Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-213/15-2/DS
z 19 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabytego środka trwałego – jest prawidłowe,
• kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków na bieżące utrzymanie i eksploatację środka trwałego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabytego środka trwałego,
• kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków na bieżące utrzymanie i eksploatację środka trwałego.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kreacji i produkcji reklamy, public relations obejmującym rynek rolny oraz budowlany.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza nabyć łódź zaliczaną do transportu taboru śródlądowego (dalej jako „łódź”). Cena nabycia łodzi nie przekroczy równowartości 50.000 EURO.

Łódź będzie zaklasyfikowana do środków transportu (Grupa 7 KŚT, podgrupa 77 Tabor pływający, symbol KŚT 773) i ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Łódź będzie wykorzystywana przez Spółkę do organizowania dla klientów imprez (eventów firmowych), akcji promocyjnych oraz pokazów (wykorzystanie do reklamy nietypowych przestrzeni).

Ponadto Spółka będzie wykorzystywać łódź do:

1. organizacji spotkań z kontrahentami Wnioskodawcy, prowadzenia rozmów i tworzenia relacji biznesowych z jej klientami;
2. celów promocyjnych (reklamowych) zarówno Spółki, jak i jej klientów – zakłada się umieszczenie nazwy firmy i jej logo;
3. organizacji imprez szkoleniowo-integracyjnych dla pracowników Spółki; udział w tego rodzaju imprezach będzie dostępna dla wszystkich pracowników oraz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia/umowy o dzieło.
   
   

Dodatkowo – w związku z planowanym zakupem łodzi – Spółka zamierza rozszerzyć przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej o usługi wynajmu i dzierżawy środków transportu wodnego.

W związku z powyższym Spółka po nabyciu łodzi będzie ponosić bieżące koszty jej eksploatacji (związane z jej utrzymaniem i wykorzystywaniem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej).

Spółka jest małym podatnikiem w rozumieniu przepisu art. 4a pkt 10 ustawy CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy Spółka może ująć w kosztach podatkowych wydatek poniesiony na zakup łodzi w ramach jednorazowego odpisu amortyzacyjnego? – w zakresie Ustawy CIT (jako podatnik)
2. Czy Spółka ponosząc wydatki związane z bieżącym utrzymaniem i eksploatacją łodzi może ująć w kosztach podatkowych w dacie poniesienia danego wydatku? – w zakresie Ustawy CIT (jako podatnik)
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Spółka będzie uprawniona do ujęcia w podatkowych kosztach uzyskania przychodów wydatek poniesiony na zakup łodzi w ramach jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dokonanego zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy CIT.

Uzasadnienie.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Przy czym wydatki ponoszone na nabycie środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Jak wynika bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16k ust. 7 ustawy CIT podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4 (…) (art. 16k ust. 8 ustawy CIT).

Wobec powyższego Spółka będzie uprawniona do dokonania jednorazowej amortyzacji środka trwałego tj. łodzi, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące bieżącego utrzymania i eksploatacji łodzi będą stanowić podatkowe koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia (koszt pośredni) stosownie do art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d i 4e.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z uwagi na to, iż nabyta łódź będzie wykorzystywana w różny sposób, nie tylko w celu uzyskiwania przychodów z jej najmu/dzierżawy, w ocenie Spółki, wydatki związane z jej utrzymaniem i eksploatacją będą stanowić podatkowy koszt uzyskania przychodu o charakterze pośrednim.

W doktrynie prawa podatkowego oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, jak i organów podatkowych wskazuje się, iż aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy CIT koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei w świetle art. 15 ust. 4e ustawy CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Tym samym wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące bieżącego utrzymania i eksploatacji łodzi będą stanowić podatkowe koszty uzyskania przychodu rozliczane w dacie ich poniesienia (koszt pośredni) stosownie do art. 15 ust. 1 oraz ust. 4d i 4e ustawy CIT.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od nabytego środka trwałego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków na bieżące utrzymanie i eksploatację środka trwałego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.