Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-285/13-2/MF
z 8 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z przychodów podatkowych wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z przychodów podatkowych wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

M. Spółka Akcyjna (zwana dalej: „Spółką”, „Beneficjentem” lub „Wnioskodawcą”) jest uczestnikiem projektu „Instrument Szybkiego Reagowania” (dalej: „projekt ISR”) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, realizowanego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (dalej: „PARP”).

W związku z uczestnictwem w projekcie ISR, Spółka zawarta następujące umowy:

1. Umowę na opracowanie Planu Rozwoju w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania”, oraz
2. Umowę na wdrożenia Planu Rozwoju w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania”.

Stroną obu umów jest W. I. Sp. z o.o. (dalej: „Wykonawca”), który to podmiot realizuje usługi w ramach „Instrumentu Szybkiego Reagowania” na zlecenie PARP, co wskazane jest w treści każdej z umów.

Zgodnie z treścią Umowy na opracowanie Planu Rozwoju w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania”, umowa ta dotyczy opracowania Planu Rozwoju dla Spółki (określanej w umowie jako „Beneficjent”) według określonego wzoru. Plan Rozwoju będzie opracowany przez Wykonawcę przy współpracy z Beneficjentem oraz podlegać będzie rekomendacji PARP oraz określonej w umowie uczelni wyższej. Plan Rozwoju będzie określać wsparcie, jakie zostanie udzielone Beneficjentowi na złagodzenie negatywnych skutków zmiany gospodarczej (wsparcie to może być udzielone w formie doradztwa, szkoleń lub outplacementu).

Umowa wskazuje wartość opracowania Planu Rozwoju, która stanowi w całości pomoc de minimis, udzieloną Spółce na podstawie powyższej umowy.

Jednocześnie zgodnie z treścią „Zaświadczenia o pomocy de minimis” wydanego Spółce przez PARP, podmiotem udzielającym Spółce pomocy publicznej w określonej kwocie jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, zaś pomoc ta została udzielona na podstawie Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 20 czerwca 2008 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. Nr 111 poz. 710 z późn. zm.). Spółce udzielono pomocy w ramach projektu systemowego „Instrument Szybkiego Reagowania” - Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet II, Działanie 2.1, Poddziałanie 2.1.3.

Spółka otrzymała oraz zaakceptowała przygotowany dla Niej Plan Rozwoju, wskutek czego doszło do zwarcia drugiej umowy z Wykonawcą, mającej za przedmiot wdrożenie Planu Rozwoju.

Zgodnie z treścią Umowy na wdrożenie Planu Rozwoju w ramach projektu „Instrument Szybkiego Reagowania”, umowa ta dotyczy wdrożenia w przedsiębiorstwie Beneficjenta Planu Rozwoju.

W ramach wdrażania Planu Rozwoju Beneficjent otrzyma od Wykonawcy wsparcie doradcze, po którego zakończeniu Wykonawca przekaże Beneficjentowi:

• formularz doradztwa,
  

• opracowanie dotyczące doradztwa,
  

sporządzone według określonych wzorów.

Umowa wskazuje wartość wsparcia we wdrożeniu Planu Rozwoju, która stanowi w całości pomoc de minimis, udzieloną Spółce na podstawie powyższej umowy. W ramach wdrażania Planu Rozwoju Wykonawca przeprowadzi szereg szkoleń na rzecz Spółki.

Jednocześnie umowa zawiera zastrzeżenie, iż w przypadku niewdrożenia Planu Rozwoju z przyczyn leżących po stronie Beneficjenta lub w przypadku nieprzekazania danych określonych w umowie w wymaganym terminie, Beneficjent zapłaci Wykonawcy tytułem wdrażania Planu Rozwoju cenę wdrożenia Planu Rozwoju. Zgodnie z postanowieniami wyżej wskazanej umowy, Plan Rozwoju zostanie wdrożony do dnia 31 grudnia 2013 r.

Jednocześnie zgodnie z treścią drugiego z otrzymanych zaświadczeń o pomocy de minimis, wydanego Spółce przez PARP, podmiotem udzielającym Spółce pomocy publicznej w określonej kwocie jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, zaś pomoc ta została udzielona na podstawie Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 4 września 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. Nr 182 poz. 1064, z późn. zm.). Spółce udzielono pomocy w ramach projektu systemowego „Instrument Szybkiego Reagowania” - Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet II, Działanie 2.1, Poddziałanie 2.1.3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość otrzymanych przez Spółkę nieodpłatnych świadczeń w postaci opracowania Planu Rozwoju oraz jego wdrożenia, finansowanych ze środków pochodzących z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki nie zalicza się do przychodów podatkowych w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane nieodpłatne świadczenia jako współfinansowane ze środków budżetu państwa w ramach programu rządowego, nie są zaliczane do przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm., dalej: ustawa o PDOP ).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Ustawa o PDOP nie definiuje pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Natomiast zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 listopada 2002 r. (sygn. akt FPS 9/02) pojęcie nieodpłatnego świadczenia w prawie podatkowym ma „(...) szerszy zakres niż w prawe cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. Podobne stanowisko przedstawione zostało w uchwale z dnia 16 października 2008 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie powiększonym (sygn. akt II FPS 1/06).

Mając na uwadze powyżej przytoczone rozumienie pojęcia nieodpłatnych świadczeń, w ocenie Spółki, otrzymane przez Nią świadczenia, tj. opracowanie Planu Rozwoju oraz jego wdrożenie, za które Spółka nie ponosi odpłatności, wiążą się z powstaniem po stronie Spółki przysporzenia, co do zasady, stanowiącego przychód dla celów podatkowych.

Jednocześnie na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o PDOP, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że nie stanowią przychodów takie nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenia, które:

1. są finansowane lub współfinansowane ze środków:
   • budżetu państwa,
   • jednostek samorządu terytorialnego,
   • agencji rządowych,
   • agencji wykonawczych, lub
   • pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, i jednocześnie
2. są finansowane lub współfinansowane w powyższy sposób w ramach rządowych programów.
   
   

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym obie przesłanki warunkujące wyłącznie z przychodów podatkowych otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, zostały spełnione.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że odpowiednio do wydanych Spółce przez PARP zaświadczeń, pomoc de minimis została udzielona w ramach projektu systemowego „Instrument Szybkiego Reagowania” w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z treścią dokumentu „Szczegółowy opis priorytetów Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007 – 2013”, przyjętego dnia 24 kwietnia 2013 r., program ten finansowany jest:

• w 85% ze środków unijnych pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego, oraz
  

• w 15% ze środków budżetowych.
  
  

Tym samym otrzymana przez Spółkę pomoc jest współfinansowana ze środków budżetu państwa, co stanowi spełnienie pierwszej z przesłanek warunkującej niezaliczenie do przychodów wartości otrzymanych nieodpłatnie świadczeń na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o PDOP.

Odnosząc się natomiast do drugiej z przesłanek wskazanych w analizowanym przepisie, to Wnioskodawca zauważa, że pomoc de minimis (udzielona Spółce w formie nieodpłatnych świadczeń) została przyznana Spółce na podstawie Rozporządzeń Ministra Rozwoju Regionalnego w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, w ramach projektu systemowego „Instrument Szybkiego Reagowania” - Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Priorytet II, Działanie 2.1, Poddziałanie 2.1.3.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki, zgodnie z Narodowymi Strategicznymi Ramami Odniesienia (NSRO), przyjętymi w listopadzie 2006 r. przez Radę Ministrów, stanowi jeden z programów operacyjnych będących podstawowym narzędziem do osiągnięcia założonych w niej celów przy wykorzystaniu środków Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Społecznego. Jednocześnie Program Operacyjny Kapitał Ludzki, został zaakceptowany przez Radę Ministrów w dniu 7 września 2007 r. i zatwierdzony decyzją Komisji Europejskiej z dnia 28 września 2007 r. nr K(2007) 4547, z uwzględnieniem zmian zatwierdzonych przez Komisję Europejską.

W ocenie Wnioskodawcy, okoliczność, że program ten został przyjęty przez Radę Ministrów wskazuje, że Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest programem rządowym. Należy bowiem wskazać, że przepisy ustawy o PDOP nie definiują, jakie programy rządowe objęte są zakresem analizowanego przepisu. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, przez „program rządowy” należy rozmieć każdy program, który został przyjęty przez Radę Ministrów, a nie tylko taki, który w swej nazwie zawiera przymiotnik „rządowy”.

Wnioskodawca wskazuje, że przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2012 r. nr IBPBI/2/423-1252/11/BG zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że pomoc przyznana w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki jest pomocą współfinansowaną ze środków budżetowych w ramach programu rządowego. Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2013 r., nr IPPB5/423-1193/12-3/AS uznał, że pomoc de minimis przyznana w formie nieodpłatnych świadczeń, a finansowana w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka stanowi świadczenie niepodlegające opodatkowaniu w myśl art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o PDOP.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przyjąć należy, że z uwagi na pochodzenie środków, z których zostały sfinansowane nieodpłatne świadczenia, otrzymujący nie wykazuje przychodu, jeżeli pochodzą one ze źródeł wskazanych w przepisie oraz zostały przyznane w ramach programów rządowych. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, iż umowy, na podstawie których doszło do otrzymania przez Spółkę nieodpłatnych świadczeń, zostały zawarte z Wykonawcą tych usług, nie zaś bezpośrednio z PARP. Podmiot ten został bowiem wybrany przez PARP do realizacji usług, których celem jest złagodzenie negatywnych skutków zmiany gospodarczej, w wyniku której wytypowane przedsiębiorstwa otrzymają kompleksową pomoc przy opracowaniu i wdrażaniu Planu Rozwoju (por. http//www.isr.parp.gov.pl/o-projekcie; stan na dzień składania wniosku).

Zdaniem Wnioskodawcy, analizowany przepis nie ogranicza zastosowania określonego w nim zwolnienia od tego, od jakiego podmiotu otrzymano dane świadczenie. W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z literalnym brzmieniom art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o PDOP, dla zastosowania tego przepisu decydujące znaczenie ma to, czy dane świadczenie było finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych oraz finansowanie/współfinansowanie to nastąpiło w ramach programu rządowego. Analizowane zwolnienie odnosi się bowiem do szerokiego grona odbiorców korzystających ze świadczeń mających źródło w finansowaniu budżetowym.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane przez Niego nieodpłatnie świadczenia stanowią przychód wyłączony z opodatkowania, gdyż są współfinansowane z budżetu państwa oraz zostały przyznane w ramach programu rządowego, jakim jest Program Operacyjny Kapitał Ludzki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.