2014.07.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-305/14-2/JN
z 14 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi obsługi grupowego ubezpieczenia na życie i ubezpieczeń dodatkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usługi obsługi grupowego ubezpieczenia na życie i ubezpieczeń dodatkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

S.A. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca” lub „Ubezpieczający”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: „VAT”). Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. wydobywanie węgla brunatnego oraz wytwarzanie energii elektrycznej i ciepła.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła z firmą ubezpieczeniową (dalej: ubezpieczyciel) umowę, której przedmiotem jest objęcie odpowiedzialnością ubezpieczyciela pracowników Spółki oraz członków ich rodzin (dalej: ubezpieczeni) w ramach grupowego ubezpieczenia pracowniczego oraz ubezpieczeń dodatkowych. Dodatkowo Spółka zawarła z ubezpieczycielem umowę - zlecenie, zgodnie z którą zobowiązuje się do wykonywania czynności pracodawcy (ubezpieczającego) w zakresie obsługi grupowego ubezpieczenia pracowniczego, a mianowicie:

dostarczania danych do wykonania przez ubezpieczyciela okresowych badań statystycznych w ramach zawartych przez Spółkę umów grupowego ubezpieczenia wraz z ubezpieczeniami dodatkowymi,

udzielania ubezpieczonym informacji o możliwości skontaktowania się z osobą nadzorującą ze strony ubezpieczyciela o sposobie wykonywania umowy ubezpieczenia grupowego,

informowania ubezpieczyciela o wystąpieniu zmian swoich podstawowych danych adresowych oraz o zmianie numerów telefonów i faksów oraz podstawowych adresów poczty elektronicznej,

comiesięcznego dostarczania do ubezpieczyciela elektronicznych dokumentów w związku z posiadaniem przez pracowników grupowych ubezpieczeń,

przeprowadzania okresowych badań w zakresie oczekiwań osób kończących stosunek pracy co do zakresu i formy ewentualnej dalszej ochrony ubezpieczeniowej.

Ponadto ubezpieczyciel w ramach zawartej umowy - zlecenie może dodatkowo zlecić Spółce przeprowadzenie szczegółowej analizy wybranych i wskazanych przez ubezpieczyciela ankiet pod kątem preferencji osób co do dalszej ochrony ubezpieczeniowej oraz okresowych badań w zakresie zainteresowania pracowników tematyką związaną z produktami ubezpieczeniowymi.

Spółka zobowiązuje się do wykonywania w szczególności następujących czynności:

informowania pracowników o możliwości przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie oraz ubezpieczeń dodatkowych,

rejestrowania danych osób przystępujących do grupowego ubezpieczenia i ubezpieczeń dodatkowych,

drukowania deklaracji przystąpienia i przekazuje je pracownikom do podpisu,

zbierania od pracowników wypełnione i podpisane deklaracje do grupowych ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń dodatkowych,

archiwizowania i udostępniania na żądanie osób zainteresowanych deklaracje przystąpienia,

dokonywania zatwierdzenia deklaracji rozliczeniowych w odpowiednim systemie,

rejestrowania danych osób, które z rezygnowały z grupowego ubezpieczenia,

udzielania zainteresowanym pracownikom informacji o procedurze realizacji świadczeń z umowy grupowego ubezpieczenia na życie wraz z ubezpieczeniami dodatkowymi i o wymaganych w tym celu dokumentach.

Za wykonanie powyższych czynności Wnioskodawca otrzymuje od firmy ubezpieczeniowej wynagrodzenie, którego podstawa ustalania została określona w załączniku do umowy - zlecenie. Czynnikiem determinującym wysokość wynagrodzenia jest liczba osób objęta umową grupowego ubezpieczenia, za które została przekazana w danym miesiącu składka. Po uzyskaniu od ubezpieczyciela informacji o wysokości uzyskanego wynagrodzenia w terminie do 15 dnia danego miesiąca za miesiąc poprzedni, Spółka wystawi fakturę za świadczenie ww. usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa obsługi grupowego ubezpieczenia na życie i ubezpieczeń dodatkowych świadczona przez Spółkę na podstawie zawartej z firmą ubezpieczeniową umowy - zlecenie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego wykonywane na podstawie zawartej umowy - zlecenie czynności korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, jako czynności świadczone przez Ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Z przedmiotowego katalogu wymienionych świadczeń objętych zwolnieniem od podatku VAT wyłączone zostało zbywanie praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. W ocenie Spółki wyłączenie to pozostaje jednakże bez znaczenia dla niniejszej sprawy.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że wskazane w zawartej umowie - zlecenie czynności, które Spółka wykonuje na rzecz ubezpieczyciela są konieczne do prawidłowego świadczenia usług ubezpieczeniowych przez firmę ubezpieczeniową, inaczej mówiąc usługi obsługi grupowego ubezpieczenia pracowniczego wykonywane przez Spółkę jako Ubezpieczający w zakresie współpracy przy realizacji umowy ubezpieczenia świadczone są na rzecz ubezpieczyciela w celu należytego wykonania tej umowy. Zatem usługi, które Wnioskodawca świadczy na podstawie umowy - zlecenie są nierozerwalnie związane z umową ubezpieczenia grupowego. Ponadto jeden z zapisów umowy - zlecenia mówi, że umowa ta ulega rozwiązaniu z końcem miesiąca, w którym nastąpiło rozwiązanie lub wygaśnięcie umowy grupowego ubezpieczenia. Świadczenie ww. usługi pozwala ubezpieczycielowi m.in. na otrzymywanie niezbędnych danych do zapewnienia ochrony ubezpieczeniowej, a także na prawidłowe wykonywanie ciążących na nim obowiązków w przypadku zajścia zdarzenia przewidzianego w umowie ubezpieczenia. W konsekwencji należy uznać, ze usługi Spółki są niezbędne dla prawidłowego świadczenia usług ubezpieczenia przez ubezpieczyciela, a jednocześnie są ściśle i konstrukcyjnie związane z funkcją ubezpieczającego, jaką pełni Wnioskodawca w ramach zawieranych umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego wykonywane czynności stanowią usługę, która realizuje zasadnicze funkcje usługi ubezpieczeniowej (objętej zwolnieniem). Zatem zwolnienie od podatku od towarów i usług można zastosować do świadczonej przez Spółkę usługi obsługi grupowego ubezpieczenia, gdyż jest niezbędna i ściśle związana z realizacją umowy ubezpieczenia grupowego oraz można jej przypisać funkcje usługi ubezpieczeniowej.

Reasumując Spółka stoi na stanowisku, że wykonywane przez nią czynności na podstawie zawartej umowy - zlecenia korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT jako czynności świadczone przez Ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez Spółkę umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Powyższe stanowisko potwierdzają również interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 listopada 2011 r. o sygn. IPTPP2/443-439/11-4/IR, który stwierdził, że czynności wykonywane przez podatnika w zakresie obsługi umowy grupowego ubezpieczenia pracowniczego na podstawie zawartej umowy zlecenie z ubezpieczycielem „należy uznać za czynności związane z zawieraną przez Spółkę, jako podmiot Ubezpieczający, umową ubezpieczenia na cudzy rachunek, bowiem powyższe czynności są bezpośrednio związane z zawartymi umowami ubezpieczenia, a do ich wykonania zobowiązany jest Wnioskodawca nie zaś inny podmiot”,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 lipca 2011 r. o sygn. IPTPP2/443-38/11-4/BM, który stwierdził, że „świadczone na podstawie zawartej przez Wnioskodawcę umowy, usługi administracyjne wykonywane na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, jako czynności świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek”,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 września 2013 r. o sygn. ILPP1/443-549/13-4/AW, który stwierdził, że wykonywane przez podatnika czynności mające na celu przystąpienie klientów do umów grupowego ubezpieczenia, a także zapewnienie bieżącej obsługi zawartych umów „korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako czynności świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek”.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie, Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Z treści art. 43 ust. 13 ustawy wynika, że zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem w pierwszej kolejności należy określić, jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Powyższe zwolnienie uregulowane zostało w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Wskazać należy, że Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych.

„Czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu to, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia TSUE podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, że tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Natomiast zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła z firmą ubezpieczeniową umowę, której przedmiotem jest objęcie odpowiedzialnością ubezpieczyciela pracowników Spółki oraz członków ich rodzin (dalej: ubezpieczeni) w ramach grupowego ubezpieczenia pracowniczego oraz ubezpieczeń dodatkowych. Dodatkowo Spółka zawarła z ubezpieczycielem umowę - zlecenie, zgodnie z którą zobowiązuje się do wykonywania czynności pracodawcy (ubezpieczającego) w zakresie obsługi grupowego ubezpieczenia pracowniczego, a mianowicie:

dostarczania danych do wykonania przez ubezpieczyciela okresowych badań statystycznych w ramach zawartych przez Spółkę umów grupowego ubezpieczenia wraz z ubezpieczeniami dodatkowymi,

udzielania ubezpieczonym informacji o możliwości skontaktowania się z osobą nadzorującą ze strony ubezpieczyciela o sposobie wykonywania umowy ubezpieczenia grupowego,

informowania ubezpieczyciela o wystąpieniu zmian swoich podstawowych danych adresowych oraz o zmianie numerów telefonów i faksów oraz podstawowych adresów poczty elektronicznej,

comiesięcznego dostarczania do ubezpieczyciela elektronicznych dokumentów w związku z posiadaniem przez pracowników grupowych ubezpieczeń,

przeprowadzania okresowych badań w zakresie oczekiwań osób kończących stosunek pracy co do zakresu i formy ewentualnej dalszej ochrony ubezpieczeniowej.

Spółka zobowiązuje się do wykonywania w szczególności następujących czynności:

informowania pracowników o możliwości przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie oraz ubezpieczeń dodatkowych,

rejestrowania danych osób przystępujących do grupowego ubezpieczenia i ubezpieczeń dodatkowych,

drukowania deklaracji przystąpienia i przekazuje je pracownikom do podpisu,

zbierania od pracowników wypełnione i podpisane deklaracje do grupowych ubezpieczeń na życie i ubezpieczeń dodatkowych,

archiwizowania i udostępniania na żądanie osób zainteresowanych deklaracje przystąpienia,

dokonywania zatwierdzenia deklaracji rozliczeniowych w odpowiednim systemie,

rejestrowania danych osób, które z rezygnowały z grupowego ubezpieczenia,

udzielania zainteresowanym pracownikom informacji o procedurze realizacji świadczeń z umowy grupowego ubezpieczenia na życie wraz z ubezpieczeniami dodatkowymi i o wymaganych w tym celu dokumentach.

Odnosząc się do powyższego zaznacza się, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje co należy rozumieć pod pojęciem umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, zatem w celu dokładnego zdefiniowania tego pojęcia należy sięgnąć do regulacji prawa cywilnego.

Co prawda prawo podatkowe stanowi osobną od prawa cywilnego gałąź prawa, jednak przy stosowaniu prawa podatkowego należy posiłkować się prawem cywilnym, o ile nie stoi to w sprzeczności z przepisami prawa podatkowego, w szczególności w celu określenia natury stosunków cywilnoprawnych łączących podmioty cywilnoprawne (osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej).

Ponadto w przypadku, gdy ustawy podatkowe posługują się pewnymi pojęciami nie definiując ich (jak np. własność, zdolność prawna, zasiedzenie), należy nadawać tym pojęciom znaczenie ustalone w prawie cywilnym, jako gałęzi prawa regulującej stosunki prywatne pomiędzy podmiotami cywilnoprawnymi. Inne stanowisko prowadziłoby do powstania niespójności w ramach systemu prawa, jak również do dowolności interpretacyjnej, umożliwiając różne rozumienie tych samych pojęć, takie stanowisko znajduje potwierdzenie w szczególności w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2002 r., sygn. akt …., w którym stwierdzone zostało, że: „Uznając samodzielność regulacji Ordynacji podatkowej nie sposób zanegować faktu, iż prawo cywilne spełnia rolę tzw. prawa powszechnego, co usprawiedliwia odwołanie się do wykształconych w nim pojęć podstawowych”.

Stosując się do powyższej zasady należy zauważyć, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast na mocy art. 808 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. W takim przypadku ubezpieczający nie jest jednocześnie ubezpieczonym. Ubezpieczony nie musi być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu.

Z drugiej strony ubezpieczony jest uprawniony do żądania należnego świadczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Dodatkowo może żądać by ubezpieczyciel udzielił mu informacji o postanowieniach zawartej umowy oraz ogólnych warunkach ubezpieczenia w zakresie, w jakim dotyczą jego praw i obowiązków.

Powołane regulacje wskazują, że umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek jest konstrukcją prawną, w której ubezpieczający zawiera z ubezpieczycielem umowę w celu ochrony interesu osoby trzeciej - ubezpieczonego, przy czym ubezpieczyciel świadczy ochronę ubezpieczeniową bezpośrednio na rzecz ww. osoby trzeciej, na której rachunek została zawarta umowa. Osoba trzecia nie musi być jednoznacznie wskazana w zawartej z ubezpieczycielem umowie ubezpieczenia.

A zatem należy uznać, że ubezpieczenie na cudzy rachunek jest specyficzną formą ubezpieczenia odmienną od jego typowych form. Odmienność ubezpieczenia na cudzy rachunek polega przede wszystkim na tym, że w ramach takiego ubezpieczenia ubezpieczający pełni szczególną rolę, gdyż zawarta umowa ubezpieczenia ma na celu ochronę nie jego interesów, a osób trzecich.

Z powyższego wynika, że czynności, które Wnioskodawca wykonuje w ramach umowy - zlecenia pełniąc rolę ubezpieczającego stanowią usługi w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek. Powyższe czynności należy uznać za czynności związane z zawieraną przez Zainteresowanego, jako podmiot ubezpieczający, umową ubezpieczenia na cudzy rachunek, bowiem przedmiotowe czynności mają na celu prawidłowe wykonanie umowy ubezpieczenia i są bezpośrednio z nią związane, a do ich wykonania zobowiązany będzie Wnioskodawca nie zaś inny podmiot. Należy zatem uznać, że Zainteresowany pełniący rolę ubezpieczającego wykonuje czynności, które mieszczą się w zakresie „zawarcia umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek”.

Reasumując, usługi które Wnioskodawca świadczy na podstawie zawartej umowy - zlecenia korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jako czynności świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin