Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-55/14-2/MR
z 2 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego w związku nieodpłatnym świadczeniem usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego w związku nieodpłatnym świadczeniem usług.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gminny Ośrodek Kultury, Bibliotek i Sportu (dalej: GOK lub też Wnioskodawca) będąc instytucją kultury posiada osobowość prawną i jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT. Statut GOK wskazuje, że realizuje on swoje cele m.in. poprzez:

• organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej i wychowywania przez sztukę;
• tworzenie warunków dla ruchu artystycznego, w tym amatorskiego, kół i klubów zainteresowań, sekcji i zespołów folkloru, rękodzieła;
• organizowanie zajęć sportowych i rekreacyjnych.
  
  

GOK realizuje swoje zadania zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie.

GOK zawarł i zamierza zawrzeć umowy z Gminą, na podstawie których Gmina będzie odpłatnie udostępniać na rzecz GOK świetlice/sale/obiekty sportowe.

Przedmiotowe umowy:

• z jednej strony będą uprawniać GOK do pobierania pożytków z świetlic/sal/obiektów sportowych, tj. możliwość wynajmu obiektów, wynajmu powierzchni reklamowych, jednak
• z drugiej strony będą zobowiązywać GOK do nieodpłatnego udostępniania obiektów dla lokalnej społeczności, czy też do nieodpłatnego udostępniania na rzecz jednostek Gminy (np. na rzecz szkoły).
  
  

W związku z powyższym, GOK będzie wykorzystywać przedmiotowe obiekty zarówno do realizacji własnych zadań statutowych oraz do czynności wynikających z zawartych umów poprzez:

• odpłatne udostępnianie np.: wynajem w celu organizacji imprez, wynajem na cele reklamowe,
• nieodpłatne udostępnianie np.: nieodpłatne udostępnianie dla lokalnej społeczności, nieodpłatne organizowanie zajęć kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych, nieodpłatne udostępnianie na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy (określone w pytaniu Wnioskodawcy, jako „nieodpłatne świadczenie usług”).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy GOK ma obowiązek naliczyć podatek VAT należny z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, GOK nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
• eksport towarów,
• import towarów na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

Powyższe przepisy wyraźnie wskazują jakie czynności podlegają opodatkowaniu VAT. W związku z tym opodatkowanie danej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Analizując powyższą regulację należy stwierdzić, że art. 8 ust. 2 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy dane świadczenie jest wykonywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Statut GOK wskazuje, że realizuje on swoje cele m.in. poprzez:

• organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej i wychowywania przez sztukę;
• tworzenie warunków dla ruchu artystycznego, w tym amatorskiego, kół i klubów zainteresowań, sekcji i zespołów folkloru, rękodzieła;
• organizowanie zajęć sportowych i rekreacyjnych.
  
  

Wobec tego nieodpłatne udostępnianie świetlic/sal/obiektów sportowych, czy też organizowanie w nich nieodpłatnych zajęć stanowi jeden z elementów działalności gospodarczej podatnika, wobec czego, w ocenie Wnioskodawcy, nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. ILPP2/443-831/12-4/AK, w której organ stwierdził, że: „wykonana przez Wnioskodawcę nieodpłatna usługa (organizowanie zajęć sportowych) ma niewątpliwie związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Zatem usługa ta nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, Spółka nie jest zobowiązana do wykazania podatku VAT należnego z tytułu wykonywanej nieodpłatnie usługi”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP2/443-505/12-5/AD, w której organ stwierdził, że: „w związku z tym, iż Wnioskodawca nieodpłatnie udostępnia halę sportową np. na rzecz szkół, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy – nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. ITPP1/443-1096b/11/MN, w której organ stwierdził, iż: „(...) art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż użycie towarów (obiektów sportowych) odbywa się do celów działalności Wnioskodawcy. Ze statutu Wnioskodawcy wynika bowiem, że do zakresu prowadzonej działalności należy m.in udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej zainteresowanym jednostkom i osobom, w tym klubom i związkom sportowym, organizacjom kultury fizycznej i turystyki, fundacjom, organizacjom społecznym i zawodowym, szkołom, uczelniom, zakładom pracy i osobom prywatnym, a także prowadzenie działalności służącej upowszechnianiu kultury fizycznej i turystyki. W takich okolicznościach trudno jest bowiem uznać, iż nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych stanowi użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Biorąc powyższe pod uwagę, ww. nieodpłatne udostępnianie obiektów sportowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 7 marca 2011 r., sygn. ILPP2/443-1968/10-2/MR, w której organ podatkowy stwierdził, że: „bezpłatne zapewnienie przez MOSiR wstępu na basen uczniom, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi nieodpłatne świadczenie usług. Jednakże w opisanej sytuacji nie jest spełniony drugi warunek, aby ww. czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w związku z wykonaniem przedmiotowych usług wynikających z zadań statutowych występuje związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zapewnienie wstępu na basen uczniom jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, tym samym czynność ta nie może być traktowana jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
  
  

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi podobna sytuacja, jak u przedsiębiorcy, który zapewnia bezpłatny dowóz swoim pracownikom do miejsca pracy. Trybunał Sprawiedliwości UE (sprawa C-258/95), jak i polskie organy podatkowe (przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2011 r., sygn. ILPP1/443-858/11-2/KG; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2011 r., sygn. IPPP3/443-1200/10-2/KC) wskazują, że w przypadku gdy warunki prowadzonej działalności gospodarczej wymuszają na pracodawcy świadczenie nieodpłatnych usług (zapewnienie dowozu), usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Trybunał wskazuje, że pomimo tego, że podatnik świadczy nieodpłatną usługę na rzecz pracowników (a tym samym osiągają oni jakąś korzyść), to nadrzędną i główną korzyścią, jak i celem jest jednak interes podatnika (a nie korzyść pracownika), który tą usługę świadczy, ponieważ bez niej nie mógłby prowadzić swojej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy głównym powodem realizacji danego świadczenia jest korzyść samego podatnika, a przy okazji korzyść osiąga osoba trzecia, wówczas takie świadczenie nie podlega podatkowi VAT.

W przedmiotowej sytuacji, gdy GOK świadczy usługi na rzecz lokalnej społeczności, usługi te służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i osiąganych przez niego korzyści.

W sytuacji, gdyby GOK nie zobowiązał się do świadczenia nieodpłatnych usług, Gmina mogłaby nie zawrzeć przedmiotowej umowy dotyczącej przekazania obiektów na rzecz GOK, bądź też nie zgodziłaby się na pobieranie pożytków z tych obiektów (celem Gminy jest zabezpieczenie interesu lokalnej społeczności, jakim jest możliwość korzystania z przedmiotowych obiektów).

Podsumowując powyżej przedstawione dwa argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne udostępnianie świetlic/sal/obiektów sportowych, czy też organizowanie w nich nieodpłatnych zajęć stanowi jeden z elementów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podatnika i jest to podyktowane celem gospodarczym, i wobec tego nieodpłatne świadczenie usług przez GOK nie stanowi czynności opodatkowanej w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

W rezultacie, by uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Z kolei, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (GOK) będąc instytucją kultury posiada osobowość prawną i jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT. Statut GOK wskazuje, że realizuje on swoje cele m.in. poprzez: organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej i wychowywania przez sztukę; tworzenie warunków dla ruchu artystycznego, w tym amatorskiego, kół i klubów zainteresowań, sekcji i zespołów folkloru, rękodzieła; organizowanie zajęć sportowych i rekreacyjnych. GOK realizuje swoje zadania zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Wnioskodawca zawarł i zamierza zawrzeć umowy z Gminą, na podstawie których Gmina będzie odpłatnie udostępniać na rzecz GOK świetlice/sale/obiekty sportowe. Przedmiotowe umowy:

• z jednej strony będą uprawniać GOK do pobierania pożytków z świetlic/sal/obiektów sportowych, tj. możliwość wynajmu obiektów, wynajmu powierzchni reklamowych, jednak
• z drugiej strony będą zobowiązywać GOK do nieodpłatnego udostępniania obiektów dla lokalnej społeczności, czy też do nieodpłatnego udostępniania na rzecz jednostek Gminy (np. na rzecz szkoły).
  
  

W związku z powyższym, GOK będzie wykorzystywać przedmiotowe obiekty zarówno do realizacji własnych zadań statutowych oraz do czynności wynikających z zawartych umów poprzez:

• odpłatne udostępnianie np.: wynajem w celu organizacji imprez, wynajem na cele reklamowe,
• nieodpłatne udostępnianie np.: nieodpłatne udostępnianie dla lokalnej społeczności, nieodpłatne organizowanie zajęć kulturalnych, sportowych, rekreacyjnych, nieodpłatne udostępnianie na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy (określone w pytaniu Wnioskodawcy, jako „nieodpłatne świadczenie usług”).
  
  

W związku z powyższym, wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług.

Należy powtórzyć, że aby uznać dane świadczenie (usługę) za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia natomiast, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie należy zatem rozstrzygnąć kwestię, jakiego rodzaju związek ma nieodpłatne świadczenie usług z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Przez świadczenie usług niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbywa się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Natomiast przez usługi związane z działalnością gospodarczą podatnika należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem, jeśli podjęte przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 ustawy, nie służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika.

Z treści wniosku wynika, że nieodpłatne umożliwienie korzystania z obiektów (świetlic/sali/obiektów sportowych) jest wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, bowiem realizuje on swoje cele m.in. poprzez organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej i wychowywania przez sztukę; tworzenie warunków dla ruchu artystycznego, w tym amatorskiego, kół i klubów zainteresowań, sekcji i zespołów folkloru, rękodzieła; organizowanie zajęć sportowych i rekreacyjnych. Działalność GOK w zakresie nieodpłatnego udostępniania wskazanych obiektów mieści się zatem w celu, dla którego Wnioskodawca został powołany. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca – w przedmiotowej sytuacji, gdy świadczy on usługi na rzecz lokalnej społeczności, usługi te służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i osiąganych przez niego korzyści. W sytuacji, gdyby GOK nie zobowiązał się do świadczenia nieodpłatnych usług, Gmina mogłaby nie zawrzeć przedmiotowej umowy dotyczącej przekazania obiektów na rzecz GOK, bądź też nie zgodziłaby się na pobieranie pożytków z tych obiektów (celem Gminy jest zabezpieczenie interesu lokalnej społeczności, jakim jest możliwość korzystania z przedmiotowych obiektów).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług o których mowa we wniosku nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na ich nieodpłatność oraz fakt, że nie ma w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy – nieodpłatne świadczenie usług odbywa się w związku z prowadzoną przez GOK działalnością. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.