Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1030/16-9/JM
z 9 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z dokonaniem korekty informacji PIT-11 oraz dokonaniem korekty deklaracji PIT-4R – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie dystrybucji kosmetyków. W latach 2010-2015, Spółka dokonywała na rzecz swoich pracowników nieodpłatnych przekazań rzeczowych w postaci niepełnowartościowych produktów kosmetycznych, pochodzących zasadniczo ze zwrotów towarów dystrybuowanych przez Spółkę (dalej „Deputaty”). Niektórzy z pracowników, którzy uzyskiwali w przeszłości od Spółki nieodpłatnie Deputaty nie są obecnie pracownikami Spółki. Część pracowników będących beneficjentami Deputatów, w dalszym ciągu jest związana stosunkiem pracy ze Spółką.

W wyniku wewnętrznej weryfikacji przeprowadzonej w Spółce w 2016 r. w zakresie rozliczeń fiskalnych związanych ze świadczeniami na rzecz pracowników Spółki stwierdzono, że Spółka nie doliczała wartości świadczeń rzeczowych w postaci Deputatów przekazywanych na rzecz swoich pracowników jako ich przychodów ze stosunku pracy. W konsekwencji, we wskazanym okresie Spółka, jako płatnik, nie naliczała, ani nie odprowadzała od wartości wspomnianego przychodu należnych (i) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej również „PIT”) ani (ii) składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

W związku z zaistniałą sytuacją Spółka planuje dokonać w 2016 r. korekty stosownych rozliczeń związanych z przekazywanymi Deputatami oraz uregulować związane z tym zaległości publicznoprawne. Powyższe obciążenia publicznoprawne są z zasady w części ponoszone przez pracodawcę, a w części powinny być ponoszone przez pracowników (zaliczki PIT, składki ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez ubezpieczonego, składki ubezpieczenia zdrowotnego). Spółka zamierza jednak sfinansować cały koszt przeprowadzanych korekt (w tym finansując z własnych środków zaległe zaliczki PIT oraz zaległe składki od wartości przekazanych Deputatów), w taki sposób by nie obciążać tymi kosztami pracowników oraz byłych pracowników, którzy byli beneficjentami Deputatów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy wartość zaległych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) od przychodu z tytułu Deputatów, które zostaną sfinansowane i uregulowane przez Spółkę w 2016 r. w celu wywiązania się z zaległych obowiązków płatnika PIT nie będzie stanowiła dla jej obecnych pracowników przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 pkt 1 Ustawy o PIT, a w związku z tym, czy na Spółce nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i wpłaty zaliczki na poczet PIT od kwoty wpłaconych zaległych zaliczek na poczet PIT od Deputatów oraz uwzględniania kwoty opłaconych zaległych zaliczek, jako przychodu pracowników w informacji PIT-11 za 2016 r.?
2. Czy wartość zaległych zaliczek na PIT od przychodu z tytułu Deputatów, które zostaną sfinansowane i uregulowane przez Spółkę w 2016 r. w celu wywiązania się z zaległych obowiązków płatnika PIT nie będzie stanowiła dla jej byłych pracowników przychodu podatkowego z tzw. „innych źródeł” na podstawie art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, a w związku z tym czy na Spółce nie będzie ciążył obowiązek wystawienia na rzecz byłych pracowników informacji PIT-8C za 2016 r. oraz uwzględniania w niej kwoty opłaconych zaległych zaliczek na poczet PIT jako przychodu byłych pracowników z „innych źródeł”?
3. Czy wartość zaległych składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z tytułu Deputatów w części obciążającej pracowników, które zostaną sfinansowane i uregulowane przez Spółkę w 2016 r., spowoduje, że po stronie pracowników będących beneficjentami Deputatów powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 12 pkt 1 Ustawy o PIT, zaś po stronie Spółki jako płatnika PIT obowiązek ujęcia ww. kwot jako przychodu w informacji P1T-11, stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT i potrącenia stosownych zaliczek na PIT w tym zakresie?
4. Czy wartość zaległych składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z tytułu Deputatów w części obciążającej pracowników, które zostaną sfinansowane i uregulowane przez Spółkę w 2016 r., spowoduje, że po stronie byłych pracowników będących beneficjentami Deputatów powstanie przychód podatkowy z tzw. „innych źródeł” na podstawie art. 20 ust. 1 Ustawy o PIT, zaś po stronie Spółki obowiązek ujęcia ww. kwot jako przychodu byłych pracowników w informacji PIT-8C za 2016 r., stosownie do przepisu art. 42a Ustawy o PIT?
5. Czy w analizowanym stanie faktycznym na Spółce będzie ciążył obowiązek dokonania korekt informacji PIT-11 za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu Deputatów?
6. Czy w analizowanym stanie faktycznym na Spółce będzie ciążył obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu Deputatów?
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy obowiązków płatnika związanych z dokonaniem korekty informacji PIT-11 oraz dokonaniem korekty deklaracji PIT-4R (pytanie Nr 5 i 6). W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 5)

W ocenie Spółki, w analizowanym stanie faktycznym nie będzie na niej ciążył obowiązek dokonania korekt informacji PIT-11 za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu świadczeń w postaci Deputatów.

Ad. 6)

W ocenie Spółki, w analizowanym stanie faktycznym będzie na niej ciążył obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu świadczeń w postaci Deputatów.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad. 5)

W ocenie Spółki, w analizowanym stanie faktycznym, Spółka nie będzie zobowiązana do złożenia korekt informacji P1T-11 za lata, w których powstał po stronie pracowników (byłych pracowników) Spółki przychód z tytułu otrzymanych świadczeń rzeczowych w postaci Deputatów.

Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe podatnika wygasa wskutek pobrania podatku przez płatnika, z kolei § 2 pkt 1 tego przepisu wskazuje, że zobowiązanie podatkowe płatnika wygasa w wyniku wpłaty. Ponadto zgodnie z art. 26a § 1 Ordynacji podatkowej podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania, do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Zatem zobowiązanie podatkowe podatnika nie jest oderwane od zobowiązania płatnika. Oznacza to, że po wpłaceniu przez płatnika zaliczek, zobowiązanie podatkowe podatnika wygasa automatycznie – do wysokości zaliczek należnych od płatnika.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy są obowiązani przesłać imienne informacje według określonego wzoru (PIT-11) podatnikowi i urzędowi skarbowemu właściwemu dla podatnika. Zatem przedmiotowy obowiązek zrealizowany zostaje w drodze jednorazowego zachowania płatnika, tj. poprzez sporządzenie i złożenie informacji do określonych podmiotów w ustawowym terminie.

Obowiązek ten jest skorelowany z ciążącym na podatniku obowiązkiem złożenia zeznania rocznego oraz rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nieprawidłowości w zakresie danych objętych informacją PIT-11, a w szczególności błędne określenie podstawy opodatkowania obciążają płatnika. W świetle art. 26a i art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, to płatnik – a nie podatnik – ponosi odpowiedzialność za błędną kwalifikację świadczeń przyznanych pracownikowi.

Płatnik nie może uwolnić się od tej odpowiedzialności składając korektę informacji PIT-11 i oczekując, że to podatnik w swoim zeznaniu podatkowym uwzględni skutek nieprawidłowego wyliczenia podstawy opodatkowania. Takie działanie stanowiłoby bowiem zaprzeczenie celu ustawy oraz kształtowałoby odpowiedzialność podatkową odmiennie od uregulowania jej w bezwzględnie obowiązującym akcie prawnym. Co więcej, wyłączną odpowiedzialność płatnika, a w konsekwencji odpowiednią konwalidację nieprawidłowego uprzedniego postępowania, podkreśla wyłączenie stosowania art. 30 § 5 w przypadku zastosowania art. 26a Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że wyłącznie płatnik powinien dokonać odpowiednich działań w celu wywiązania się ze swego obowiązku. Wystawienie korekty informacji PIT-11 w takim stanie jest więc bezprzedmiotowe. Dodatkowo, na brak celowości korekty informacji PIT-11 wskazuje przy tym konsekwentne niewskazanie przez ustawodawcę takiego obowiązku w przepisach oraz niezakreślenie przez ustawodawcę terminu do dokonania odpowiedniej korekty przez płatnika.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka – jako podmiot odpowiedzialny za rozliczenie zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych – zamierza podjąć środki, które pozwolą w pełni uwolnić Spółkę oraz podatników (pracowników i byłych pracowników) z ciążących na nich obowiązków związanych z obliczeniem i wpłaceniem zaległego podatku PIT wraz z odsetkami. Jednocześnie wpłata zaległych zaliczek będzie w każdym przypadku skutkować wygaśnięciem zobowiązania płatnika oraz podatnika w całości (zgodnie z art. 59 § 2 pkt 1 oraz art. 59 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Na wygaśnięcie tych obowiązków nie ma wpływu treść informacji PIT-11 sporządzanej przez płatnika w celu umożliwienia podatnikowi wywiązania się z obowiązku zadeklarowania i wpłacenia podatku w pierwotnym terminie.

Stanowisko to zostało również potwierdzone w powołanej uprzednio interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 czerwca 2016 r., (Nr IPPB2/4511-304/16-2/AK), wydanej w bardzo zbliżonym stanie faktycznym (dotyczącym korekty niewykazanego przychodu z tytułu świadczeń w naturze dla obecnych i byłych pracowników), w której organ konkludował m.in., że: „Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie ma on obowiązku korygowania informacji PIT-11 w odniesieniu do byłych i obecnych pracowników w sytuacji uregulowania przez Wnioskodawcę kwoty należnej zaliczki oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidulanej z 22 września 2014 r., (sygn. IPPB4/415-589/14-2/MS1), w której stwierdził, że „Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w informacji PIT-11 oraz jej korekcie mogą zostać uwzględnione tylko te zaliczki, które faktycznie zostały pobrane przez Wnioskodawcę z dochodu pracownika w latach, za które informacja jest sporządzona. Informacja PIT-11, czy też jej korekta winna odzwierciedlać bowiem stan faktyczny. Tym samym, skoro Wnioskodawca nie pobrał z dochodu pracownika w przeszłości należnej zaliczki na podatek dochodowy, to zarówno w informacji PIT-11 jak i jej korekcie takiej zaliczki nie może wykazać. Jak bowiem sama nazwa wskazuje, informacja PIT-11 jest informacją o pobranych (a nie należnych) zaliczkach na podatek dochodowy. Zatem fakt niepobrania i nieuiszczenia właściwej kwoty zaliczki na podatek dochodowy nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 czy też jej korekcie. To, że zaległa zaliczka zostanie uiszczona w latach późniejszych nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 czy też jej korekcie złożonej za minione lata.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie ma on obowiązku korygowania informacji PIT-11 w odniesieniu do byłych i obecnych pracowników w sytuacji uregulowania kwoty różnicy pomiędzy uiszczoną zaliczką, a jej prawidłową wysokością.”

Ad. 6)

W ocenie Spółki, w analizowanym stanie faktycznym na Spółce będzie ciążył obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu świadczeń w postaci Deputatów.

Zgodnie bowiem ze strukturą i celem deklaracji PIT-4R, w deklaracjach tych powinny bowiem być wykazane „należne” zaliczki, a zatem takie, które powinny być pobrane zgodnie z obowiązującymi przepisami (a nie zaliczki faktycznie pobrane przez płatnika).

W konsekwencji, Spółka będzie obowiązana do dokonania stosownych korekt deklaracji PIT-4R związanych z obowiązkiem wykazania należnych kwot zaliczek na PIT, uwzględniających kwoty zaliczek od wartości przekazanych Deputatów za lata, w których miały miejsca przekazania Deputatów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są w pkt 1 stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 – 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
   
   

Z treści przepisu art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. (…).

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (art. 38 ust. 1a ustawy).

Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5 (PIT-11). Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w latach 2010-2015 dokonywała na rzecz swoich pracowników nieodpłatnych przekazań rzeczowych w postaci niepełnowartościowych produktów kosmetycznych, pochodzących zasadniczo ze zwrotów towarów dystrybuowanych przez Spółkę (dalej „Deputaty”). Niektórzy z pracowników, którzy uzyskiwali w przeszłości od Spółki nieodpłatnie Deputaty nie są obecnie pracownikami Spółki. Część pracowników będących beneficjentami Deputatów, w dalszym ciągu jest związana stosunkiem pracy ze Spółką. W wyniku wewnętrznej weryfikacji przeprowadzonej w Spółce w 2016 r. stwierdzono, że Spółka nie doliczała wartości świadczeń rzeczowych w postaci Deputatów przekazywanych na rzecz swoich pracowników jako ich przychodów ze stosunku pracy. W konsekwencji, we wskazanym okresie Spółka, jako płatnik, nie naliczała, ani nie odprowadzała od wartości wspomnianego przychodu należnych (i) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ani (ii) składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W związku z zaistniałą sytuacją Spółka planuje dokonać w 2016 r. korekty stosownych rozliczeń związanych z przekazywanymi Deputatami oraz uregulować cały koszt przeprowadzanych korekt (w tym finansując z własnych środków zaległe zaliczki PIT oraz zaległe składki od wartości przekazanych Deputatów), w taki sposób by nie obciążać tymi kosztami pracowników oraz byłych pracowników, którzy byli beneficjentami Deputatów.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy na Spółce będzie ciążył obowiązek dokonania korekt informacji PIT-11 za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu Deputatów oraz czy na Spółce będzie ciążył obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R za lata, w których powstał po stronie pracowników oraz byłych pracowników Spółki przychód z tytułu Deputatów.

Jak wynika z powyższego, wynagrodzenia pracowników należy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast Wnioskodawca jest obowiązany od ww. wynagrodzeń obliczać, pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek na zasadach wynikających m.in. z art. 31, 32, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści art. 31 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia i pobrania w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej oraz przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, w ustawowym terminie, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru.

Z przepisów tych wynika również, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno – technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika pełniąc rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym. Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Jednakże przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), przewidują odpowiedzialność płatnika za jego nieprawidłowe wywiązanie się z obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ustawa zawiera również zagadnienia związane z korektą informacji i deklaracji podatkowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m. in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych, np. błędnie mogła zostać określona wysokość przychodu bądź dochodu, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zatem generalnie, jeżeli płatnik nie sporządził stosownych informacji PIT-11 lub też sporządził je nieprawidłowo to będzie on zobowiązany obecnie do ich wystawienia/skorygowania by wywiązać się z ciążącego na płatniku obowiązku wynikającego z ww. przepisów.

Jednak, jak wynika z przywołanych powyżej przepisów obowiązkiem płatnika jest wykazanie w informacji PIT-11 faktycznie osiągniętego przez podatnika przychodu (dochodu) i faktycznie pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Informacja PIT-11 powinna zatem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych w danym roku podatkowym zaliczkach na podatek.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w informacji PIT-11 oraz jej korekcie mogą zostać uwzględnione tylko te zaliczki, które faktycznie zostały pobrane przez Wnioskodawcę z dochodu pracownika w latach, za które informacja jest sporządzona. Informacja PIT-11, czy też jej korekta winna odzwierciedlać bowiem stan faktyczny. Tym samym, skoro Wnioskodawca nie pobrał z dochodu pracownika w przeszłości należnej zaliczki na podatek dochodowy, to zarówno w informacji PIT-11 jak i jej korekcie takiej zaliczki nie może wykazać. Jak bowiem sama nazwa wskazuje, informacja PIT-11 jest informacją o pobranych (a nie należnych) zaliczkach na podatek dochodowy. Zatem fakt niepobrania i nieuiszczenia właściwej kwoty zaliczki na podatek dochodowy nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11, czy też jej korekcie. To, że zaległa zaliczka zostanie uiszczona w latach późniejszych nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 czy też jej korekcie złożonej za minione lata.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie ma on obowiązku korygowania informacji PIT-11 w odniesieniu do byłych i obecnych pracowników w sytuacji uregulowania kwoty różnicy pomiędzy uiszczoną zaliczką, a jej prawidłową wysokością.

Ustosunkowując się do kwestii dokonania korekt deklaracji PIT-4R, wskazać należy jeszcze raz odnieść się do zapisów wynikających z art. 38 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Korygując deklaracje PIT-4R Wnioskodawca postąpi prawidłowo wykazując należną zaliczkę jaka winna była być przez płatnika (Wnioskodawcę) pobrana w związku z ciążącymi na nim obowiązkami płatnika, nałożonymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W deklaracji PIT-4R winny bowiem być wykazane należne zaliczki, a zatem takie, które powinny być pobrane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.