2016.05.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-104/16/PS
z 16 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia straty podatkowej poniesionej w latach poprzedzających podział Spółki przez wydzielenie:

jest prawidłowe w zakresie możliwości odliczania strat z lat poprzedzających rok podziału Spółki,
jest nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia straty za okres bieżący do dnia podziału, zarówno w odniesieniu do straty na majątku pozostającym w Spółce Dzielonej jak i do straty na majątku wydzielanym.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozliczenia straty podatkowej poniesionej w latach poprzedzających podział Spółki przez wydzielenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca: (dalej jako „Spółka Dzielona” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą w S. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wykonywanie robót budowlanych polegających na realizacji obiektów hydrotechnicznych, umocnień rzek, obiektów przemysłowych, robotach czerpalnych oraz specjalistycznych pracach podwodnych. Ponadto Wnioskodawca prowadzi również kemping na przystani jachtowej (dalej: "Kemping") obejmujący: przystań jachtową z całorocznym hangarem postojowym, całoroczne domki kempingowe i apartamenty nad jeziorem, pole karawaningowe/namiotowe oraz tawernę z ogródkiem letnim. Obecnie wdrażana jest restrukturyzacja działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Restrukturyzacja zostanie dokonana w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U z 2013 poz. 1030, dalej k.s.h.), tj. podziału przez wydzielenie. Podział Spółki Dzielonej nastąpi poprzez przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa (przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p.) składającego się z zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzeniem Kempingu na Spółkę X sp. z o.o. (dalej: „Spółka Przejmująca”) w zamian za udziały Spółki Przejmującej, które obejmą wspólnicy Spółki Dzielonej. Zarządy Spółek uczestniczących w podziale uzgodniły plan podziału (zwany dalej: „Planem Podziału”). Plan Podziału został ogłoszony 29 lutego 2016 r. i zgłoszony do Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z treścią Planu Podziału, podział składników majątku Spółki Dzielonej został dokonany według stanu na dzień 1 stycznia 2016 roku. Wszystkie składniki majątku Spółki Dzielonej (w tym wierzytelności i zobowiązania), nieprzypisane w Planie Podziału Spółce Przejmującej pozostają przy Spółce Dzielonej. Ponadto, zgodnie z Planem Podziału, w ramach podziału Spółce Przejmującej przypadną określone aktywa i pasywa Spółki Dzielonej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa związanej z prowadzeniem Kempingu przez Spółkę Dzieloną. Podstawową zasadą przyjętą dla określenia, które składniki majątku Spółki Dzielonej, przypadają Spółce Przejmującej w ramach wydzielenia, jest zasada, iż Spółce Przejmującej przypadają te składniki majątku, które są funkcjonalnie związane z działalnością Kempingu. Zatem Spółce Przejmującej przypadną te składniki majątku trwałego i wyposażenia, które wykorzystywane są w działalności Kempingu. Zasada ta dotyczy również wszelkich praw, obowiązków, należności i zobowiązań, decyzji administracyjnych, zezwoleń, ulg oraz wypracowanych zasad współpracy z kontrahentami, jak i wewnętrznych norm jakościowych powiązanych z działalnością Kempingu. Spółce Przejmującej przypadają prawa, obowiązki, należności i zobowiązania z umów związanych z działalnością Kempingu (i nie związanych z pozostałą działalnością Spółki Dzielonej). Pozostała, zasadnicza działalność Spółki, w dalszym ciągu będzie prowadzona przez Spółkę Dzieloną, w oparciu o pozostający w Spółce Dzielonej zakład hydrotechniczny. Zatem funkcjonowanie Spółki Dzielonej nie ustanie. Spółka Dzielona nie zamknie ksiąg na dzień zarejestrowania podziału przez wydzielenie. Według przyjętych do Planu Podziału danych, majątek pozostający w Spółce Dzielonej wykazuje zysk, a majątek przekazywany do Spółki Przejmującej wykazuje stratę. Ze względu na napływające do Spółki dokumenty może zdarzyć się sytuacja, w której majątek pozostały w Spółce Dzielonej ostatecznie wykaże stratę w rozliczeniu rocznym za 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskutek podziału Spółki Dzielonej przez wydzielenie działalności w zakresie Kempingu możliwe będzie rozliczenie przez Wnioskodawcę w następnych latach podatkowych straty podatkowej poniesionej w latach podatkowych poprzedzających podział oraz za okres bieżący do dnia podziału, zarówno w odniesieniu do straty na majątku pozostającym w Spółce Dzielonej jak i do straty na majątku wydzielanym?

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo wydzielenia części działalności do Spółki Przejmującej, byt prawny i zasadnicza działalność Spółki Dzielonej będzie kontynuowana w sposób niezmieniony. W rezultacie, możliwe będzie rozliczenie przez Spółkę Dzieloną straty podatkowej osiągniętej w latach podatkowych poprzedzających wydzielenie oraz za okres bieżący do dnia podziału wydzielanej części działalności gospodarczej do Spółki Przejmującej. Podział spółek prawa handlowego został uregulowany w art. 529 k.s.h. W paragrafie l pkt 4 tego przepisu wskazano, że szczególną formą podziału spółki jest podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Podział przez wydzielenie polega na przeniesieniu części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną. Wnioskodawca podlegający podziałowi nadal istnieje w sensie prawnym, jednak jego majątek zostaje zmniejszony o część przekazaną do spółki nowo zawiązanej (lub już istniejącej). Ustawa o podatku od osób prawnych zawiera regulację skutków podatkowych podziału spółek. Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. Stosownie do art. 7 ust. 5 u.p.d.o.p. o wysokość straty, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Szczególne regulacje dotyczące określania dochodu i straty w sytuacji przekształcenia spółki zawarto w art. 7 ust. 3 pkt 4 u.p.d.o.p. Treść tych przepisów stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę. W świetle przedstawionych przepisów prawo do odliczenia straty od dochodu nie przechodzi na podmioty powstałe w wyniku przekształcenia, łączenia, przejmowania lub dzielenia, z wyjątkiem przekształconych spółek w inne spółki. Warunkiem rozliczania straty jest więc kontynuowanie działalności. Straty są bowiem związane z podmiotem, który je poniósł i tylko ten podmiot może je odliczyć. W konsekwencji podmioty, które zachowują swój byt prawny i kontynuują działalność gospodarczą w swoim podstawowym zakresie mają prawo rozliczać stratę z poprzednich lat podatkowych. Natomiast te podmioty, których byt prawny ustaje (np. spółka przejmowana lub podlegająca likwidacji w drodze podziału) tracą to prawo. Należy zaznaczyć, że w przypadku podziału przez wydzielenie zachowana zostaje ciągłość prawna Spółki Dzielonej. Zatem istnieje ona dalej, przez co ma prawo realizować możliwość rozliczania strat z poprzednich okresów. Do Spółki Przejmującej wydzielone będą jedynie składniki majątkowe związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie prowadzenia Kempingu. Dotychczasowa, główna działalność operacyjna polegająca na wykonywaniu robót budowlanych polegających na realizacji obiektów hydrotechnicznych, umocnień rzek, obiektów przemysłowych, robotach czerpalnych oraz specjalistycznych pracach podwodnych będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, na gruncie u.p.d.o.p., dokonanie podziału przez wydzielenie nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do rozliczenia jej własnych strat podatkowych z lat ubiegłych oraz za okres bieżący do dnia podziału, o ile takowe wystąpią. Straty powstałe bowiem w toku dotychczasowej działalności Wnioskodawcy, który nie przestaje istnieć, i były związane z jego działalnością (jako całości) do dnia zarejestrowania podziału przez KRS. Zatem Wnioskodawca będzie mógł je rozliczyć w kolejnych latach podatkowych. Rozwiązanie to jest zgodne z zasadą neutralności przekształceń podmiotów gospodarczych, zgodnie z którą operacje polegające na zmianie struktury właścicielskiej przedsiębiorstw, które nie wiążą się z powstaniem żadnego dochodu, nie powinny wywoływać skutków w zakresie podatku dochodowego. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 czerwca 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-324/14/JD), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-84/09-2/ER) oraz w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 18 grudnia 2007 r. (sygn. ILPB3/423-115/07-2/HS). Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że pomimo wydzielenia zorganizowanej części działalności do Spółki Przejmującej, jego byt prawny oraz podstawowa działalność będzie kontynuowana tak jak do tej pory, a zatem możliwe będzie rozliczenie przez niego ewentualnych strat podatkowych osiągniętych przed wydzieleniem w odniesieniu do całości jej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie możliwości odliczania strat z lat poprzedzających rok podziału Spółki oraz nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia straty za okres bieżący do dnia podziału, zarówno w odniesieniu do straty na majątku pozostającym w Spółce Dzielonej jak i do straty na majątku wydzielanym.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że podział spółek handlowych uregulowany został w art. 528 - 550 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 tej ustawy podział spółki może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2).

Zgodnie z art. 530 § 2 Kodeksu wydzielenie nowej spółki następuje w dniu jej wpisu do rejestru (…). Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. W myśl art. 534 Kodeksu plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Zgodnie z art. 531 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału, bądź z dniem wydzielenia, w prawa i obowiązki spółki dzielonej określone w planie podziału. Powołany przepis dotyczy w szczególności sukcesji praw i obowiązków cywilnoprawnych oraz administracyjnych.

Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest fakt, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa, tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Wskazać należy również, iż zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93 - 93e ustawy Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2).

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., – dalej: „ustawa”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorstw przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych – w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową.

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 4 ustawy, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

Przepisy art. 7 ust. 3 pkt 4 i ust. 4 ustawy wykluczają zatem możliwość odliczenia przez podmioty powstałe w wyniku przekształcenia, łączenia, przejmowania lub dzielenia nierozliczonych strat podatkowych wygenerowanych przez restrukturyzowane spółki w latach poprzedzających rok połączenia, przejęcia lub podziału.

Możliwość uwzględnienia strat tych podmiotów przez jednostkę powstałą w wyniku przekształcenia została wyłączona zarówno przy ustalaniu własnej straty (w celu jej powiększenia), jak i przy ustaleniu własnego dochodu tej jednostki (w celu jego obniżenia). Z cytowanych przepisów nie wynika natomiast zakaz rozliczania przez spółkę dzieloną własnych strat poniesionych w latach poprzednich. Zachowuje ona bowiem swój byt prawny po wydzieleniu części swego majątku do spółki nowo zawiązanej.

Stąd też podmiot dzielony będący przedsiębiorcą ma prawo do podatkowego rozliczenia poniesionych przez siebie strat przed podziałem w oparciu o zasady przewidziane w art. 7 ust. 5 ustawy, stanowiącym, iż o wysokość straty, o której mowa w ust. 2 (różnicy wynikającej z nadwyżki kosztów podatkowych nad sumą przychodów), poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zdefiniowała stratę jako wynik działalności, stwierdzając, że jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów w roku podatkowym, to różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Zgodnie z art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Warto dodać w tym miejscu, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330,. Z późn. zm.) księgi rachunkowe zamyka się:

na dzień kończący rok obrotowy,
na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie,
na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,
w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, tj. na dzień wpisu do rejestru tego połączenia,
na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, tj. na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,
na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości,
na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami

nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Art. 12 ust. 3a. tej ustawy wskazuje natomiast, że można nie zamykać ksiąg rachunkowych, jeżeli podział jednostki następuje przez wydzielenie.

Jak podaje Wnioskodawca, Spółka Dzielona nie zamknie ksiąg na dzień zarejestrowania podziału przez wydzielenie.

Powyższe oznacza, że w opisanej sytuacji nie zachodzą przesłanki do zakończenia roku podatkowego i rozliczenia zobowiązania podatkowego na dzień wydzielenia przez Spółkę Dzieloną. Rozliczenie podatku dochodowego nastąpi dopiero po zakończeniu roku podatkowego, tj. roku, w którym zostanie przeprowadzony podział przez wydzielenie.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ustawy, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania, wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do rozliczania strat podatkowych poniesionych w latach podatkowych poprzedzających rok podziału na zasadach wskazanych w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast w związku z tym, że nie doszło do zakończenia roku podatkowego Spółki Dzielonej na dzień poprzedzający dzień podziału, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ustalenia dochodu/straty za ten okres i złożenia stosownego zeznania podatkowego. Będzie on mógł zatem dopiero w swoim rozliczeniu podatkowym za rok podatkowy, w którym doszło do podziału obliczyć dochód osiągnięty w tym roku podatkowym, jako nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, bądź ustalić poniesioną w tym roku podatkowym stratę podatkową.

Innymi słowy nie można mówić o poniesieniu straty za okres od pierwszego dnia roku podatkowego do dnia poprzedzającego dzień podziału, skoro nie doszło do zamknięcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy. Stratą podatkową jest bowiem nadwyżka kosztów nad przychodami w roku podatkowym.

Zatem, jeżeli Spółka w roku dokonania podziału jej przez wydzielenie, poniesie stratę na prowadzonej działalności gospodarczej, którą wykaże w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8), będzie również miała możliwość jej rozliczenia w następnych latach podatkowych zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przy obliczaniu dochodu/straty za rok podatkowy, w którym doszło do podziału przez wydzielenie Wnioskodawca zobowiązany będzie do uwzględnienia przychodów i kosztów ich uzyskania związanych z prowadzaną działalnością gospodarczą, które nie zostały przypisane w planie podziału do zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz przychody i koszty ich uzyskania związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstałe do dnia podziału, gdyż stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej.

O ile więc stanowisko Spółki w zakresie możliwości odliczania strat z lat poprzedzających rok podziału Spółki jest prawidłowe, to nie można podzielić stanowiska, w świetle którego Wnioskodawca może odliczyć stratę za okres bieżący do dnia podziału wydzielanej części działalności gospodarczej do Spółki Przejmującej. Skoro bowiem nie doszło do zamknięcia ksiąg rachunkowych Spółka nie będzie zobowiązana na dzień poprzedzający dzień podziału do ustalenia wyniku podatkowego za ten okres, a przez to nie będzie mogła za ten okres ustalić ewentualnej straty podatkowej i rozliczyć jej na zasadach wskazanych w art. 7 ust. 5 ustawy.

Aczkolwiek w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym doszło do podziału przez wydzielenie, Spółka będzie mogła uwzględnić przychody i koszty uzyskania przychodów powstałe do dnia wydzielenia.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy również, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin