INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia dopłaty podatku od nieruchomości za lata poprzednie w koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia dopłaty podatku od nieruchomości za lata poprzednie w koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą należącą w części do zadań własnych gminy, polegającej na wytwarzaniu i dostarczaniu energii cieplnej. Zadania te realizuje eksploatując, m.in. własne źródła ciepła. Rokiem podatkowym jest rok obrotowy, w trakcie roku Spółka opłaca zaliczki na podatek CIT w formie uproszczonej na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W miesiącu lutym 2012 r. Spółka dokonała dopłaty podatku od nieruchomości za lata poprzednie (2007-2011), która wynikała ze złożonych w tym miesiącu (lutym 2012 r.) korekt deklaracji podatku od nieruchomości. Przyczyną sporządzenia korekt była poprawa błędnego przyjęcia w latach poprzednich za podstawę opodatkowania budynku ciepłowni, powierzchni jego zabudowy, zamiast (co wynika z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) powierzchni użytkowej.

Prawidłowa powierzchnia, t.j. powierzchnia użytkowa została ustalona na podstawie inwentaryzacji (obmiaru) budynku ciepłowni, sporządzonej przez osoby posiadające stosowne uprawnienia.

Dopłata podatku od nieruchomości za lata poprzednie została ujęta w księgach rachunkowych w miesiącu lutym 2012 r. na podstawie sporządzonych i przedłożonych w 2012 r korekt deklaracji podatku od nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do uznania różnicy pomiędzy prawidłowo ustalonym i zapłaconym podatkiem od nieruchomości od budynku ciepłowni a naliczanym i odprowadzanym dotychczas za lata 2007-2011, jako kosztu uzyskania przychodu 2012 roku, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził odrębne zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności czy dany wydatek wiąże się z możliwością uzyskania przychodów w sposób bezpośredni lub pośredni.

Podatek od nieruchomości jest kosztem, którego związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni. Jest to koszt którego obowiązek ponoszenia nakłada ustawa o podatkach i opłatach lokalnych i dotyczy (głównie) majątku, którego Spółka jest właścicielem i który wykorzystuje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatek ten ponoszony jest w związku z samym faktem posiadania majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym stanowi on inny niż bezpośrednio związany z przychodem koszt uzyskania przychodów. Nie jest jednocześnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (...).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Dopłatę podatku od nieruchomości ujęto w księgach rachunkowych w miesiącu lutym 2012 r. na podstawie polecenia księgowania w wyniku sporządzenia i przedłożenia korekt deklaracji podatku od nieruchomości. Korekty zostały sporządzone w związku z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w celu poprawy przyjmowanej dotychczas błędnej podstawy naliczania podatku od nieruchomości od budynku ciepłowni.

Mając na uwadze powyższe oraz w związku z faktem że stosowne korekty podatku od nieruchomości zostały sporządzone w 2012 r. i złożone w miesiącu lutym b.r. (dodatkowo w tym miesiącu zapłacone), zdaniem Spółki dopłata podatku od nieruchomości za lata 2007-2011, wynikająca ze złożonych i opłaconych w miesiącu lutym 2012 r. i ujętych w tym miesiącu w księgach rachunkowych korekt może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (jako koszt pośredni) w 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (z wyjątkiem tych, które wymienione zostały w art. 16 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Są to, zatem te wszystkie wydatki, które poniesione zostały w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c ustawy).

Natomiast kwestię kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami reguluje przepis art. 15 ust. 4d ww. ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl ust. 4e ww. artykułu za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podatek od nieruchomości bez wątpienia stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, albowiem podatnik jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów do ponoszenia takiego wydatku. Obowiązek zapłaty podatku z ww. tytułu wynika z faktu posiadania nieruchomości. Tak ukształtowany obowiązek podatkowy prowadzi do wniosku, że ponoszenie przez podatnika wydatku o charakterze publicznoprawnym od posiadanej przez niego nieruchomości związanej z działalnością gospodarczą ma wpływ na możliwość osiągnięcia przychodu, chociaż nie wiąże się z konkretnym przychodem. Wydatek ten należy zaliczyć, więc do kosztów uzyskania przychodów jako koszt ogólny działalności gospodarczej. Jego ponoszenie jest niezbędne w celu prawidłowego funkcjonowania podatnika.

Zatem, wydatek poniesiony przez Spółkę z tytułu dopłaty podatku od nieruchomości, powinien być zaliczony do kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w miesiącu lutym 2012 r. Spółka dokonała dopłaty podatku od nieruchomości za lata poprzednie (2007-2011), która wynikała ze złożonych w tym miesiącu (lutym 2012 r.) korekt deklaracji podatku od nieruchomości. Przyczyną sporządzenia korekt była poprawa błędnego przyjęcia w latach poprzednich za podstawę opodatkowania budynku ciepłowni, powierzchni jego zabudowy, zamiast (co wynika z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych) powierzchni użytkowej. Prawidłowa powierzchnia, t.j. powierzchnia użytkowa została ustalona na podstawie inwentaryzacji (obmiaru) budynku ciepłowni, sporządzonej przez osoby posiadające stosowne uprawnienia.

Dopłata podatku od nieruchomości za lata poprzednie została ujęta w księgach rachunkowych w miesiącu lutym 2012 r. na podstawie sporządzonych i przedłożonych w 2012 r. korekt deklaracji podatku od nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż dopłata podatku od nieruchomości za lata 2007-2011 dokonana w miesiącu lutym 2012 r., wynikająca ze złożonych w miesiącu lutym 2012 r. i ujętych w tym miesiącu w księgach rachunkowych korekt w podatku od nieruchomości może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (jako koszt pośredni) w 2012 r.

Analizowane wydatki nie są bezpośrednio związane z określonymi przychodami. Należy je zaliczyć do tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów, potrącalnych – stosownie do art. 15 ust. 4d i 4e ustawy – w dacie ich poniesienia, t.j. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.