Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-541/15/IK
z 27 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi ubezpieczenia świadczonej w ramach usługi udzielania pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi ubezpieczenia świadczonej w ramach usługi udzielania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

P. S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) ma swoją siedzibę w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Podstawowym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest działalność finansowa, w szczególności w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych osobom fizycznym poza systemem bankowym. Spółka świadczy usługi w oparciu o przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.

Wnioskodawca zawarł z ubezpieczycielem (dalej; „TU”) umowę grupowego ubezpieczenia na życie swoich klientów (dalej: „Umowa ubezpieczenia”), która reguluje zakres oraz warunki, na jakich TU będzie obejmować ochroną ubezpieczeniową klientów Spółki, to jest pożyczkobiorców. Jest to umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek w rozumieniu art. 808 § 1 kodeksu cywilnego. Stronami Umowy ubezpieczenia są Spółka oraz TU, natomiast ubezpieczonymi są pożyczkobiorcy. Stosunki prawne pomiędzy ubezpieczonym a Spółką (jako ubezpieczającym) są uregulowane w umowie pożyczki.

Zgodnie z treścią umowy pożyczki gotówkowej, pożyczkobiorca zobowiązany jest do zabezpieczenia spłaty pożyczki poprzez wyrażenie zgody na objęcie go ochroną ubezpieczeniową na podstawie wskazanej umowy ubezpieczenia grupowego (ubezpieczenie na życie), i zwrot kosztów tego ubezpieczenia.

Zgodnie z zapisami Umowy ubezpieczenia Spółka zobowiązała się do świadczenia usługi w zakresie zawartej przez nią umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, składającej się z następujących czynności:

• informowania pożyczkobiorców o zakresie i warunkach objęcia ochroną ubezpieczeniową, na zasadach określonych w Umowie ubezpieczenia oraz Szczególnych Warunkach Ubezpieczenia (dalej: „SWU”),
• umożliwienia pożyczkobiorcom zapoznania się z dokumentacją ubezpieczeniową przed podjęciem decyzji o przystąpieniu do Umowy ubezpieczenia,
• doręczenia pożyczkobiorcom Karty produktu, dokumentu zawierającego kluczowe prawa i obowiązki ubezpieczonego,
• doręczenia pożyczkobiorcom informacji o Umowie ubezpieczenia;
• przyjmowania oświadczeń woli o przystąpieniu do Umowy ubezpieczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do Umowy ubezpieczenia (Deklaracja przystąpienia);
• sprawdzania czy pożyczkobiorca spełnia kryteria określone w SWU oraz poprawnego wypełnienia Deklaracji przystąpienia;
• przestrzegania zasad obejmowania pożyczkobiorców ochroną ubezpieczeniową określonych w Umowie ubezpieczenia i SWU;
• informowania TU na piśmie o każdej zmianie w regulacjach pożyczkodawcy dotyczących udzielania konsumpcyjnych pożyczek gotówkowych, mającej wpływ na ryzyko ubezpieczeniowe;
• przekazywania ubezpieczonemu, otrzymanych na jego żądanie od TU, informacji o zmianach warunków Umowy ubezpieczenia w tym zmianie sumy ubezpieczenia, zmianach prawa właściwego dla Umowy ubezpieczenia wraz z określeniem wpływu tych zmian na wartość świadczeń przysługujących z tytułu zawartej Umowy ubezpieczenia.
  
  

Za wykonywanie wskazanych wyżej czynności Spółka będzie otrzymywała od TU wynagrodzenie stanowiące odpowiednią część składek zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz TU (dalej: „Wynagrodzenie”).

Niezależnie od wymienionych obowiązków, Spółka wykonuje działania, które wynikają z Umowy ubezpieczenia oraz obowiązujących przepisów prawa, i należą do niej jako strony Umowy ubezpieczenia. Działania te to przykładowo: przekazywanie na żądanie TU dokumentacji związanej z zawartą umową (w tym Deklaracji przystąpienia do Umowy ubezpieczenia) przechowywanej przez Spółkę, w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego przyjmowanie takiej informacji oraz przekazywanie osobom zgłaszającym roszczenie z tytułu Umowy ubezpieczenia numeru telefonu Departamentu Likwidacji Szkód TU, przekazywanie zgłoszonego wniosku o wypłatę roszczenia do TU, kalkulacja należnego Spółce wynagrodzenia i przekazywanie wyliczeń do TU celem akceptacji, przesyłanie rejestru pożyczkobiorców, którzy przystąpili do Umowy ubezpieczenia, kalkulacja i wpłacanie kwoty składki za wszystkich pożyczkobiorców objętych ochroną ubezpieczeniową, które w szczegółowy sposób opisane są w SWU.

W myśl postanowień zawartej umowy, Wnioskodawca jest również uprawniony do udziału w zysku TU. Prawo do udziału w zysku nie stanowi w myśl Umowy ubezpieczenia wynagrodzenia Spółki za czynności wykonywane w związku ze świadczoną przez Spółkę usługą, i nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację indywidualną. W tym zakresie Spółka wystosowała osobny wniosek o wydanie interpretacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane w ramach Umowy ubezpieczenia czynności, za które Wnioskodawca otrzymywać będzie Wynagrodzenie, stanowią usługę świadczoną przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane w ramach Umowy ubezpieczenia czynności, za które Wnioskodawca otrzymywać będzie Wynagrodzenie stanowią jednolitą usługę świadczoną przez Spółkę jako ubezpieczającego w zakresie zawartej przez nią umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535; dalej: „Ustawa VAT”).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie zaś z brzmieniem art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej wynoszącej 23% (art. 146a pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 Ustawy VAT). Jednakże, Ustawa VAT przewiduje opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub ich zwolnienie z opodatkowania. W świetle przedstawionego w niniejszym wniosku opisu stanu faktycznego, zasadnicze znaczenie ma regulacja art. 43 ust. 1 pkt 37 Ustawy VAT, zwalniająca z podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Art. 43 ust. 1 pkt 37 Ustawy VAT stanowi implementację art. 135 ust. 1 pkt a Dyrektywy 2006/112/WE (dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z VAT transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych oraz agentów ubezpieczeniowych. W związku z tym, że ani Ustawa VAT, ani Dyrektywa VAT nie definiują pojęcia „usługi świadczonej przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek”, w celu ustalenia zakresu czynności, które podlegają zwolnieniu z VAT należy odwołać się do wykładni językowej oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) dotyczącego usług ubezpieczeniowych świadczonych w ramach ubezpieczenia grupowego (umów ubezpieczenia na cudzy rachunek).

Zgodnie z wykładnią językową o zakwalifikowaniu omawianej usługi jako zwolnionej z VAT decydują następujące przesłanki:

• zawierana przez Wnioskodawcę umowa powinna dotyczyć ubezpieczenia na cudzy rachunek,
• Spółka powinna mieć status ubezpieczającego,
• przedmiotowe usługi powinny być świadczone w zakresie umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek.
  
  

Dwie pierwsze przesłanki należy uznać za spełnione ze względu na naturę zawieranej przez Spółkę z TU Umowy ubezpieczenia, gdyż stanowi ona umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek (grupowego) w rozumieniu art. 808 § 1 kodeksu cywilnego, a Spółka pełni w niej rolę ubezpieczającego.

Analizując trzecią z wymienionych przesłanek należy stwierdzić, iż zwolnione z VAT są usługi świadczone przez ubezpieczającego, które pozostają „w zakresie” (tj. w granicach, w zasięgu) zawartej przez niego umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek (innymi słowy - są powiązane z tą umową lub z jej realizacją).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do czynności, za które otrzymywać będzie Wynagrodzenie, prawdziwe jest stwierdzenie, że świadczona przez Spółkę usługa jest bezpośrednio powiązana z realizacją zawartej przez Spółkę umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek (w ramach której Spółka występuje jako ubezpieczający). Czynności te są bowiem nakierowane na realizację Umowy ubezpieczenia, w szczególności poprzez obejmowanie tą umową nowych ubezpieczonych, przekazywanie odpowiednich informacji i wyjaśnień związanych z ubezpieczeniem. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy trzecią z przesłanek koniecznych dla uznania wykonywanych przez Spółkę czynności za usługę świadczoną przez ubezpieczającego w związku z zawartą umową ubezpieczenia na cudzy rachunek również należy uznać za spełnioną.

W konsekwencji, wszystkie wskazane powyżej przesłanki są spełnione w przypadku przedstawionym w opisie stanu faktycznego.

Odnosząc się do orzecznictwa TSUE należy z kolei podkreślić, iż dodatkowym warunkiem uznania usługi za zwolnioną na podstawie art. 135 ust. 1 pkt a Dyrektywy VAT jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy dostawcą usługi (podmiotem ubezpieczającym - Spółką) a klientem (ubezpieczonym), którego przedmiotem jest świadczenie na wypadek zmaterializowania się określonych w umowie ryzyk.

Warunek ten został sformułowany m.in. w wyroku dotyczącym sprawy Card Protection Plan C-349/96, w którym TSUE jednocześnie potwierdził, że transakcje ubezpieczeniowe w rozumieniu Dyrektywy VAT to także świadczenie usług ubezpieczeniowych przez podmiot, który nie jest ubezpieczycielem, a który nabył polisę grupową od zakładu ubezpieczeń. Zakład ten przejmuje na siebie ryzyko wynikające z umów ubezpieczeniowych zawieranych przez dany podmiot.

W związku z tym, że stosunek prawny pomiędzy ubezpieczonym a Spółką (jako ubezpieczającym) są uregulowane w Umowie pożyczki, wymieniony powyżej warunek sformułowany w orzecznictwie TSUE również należy uznać za spełniony. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy wykonywane przez niego w ramach Umowy ubezpieczenia czynności, za które otrzymywać będzie Wynagrodzenie, stanowią usługę świadczoną przez Wnioskodawcę jako ubezpieczającego w zakresie zawartej przez niego umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, zwolnioną z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pogląd o zwolnieniu z VAT czynności wykonywanych przez ubezpieczającego na rzecz ubezpieczyciela w zakresie umów ubezpieczenia zawieranych na cudzy rachunek został potwierdzony m. in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 8 października 2014 r., sygn. akt IPPP3/443-662/14-2/IG,
• - Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 lipca 2014 r., IPTPP2/443-305/14-2/JN,
• - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2014 r., IPPP1/443-341/14-2/PR,
• - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 maja 2014 r., IPPP1/443-418/14-2/IGo,
• - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 lutego 2014 r., IBPP2/443-1091/13/IK.
  
  

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, zgodnie z zapisem art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

„Czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE, w sprawie C-8/01 orzekł jednak, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skania C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, iż tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podstawowym rodzajem działalności Wnioskodawcy jest działalność finansowa, w szczególności w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych osobom fizycznym poza systemem bankowym. Wnioskodawca zawarł z ubezpieczycielem umowę grupowego ubezpieczenia na życie swoich klientów. Jest to umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek w rozumieniu art. 808 § 1 kodeksu cywilnego. Stronami Umowy ubezpieczenia są Spółka oraz towarzystwo ubezpieczeniowe, natomiast ubezpieczonymi są pożyczkobiorcy. Zgodnie z treścią umowy pożyczki gotówkowej, pożyczkobiorca zobowiązany jest do zabezpieczenia spłaty pożyczki poprzez wyrażenie zgody na objęcie go ochroną ubezpieczeniową na podstawie wskazanej umowy ubezpieczenia grupowego (ubezpieczenie na życie), i zwrot kosztów tego ubezpieczenia.

Zgodnie z zapisami Umowy ubezpieczenia Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usługi w zakresie zawartej przez niego umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, składającej się z następujących czynności:

• informowania pożyczkobiorców o zakresie i warunkach objęcia ochroną ubezpieczeniową, na zasadach określonych w Umowie ubezpieczenia oraz Szczególnych Warunkach Ubezpieczenia
• umożliwienia pożyczkobiorcom zapoznania się z dokumentacją ubezpieczeniową przed podjęciem decyzji o przystąpieniu do Umowy ubezpieczenia,
• doręczenia pożyczkobiorcom Karty produktu, dokumentu zawierającego kluczowe prawa i obowiązki ubezpieczonego,
• doręczenia pożyczkobiorcom informacji o Umowie ubezpieczenia;
• przyjmowania oświadczeń woli o przystąpieniu do Umowy ubezpieczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do Umowy ubezpieczenia;
• sprawdzania czy pożyczkobiorca spełnia kryteria określone w Szczególnych Warunkach Ubezpieczenia oraz poprawnego wypełnienia Deklaracji przystąpienia;
• przestrzegania zasad obejmowania pożyczkobiorców ochroną ubezpieczeniową określonych w Umowie ubezpieczenia i Szczególnych Warunkach Ubezpieczeniach;
• informowania towarzystwa ubezpieczeniowego na piśmie o każdej zmianie w regulacjach pożyczkodawcy dotyczących udzielania konsumpcyjnych pożyczek gotówkowych, mającej wpływ na ryzyko ubezpieczeniowe;
• przekazywania ubezpieczonemu, otrzymanych na jego żądanie od towarzystwa ubezpieczeniowego, informacji o zmianach warunków Umowy ubezpieczenia w tym zmianie sumy ubezpieczenia, zmianach prawa właściwego dla Umowy ubezpieczenia wraz z określeniem wpływu tych zmian na wartość świadczeń przysługujących z tytułu zawartej Umowy ubezpieczenia.
  
  

Za wykonywanie wskazanych czynności Wnioskodawca będzie otrzymywał od towarzystwa ubezpieczeniowego wynagrodzenie stanowiące odpowiednią część składek zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego.

Niezależnie od wymienionych obowiązków, Wnioskodawca wykonuje działania, które wynikają z Umowy ubezpieczenia oraz obowiązujących przepisów prawa, i należą do niej jako strony Umowy ubezpieczenia. Działania te to przykładowo: przekazywanie na żądanie towarzystwa ubezpieczeniowego dokumentacji związanej z zawartą umową przechowywanej przez Wnioskodawcę, w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego przyjmowanie takiej informacji oraz przekazywanie osobom zgłaszającym roszczenie z tytułu Umowy ubezpieczenia numeru telefonu Departamentu Likwidacji Szkód, przekazywanie zgłoszonego wniosku o wypłatę roszczenia do towarzystwa ubezpieczeniowego, kalkulacja należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia i przekazywanie wyliczeń do towarzystwa ubezpieczeniowego celem akceptacji, przesyłanie rejestru pożyczkobiorców, którzy przystąpili do Umowy ubezpieczenia, kalkulacja i wpłacanie kwoty składki za wszystkich pożyczkobiorców objętych ochroną ubezpieczeniową, które w szczegółowy sposób opisane są w Szczególnych Warunkach Umowy.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, zatem w celu dokładnego zdefiniowania tego pojęcia należy sięgnąć do regulacji prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast zgodnie z art. 808 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. W takim przypadku ubezpieczający nie jest jednocześnie ubezpieczonym. Ubezpieczony nie musi być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu.

Z drugiej strony ubezpieczony jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Dodatkowo może żądać by ubezpieczyciel udzielił mu informacji o postanowieniach zawartej umowy oraz ogólnych warunkach ubezpieczenia w zakresie, w jakim dotyczą jego praw i obowiązków.

Powołane regulacje wskazują, iż umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek jest konstrukcją prawną, w której ubezpieczający zawiera z ubezpieczycielem umowę w celu ochrony interesu osoby trzeciej – ubezpieczonego, przy czym ubezpieczyciel świadczy ochronę ubezpieczeniową bezpośrednio na rzecz ww. osoby trzeciej, na której rachunek została zawarta umowa. Osoba trzecia nie musi być jednoznacznie wskazana w zawartej z ubezpieczycielem umowie ubezpieczenia.

A zatem, należy uznać, że ubezpieczenie na cudzy rachunek jest specyficzną formą ubezpieczenia odmienną od jego typowych form. Odmienność ubezpieczenia na cudzy rachunek polega przede wszystkim na tym, że w ramach takiego ubezpieczenia ubezpieczający pełni szczególną rolę, gdyż zawarta umowa ubezpieczenia ma na celu ochronę nie jego interesów, a osób trzecich.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jako podmiot zawierający umowy ubezpieczenia jest ubezpieczającym, zaś podmiotem ubezpieczonym każdorazowo (w odniesieniu do każdej zawartej umowy) pozostają pożyczkobiorcy.

Zatem to Wnioskodawca zawiera umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek, obejmując ochroną ubezpieczeniową pożyczkobiorców.

Z powyższego wynika, że czynności, które Wnioskodawca wykonuje w ramach umów pełniąc rolę ubezpieczającego stanowią usługi w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Powyższe czynności należy uznać za czynności związane z zawieraną przez Wnioskodawcę, jako podmiot ubezpieczający, umową ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Zatem, usługi świadczone przez Wnioskodawcę, jako podmiot ubezpieczający na rzecz pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako czynności świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.