Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.49.2017.1.AG
z 6 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z przychodów podatkowych wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń w postaci praw do nakładów poniesionych przez podmiot zewnętrzny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z przychodów podatkowych wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń w postaci praw do nakładów poniesionych przez podmiot zewnętrzny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) zawarła z M. S.A. (zwana dalej: „M.”) umowę nieodpłatnego przejęcia prawa do nakładów poniesionych na infrastrukturę kolejową przez podmiot zewnętrzny (zwana dalej: „Umową”). M. poniósł nakłady na budowę przystanku na linii kolejowej w związku z realizacją inwestycji.

Spółka jest zarządcą infrastruktury kolejowej w rozumieniu ustawy o Transporcie Kolejowym. Spółka jako zarządca infrastruktury kolejowej, w tym linii kolejowej Nr 201 Nowa Wieś Wielka – Gdynia Port posiada prawo do działania na terenie nowo powstałej infrastruktury na podstawie odrębnej umowy oddania do odpłatnego korzystania linii kolejowych oraz innych nieruchomości niezbędnych do zarządzania liniami kolejowymi, zawartej z X. S.A.

Na mocy Umowy, M. przeniosło nieodpłatnie na rzecz Spółki własność nakładów. Ponadto M. przeniosło na Spółkę nieodpłatnie całość posiadanych autorskich praw majątkowych do Dokumentacji.

Jak wynika z Umowy, realizacja inwestycji współfinansowana była ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko: Priorytet nr VII-Transport Przyjazny Środowisku, Działanie 7.1 – Rozwój Transportu Kolejowego.

Z uwagi na fakt, że inwestycja współfinansowana była przez Unię Europejską, Spółka zobowiązała się do zapewnienia trwałości inwestycji, w rozumieniu art. 57 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999, w okresie 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu, stanowiącego wyodrębnioną fazę Projektu i finansowaną ze środków Unii Europejskiej w ramach perspektywy finansowej na lata 2014-2020. Zgodnie z Umową, Spółka ponosić będzie pełną odpowiedzialność za wszelkie działania i zaniechania skutkujące lub mogące skutkować naruszeniem trwałości inwestycji w zakresie przekazanych nakładów i zobowiązuje się naprawić powstałą z tego tytułu po stronie M. szkodę w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne nabycie przez Spółkę praw do nakładów poniesionych przez M. stanowi dla Spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Przychodem podlegającym opodatkowaniu – zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.) – są między innymi wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Tak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że nie stanowią przychodów takie nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenia, które:

• są finansowane lub współfinansowane ze środków: budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, agencji rządowych, agencji wykonawczych, lub pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, i jednocześnie
  

• są finansowane lub współfinansowane w powyższy sposób w ramach rządowych programów.
  
  
  

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym obie przesłanki warunkujące wyłączenie z przychodów podatkowych otrzymanych nieodpłatnie nakładów zostały spełnione.

W ocenie Spółki, współfinansowanie ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko: Priorytet nr VII-Transport Przyjazny Środowisku, Działanie 7.1 – Rozwój Transportu Kolejowego..., związanych z realizacją zadania inwestycyjnego – poniesieniem nakładów, do których prawo zostało następnie nieodpłatnie przeniesione na Spółkę przez M. – należy uznać za:

• nabycie przez Spółkę nieodpłatne praw do nakładów,
  

• nakłady zostały sfinansowane (współfinansowane) ze środków budżetu państwa,
  

• finansowanie (współfinansowanie) nastąpiło w ramach rządowego programu.
  
  
  

Biorąc pod uwagę założenia Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia, głównym celem programu jest podniesienie atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej przy równoczesnej ochronie i poprawie stanu środowiska, zdrowia, zachowaniu tożsamości kulturowej i rozwijaniu spójności terytorialnej. Na podstawie wytycznych UE określających główne cele polityki spójności oraz uwzględniając uwarunkowania społeczno-gospodarcze Polski przygotowano Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007-2013 (NSRO) wspierające wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Dokument określa kierunki wsparcia ze środków finansowych dostępnych z budżetu UE w okresie 7 lat w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) oraz Funduszu Spójności. NSRO jest instrumentem odniesienia dla przygotowania programów operacyjnych, uwzględniając jednocześnie zapisy Strategii Rozwoju Kraju na lata 2007-2015 (SRK) oraz Krajowego Programu Reform na lata 2005-2008 (KPR) odpowiadającego na wyzwania zawarte w Strategii Lizbońskiej. Programy realizowane na poziomie krajowym głównie przyczyniają się do realizacji celów horyzontalnych. Do programów tych należą: Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ) – finansowany ze środków EFRR oraz Funduszu Spójności.

Programy operacyjne ustanawia się w celu realizacji strategii rozwoju, w tym Strategii Rozwoju Kraju oraz strategii sektorowych. Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 został zatwierdzony przez Komisję Europejską decyzją z dnia 7 grudnia 2007 r., a także przyjęty uchwałą Rady Ministrów w dniu 3 stycznia 2008 r. Stosownie do art. 25 pkt 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, minister do spraw rozwoju regionalnego jest instytucją zarządzającą Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Stanowi więc program rządowy (stanowisko takie wyraził także m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2012 r. IPTPB1/415-244/11-2/DS).

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870), środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA). Zgodnie z art. 5 ust. 3 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

Zgodnie z art. 117 tej ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
   
   

Przy czym należy podkreślić, że w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizowany przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie ogranicza zastosowania określonego w nim zwolnienia od tego, od jakiego podmiotu otrzymano dane świadczenie. W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy, dla zastosowania tego przepisu decydujące znaczenie ma to, czy dane świadczenie było finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych oraz finansowanie/współfinansowanie to nastąpiło w ramach programu rządowego. Analizowane zwolnienie odnosi się bowiem do szerokiego grona odbiorców korzystających ze świadczeń mających źródło w finansowaniu budżetowym. Dla wyłączenia z przychodu nieodpłatnie otrzymanych praw do nakładów przez Spółkę nie ma więc znaczenia, że to M. (a nie Spółka) na podstawie zawartej umowy otrzymała środki finansowe w ramach wskazanego powyżej programu operacyjnego. Pogląd taki – w zbliżonym stanie faktycznym – wyrażony został m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 października 2013 r. (IPTPB3/423-285/13-2/MF).

Powyższe oznacza, że nieodpłatne nabycie przez Spółkę praw do nakładów poniesionych przez M. nie stanowi dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.