Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-168/15-2/JC
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2015 r. (data wpływu 27 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z programem CSR - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z programem CSR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą w Polsce zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie żywienia zwierząt, produkcji syropów skrobiowych, glutenu oraz alkoholu etylowego, handlu zbożami i śrutą sojową oraz słonecznikową, importu olejów, tłuszczów roślinnych, soków i koncentratów, proszków kakaowych itp., produkcji dodatków dla przemysłu mięsnego i mleczarskiego.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuję politykę CSR (z ang. Corporate Social Responsibility). W ramach tej polityki Spółka organizuje obecnie jak również ma zamiar w przyszłości organizować, programy wspierające społeczności lokalne w rejonach, w których prowadzi sprzedaż swoich produktów. Z uwagi na profil działalności Spółki są to zazwyczaj wsie lub małe miasta gdzie oferowane przez nią produkty znajdują lub mogą znajdować potencjalnych odbiorców.

W ramach organizowanych programów dobierany jest obiekt szczególnie istotny dla danej społeczności z punktu widzenia użyteczności społecznej i obiekt ten jest remontowany przez Spółkę na jej koszt lub Spółka współfinansuje przeprowadzenie remontu (niniejsza aktywność dalej jako: programy CSR). Jako przykładowe obiekty w tym zakresie można wymienić placówki oświatowe (szkoły, świetlice, sale gimnastyczne), placówki ochrony zdrowia, place zabaw, domy dziecka, domy opieki. Są to zatem obiekty o ważnym, a czasem wręcz kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania danej społeczności, jak to jest np. w przypadku szkół i ośrodków ochrony zdrowia. Wybór obiektu jest poprzedzany wnikliwą analizą i wymaga akceptacji specjalnej komisji, która weryfikuje cele biznesowe oraz związane z nimi potrzeby marketingowe w danym rejonie. Następnie propozycja remontu obiektu podlega akceptacji przez władze samorządowe danej lokalizacji.

W wyniku realizacji programu CSR, Spółka zastrzega, że zawsze umieszcza w widocznym miejscu remontowanego obiektu tablicę z informacją o ufundowaniu prac wraz z widocznym logo. Bardzo często, dodatkowo umieszczane są duże banery z logo Spółki lub logo konkretnej marki produktów Spółki. W ten sposób reklama Spółki lub jej produktów dociera do grupy docelowej.

W rezultacie, prowadzenie przez Spółkę programów CSR nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest elementem strategii marketingowej Spółki i ma w pierwszej kolejności wpływać na zwiększenie sprzedaży poprzez realizację określonych celów, tj.:

• uzyskanie lojalność klienta jak również pozyskiwanie nowych klientów,
  
• podniesienie wiarygodność w oczach partnerów handlowych, jak i władz i społeczności lokalnych,
  
• zwiększenie rozpoznawalności na rynku, a w efekcie zwiększenie zainteresowania produktami,
  
• ukazanie Spółki jako podmiotu odpowiedzialnego społecznie, angażującego się w projekty ważne dla społeczności lokalnej, tj. firmy przyjaznej mieszkańcom, która troszczy się o społeczność zamieszkującą tereny na obszarze jej działalności.
  
  

Warunkiem niezbędnym dla realizacji każdego programu CSR jest bezpośredni udział w programach CSR pracowników Spółki, a w niektórych przypadkach również jej kontrahentów. Udział pracowników i kontrahentów ma charakter dobrowolnego wolontariatu. W prace często są również zaangażowane osoby z lokalnej społeczności.

Udział pracowników w realizacji programów CSR ma na celu zwiększenie efektywności ich pracy. Wynika to z faktu, że zespół zaangażowany w program CSR musi zorganizować cały proces remontowy i odpowiednio podejść do projektu co pozwala dodatkowo ujawnić dobre strony pracowników i sprzyja ich lepszemu poznaniu się, co jest kluczowe w pracy zespołowej. W rezultacie, taka forma integracji pracowników poprawia komunikację interpersonalną i sprzyja budowie zgranego zespołu. Pracownicy uczestnicząc wspólnie w programie CSR, który ze swojej natury ma niezwykle pozytywny wydźwięk społeczny czują się nobilitowani i dodatkowo związują się ze Spółką w wymiarze emocjonalnym, co nie pozostaje bez wpływu na efekty wykonywanej pracy.

Nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, że często w programach CSR mogą brać udział również osoby z lokalnej społeczności. W takim wypadku, podczas wykonywanej pracy istnieje możliwość przekazywania informacji o Spółce, jej działalności i produktach. Jest to również doskonała platforma wymiany informacji o potrzebach i oczekiwaniach klientów (potencjalnych klientów).

Podobna sytuacja występuje w przypadku prowadzenia programów CSR wspólnie z kontrahentami. Taka współpraca bez wątpienia umożliwia stworzenie platformy wymiany informacji o Spółce i jej produktach, oczekiwaniach oraz potrzebach klientów, jak również wpływa na zacieśnienie więzi handlowych.

W ramach określonych powyżej zdarzeń Spółka może prowadzić różnego rodzaju programy CSR. Do najbardziej typowych projektów należą projekty związane z remontem i renowacją społecznie użytecznych obiektów, tj. szkoły, świetlice, sale gimnastyczne etc. Do typowych wydatków związanych z programem CSR należą:

• wymiany stolarki okiennej i drzwi,
  
• wymiany instalacji elektrycznej (np. włączników, lamp, kontaktów, krat ochronnych na lampy),
  
• wymiany instalacji grzewczej (np. starych grzejników, centralnego ogrzewania, izolacji) lub wodociągowej,
  
• tynków, klejów, farb, lakierów, pędzli itp.,
  
• podłóg, np. paneli, wykładzin, wylania posadzki,
  
• innych materiałów budowlanych,
  
• wyposażenia wnętrza, np. ławek, biurek, szafek, tablic, drabinek do ćwiczeń, sprzętu sportowego,
  
• nabycia i nawiezienia ziemi oraz zakupu i posiania/posadzenia roślin (trawy, drzew i krzewów), np. w przypadku remontu placu zabaw,
  
• nowego wyposażenia placu zabaw, ławek, koszy na śmieci, piaskownicy, stojaka rowerowego, regulaminu placu zabaw,
  
• specjalistycznych prac podmiotów zewnętrznych, które nie mogą zostać wykonane przez pracowników Spółki z uwagi m.in. na brak stosownych kwalifikacji lub urządzeń,
  
• wywiezienia odpadów powstałych podczas remontu,
  
• posiłków regeneracyjnych dla pracowników Spółki biorących udział w remoncie.
  
  

Powyższe wydatki są dokumentowane za pomocą faktur lub rachunków wystawianych na Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane w stanie faktycznym wydatki związane z programem CSR mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym wydatki związane z programem CSR mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

1. Uwagi ogólne
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz.U. Nr 21, poz. 86 z późniejszymi zmianami, dalej jako: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Tym samym, cechą kosztu podatkowego jest jego związek z przychodami, ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jeżeli wydatek nie jest poniesiony w celu uzyskania przychodów, wystarczy, że poniesiono go w celu zabezpieczenia lub utrzymania źródła przychodów (tak m.in. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Komentarz do art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX nr 120844). W rezultacie, przez wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów należy rozumieć taki wydatek, który nawet potencjalnie może spowodować osiągnięcie przychodów lub zmierza do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tj. poniesienie danego wydatku powinno mieć na celu osiągnięcie przychodów lub też zachowanie albo zabezpieczenie źródła tych przychodów. Tym niemniej, związek pomiędzy poniesieniem wydatku, a celem jakim jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów może mieć zarówno bezpośredni, jak i pośredni charakter, co wynika w szczególności z klasyfikacji kosztów jako kosztów podatkowych bezpośrednio oraz pośrednio związanych z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4 i 4d ustawy CIT.

Analiza przepisów ustawy o CIT wskazuje, że w celu uznania danych wydatków za koszty podatkowe powinny one łącznie spełniać poniższe warunki:

• muszą zostać poniesione przez podatnika (z jego zasobów majątkowych),
  
• muszą zostać poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• muszą pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• muszą mieć definitywny (rzeczywisty i bezzwrotny) charakter,
  
• powinny zostać w odpowiedni sposób udokumentowane,
  
• nie mogą znajdować się w grupie wydatków, których na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Dokonując oceny wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że wszystkie powyższe przesłanki zostały spełnione. W szczególności zaznaczyć należy, że:

• wszystkie wydatki ponoszone są definitywnie przez Wnioskodawcę (z jego zasobów majątkowych),
  
• ponoszone wydatki, mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie/zabezpieczenie ich źródła, gdyż jak zostało wskazane w przedstawionym stanie faktycznym mają na celu osiągnięcie wzrostu sprzedaży towarów handlowych, m.in. przez reklamę Spółki i jej produktów, jak również zwiększenie efektywności pracy pracowników zaangażowanych w program CSR, a w niektórych przypadkach budowę platformy wymiany informacji handlowych z kontrahentami uczestniczącymi w programie CSR - szczegółowe uwagi w tym zakresie zostały podniesione w dalszej części uzasadnienia,
  
• ponoszone wydatki bez wątpienia są związane z obszarem działalności gospodarczej Spółki, jakim jest sprzedaż produktów z branży rolniczej,
  
• w każdym wypadku poniesione koszty Wnioskodawcy mają charakter rzeczywisty i bezzwrotny,
  
• każdy poniesiony przez Spółkę wydatek jest należycie dokumentowany - dokumentacja oprócz dokumentów zakupu (faktury, rachunki), obejmuje również dodatkowy materiał dowodowy, który obejmuje m.in. prezentacje obejmujące materiał zdjęciowy,
  
• jednocześnie, wydatki opisane w przedstawionym stanie faktycznym nie stanowią, określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. W szczególności, nie stanowią one określonych w art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT darowizn. Szczegółowe uwagi w tym zakresie zostały podniesione w dalszej części uzasadnienia.
  
  

2. Uwagi szczegółowe
   
   

2.1. Cel poniesienia wydatku

Cechą wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych jest fakt, że muszą zostać poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że celem realizowanych przez Spółkę działań w zakresie CSR, polegających na przeprowadzeniu remontu wybranego obiektu, jest promocja (reklama) Spółki oraz jej produktów na rynku lokalnym jako przedsiębiorstwa przyjaznego mieszkańcom, które troszczy się o społeczność zamieszkującą tereny na obszarze jego działalności. Spółka działając w ten sposób dąży do osiągnięcia lepszych wyników sprzedaży wśród lokalnych odbiorców (klientów lub potencjalnych klientów). Nie bez znaczenia jest bowiem fakt, że jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym remontowane są obiekty, które znajdują się w lokalizacjach, w których prowadzona jest sprzedaż produktów Spółki oraz zostały wybrane po przeprowadzeniu wnikliwej analizy i weryfikacji celów biznesowych oraz związanych z nimi potrzeb marketingowych w danym rejonie. Taki sposób wyboru remontowanych obiektów ma na celu jak najlepsze oddziaływanie na klientów (potencjalnych klientów) poprzez wskazanie, że wybierając produkty Spółki, wspierają podmiot, dla którego ważne są problemy odbiorców i który pomaga w ich rozwiązywaniu. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z programami CSR spełniają warunek poniesienia w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub wpływu na wielkość osiągniętych przychodów.

Za spełnieniem przedmiotowego warunku przemawia również okoliczność, że w wyniku realizacji programów CSR, Spółka zastrzega, że zawsze umieszcza w widocznym miejscu remontowanego obiektu tablicę z informacją o ufundowaniu prac wraz z widocznym logo, jak również bardzo często dodatkowo umieszczane są duże banery z logo Spółki lub logo konkretnej marki produktów Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, tego rodzaju oznakowanie bezpośrednio przyczynia się do reklamy Spółki i jej produktów, co ma bezpośredni wpływ na zwiększenie sprzedaży. Podkreślenia wymaga, że bez przeprowadzenia programu CSR Wnioskodawca nie miałby możliwości umieszczenia przedmiotowych tablic i banerów, co dodatkowo przemawia za uznaniem wydatków remontowych jako wydatków reklamowych - pomiędzy reklamą w postaci tablicy czy baneru, a wydatkiem remontowym istnieje związek bezpośredni.

Dodatkowo, należy również wskazać, że warunek poniesienia wydatku w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła jest w przedstawionym stanie faktycznym spełniony z uwagi na fakt, że jednym z celów organizacji programu CSR jest integracja i zwiększenie efektywności pracy pracowników zaangażowanych w jego realizację. Udział w programie CSR grupy pracowników Spółki pozwala ujawnić dobre strony pracowników i sprzyja ich lepszemu poznaniu się, co jest kluczowe w pracy zespołowej. Jednocześnie, taka forma integracji pracowników poprawia komunikację interpersonalną i sprzyja budowie zgranego zespołu. Uczestnicząc wspólnie w programie CSR, który ze swojej natury ma niezwykle pozytywny wydźwięk społeczny, pracownicy czują się nobilitowani i dodatkowo związują się ze Spółką w wymiarze emocjonalnym. Bez wątpienia powyższe okoliczności sprzyjają podniesieniu efektowności pracy pracowników, co przekłada się na osiągane przez Wnioskodawcę wyniki finansowe.

Również okoliczność, że przy niektórych programach CSR biorą udział kontrahenci Spółki nie pozostaje bez wpływu na osiągane przez Spółkę przychody. Wspólna praca pracowników i kontrahentów umożliwia wymianę poglądów co do działania Spółki, jej produktów i w rezultacie jest elementem strategii informacyjno-marketingowej mającej wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Uzyskane w ten sposób informacje i zbudowane relacje handlowe bez wątpienia przyczynią się do rozwoju prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Reasumując, w związku z faktem, że realizacja przez Spółkę programów CSR:

• jednym z elementów efektywnej strategii zarządzania (w tym również reklamy), która poprzez prowadzenie dialogu społecznego na poziomie lokalnym przyczynia się do wzrostu konkurencyjności Spółki na poziomie globalnym,
  
• pomocna w kształtowaniu warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego,
  
• elementem odpowiedniej i świadomie zaplanowanej strategii reklamowo-marketingowej,
  
• procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej,
  
• strategią prowadzącą do trwałego sukcesu Spółki - pomaga zapewnić skuteczność działalności wpływającą na wzrost przychodów,
  
• elementem integracji pracowników i podniesienia ich efektywności oraz zapewnienia większego związania ze Spółką,
  
• w określonych sytuacjach platformą wymiany informacji oraz budowy i zacieśniania relacji handlowych,
  
  

to w ocenie Wnioskodawcy, czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone przez Spółkę wydatki na realizację takiego programu CSR (wydatki remontowe) powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

2.2. Wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz, 1536, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie prawa podatkowego podstawowym warunkiem uznania danej umowy za darowiznę jest to, aby obdarowany nie wykonał na rzecz darczyńcy jakiegokolwiek świadczenia, które byłoby dokonane w zamian za otrzymaną darowiznę. Wtedy można bowiem mówić o bezpłatnym (nieodpłatnym) charakterze świadczenia ze strony darczyńcy. Jeśli jednak obdarowany dokona jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, nie można już mówić o nieodpłatności, gdyż darczyńca uzyska jakiś ekwiwalent za swoją czynność. Forma tego ekwiwalentu nie ma przy tym znaczenia dla oceny, czy w konkretnej sprawie doszło do zawarcia umowy darowizny. Świadczenie ekwiwalentne obdarowanego może mieć formę np.

• świadczenia pieniężnego,
  
• świadczenia w naturze czy też
  
• zaniechania, tj. nieczynienia, bądź też tolerowania, znoszenia określonych stanów rzeczy.
  
  

Nie jest również istotne, czy świadczenie to nastąpi z chwilą zawarcia umowy darowizny, czy też w przyszłości. Istotne jest bowiem, czy świadczenie to ma związek z darowizną otrzymaną przez obdarowanego (W. Dmoch, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 5, Warszawa 2015).

Podobnie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że celem darowizny jest wyłącznie wzbogacenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Zachowanie dokonującego czynności nie jest ukierunkowane w tych przypadkach na osiągnięcie jakiejkolwiek korzyści. Czynnikiem wyróżniającym czynność prawną darowizny jest element korzyści osiągany tylko przez jedną stronę umowy. Warunkiem koniecznym umowy darowizny jest tzw. causa donandi, czyli wola darczyńcy przysporzenia majątku obdarowanego kosztem majątku własnego. W takim przypadku owa causa jest motywem sprawczym przysporzenia obdarowania kogoś. Innymi słowy, jedynym celem, jaki przyświeca darczyńcy, jest wzbogacenie obdarowanego (tak m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 maja 2011 r., sygn. II FSK 2218/09).

Mając na uwadze powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, że realizacja programu CSR stanowi darowiznę dla będącej właścicielem obiektu instytucji. Brak możliwości takiej kwalifikacji wynika, m.in. z okoliczności, że jak wskazano w stanie faktycznym:

• celem i wynikiem remontu nie jest wyłącznie wzbogacenie właściciela remontowanego obiektu,
  
• remont ma bowiem na celu uzyskanie przez Spółkę korzyści w postaci możliwości reklamy w ramach obiektu polegającej na umieszczeniu tablic lub banerów z informacją o ufundowaniu remontu przez Spółkę, umieszczenia na tych tablicach/banerach logo Wnioskodawcy lub jego produktu,
  
• zatem przekazanie nakładów remontowych ma charakter ekwiwalentny,
  
• dodatkowo remont ma na celu zwiększenie efektywności pracowników i ich związanie ze Spółkę, a w niektórych wypadkach stanowi platformę wymiany informacji handlowych pomiędzy pracownikami a partnerami handlowymi.
  
  

W konsekwencji, wykonanie programu CSR nie ma charakteru darmowego. Z perspektywy Spółki projekt remontowania wybranych obiektów został zaplanowany jako całościowa akcja marketingowa, nastawiona na zwiększenie rozpoznawalności Spółki lub jej produktów. W związku z tym poszczególne czynności podejmowane w ramach tej akcji nie stanowią celu samego w sobie, lecz są elementem całej akcji marketingowej i jako takie powinny stanowić koszty podatkowe Wnioskodawcy. Analogiczne stanowisko jest prezentowane przez sądy administracyjne i organy podatkowe w odniesieniu do organizowanych przez podmioty gospodarcze różnego rodzaju akcji w ramach strategii CSR, w tym m.in.:

• Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1205/12:
  
  „Zdaniem składu orzekającego w tej sprawie, ocena zaprezentowanego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego jest prawidłowa. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu właściwie ocenił, że realizację projektu społecznego polegającego na urządzeniu za środki Spółki placów zabaw dla dzieci wraz z działaniami nakierowanymi na informowanie o przeprowadzonym projekcie, należy pojmować całościowo, a nie z rozbiciem na poszczególne czynności. Ponadto oceniając, czy przekazanie właścicielom gruntów (gminom i spółdzielniom mieszkaniowym) nakładów w postaci wyposażenia placów zabaw dla dzieci, ma charakter umowy darowizny, decyduje stan faktyczny sprawy przedstawiony we wniosku o interpretację”.
  
  „Jedną z cech charakterystycznych umowy darowizny jest jej nieodpłatny charakter. Okoliczności wskazywane przez Spółkę przeczą występowaniu tej cechy umowy. Po pierwsze place zabaw przekazane gminom i spółdzielniom mogą zostać oznaczone logotypem Spółki, co stanowi niewątpliwie reklamę Spółki. W zamian za przekazanie nakładów na plac zabaw Spółka otrzyma zatem określone świadczenie”.
  
• Interpretacji indywidualnej z dnia 20 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPB3/423-419/13-2/IR:
  
  „Spółka realizując akcję „Energetyczny tornister", dąży do nawiązania współpracy z podmiotami lokalnymi, w tym przypadku Miejskimi Ośrodkami Pomocy Społecznej.
  Celem działań polegających w tym przypadku na zakupie wyprawek szkolnych dla dzieci z rodzin o niskim statusie materialnym, jest promocja Spółki na rynku lokalnym jako przedsiębiorstwa przyjaznego mieszkańcom, które troszczy się o społeczność zamieszkującą tereny na obszarze jego działalności. Spółka działając w ten sposób dąży do osiągnięcia lepszej pozycji negocjacyjnej w zakresie swych kontaktów z lokalnymi klientami, które mogą mieć wpływ na takie aspekty działalności Spółki jak odpłatne ustanawianie służebności przesyłu czy też zawieranie umów przyłączeniowych. Reasumując są to działania, zmierzające do osiągnięcia konkretnych korzyści ekonomicznych, mających wpływ na wielkość uzyskiwanego przez Spółkę przychodu. W związku z tym, że realizacja przez Spółkę działań polegających na wdrażaniu procesu CSR, w tym akcji „Energetyczny tornister” jest: jednym z elementów efektywnej strategii zarządzania (w tym również reklamy), która poprzez prowadzenie dialogu społecznego na poziomie lokalnym przyczynia się do wzrostu konkurencyjności Spółki na poziomie globalnym, pomocna w kształtowaniu warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego, procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, strategią prowadzącą do trwałego sukcesu Spółki, to zdaniem Spółki, czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone przez Spółkę wydatki na realizację takiego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Ponadto zaznacza się, że tut. organ nie odniósł się do rozważań Wnioskodawcy w zakresie prawidłowości udokumentowania ponoszonych wydatków, bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.