Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-324/14/JD
z 13 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 3 lutego 2014 r. (wpływ do tut. Biura 18 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty podatkowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczenia straty podatkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce (dalej „Spółka”). Zasadniczym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie kompleksowych usług ceramicznych (ceramika ogniotrwała) związanych z doradztwem, projektowaniem, logistyką, dostawą, zabudową, monitoringiem oraz serwisem instalacyjnym (dalej „Działalność operacyjna”). Ponadto Spółka posiada pakiet akcji w innej spółce kapitałowej (dalej „Działalność finansowa”).

W przyszłości planowany jest podział Spółki. Podział ten zostanie dokonany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, dalej „KSH”) t.j. jako podział przez wydzielenie. W wyniku podziału do nowo utworzonej spółki przeniesiona zostanie Działalność finansowa. Natomiast Działalność operacyjna pozostanie w Spółce, która w dalszym ciągu prowadzić będzie działalność w tym zakresie. Wydzielenie Działalności finansowej wiązało się będzie z przekazaniem składników majątkowych i niemajątkowych niezbędnych do jej wykonywania w zamian za udziały nowej spółki wydane na rzecz akcjonariuszy Spółki. Zarówno przekazane składniki majątkowe jak i pozostałe w Spółce stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, niezależnie od dokonanego podziału Spółki, będzie ona w dalszym ciągu uprawniona do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przez nią przed podziałem?

Zdaniem Spółki, po dokonaniu podziału przez wydzielenie będzie ona w dalszym ciągu uprawniona do rozliczenia straty podatkowej poniesionej przed podziałem.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Podział spółek prawa handlowego został uregulowany w art. 529 KSH. W paragrafie 1 pkt 4 tego przepisu wskazano, że szczególną formą podziału spółki jest podział przez wydzielenie. Podział przez wydzielenie polega na przeniesieniu części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną. W konsekwencji spółka dzielona nadal istnieje w sensie prawnym. Natomiast w wyniku podziału jej majątek zostaje zmniejszony o część, jaka zostaje przekazana do spółki nowo zawiązanej (lub już istniejącej).

Z kolei szczegółowe regulacje dotyczące rozliczania straty przez podmioty przekształcane (w tym przez podmioty dzielone) zawarte zostały w art. 7 ust. 3 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej „ustawa CIT”). Zgodnie z tymi przepisami przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.

Zatem, zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami, prawo do odliczenia straty od dochodu nie przechodzi na podmioty powstałe w wyniku przekształcenia, łączenia, przejmowania lub dzielenia, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że w przypadku podziału warunkiem rozliczania straty jest kontynuowanie działalności. Takie rozumienie ww. przepisów ustawy CIT nie powinno budzić żadnych wątpliwości bowiem straty są związane z podmiotem, który je poniósł i w związku z tym mogą być one rozliczone tylko przez ten podmiot. W rezultacie podmioty, które zachowują swój byt prawny i kontynuują działalność gospodarczą w swoim podstawowym zakresie mają prawo rozliczać stratę w poprzednich lat podatkowych. Nie wydaje się logiczne stwierdzenie, że zamiarem ustawodawcy - poprzez wprowadzenie przepisów art. 7 ust. 3 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy CIT, było odmówienie takiemu podmiotowi prawa do rozliczenia straty. Bezsprzecznie natomiast, w ocenie Wnioskodawcy, prawo do rozliczenia straty tracą te podmioty, których byt prawny ustaje (np. spółka przejmowana lub podlegająca likwidacji w drodze podziału).

Z powyższego wynika zatem, że skoro Wnioskodawca po dokonanym podziale kontynuował będzie dotychczasową działalność w dotychczasowej formie wówczas nie straci on prawa do rozliczenia swojej własnej straty podatkowej.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że w stosunku do Spółki zostanie zachowana zasada ciągłości. Zgodnie bowiem z przedstawionym zdarzeniem przyszłym ze Spółki wydzielona zostanie Działalność Finansowa natomiast Spółka (w niezmienionej formie) kontynuowała będzie prowadzenie Działalności Operacyjnej będącej jej podstawowym, głównym przedmiotem działalności. W rezultacie, pomimo dokonania podziału przez wydzielenie Spółka uprawniona będzie nadal do rozliczenia poniesionej uprzednio straty podatkowej. Spełniony będzie bowiem warunek ciągłości, tj. strata ta będzie rozliczana przez tę spółkę która ją poniosła i w wyniku podziału nie przestanie istnieć (w wyniku podziału nie traci bytu prawnego).

Przedstawione przez Wnioskodawcę powyższe rozumienie przepisów art. 7 ust. 3 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy CIT zgodne jest z zasadą neutralności przekształceń podmiotów gospodarczych. Jeżeli bowiem działania, których rezultatem jest zmiana struktury właścicielskiej nie wywołują skutków w postaci powstania żadnego dochodu to nie powinny one również wywoływać skutków w zakresie podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-84/09-2/ER) oraz w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 18 grudnia 2007 r. (sygn. ILPB3/423-115/07-2/HS).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że pomimo wydzielenia części działalności do nowej spółki, jej byt prawny oraz podstawowa działalność będzie kontynuowana tak jak do tej pory a zatem możliwe będzie rozliczenie przez nią straty podatkowej osiągniętej przed wydzieleniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Cechą szczególną podziału spółki dokonanego w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm.) jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa, tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Stosownie do regulacji art. 93c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis ten stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm. – dalej: „ustawa”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorstw przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych – w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową.

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 4 ustawy, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki kapitałowe.

Przepisy art. 7 ust. 3 pkt 4 i ust. 4 ustawy wykluczają zatem możliwość odliczenia przez podmioty powstałe w wyniku przekształcenia, łączenia, przejmowania lub dzielenia nierozliczonych strat podatkowych wygenerowanych przez restrukturyzowane spółki w latach poprzedzających rok połączenia, przejęcia lub podziału.

Możliwość uwzględnienia strat tych podmiotów przez jednostkę powstałą w wyniku przekształcenia została wyłączona zarówno przy ustalaniu własnej straty (w celu jej powiększenia), jak i przy ustaleniu własnego dochodu tej jednostki (w celu jego obniżenia). Z cytowanych przepisów nie wynika natomiast zakaz rozliczania przez spółkę dzieloną własnych strat poniesionych w latach poprzednich. Zachowuje ona bowiem swój byt prawny po wydzieleniu części swego majątku do spółki nowo zawiązanej.

Stąd też Wnioskodawca ma prawo do podatkowego rozliczenia poniesionych przez siebie strat poniesionych przez niego przed podziałem w oparciu o zasady przewidziane w art. 7 ust. 5 ustawy, stanowiącym, iż o wysokość straty, o której mowa w ust. 2 (różnicy wynikającej z nadwyżki kosztów podatkowych nad sumą przychodów), poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.