Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-370/14/RS
z 10 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 3 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, pozostając przez cały rok w związku małżeńskim (ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej), osiągnęła dochody ze stosunku pracy. W 2013 r. łączny dochód małżonków, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, wyniósł 124.066 zł 02 gr. Mają na utrzymaniu dwoje dzieci: córkę urodzoną w 1990 r. – studentkę V roku studiów dziennych oraz syna urodzonego w 1997 r. – ucznia liceum. Córka Wnioskodawczyni (przez część roku) pracowała na umowę zlecenie i osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 4.973 zł 64 gr. W związku z powyższym, chociaż nie ukończyła 25-go roku życia oraz jest osobą uczącą się, ale przekroczyła limitowaną kwotę dochodu i Wnioskodawczyni nie może w stosunku do niej w rozliczeniu podatkowym skorzystać z ulgi prorodzinnej.

Córka Wnioskodawczyni jest na utrzymaniu Jej oraz małżonka, mieszka razem z rodzicami, którzy ponoszą koszty wyżywienia, opłacają rachunki za prąd, wodę, dostęp do internetu (niezbędny przy jej kierunku studiów), koszty dojazdu na uczelnię, itp. Rodzice nie ponoszą kosztów związanych ze sferą życia kulturalno-rozrywkowego córki, ponosi je sama z uzyskanego przez siebie dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zeznaniu podatkowym za 2013 r. Wnioskodawczyni może złożyć oświadczenie, że ma na utrzymaniu dwoje dzieci i skorzystać z odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej jedynie na syna?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającym na utrzymaniu dwoje dzieci i zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy ma prawo do odliczenia kwoty określonej w ust. 2 pkt 2 ustawy na małoletniego syna. Art. 27f ust. 1-7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi realizację zasady ochrony rodziny i małżeństwa, wyrażonej w art. 71 Konstytucji RP, zgodnie z którą państwo w swojej polityce gospodarczej i społecznej uwzględnia dobro rodziny. Celem wprowadzenia ulgi prorodzinnej było częściowe zrekompensowanie osobom wychowującym dzieci nakładów poniesionych na ich utrzymanie i edukację.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w stosunku do pełnoletniej, uczącej się córki w wieku do 25-go roku życia wykonuje ciążący na Niej obowiązek alimentacyjny. Uważa zatem, że krzywdząca jest dla Niej zasada, w myśl której państwo nie rekompensuje wydatków związanych z utrzymaniem i nauką córki, gdyż ta osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu. Jego wysokość nie pozwala na samodzielną i niezależną egzystencję. Średni miesięczny dochód w 2013 r. jaki osiągnęła córka jest niższy niż renta rodzinna, która jest wyjątkiem określonym w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni, brak możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w stosunku do córki, gdyż osiągnęła ona dochód podlegający opodatkowaniu, nie może skutkować brakiem możliwości skorzystania z tej ulgi na małoletniego syna. Według Wnioskodawczyni, spełnia wszystkie warunki ustawy: jest podatnikiem i na utrzymaniu ma dwoje dzieci uczących się, w wieku do 25-go roku życia. Zatem mimo, że ulga przysługuje Wnioskodawczyni na jedno dziecko nie znajdzie zastosowania art. 27f ust. 2 pkt 1 lecz art. 27f ust. 2 pkt 2 ustawy, czyli Wnioskodawczyni może zastosować ulgę na syna bez względu na osiągnięty Jej i męża dochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:


1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;


2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:


1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

W świetle art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  

- w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Prawo do ulgi prorodzinnej uzależnione jest zatem m.in. od wysokości rocznego, uzyskanego przez pełnoletnie dziecko, z wyjątkiem renty rodzinnej, dochodu. W 2013 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Podkreślenia wymaga przy tym, iż wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 84 Konstytucji RP oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też możliwość skorzystania z ulgi podatkowej to przywilej, z którego podatnik chcąc skorzystać musi spełnić ściśle określone przez ustawodawcę warunki. Niedopełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków skutkuje utratą prawa do ulgi.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, pozostając przez cały rok w związku małżeńskim (ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej), osiągnęła dochody ze stosunku pracy. W 2013 r. łączny dochód małżonków, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, wyniósł 124.066 zł 02 gr. Mają na utrzymaniu dwoje dzieci: córkę urodzoną w 1990 r. – studentkę V roku studiów dziennych oraz syna urodzonego w 1997 r. – ucznia liceum. Córka Wnioskodawczyni (przez część roku) pracowała na umowę zlecenie i osiągnęła dochód podlegający opodatkowaniu w wysokości 4.973 zł 64 gr. W związku z powyższym, chociaż nie ukończyła 25-go roku życia, jest osobą uczącą się, ale przekroczyła limitowaną kwotę dochodu i Wnioskodawczyni nie może w stosunku do niej w rozliczeniu podatkowym skorzystać z ulgi prorodzinnej.

Córka Wnioskodawczyni jest na utrzymaniu Jej oraz małżonka, mieszka razem z rodzicami, którzy ponoszą koszty wyżywienia, opłacają rachunki za prąd, wodę, dostęp do internetu (niezbędny przy jej kierunku studiów), koszty dojazdu na uczelnię, itp. Rodzice nie ponoszą kosztów związanych ze sferą życia kulturalno-rozrywkowego córki, ponosi je sama z uzyskanego przez siebie dochodu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ograniczenie zastosowania ulgi prorodzinnej polegające na wprowadzeniu limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje rodziców posiadających jedno dziecko. Przy czym przy określaniu na potrzeby ulgi prorodzinnej liczby dzieci (niezależnie od liczby posiadanych dzieci) należy brać pod uwagę – ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z ww. przepisów ustawy – tylko te dzieci, które spełniają wyżej określone kryteria, tj. dzieci małoletnie, w stosunku do których rodzic dysponuje prawem wykonywania władzy rodzicielskiej oraz wymienione w art. 6 ust. 4 pkt 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dzieci pełnoletnie, które rodzic utrzymuje w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego i które nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, pełnoletnia córka Wnioskodawczyni w 2013 r. uzyskała dochód w kwocie przekraczającej określony przez ustawodawcę limit w wysokości 3.089 zł, w związku z tym jak słusznie wskazuje Wnioskodawczyni – nie przysługuje Jej prawo do dokonania odliczenia od podatku w ramach ulgi prorodzinnej na córkę.

Natomiast skoro w świetle zacytowanych wyżej przepisów prawo do zastosowania ww. odliczenia w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego małoletniego dziecka przysługuje wyłącznie, jeżeli dochody podatnika pozostającego w związku małżeńskim i jego małżonka nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł to biorąc pod uwagę fakt, że dochód Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w roku podatkowym 2013, po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, wyniósł 124.066 zł 02 gr uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na małoletniego syna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.