Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-316/15/MJ
z 9 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu wprowadzenia do ewidencji i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych Oprogramowania – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie ustalenia momentu wprowadzenia do ewidencji i rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych Oprogramowania.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w dniu 21 października 2013 roku zawarła umowę licencyjną ze Spółką X. Przedmiotem Umowy było udzielenie przez Spółkę X niewyłącznej licencji na korzystanie z Oprogramowania intranet. Oprogramowanie intranet to oprogramowanie do zarządzania przedsiębiorstwem, wspomagające zarządzanie relacji z klientami, obejmujące poszczególne elementy Oprogramowania (moduły-podstawowe i dodatkowe) np.:

• moduł wiedzy, pozwalający tworzyć wewnątrz firmowy portal informacyjny, zawierający zbiór przydatnych informacji (rozporządzenia i wytyczne zarządu, materiały szkoleniowe);
• moduł e-dokumenty służący do obiegu wszelkich dokumentów;
• moduł odbioru poczty;
• moduł faktury pozwalający wystawiać faktury, rozliczenia kontrahentów;
• moduł marketing;
• moduł zlecenia pozwalający zarządzać dowolnego typu zleceniami i inne.

W ramach realizacji przedmiotu Umowy spółka X świadczyć miała między innymi następujące usługi:

• instalacja Oprogramowania
• konfiguracja serwera
• konfiguracja Oprogramowania
• wykonanie dodatkowych prac programistycznych
• wykonanie modułów podstawowych i dodatkowych
• integracja i migracja danych
• przeprowadzenie instruktażu dotyczącego wprowadzonych prac.

Wykonanie tych Usług miało na celu wdrożenie Oprogramowania w Spółce i samodzielną jego eksploatację przez pracowników Firmy.

Na dzień dzisiejszy niektóre moduły zostały wykonane, ale nadal udostępnione Firmie Oprogramowanie nie spełnia oczekiwanej funkcjonalności jaką miał być jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze Firmy.

Ze względu na złożoność Usługi w jej wykonaniu i jej znaczenia dla funkcjonowania Firmy, wymagane było stopniowe uruchamianie poszczególnych modułów w różnym zakresie funkcjonalności, oddanie poszczególnych modułów w celu umożliwienia jego testowania, oceny jakości procesu wdrożenia, eliminacji potencjalnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu oraz zapewnienia płynności procesu zmiany systemów informacji zarządczej. Wykonanie finalne przedmiotu Umowy miało zostać potwierdzone podpisaniem Protokołu Odbioru Końcowego, zaś poszczególne etapy wdrożenia-Protokołami Odbioru Częściowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym momencie powinniśmy wprowadzić wartość Oprogramowania na wartości niematerialne i prawne i tym samym rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych ?

• Czy po zakończeniu wdrażania poszczególnych modułów potwierdzonych częściowym Protokołem Odbioru?
• Czy w momencie zakończenia wdrażania w pełni funkcjonalnego Oprogramowania potwierdzonym Końcowym Protokołem Odbioru ?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzenie do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych licencji na Oprogramowanie powinno nastąpić po uzyskaniu wszystkich funkcjonalności, które dotyczą tego Oprogramowania. Dopiero w pełni funkcjonalny system nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Nastąpi to w momencie podpisania Protokołu Końcowego.

Spółka wskazała, że zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się między innymi nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na postawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingowej.

Z kolei na podstawie przepisu art. 16d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, składniki majątku, o których mowa między innymi w art. 16b tej ustawy wprowadza się do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 9 ust. 1 - najpóźniej w miesiącu przekazania do używania.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem przekazania Oprogramowania do używania i momentem kiedy Oprogramowanie nadaje się do gospodarczego wykorzystania jest moment gdy jest ono w pełni funkcjonalne. Przekazanie poszczególnych modułów, które nie stanowią pełnej funkcjonalności (nie są kompatybilne np. z systemem księgowym) nie uprawnia nas do proporcjonalnego przekazywania wartości licencji w rejestr wartości niematerialnych i prawnych. Dopiero gdy Oprogramowanie zostanie całkowicie przetestowane i zaakceptowane Protokołem Końcowym będziemy mogli go w pełni wykorzystać gospodarczo, wtedy też Oprogramowanie powinno być wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i od kolejnego miesiąca powinniśmy dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

Stosownie do art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzona przez niego działalnością gospodarcza. Z kolei, w myśl art. 16d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa m.in. w art. 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł.

Oznacza to, że w przypadku licencji nabytej i nadającej się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzona działalnością gospodarczą, Spółka będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jej wartości stanowiącej wartość niematerialną i prawną.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 16d ust. 2 powołanej ustawy, składniki majątku, o których mowa m.in. w art. 16b, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Z kolei, w myśl art. 9 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani m.in. do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Przy czym, w myśl ust. 3 tego artykułu, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości materialnych i prawnych do używania, a w szczególności m.in. o koszty montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych.

W związku z powyższym, Spółka będzie obowiązana do wprowadzenia licencji na Oprogramowanie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także jej amortyzowania, jeżeli spełniać będzie ona następujące warunki:

1. została nabyta przez Spółkę,
2. należy do jednej z kategorii WNiP wymienionych w art. 16b ust. 1 pkt 1-7 ustawy CIT,
3. nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia jej do używania,
4. przewidywany okres jej używania przekracza rok,
5. wykorzystywana jest na potrzeby związane z działalnością gospodarczą,
6. jej wartość początkowa przekracza 3.500 zł.

Spółka w złożonym wniosku wskazała, że zawarła umowę licencyjną ze spółką X, której przedmiotem było udzielenie przez Spółkę X niewyłącznej licencji na korzystanie z Oprogramowania. Niektóre moduły zostały wykonane, ale nadal udostępnione Firmie Oprogramowanie nie spełnia oczekiwanej funkcjonalności jaką miał być jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze Firmy.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że dopiero gdy Oprogramowanie zostanie całkowicie przetestowane i zaakceptowane Protokołem Końcowym będzie możliwość wykorzystania go w pełni gospodarczo.

Biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz uregulowania prawne należy stwierdzić, że dopiero po zakończeniu w pełni wdrażania licencji na Oprogramowanie Spółka winna przyjąć przedmiotową licencję do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i tym samym rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego, Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.