Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1438/13/CzP
z 31 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu do BKIP 31 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odpisów aktualizujących należności dotyczących udzielonych uprzednio pożyczek i kredytów, odkupionych od Spółki luksemburskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odpisów aktualizujących należności dotyczących udzielonych uprzednio pożyczek i kredytów, odkupionych od Spółki luksemburskiej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa (dalej określana jako: „Wnioskodawca”) do 26 października 2012 r., prowadziła działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo - kredytowych (Dz.U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 ze zm.). Obecnie, od 27 października 2012 r., obowiązuje natomiast ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo - kredytowych z dnia 5 listopada 2009 r. (Dz.U. z 2012 r., poz. 855 ze zm.). Wnioskodawca jest spółdzielnią, do której w zakresie nieuregulowanym odmiennie przepisami ww. ustawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 z późn. zm.).

W 2012 r. na mocy pięciu umów przelewu wierzytelności (umowy z 12 marca 2012 r., 26 marca 2012 r., 25 czerwca 2012 r., 1 października 2012 r. oraz 22 października 2012 r.) zawartych ze spółką X z siedzibą w Luksemburgu Wnioskodawca sprzedał na rzecz tej spółki część wierzytelności z tytułu udzielonych przez niego pożyczek i kredytów. X jest prywatną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością założoną i działającą zgodnie z przepisami Wielkiego Księstwa Luksemburg, będącą niepodlegającym nadzorowi podmiotem sekurytyzacyjnym podlegającym ustawie o sekurytyzacji z 22 marca 2004 r. (Law of 22 March 2004 on securitisation). Zgodnie z umową przelewu wierzytelności spółka X w zamian za przeniesienie na jej rzecz wierzytelności zapłaciła Wnioskodawcy kwotę stanowiącą 0,1% wartości wierzytelności (część gotówkowa) oraz przeprowadziła emisję sekurytyzacyjnego skryptu dłużnego o wartości równej wartości zbywanych na jej rzecz wierzytelności pomniejszonej o kwotę zapłaconej gotówki, który to skrypt został zaoferowany do objęcia wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca objął wyemitowane przez spółkę X skrypty dłużne. Wnioskodawca i spółka X podpisały umowę subskrypcji dotyczącą skryptu dłużnego, stanowiącą o objęciu przez Wnioskodawcę emisji papierów dłużnych. Zgodnie z „Warunkami emisji skryptu dłużnego...” płatności wynikające ze skryptu będą dokonywane jedynie ze środków otrzymanych przez emitenta skryptu (spółka X) w związku z portfelem wierzytelności, który został nabyty z wpływów z wyemitowanych papierów wartościowych. Obecnie Wnioskodawca rozważa odkupienie od spółki X wierzytelności z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek (kredytów), bądź też inne działania, w efekcie których Wnioskodawcy przysługiwałyby na powrót przedmiotowe wierzytelności. Z uwagi na to, iż ustalone terminy spłaty rat tych pożyczek (kredytów) zostały przekroczone, Wnioskodawca będzie zobowiązany do utworzenia odpisów aktualizujących należności z tytułu tych pożyczek (kredytów) stosownie do przyjętej przez Wnioskodawcę polityki rachunkowości, którą opracowano w zgodzie z powszechnie obowiązującymi przepisami o rachunkowości, tj. ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. Nr, poz. 330) i wydanymi na jej podstawie aktami wykonawczymi, tj. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 września 2013 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1137).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku spełnienia się przesłanek o których mowa w art. 16 ust. 2a pkt 3 ww. ustawy, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie natomiast do art. 16 ust 1 pkt 26b powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych odpisów aktualizujących wartość należności, z wyjątkiem odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości, pomniejszonych o wartość odpisów aktualizujących dotyczącą odsetek od tych pożyczek i kredytów, których nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 3.

W art. 16 ust. 2a pkt 3 ustawy o pdop (do którego odsyła art. 16 ust. 1 pkt 26b) wskazano natomiast, że wierzytelność (powinno być nieściągalność wierzytelności) uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26b, jeżeli:

1. spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. a (tj. dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku) lub
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
3. opóźnienie w spłacie kapitału pożyczki i kredytu lub odsetek od tych należności przekracza 6 miesięcy, a ponadto:
• spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. d (tj. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego), albo
  
• wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
  
• miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek mimo podjęcia przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku.

Dodatkowo, stosownie do art. 16 ust. 2e ustawy o pdop, w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych podstawę dokonywania odpisów aktualizujących, o których mowa w ust. 1 pkt 26b, pomniejsza się o wartość zabezpieczeń wymienionych w ust. 2b w takim zakresie, w jakim kasa pomniejszy podstawę tworzenia odpisów aktualizujących zaliczanych do kosztów na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Co do zasady, ustawodawca wyłącza zatem odpisy aktualizujące dokonywane przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe z kategorii kosztów podatkowych. W szczególności, na mocy powołanego art. 16 ust. 1 pkt 26b ustawy o pdop, wyjątkiem są odpisy spełniające łącznie następujące warunki:

• są odpisami aktualizującymi wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości, pomniejszonych o wartość odpisów aktualizujących dotyczącą odsetek od tych pożyczek i kredytów,
• nieściągalność należności została uprawdopodobniona, zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 3 ustawy o pdop.
  
  

Po pierwsze, należy zatem uznać, iż prawidłowe ujęcie odpisów aktualizujących należności w księgach rachunkowych jest niezbędne w celu zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Po drugie, nieściągalność należności musi zostać należycie uprawdopodobniona.

W świetle przepisów updop, do powstania kosztu podatkowego konieczne jest zatem wystąpienie obu przesłanek, tj. zarówno rachunkowego dokonania odpisu aktualizującego, jak i podatkowych okoliczności uprawdopodobnienia nieściągalności. Uznać należy, iż odpisy te zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w dacie łącznego spełnienia 2 warunków:

• musi być rachunkowo dokonany odpis aktualizujący wartość należności, oraz
• nieściągalność wierzytelności powinna być uprawdopodobniona.
  
  

Gdy warunki te zostaną spełnione w różnych latach podatkowych, zaliczenie odpisu do kosztów uzyskania przychodów będzie możliwe w roku podatkowym, w którym spełniony zostanie drugi z warunków.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca rozważa obecnie odkupienie od spółki X wierzytelności z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek i kredytów bądź też inne działania, w efekcie których Wnioskodawcy przysługiwałyby na powrót przedmiotowe wierzytelności. Z uwagi na fakt, iż ustalone terminy spłaty rat tych pożyczek (kredytów) zostały przekroczone, Wnioskodawca utworzy odpisy aktualizujące należności z tytułu tych pożyczek (kredytów) stosownie do przyjętej przez niego polityki rachunkowości, którą opracowano w zgodzie z powszechnie obowiązującymi przepisami o rachunkowości, tj. ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości i wydanymi na jej podstawie aktami wykonawczymi, tj. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 września 2013 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.

Należy bowiem wskazać, iż stosownie do art. 35b ust. 1 ustawy o rachunkowości, wartość należności aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego, w odniesieniu do:

1. należności od dłużników postawionych w stan likwidacji lub w stan upadłości - do wysokości należności nieobjętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności, zgłoszonej likwidatorowi lub sędziemu komisarzowi w postępowaniu upadłościowym;
2. należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego – w pełnej wysokości należności;
3. należności kwestionowanych przez dłużników oraz z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i finansowej dłużnika spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości niepokrytej gwarancją lub innym zabezpieczeniem należności;
4. należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania;
5. należności przeterminowanych lub nieprzeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców - w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.
   
   

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, odpisy aktualizujące wartość należności zalicza się odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych - zależnie od rodzaju należności, której dotyczy odpis aktualizacji.

Dodatkowo, w myśl § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 września 2013 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, wyceny aktywów oraz pasywów dokonuje się na dzień bilansowy zgodnie z ustawą oraz w następujący sposób: pożyczki i kredyty - wycenia się w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności oraz z uwzględnieniem odpisów aktualizujących wartość, o których mowa w § 5.

W ust. 1 powołanego powyżej § 5 mowa natomiast o tym, że w zasadach (polityce) rachunkowości kasy dotyczących zasad ostrożności powinny zostać uwzględnione w szczególności zasady dokonywania odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, w tym naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek (podstawa dokonywania odpisów) w wysokości:

1. co najmniej 35% podstawy dokonywania odpisów w przypadku, w którym ustalony przez kasę termin spłaty co najmniej jednej z rat pożyczki, kredytu lub odsetek został przekroczony o trzy miesiące i nie przekracza dwunastu miesięcy,
2. 100% podstawy dokonywania odpisów w przypadku, w którym ustalony przez kasę termin spłaty co najmniej jednej z rat pożyczki, kredytu lub odsetek został przekroczony o dwanaście miesięcy.
   
   

Stosownie do ust. 2 powołanego § 5, odpisy aktualizujące wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, w tym naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek, tworzy się, aktualizuje wartość oraz rozwiązuje najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca kończącego kwartał. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku utworzenia przedmiotowych odpisów zgodnie z powołanymi przepisami o rachunkowości zostanie spełniony pierwszy z warunków zaliczenia tych odpisów do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli zatem dodatkowo wystąpi któraś z przesłanek, o których mowa w art. 16 ust. 2a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to spełni się drugi z warunków zaliczenia utworzonych przez Wnioskodawcę odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku spełnienia się przesłanek o których mowa w art. 16 ust. 2a pkt 3 ww. ustawy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów. W opinii Wnioskodawcy, odpisy te będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z dniem (w roku podatkowym) łącznego spełnienia dwóch wspomnianych powyżej warunków, tj. dokonania odpisów zgodnie z przepisami o rachunkowości oraz uprawdopodobnienia nieściągalności tych należności zgodnie z art. 16 ust. 2a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jeśli natomiast warunki te zostaną spełnione w różnych latach podatkowych, to - zdaniem Wnioskodawcy - zaliczenie odpisów do kosztów uzyskania przychodów będzie możliwe w roku podatkowym, w którym spełniony zostanie drugi z warunków.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W dniu 28 maja 2013 r. została ogłoszona ustawa o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 613, dalej: „ustawa nowelizująca”). Do istotnych zmian, mających wpływ na sytuację prawno-podatkową spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, należy zaliczyć wprowadzenie do updop na mocy art. 2 ustawy nowelizującej, przepisów zezwalających spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów.

Zgodnie z nowelizacją w updop został dodany art. 16 ust. 1 pkt 26b, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych odpisów aktualizujących wartość należności, z wyjątkiem odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów, utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości, pomniejszonych o wartość odpisów aktualizujących dotyczącą odsetek od tych pożyczek i kredytów, których nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 3 updop.

Kolejnym przepisem dodanym do updop jest art. 16 ust. 2a pkt 3 wskazujący przesłanki uprawdopodobniające nieściągalność wierzytelności, zgodnie z którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26b, jeżeli:

1. spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. a lub
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
3. opóźnienie w spłacie kapitału pożyczki i kredytu lub odsetek od tych należności przekracza 6 miesięcy, a ponadto:
• spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. d albo
  
• wierzytelność została skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
  
• miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony jego majątek mimo podjęcia przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową działań zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku.

Przepis ten odsyła do art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a) updop oraz lit. d) updop.

W myśl art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a) updop, nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, jeżeli dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku.

Zgodnie zaś art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d) updop, nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, jeżeli wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.

Natomiast stosownie do treści dodanego również art. 16 ust. 2e updop, w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych podstawę dokonywania odpisów aktualizujących, o których mowa w ust. 1 pkt 26b, pomniejsza się o wartość zabezpieczeń wymienionych w ust. 2b w takim zakresie, w jakim kasa pomniejszy podstawę tworzenia odpisów aktualizujących zaliczanych do kosztów na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na mocy pięciu umów przelewu wierzytelności (zawartych ze spółką X z siedzibą w Luksemburgu) sprzedał na rzecz tej spółki część wierzytelności z tytułu udzielonych przez niego pożyczek i kredytów. Zgodnie z umową przelewu wierzytelności, spółka X w zamian za przeniesienie na jej rzecz wierzytelności zapłaciła Wnioskodawcy kwotę stanowiącą 0,1% wartości wierzytelności (część gotówkowa) oraz przeprowadziła emisję sekurytyzacyjnego skryptu dłużnego o wartości równej wartości zbywanych na jej rzecz wierzytelności pomniejszonej o kwotę zapłaconej gotówki, który to skrypt został zaoferowany do objęcia wyłącznie Wnioskodawcy. Wnioskodawca objął wyemitowane przez spółkę X skrypty dłużne. Wnioskodawca i spółka X podpisały umowę subskrypcji dotyczącą skryptu dłużnego, stanowiącą o objęciu przez Wnioskodawcę emisji papierów dłużnych. Zgodnie z „Warunkami emisji skryptu dłużnego...” płatności wynikające ze skryptu będą dokonywane jedynie ze środków otrzymanych przez emitenta skryptu (spółka X) w związku z portfelem wierzytelności, który został nabyty z wpływów z wyemitowanych papierów wartościowych.

Obecnie Wnioskodawca rozważa odkupienie od spółki X wierzytelności z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek (kredytów), bądź też inne działania, w efekcie których Wnioskodawcy przysługiwałyby na powrót przedmiotowe wierzytelności. Z uwagi na to, że ustalone terminy spłaty rat tych pożyczek (kredytów) zostały przekroczone, Wnioskodawca będzie zobowiązany do utworzenia odpisów aktualizujących należności z tytułu tych pożyczek (kredytów) stosownie do przyjętej przez Wnioskodawcę polityki rachunkowości, którą opracowano w zgodzie z powszechnie obowiązującymi przepisami o rachunkowości, tj. ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. Nr, poz. 330).

Mając na uwadze wskazane w niniejszej interpretacji przepisy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów aktualizujących dotyczących odkupionych od kontrahenta z siedzibą w Luksemburgu należności. Zauważyć bowiem należy, że w związku z „dokonanym obrotem” utraciły one charakter należności z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek. Z art. 16 ust. 1 pkt 26b updop wynika bowiem uprawnienie do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie odpisów aktualizujących wartość należności z tytułu udzielonych pożyczek (kredytów), natomiast wierzytelność, o której mowa we wniosku nie będzie wynikała już z faktu udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki; uprawnienie do jej dochodzenia związane jest z odrębnym zdarzeniem (transakcją), tj. z nabyciem od spółki luksemburskiej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.