INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2014 r. (data wpływu 30 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych od zwróconej części dotacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji oraz odsetek naliczonych od zwróconej części dotacji.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 20 stycznia 2014 r., nr IPTPB3/423-429/13-2/MF (doręczonym w dniu 22 stycznia 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 30 stycznia 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) powstała w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest wydobycie węgla brunatnego oraz produkcja energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Na podstawie umowy nr (...) z dnia 16 czerwca 2009 r. zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: Umowa) o dofinansowanie projektu „Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P.”, P. S.A. (obecnie jeden z Oddziałów Spółki) otrzymała dotację na dofinansowanie kosztów budowy środków trwałych realizowanych w ramach ww. projektu. W ramach umowy NFOŚiGW zobowiązał się udzielić Spółce dofinansowania na realizację projektu w wysokości 30% kwoty poniesionych przez Nią wydatków nie więcej niż 9 069 600,00 PLN.

W trakcie kilkuletniej realizacji projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli przeprowadzonej w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego stwierdzenia w listopadzie 2011 r. dofinansowanie zostało wypłacone Spółce w pełnej wysokości wynikającej z Umowy. Kwota dofinansowania wyniosła 9 069 600,00 PLN i stanowiła 26,4% poniesionych na realizację projektu wydatków.

Dotacja została wypłacona Spółce jako refundacja poniesionych przez Nią wydatków w formie jednorazowej płatności w dniu 25 listopada 2011 r. Otrzymane dofinansowanie jako zwrot wydatków związanych z zakupem środków trwałych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowiło przychodu Spółki podlegającego opodatkowaniu. Od 2011 r. Spółka rozpoznaje kwotę otrzymanej dotacji jako przychód podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Równocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka uznaje odpisy amortyzacyjne od 26,4% wartości środków trwałych sfinansowanych dotacją, jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W wyniku przeprowadzonych w miesiącach październik i listopad 2012 r. czynności w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Urząd Kontroli Skarbowej potwierdził naruszenie przepisów Prawo zamówień publicznych, co skutkowało obowiązkiem zwrotu części dotacji z tytułu korekty finansowej.

W wyniku otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 14 marca 2013 r., Spółka w dniu 20 marca 2013 r. dokonała zwrotu części dotacji w wysokości 238 882,96 zł (2,5%), wraz z odsetkami obliczonymi jak dla zaległości podatkowych za okres od dnia otrzymania dotacji do dnia zwrotu. Zwrot dotacji spowodował zmniejszenie się udziału środków pochodzących z dotacji do 25,7% i jednocześnie zwiększenie udziału środków własnych w poniesionych na realizację projektu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Projekt „Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P. S.A.” (dalej: Projekt) został sfinansowany w następujący sposób i z następujących źródeł:

• w ramach programu współfinansowanego ze środków unijnych, tj. Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, zgodnie z Umową o dofinansowanie nr (...) z dnia 16 czerwca 2009 r. wraz z Aneksami do tej umowy z dnia 23 marca 2010 r. oraz 21 kwietnia 2011 r. (dalej: Umowa), na podstawie której przyznano Spółce środki publiczne z budżetu środków europejskich. Dofinansowanie zostało udzielone w wysokości 30,00% kwoty wydatków kwalifikowanych poniesionych w toku realizacji Projektu, nie więcej niż 9 609 600,00 zł. Zgodnie z Umową, maksymalna kwota wydatków kwalifikowanych wynosiła 32 032 000,00 zł. Dofinansowanie zostało udzielone w formie płatności końcowej, na rachunek bankowy, po złożeniu i zatwierdzeniu wniosku o płatność. Ostatecznie, po zatwierdzeniu przez NFOŚiGW poniesionych rzeczywiście przez Spółkę wydatków kwalifikowanych, których wartość wyniosła 32 016 061,98 zł, Spółka otrzymała dofinansowanie w kwocie 9 604 818,59 zł, co stanowiło 30% kwoty wydatków kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę. Korekta finansowa będąca przedmiotem wniosku Spółki o wydanie interpretacji dotyczy tego źródła finansowania. Jednocześnie Spółka pragnie sprostować błędnie wskazaną maksymalną kwotę dofinansowania – we wniosku ORD IN pomyłkowo wskazano, że jest to kwota 9 069 600,00 zł, przy czym jak wyżej opisano wynosiła ona 9 609 600,00 zł,

• innych krajowych środków publicznych, tj. z umorzenia części pożyczki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w kwocie 2 657 000,00 zł (Umowa ustalająca warunki przeznaczenia środków z częściowego umorzenia pożyczki z późniejszymi Aneksami),

• środków własnych Spółki w kwocie 24 168 136,06 zł.
  
  

Środki trwałe powstałe w ramach dofinansowywanego Projektu zostały oddane do użytkowania w miesiącu czerwcu 2011 r. (tj. 14 czerwca 2011 r.). Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Do momentu złożenia wniosku o udzielenie interpretacji w sprawie prawa podatkowego i niniejszego uzupełnienia tego wniosku, Spółka nie dokonała skorygowania wysokości odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji, które w uprzednich okresach (wrzesień 2011 – marzec 2013) zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka dokona korekty w momencie i w sposób potwierdzony przez organ podatkowy w wydanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Natomiast od miesiąca następującego po dacie dokonania płatności z tytułu należnej korekty finansowej, czyli od kwietnia 2013 r., Spółka uznaje jako koszty podatkowe wartość amortyzacji od tej części wartości początkowej środków trwałych, która została pokryta przez zwróconą kwotę dotacji.

Nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które skutkowały nałożeniem korekty finansowej wartości dotacji dotyczyły wyłącznie Umowy o dofinansowanie, która została wskazana we wniosku. W związku z przeprowadzonymi przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej czynnościami w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW) przy piśmie z dnia 21 grudnia 2012 r. otrzymał Podsumowanie ustaleń dokonanych w NFOŚiGW dla projektu nr (...) pn. „Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P. S.A” w ramach prowadzonego audytu operacji OP liŚ. W ramach audytu m.in. poddano ocenie, pod kątem prawidłowości stosowania procedur zamówień publicznych, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie obiektu budowlanego pn. „…..”. Ustalono, że w dokumentacji stanowiącej integralną część specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) do opisu przedmiotu zamówienia użyto określeń wskazujących nazwy towarowe (pochodzenie) materiałów, jakie miały być użyte do wykonywania zamówienia, bez wskazania określenia „lub równoważne”, co stanowiło naruszenie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 Nr 113, poz. 759, z późn. zm., dalej: ustawa Pzp). Jednocześnie w trakcie audytu nie stwierdzono, aby specyfikacja przedmiotu zamówienia w ogóle uprawniała zamawiającego do opisu przedmiotu zamówienia poprzez wskazanie znaków towarowych lub nazw firm w zakresie materiałów budowlanych zużytych do budowy obiektu. Preferowanie pewnych produktów lub firm jest niedozwolone i naruszyło zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania potencjalnych wykonawców, która została określona w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, a w konsekwencji została naruszona procedura zawierania umów w ramach wydatków kwalifikowalnych dla zadań objętych Projektem, opisana w § 12 pkt 1 Umowy, określająca, że Spółka jest zobowiązana do zawierania tych umów zgodnie z ustawą Pzp.

Zidentyfikowane podczas czynności audytu naruszenie stanowiło nieprawidłowość w rozumieniu art. 2 ust. 7 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006 r., str. 25, z późn. zm.) i wymienione zostało w dokumencie przygotowanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (obecnie Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju) pn. „Wskaźniki procentowe do obliczania wartości korekty finansowej za naruszenia przy udzielaniu zamówień publicznych, współfinansowanych ze środków UE.” Uszczegółowiany powyżej rodzaj i zakres nieprawidłowości dotyczących postępowania zakupowego, które skutkowały nałożeniem korekty finansowej w wysokości 2,5% udzielonej dotacji miały więc charakter uchybienia i nie zostały uznane jako rażące naruszenie przepisów prawa. Nie były więc wynikiem niedochowania przez Spółkę należytej staranności przy wykonywaniu Umowy.

Spółka pragnie jednocześnie uzupełnić, że stwierdzona nieprawidłowość w zakresie użycia znaków towarowych bez wskazania określenia „lub równoważne” dotyczyła jedynie drobnych składowych zamówienia o powszechnej dostępności na rynku, w łącznej kwocie stanowiącej zaledwie 2,14% wartości Umowy z wykonawcą Projektu.

Ponadto Spółka, mimo powyższego, pragnie wskazać, że postępowanie prowadzone było w trybie przetargu ograniczonego, więc decyzję o udziale w nim wykonawcy podejmowali w oparciu o treść ogłoszenia o zamówieniu. Żaden z wykonawców nie wniósł zastrzeżeń do treści SIWZ i nie korzystał z przysługujących mu środków ochrony prawnej. Można przez to domniemać, że żaden z nich nie uznał opisu przedmiotu zamówienia za naruszający przepis art. 29 ust. 3 ustawy Pzp.

Dodatkowo, podkreślenia wymaga fakt, że w trakcie kilkuletniej realizacji Projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego, w listopadzie 2011 r. wypłacono Spółce dofinansowanie w wysokości 30,00% zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych poniesionych w trakcie realizacji Projektu, co na podstawie zapisów Umowy (§ 8 ust. 14 i 15) oznaczało, że NFOŚiGW zatwierdził zrealizowanie Projektu zgodnie z postanowieniami Umowy i decyzji o dofinansowaniu (bowiem warunkiem wypłaty płatności końcowej było przeprowadzenie przez NFOŚiGW kontroli, której wyniki potwierdzą prawidłowość realizacji Projektu, jak również w przypadku realizowania Projektu niezgodnie z Umową wypłata dofinansowania mogła być wstrzymana).

Powyższe dowodzi, że nieprawidłowości nie były wynikiem niedochowania przez Spółkę należytej staranności przy wykonywaniu Umowy.

NFOŚiGW działając w imieniu i na rzecz Instytucji Zarządzającej, na podstawie art. 27 w związku z art. 32 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712, z późn. zm.) oraz upoważnienia Instytucji Pośredniczącej z dnia 25 lutego 2011 r. oraz z dnia 2 maja 2011 r. na mocy Porozumienia w sprawie realizacji Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 z dnia 26 czerwca 2007 r. zawartego pomiędzy Ministrem Środowiska i NFOŚiGW, nałożył korektę finansową metodą wskaźnikową na poziomie 2,5%, w związku z czym wartość nieprawidłowości wyniosła 238 882,96 zł. NFOŚiGW podkreślił, że kwota zwrotu (bez odsetek) obniża maksymalną kwotę dofinansowania dla Projektu, co wynika zresztą z zapisu w § 6 ust. 2 Umowy: „Z dniem, z którym decyzja o zwrocie przekazanego dofinansowania (...) stanie się ostateczna, maksymalna kwota dofinansowania (...) ulega automatycznemu pomniejszeniu, o kwotę określoną w decyzji o zwrocie przekazanego dofinansowania, bez odsetek”. W związku z tym, sformułowanie „korekta finansowa” należy rozumieć jako zmniejszenie wysokości dotacji. Zasady wymierzania korekt finansowych za naruszenia przy udzielaniu zamówień publicznych, współfinansowanych ze środków funduszy UE w latach 2000-2006 oraz 2007-2013 zostały uregulowane w dokumencie …. z dnia 7 kwietnia 2010 r. opracowanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (obecnie Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju) w oparciu o Wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące określania korekt finansowych w odniesieniu do wydatków z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w przypadku naruszeń przepisów w zakresie zamówień publicznych.

Zwrot dotacji lub jej części oraz naliczenie odsetek od zwróconych kwot jak dla zaległości podatkowych, zostały zawarte w § 13, § 17, § 19, § 20 oraz § 21 Umowy:

• zgodnie z § 13 ust. 7 „Instytucja Wdrażająca (wstawienie Spółki – czytaj: NFOŚiGW) może odmówić części lub całości dofinansowania dla umowy lub umów w ramach Projektu, które zostały zawarte niezgodnie z zasadami zawierania umów, o których mowa w § 12, a w przypadku, gdy środki finansowe zostały już wypłacone, wystąpić do Beneficjenta o ich zwrot.” Z kolei § 12 Umowy określa m.in., że Spółka zobowiązana jest do zawierania umów z uwzględnieniem procedur przewidzianych w ustawie Pzp, w przypadku gdy wymóg jej stosowania wynika z tej ustawy. Jeśli do zawieranych umów nie stosuje się przepisów ustawy Pzp Spółka zobowiązana jest zawierać umowy w trybach, o których mowa w art. 70¹-70⁵ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny,

• natomiast zgodnie z § 17 ust. 1 Umowy „W sytuacjach, gdy dofinansowanie udzielone Beneficjentowi zostało:
  1. wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,
  2. wykorzystane z naruszeniem procedur obowiązujących prze realizacji Projektu,
  3. pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości,

podlega ono zwrotowi w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 207 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240)”,

• zgodnie z § 17 ust. 2 Umowy „W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1, Instytucja Wdrażająca (wyjaśnienie Spółki, czytaj: Instytucję Zarządzającą, przez którą należy rozumieć ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, którego obsługę w zakresie realizacji Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 zapewnia komórka organizacyjna w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego odpowiedzialna za przygotowanie i realizację tego Programu) określa kwotę do zwrotu biorąc pod uwagę stwierdzone naruszenia”,

• zgodnie z § 17 ust. 3 Umowy „W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1 Instytucja Wdrażająca wzywa niezwłocznie Beneficjenta do:
  1. zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 2 wraz z odsetkami, lub
  2. wyrażenia pisemnej zgody na pomniejszenie kolejnej kwoty zatwierdzonej do wypłaty w ramach wniosku o płatność o kwotę, o której mowa w ust. 2 wraz z odsetkami

- w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania”,

• zgodnie z § 17 ust. 4 Umowy „ W wezwaniu, o którym mowa w ust. 3 lit.a Instytucja Wdrażająca wskazuje numer rachunku bankowego, na który należy dokonać zwrotu oraz kwotę podlegającą zwrotowi".

• zgodnie z § 17 ust. 11 Umowy „Odsetki od kwoty, o której mowa w ust. 2 są naliczane od dnia przekazania dofinansowania Beneficjentowi, tj. od dnia uznania tą kwotą rachunku bankowego Beneficjenta”,

• dalej w § 19 ust. 4 zapisano, że „z zastrzeżeniem § 17 ust. 1, w przypadkach rozwiązania Umowy (...), Beneficjent zobowiązany jest do zwrotu wypłaconego dotychczas dofinansowania w terminie 30 dni od dnia rozwiązania Umowy, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych (...). Beneficjent zobowiązuje się do pokrycia udokumentowanych kosztów działań windykacyjnych podejmowanych wobec niego, a w szczególności kosztów pomocy prawnej świadczonej przez doradców prawnych, pełnomocników i ekspertów.” W ust. 6 niniejszego paragrafu dodatkowo wskazano, że „Umowa może zostać rozwiązana za porozumieniem Stron. Z zastrzeżeniem § 17 ust, 1, Strony ustalają zasady, na jakich następuje zwrot dofinansowania otrzymanego przez Beneficjenta.”

• na podstawie § 20 ust. 1 i 2 Umowy Spółka zobowiązana jest do ustanowienia zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązań wynikających z Umowy. Na potwierdzenie ustanowienia zabezpieczenia Beneficjent zobowiązał się dostarczyć przed pierwszą wypłatą dofinansowania i nie później niż do dnia 30 czerwca 2011 r. następujące dokumenty: weksel własny in blanco, z klauzulą „bez protestu” i z klauzulą „nie na zlecenie”, na zabezpieczenie kwoty dofinansowania wraz z odsetkami, o których mowa w § 17 i § 19 w Umowie, podpisaną deklarację wekslową oraz aktualny odpis z Krajowego rejestru Sądowego. W przypadku wypełnienia przez Spółkę wszelkich zobowiązań określonych w Umowie, NFOŚiGW zwróci Spółce zabezpieczenie po upływie 5 lat od daty zakończenia realizacji Projektu,

• postanowienia końcowe Umowy zawarte w § 21 (ust. 6a) określają, że w przypadku, gdy nastąpi zmniejszenie maksymalnej kwoty wydatków kwalifikowanych lub maksymalnej kwoty dofinansowania, NFOŚiGW dokona niezwłocznie ponownego obliczenia limitów w kategoriach wydatków objętych limitami, wskazanymi w Wytycznych w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach PO liŚ. W przypadku, gdy beneficjent otrzymał refundację wydatków w kategorii ograniczonej limitami w wyższej kwoty niż dopuszczalna zgodnie z nowo obliczonymi limitami, różnica podlega zwrotowi bez odsetek w terminie i na zasadach określonych przez NFOŚiGW. Po bezskutecznym upływie terminu do zwrotu § 17 stosuje się odpowiednio.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z zapłatą odsetek od zwróconej części dotacji na realizację Projektu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, ponieważ pozostają pośrednio w związku przyczynowo-skutkowym. Spółka podtrzymuje swoją opinię w tej kwestii w oparciu o zapisy w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dany wydatek kwalifikowany jest do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

• wydatek ten – bezpośrednio lub pośrednio – wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika, oraz

• wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, oraz

• nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Odnosząc się do pierwszej z wymienionych przesłanek, Spółka stwierdza, że zapłata na podstawie odpowiednich postanowień Umowy, odsetek od kwoty zwróconej części dotacji, spełnia kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku niedokonania spłaty kwoty korekty finansowej wraz z należnymi odsetkami we wskazanym terminie następuje dochodzenie należności na podstawie art. 207 ust. 1, 9 i 11 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240). Spółka wskazuje, że poniesienie wydatku z tytułu zapłaty odsetek, jest co do zasady, nieuniknione. Gdyby Spółka, pomimo istniejącego obowiązku nie dokonała płatności należnych odsetek, przeprowadzone zostałoby postępowanie administracyjne, a w konsekwencji naraziłoby to Spółkę na dodatkowe koszty. Poniesienie wydatku w postaci odsetek w wyniku przeprowadzonej kontroli gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej służy więc bezspornie zabezpieczeniu źródła przychodów. W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że kwota zobowiązania z tytułu odsetek powstała w konsekwencji długiego okresu oczekiwania pomiędzy powzięciem informacji o ewentualnych nieprawidłowościach w procesie zakupowym przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a podjęciem decyzji o nałożeniu korekty finansowej. Okres ten trwał ponad 3,5 roku. Wydział Kontroli Zamówień Publicznych NFOŚiGW podczas kontroli postępowania zakupowego (lipiec-październik 2009 r.) poinformował Spółkę, że istnieje ryzyko zmniejszenia wartości dofinansowania w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami dotyczącymi postępowania zakupowego. Pomimo znajomości ryzyka stwierdzenia nieprawidłowości przez NFOŚIGW, Spółka otrzymała kwotę dotacji w kwocie odpowiadającej 30,00% wartości zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych poniesionych w trakcie realizacji Projektu (bez korekty) na rachunek bankowy (tj. 25 listopada 2011 r.). W następstwie audytu, o którym mowa wcześniej, została nałożona korekta finansowa. Tak więc, naliczone odsetki powstały w wyniku długotrwałego procesu decyzyjnego po stronie organu określającego kwotę korekty finansowej, a nie w wyniku naruszenia warunków umowy o dofinansowanie.

W odniesieniu do drugiej przesłanki, wynikające z zapisów art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obciążenie majątku podatnika wydatkiem oznacza również, że wydatek taki nie może zostać podatnikowi w żaden sposób zwrócony, a więc powinien on mieć charakter definitywny.

Ostatni warunek uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu, zakłada, że taki wydatek nie może zostać wskazany w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Ustawodawca w regulacji tej dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków, które nie będą trwale lub przejściowo stanowić kosztów uzyskania przychodów. Odsetki od zwróconej dotacji nie zostały w tym katalogu wymienione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji, które w latach 2011-2013 zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym została zobligowana i dokonała zwrotu części dotacji...
2. Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia odsetek naliczonych od zwróconej części dotacji do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich zapłaty...
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 wniosku zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć odsetki naliczone od zwróconej kwoty dotacji do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, tj. w miesiącu marcu 2013 r.

Wydatki związane z zapłatą odsetek od zwróconej części dotacji na budowę środków trwałych, dla celów ich zakwalifikowania jako kosztów uzyskania przychodów, powinny spełniać ogólne kryteria wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika zatem ogólna zasada twierdząca, że wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, jak również służą zachowaniu czy zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dany wydatek kwalifikowany jest do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

1. wydatek ten – bezpośrednio lub pośrednio – wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika, oraz
2. wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, oraz
3. nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Odnosząc się do pierwszej z wymienionych przesłanek, Spółka stwierdza, że zapłata na podstawie odpowiednich postanowień Umowy, odsetek od kwoty zwróconej części dotacji, spełnia kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 207 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240) dotacje udzielone z budżetu państwa wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem, wykorzystane z naruszeniem procedur lub pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. Spółka wskazuje również, że poniesienie wydatku z tytułu zapłaty odsetek, jest co do zasady, nieuniknione. Gdyby Spółka, pomimo istniejącego obowiązku nie dokonała płatności należnych odsetek, przeprowadzone zostałoby postępowanie administracyjne, a w konsekwencji naraziłoby to Spółkę na dodatkowe koszty. Poniesienie wydatku w postaci odsetek w wyniku przeprowadzonej kontroli gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej służy więc bezspornie zabezpieczeniu źródła przychodów.

Drugą przesłanką wymienioną w podatkowej definicji kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest fakt poniesienia wydatku. Ustawa nie definiuje terminu „poniesienie wydatku”, w związku z czym w orzecznictwie uznaje się, że dotyczy on pokrycia danego wydatku ze środków majątkowych podatnika. Obciążenie majątku podatnika wydatkiem oznacza również, że wydatek taki nie może zostać podatnikowi w żaden sposób zwrócony, a więc powinien on mieć charakter definitywny. Ostatni warunek uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu, zakłada, że taki wydatek nie może zostać wskazany w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Ustawodawca w regulacji tej dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków, które nie będą trwale lub przejściowo stanowić kosztów uzyskania przychodów, nawet, jeśli spełnią wyżej wskazane przestanki, tj. mają związek z osiągniętym przychodem oraz zostały faktycznie poniesione.

W ocenie Spółki, odsetki od kwoty zwróconej części dotacji nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności, zdaniem Spółki, do analizowanych odsetek nie stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej. Odsetki będące przedmiotem niniejszego wniosku nie mają takiego charakteru, a zostały naliczone na podstawie § 17 ust. 2 Umowy o dofinansowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizowane odsetki nie mają również charakteru wynagrodzenia wierzycielowi za zwłokę w zapłacie zobowiązań. Jak wskazano powyżej, obowiązek zapłaty przez Spółkę analizowanych odsetek wynika z faktu dokonania zwrotu części dotacji, a nie z opóźnienia w zwrocie tych środków. W związku z powyższym, w opinii Spółki, spełnione zostały wszystkie przesłanki niezbędne do zakwalifikowania odsetek z tytułu zwrotu części dotacji na budowę środków trwałych jako kosztów uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty.

W ocenie Wnioskodawcy, odsetki od kwoty zwróconej części dotacji, które nie zostały wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i biorąc pod uwagę okoliczności ich wystąpienia, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, tj. w miesiącu marcu 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie znajdowuje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka na podstawie umowy zawartej z NFOŚiGW otrzymała dotację na dofinansowanie kosztów budowy środków trwałych realizowanych w ramach projektu. W ramach umowy NFOŚiGW zobowiązał się udzielić Spółce dofinansowania na realizację projektu w wysokości 30% kwoty poniesionych przez Nią wydatków nie więcej niż 9 069 600,00 PLN. W trakcie kilkuletniej realizacji projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli przeprowadzonej w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego stwierdzenia w listopadzie 2011 r. dofinansowanie zostało wypłacone Spółce w pełnej wysokości wynikającej z Umowy. Kwota dofinansowania wyniosła 9 069 600,00 PLN i stanowiła 26,4% poniesionych na realizację projektu wydatków.

Dotacja została wypłacona Spółce jako refundacja poniesionych przez Nią wydatków w formie jednorazowej płatności w dniu 25 listopada 2011 r.

W wyniku przeprowadzonych w miesiącach październik i listopad 2012 r. czynności w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Urząd Kontroli Skarbowej we Wrocławiu potwierdził naruszenie przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, co skutkowało obowiązkiem zwrotu części dotacji z tytułu korekty finansowej.

W wyniku otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 14 marca 2013 r., Spółka w dniu 20 marca 2013 r. dokonała zwrotu części dotacji w wysokości 238 882,96 zł (2,5%), wraz z odsetkami obliczonymi jak dla zaległości podatkowych za okres od dnia otrzymania dotacji do dnia zwrotu.

W przypadku niedokonania spłaty kwoty korekty finansowej wraz z należnymi odsetkami we wskazanym terminie następuje dochodzenie należności na podstawie art. 207 ust. 1, 9 i 11 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240). Spółka wskazuje, że poniesienie wydatku z tytułu zapłaty odsetek, jest co do zasady, nieuniknione. Gdyby Spółka, pomimo istniejącego obowiązku nie dokonała płatności należnych odsetek, przeprowadzone zostałoby postępowanie administracyjne, a w konsekwencji naraziłoby to Spółkę na dodatkowe koszty.

Wobec wskazania przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym, że umowa o dofinansowanie projektu zawierała postanowienia przewidujące zwrot dofinansowania w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 207 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240), należy odwołać się do treści tego przepisu.

W myśl art. 207 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, w przypadku gdy środki przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich są:

1. wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,
2. wykorzystane z naruszeniem procedur, o których mowa w art. 184,
3. pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości

- podlegają zwrotowi przez beneficjenta wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia przekazania środków, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 9, na wskazany w tej decyzji rachunek bankowy, z zastrzeżeniem ust. 8 i 10.

Zgodnie z art. 207 ust. 8 ustawy o finansach publicznych, w przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1, instytucja, która podpisała umowę z beneficjentem, wzywa go do:

1. zwrotu środków lub
2. do wyrażenia zgody na pomniejszenie kolejnych płatności, o którym mowa w ust. 2,

w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 8, organ pełniący funkcję instytucji zarządzającej lub instytucji pośredniczącej w rozumieniu ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju albo ustawy z dnia 3 kwietnia 2009 r. o wspieraniu zrównoważonego rozwoju sektora rybackiego z udziałem Europejskiego Funduszu Rybackiego wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego nalicza się odsetki, oraz sposób zwrotu środków, z uwzględnieniem ust. 2. Decyzji, o której mowa w ust. 9, nie wydaje się, jeżeli dokonano zwrotu środków przed jej wydaniem. (art. 207 ust. 9-10 ustawy o finansach publicznych).

W myśl art. 53 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności (art. 51 ww. ustawy).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Ustawodawca w ww. przepisie z kosztów uzyskania przychodów wyłączył odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy wskazać, że podatnik nie może kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, będących następstwem jego niewłaściwego działania, bądź niezachowania przez niego należytej staranności. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik i nie ma możliwości przenoszenia tego ryzyka na budżet państwa w postaci zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, poprzez zaliczenie w koszty poniesionych wydatków. Wyjątkiem mogą być jedynie nieprzewidywalne sytuacje, których uniknięcie było niemożliwe, pomimo podjęcia przez podatnika wszelkich koniecznych działań w celu zapobieżenia im.

Zawierając umowę o dofinansowanie projektu Spółka znała konsekwencje wynikające z niedotrzymania jej warunków. Jak wskazano powyżej, działalność podmiotu gospodarczego powinna cechować dbałość przy podejmowaniu decyzji i zachowanie należytej staranności, tak w procesie decyzyjnym jak i wykonawczym.

Chęć zapobieżenia narażenia Spółki na dodatkowe koszty w postaci kosztów postępowania administracyjnego i egzekucyjnych, które mogłyby powstać w przypadku braku zapłaty naliczonych odsetek od zwróconej części dotacji, nie przesądza jeszcze, że jest to działanie w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym bardziej, że w złożonym wniosku, Wnioskodawca nie wskazał w czym upatruje związku poniesionego wydatku na zapłatę odsetek z przychodem (zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodów). Wskazał jedynie, że zapłata powyższych odsetek dokonana została w celu uniknięcia konieczności poniesienia większych wydatków. W opisanym we wniosku stanie faktycznym, nie sposób jednak uznać tego wydatku za działanie w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Poniesienie wydatku z tytułu przedmiotowych odsetek nie wiąże się z jakimś rzeczywistym zdarzeniem gospodarczym, mającym wpływ na wysokość osiągniętego lub potencjalnego przychodu, jest następstwem niedochowania warunków otrzymanego dofinansowania, a więc jest następstwem niewłaściwego działania.

W konsekwencji, stwierdzić należy, że odsetki od zwróconej części dotacji, naliczone zgodnie z art. 53 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 207 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.