego wydatku do kosztów podatkowych nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działania podatnika w celu jego potencjalnego osiągnięcia/zachowania/zabezpieczenia.

Wystarczające jest przy tym wykazanie choćby pośredniego związku z przychodami. Uzasadnieniem dla przyznania pracownikom Spółki zarówno prawa do otrzymania kwoty rozliczenia w ramach Programu jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż wysokość otrzymanych przez nich w przyszłości kwot zależy od wyników finansowych Spółki. Program służy motywowaniu do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań uczestników prowadzi do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedmiotowym stanie faktycznym istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę w związku z udziałem Osób Uprawnionych w Programie a potencjalnym przychodem lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła tych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.