INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 7 października 2011 r. – uzupełnionym w dniu 31 października 2011 r. oraz w dniu 12 grudnia 2011 r. – dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku akcyzowego wynikającego z decyzji właściwego organu –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony w dniu 31 października 2011 r. oraz w dniu 12 grudnia 2011 r. – w sprawie odpowiedniego stosowania przepisów podatkowych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku akcyzowego wynikającego z decyzji właściwego organu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W wyniku kontroli celnej przeprowadzonej w Spółce w 2007 r. dotyczącej ilości paliwa przywiezionego na terytorium Wspólnoty przez autobusy należące do Spółki, w zakresie prawidłowości nadawania przeznaczenia celnego towarom Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję stwierdzającą, iż doszło do naruszenia warunku określonego w art. 112 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 z dnia 28.03.1983 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. W wyniku niespełnienia warunków określonych w § 31 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego oraz § 8 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, decyzją Naczelnika Urzędu Celnego nie można było zastosować zwolnienia z akcyzy. W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Celnego określił zobowiązanie z tytułu podatku akcyzowego za 2005 r. Zobowiązanie wynikające z wydanej decyzji w postaci podatku akcyzowego Spółka uregulowała w 2007 r. wraz z należnymi odsetkami na konto Izby Celnej w terminie wyznaczonym przez Naczelnika Urzędu Celnego w wydanej decyzji.

Podatek akcyzowy ujęty w wydanej decyzji wiąże się z prowadzoną przez Spółkę działalnością gdyż przewożone paliwo było zużyte do działalności podstawowej Spółki, czyli do przewozu osób.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy kosztem uzyskania przychodów Spółki będzie w całości zapłacony w 2007 r. podatek akcyzowy za 2005 r. określony decyzjami Naczelnika Urzędu Skarbowego...

We własnym stanowisku w sprawie w odniesieniu do przedstawionego pytania Wnioskodawca wskazał, że ponieważ podatek akcyzowy został wyliczony w drodze decyzji wymiarowych i zarachowanie go do kosztów uzyskania przychodów w okresach których dotyczy nie było możliwe, to w obecnej sytuacji Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (dot. podatku dochodowego od osób prawnych) pełną zapłaconą kwotę z tytułu podatku akcyzowego naliczonego w dacie w jakiej została ona uiszczona na konto Izby Celnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Rozważając kwestię ujęcia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 2007 r.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów,
• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty. Ustawodawca zawarł w tym przepisie regulacje odnoszące się m.in. do wydatków w postaci podatków. I tak, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• na mocy art. 16 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy – podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach;
• na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy – podatku od towarów i usług, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie;
• na mocy art. 16 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy – strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków lub niedoborów.

Omawiana ustawa wprowadza zatem regułę, zgodnie z którą zapłata należności publicznoprawnych w postaci podatku dochodowego od osób prawnych, wpłat z zysku oraz podatku od towarów i usług, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie, w przypadku podatku akcyzowego, ustawodawca objął wyłączeniem z kategorii kosztów podatkowych jedynie przypadek zapłaty podatku akcyzowego od nadmiernych ubytków wyrobów akcyzowych lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych. Posługując się zasadą wnioskowania a contrario, można zatem stwierdzić, że na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych funkcjonuje zasada, zgodnie z którą podatki inne niż podatek dochodowy od osób prawnych i podatek od towarów i usług – czyli m.in. podatek akcyzowy stanowią koszty uzyskania przychodów podatnika, o ile spełniają przesłankę celowości.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka wskazała, że w wyniku kontroli celnej Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję stwierdzającą naruszenie stosownych przepisów regulujących kwestię ilości wwożonego na terytorium Wspólnoty paliwa w zakresie prawidłowości nadawania przeznaczenia celnego towarom. Zobowiązanie z tytułu podatku akcyzowego za rok 2005 wynikające z wydanej decyzji Spółka uregulowała w 2007 r.

Innymi słowy ze stanu faktycznego wynika, że rodzaj analizowanych wydatków, tj. zapłata podatku akcyzowego za 2005 r., nie mieści się w zakresie zastosowania wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów unormowanych art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności, opisana zapłata podatku akcyzowego nie jest związana z podatkiem akcyzowym naliczanym od ubytków lub niedoborów wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 47 tej ustawy.

Wobec powyższego, zapłata podatku akcyzowego za 2005 r. – jako koszt poniesiony przez Wnioskodawcę i nieujęty w zamkniętym katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – może stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z konstrukcji podatku akcyzowego oraz przedstawionego stanu faktycznego, obowiązki podatkowe Wnioskodawcy w zakresie podatku akcyzowego są ściśle związane z przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Zobowiązanie w podatku akcyzowym za 2005 r. określone decyzją Naczelnika Urzędu Celnego, było związane jak wskazała Spółka z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż przewożone paliwo było zużyte do działalności podstawowej Spółki, czyli do przewozu osób. W konsekwencji, można stwierdzić, że przedmiotowa zapłata podatku akcyzowego – co do zasady – spełnia określony w art. 15 ust. 1 warunek poniesienia w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Wobec powyższego, analizowana wartość zapłaconego podatku akcyzowego spełnia przesłanki materialnoprawne uznania jej za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozważając kwestię momentu ujęcia ww. wydatku w kosztach podatkowych, należy natomiast wyjaśnić, że ustawodawca – w art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – zróżnicował zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów, kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć. Wyróżnił mianowicie:

• koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów – w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);
• koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia – są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W omawianym przypadku można mówić o pośrednim związku tego rodzaju wydatku z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 15 ust. 4d omawianej ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Na podstawie art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Spółka powinna zaliczyć wartość zapłaconego i odpowiednio ujętego w księgach rachunkowych podatku akcyzowego wynikającego z decyzji Naczelnika Urzędu Celnego, o której mowa w stanie faktycznym wniosku do kosztów uzyskania przychodów roku 2007.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.