Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1176/14-2/KK
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania regulacji zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania regulacji zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego Ustawy o CIT. Rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, tj. rok podatkowy Spółki rozpoczynający się przed 1 stycznia 2015 skończy się po 31 grudnia 2014.

Spółka została utworzona w celu prowadzenia działalności gospodarczej między innymi w zakresie realizacji inwestycji na rynku nieruchomości poprzez nabycie i/lub wybudowanie nieruchomości.

Działalność Spółki będzie finansowania między innymi środkami pieniężnymi pochodzącymi z pożyczek i kredytów, w tym pożyczek udzielonych przez podmioty powiązane ze Spółką (dalej pożyczki od podmiotów powiązanych jako: „Pożyczki”).

Spółka zakłada, że finansowanie z tytułu Pożyczek będzie uzyskane w trakcie roku podatkowego, który rozpoczął się przed 1 stycznia 2015 i zakończy po tej dacie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od Pożyczek, faktycznie otrzymanych przez Spółkę w roku podatkowym, który rozpoczyna się przed 1 stycznia 2015 i zakończy po 31 grudnia 2014, Spółka powinna stosować przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014, zarówno w odniesieniu do odsetek spłacanych przez Spółkę w trakcie jak i po zakończeniu roku podatkowego, w którym udzielono przedmiotowych Pożyczek?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych od opisanych we wniosku Pożyczek, należy stosować przepisy ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014. Konkluzja ta wynika z faktu, iż Pożyczki zostaną udzielone Spółce przed zakończeniem roku podatkowego, który rozpoczął się przed 1 stycznia 2015 i zakończy po 31 grudnia 2014.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy:

Zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek i kredytów udzielonych przez podmioty powiązane ulegną istotnym zmianom od dnia 1 stycznia 2015 w związku z art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 3 października 2014 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1328) (dalej: „Ustawa Nowelizująca”).

Ustawa Nowelizująca wskazuje przepisy przejściowe do znowelizowanego brzmienia regulacji CIT. W szczególności, na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy Nowelizującej: „Do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.”

Zgodnie z art. 17 Ustawy Nowelizującej, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 (z pewnymi włączeniami, które nie mają jednak zastosowania do art. 1 pkt 13 Ustawy Nowelizującej).

Jednocześnie, na podstawie art. 12 Ustawy Nowelizującej „Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2015 r. oraz zakończy się po dniu 31 grudnia 2014 r, (czyli tak jak Spółka), stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.”.

Wprowadzenie powyższych przepisów przejściowych jest wyrazem naturalnego i rozsądnego działania ustawodawcy, który zmierzał do zapewnienia zgodności Ustawy Nowelizującej z zasadami prawidłowej legislacji wyrażonymi m.in. w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, tj.:

1. zasadą niedziałania prawa wstecz oraz
2. zasadą zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa.

Przykładowo, w orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego z 28 maja 1996 r. (U 1/86), Trybunał uznał, iż: „zasada niedziałania prawa wstecz polega na tym, iż nie należy stanowić norm prawnych, które nakazywałyby stosować nowo ustanowione normy prawne do zdarzeń (zrozumianych sensu largo), które miały miejsce przed wejściem w życie nowo ustanowionych norm prawnych i z którymi prawo nie wiązało dotąd skutków prawnych normami tymi przewidzianych.”. Z kolei w wyroku z 29 marca 1994 r. (K. 13/93) Trybunał Konstytucyjny, uznał, iż „z zasady demokratycznego państwa prawnego wyrażonej w art. 2 Konstytucji wynika zakaz wprowadzania zmian w prawie podatkowym w czasie trwania roku podatkowego”.

W ocenie spółki przepisy art. 7 i 12 i 17 Ustawy Nowelizującej są zgodne z celem ustawodawcy oraz zaprezentowanym powyżej orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego i należy je interpretować w ten sposób, iż:

• podatnicy, dla których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, stosują przepisy Ustawy Nowelizującej, dopiero począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po 1 stycznia 2015;
• znowelizowane przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji mają zastosowanie wyłącznie do pożyczek udzielonych (faktycznie przekazanych) po dacie, od której dany podatnik stosuje przepisy Ustawy o C1T w brzmieniu nadanym Ustawą Nowelizującą.

Innymi słowy, art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., ma zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej, rozumianym na potrzeby stosowania tego przepisu, jako dzień, od którego dany podatnik stosuje przepisy Ustawy CIT w brzmieniu nadanym Ustawą Nowelizującą, z uwzględnieniem art. 12 Ustawy Nowelizującej.

Przyjęcie odmiennej interpretacji ww. przepisów, skutkowałoby tym, iż odsetki od Pożyczek udzielonych Spółce po 1 stycznia 2015, ale przed zakończeniem roku podatkowego, który rozpoczyna się przed 1 stycznia 2015 i skończy po 31 grudnia 2014, byłyby kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu według odmiennych zasad aniżeli odsetki naliczone od Pożyczek, które zostały otrzymane w tym samym roku podatkowym, ale przed zakończeniem roku kalendarzowego 2014. Ta sytuacja stanowiłaby jawną zmianę sytuacji prawnopodatkowej Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w trakcie roku podatkowego.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów przejściowych określonych w art. 7 ust. 1 Ustawy Nowelizującej, termin spłaty odsetek nie ma wpływu na określenie brzmienia przepisów Ustawy o CIT w zakresie niedostatecznej kapitalizacji, które powinno mieć zastosowanie przy zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych przez podmioty powiązane. Stosowanie odpowiednich przepisów jest bowiem uzależnione wyłącznie od faktycznej daty otrzymania pożyczki a nie terminu jej spłaty. W szczególności, w sytuacji, gdy pożyczka została faktycznie przekazana pożyczkobiorcy przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej odsetki naliczone od tej pożyczki powinny być zaliczane do kosztów uzyskania według zasad określonych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 Ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014, bez względu na to czy splata odsetek nastąpi przed czy po wejściu w życie Ustawy Nowelizującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.