Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-365/13-2/MS
z 20 sierpnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13.05.2013r. (data wpływu 20.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• wyłączenia z przychodów z tytułu zwrotu podatku naliczonego, który wynikać będzie z faktury VAT (pytanie nr 1)- jest prawidłowe,
  

• ujęcia w kosztach podatkowych kwoty stanowiącej równowartość odzyskanego przez Wnioskodawcę podatku naliczonego, do której (wypłaty) Wnioskodawca zobowiązany jest postanowieniami umowy (pytanie nr 2)- jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20.05.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wyłączenia z przychodów z tytułu zwrotu podatku naliczonego , który wynikać będzie z faktury VAT oraz ujęcia w kosztach podatkowych kwoty stanowiącej równowartość odzyskanego przez Wnioskodawcę podatku naliczonego, do której (wypłaty) Wnioskodawca zobowiązany jest postanowieniami umowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej jako „C.”) prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) dalej jako „u.p.t.u.”. Udziałowcem w C. jest Marcin W. (dalej także jako „MW”) - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.. MW jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

W ramach prowadzonej działalności MW nabył prawa do nieruchomości (dalej jako „Nieruchomości”), na które składają się:

1. użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej położonej przy ulicy D., stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków numerem 416, o obszarze 5.074,00 m2),
2. własność budynku posadowionego na tej nieruchomości gruntowej (działka 416), przy ulicy Dąbrowskiego 5, jednokondygnacyjnego, o powierzchni użytkowej 2. 034, 04 m2,
3. użytkowanie wieczyste niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej przy ulicy K., stanowiącej działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków numerem 417, o obszarze 82,00 m2 ,
4. własność nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działek gruntu o nr 408/12 (powierzchnia 724 m2) i nr 418/1 (powierzchnia 429 m2),.
   
   

Nieruchomości te będą wykorzystane w celu realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie i eksploatacji Galerii Usługowo - Handlowej. MW zamierza wnieść aportom do C. prawa do Nieruchomości.

Przeniesienie tych praw zostanie dokonane w określony poniżej sposób. Mianowicie tytułem aportu MW przeniesie na rzecz C. prawa do Nieruchomości, przy czym wartość nieruchomości netto wynosi 21.470.600,- zł, a brutto, tj. po powiększeniu o podatek od towarów i usług, 26.408.838 zł. Aport pokryje podwyższenie kapitałów własnych C. w łącznej kwocie 21.470.600,- zł. Aport spowoduje podwyższenie zarówno kapitału zakładowego C. jak i kapitału zapasowego tej spółki (agio). MW wystawi C. fakturę VAT dokumentującą aport praw do Nieruchomości na kwotę netto 21.470.600,- zł, VAT wg stawki 23% wynoszący 4.9238.238 zł i kwotę brutto 26.408.838 zł. MW ujmie tę transakcję oraz wynikający z niej VAT należny w swojej deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Zgodnie z umową przenoszącą prawa do Nieruchomości z MW na C. oraz zgodnie ze zmianą umowy spółki C., C.:

1. zobowiąże się zapłacić dla MW kwotę stanowiącą równowartość odzyskanego (poprzez zwrot o jakim mowa w art. 87 u.p.t.u.) podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej aport - łącznie 4.938. 238 zł,
2. oświadczy, że w żadnym wypadku nie będzie żądała od MW zwrotu wypłaconej mu kwoty 4.938.238 zł, o której mowa powyżej.
   
   

Ponieważ nabyte przez C. w drodze aportu prawa do Nieruchomości będą w całości służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VA T, spółka C. będzie mogła odliczyć cały podatek VAT zawarty w fakturze wystawionej przez MW, dokumentującej aport, co nastąpi poprzez zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Niezwłocznie po uzyskaniu prawnej możliwości C. wystąpi do urzędu skarbowego o zwrot naliczonego podatku od towarów i usług od nabytych od MW praw do Nieruchomości, w kwocie 4.938.238 zł. Po otrzymaniu z urzędu skarbowego zwrotu kwoty podatku, z uwagi na fakt, że aport został wniesiony według wartości netto i C. zobowiązała się zwrócić MW kwotę równą wartości odzyskanego podatku od towarów i usług, Spółka tę kwotę (tj 4.938.238 zł) zwróci MW.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w przypadku uzyskania przez C. zwrotu podatku naliczonego, który wynikać będzie z faktury VAT wystawionej przez MW i dokumentującej wniesienie w drodze aportu praw do Nieruchomości, C. będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tytułu prowadzonej przez siebie działalności?
2. Czy wypłatę kwoty na rzecz MW w równowartości odzyskanego przez C. podatku naliczonego, do której (wypłaty) spółka C. zobowiązana jest postanowieniami umowy łączącej ją z MW, można uznać za koszt uzyskania przychodów na gruncie updop - w szczególności w przypadku, w którym zakładamy, że C. będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu z tytułu uzyskania zwrotu VAT wynikającego z nabycia aportem praw do Nieruchomości?
   
   

Zdaniem Spółki,

Ad. 1.

Przeniesienie własności Nieruchomości (w tym przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych) podlega zgodnie z regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność taką należy bowiem uznać za odpłatną dostawę towarów. Takie stanowisko potwierdza brzmienie art. 7 ust. 1 ww. aktu prawnego, gdzie prawodawca precyzuje, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stąd też MW przenosząc w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej prawa do Nieruchomości na rzecz C., na gruncie u.p.t.u. jest traktowany jak podmiot dokonujący odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem.

„Gdy przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) są towary, wniesienie aportu do spółki wiąże się z przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel i będzie podlegać opodatkowaniu w sposób właściwy dla danego towaru” (z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2012 roku; sygn. akt I FSK 1099/11).

Z kolei zgodnie z regulacją art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje, co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego, o której mowa powyżej stanowi natomiast m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stąd też na podstawie wskazanej regulacji C. nabywając towar w postaci Nieruchomości oraz uzyskując fakturę dokumentującą dokonanie tej czynności, uzyskuje również prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego, który wynika z takiej transakcji. Z kolei w przypadku, w którym w danym okresie rozliczeniowym C. wykaże nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, będzie mogła skorzystać z mechanizmu zwrotu wartości nadwyżki na rachunek bankowy - stanowią o tym przepisy art. 87 u.p.t.u.

C. ma możliwość uzyskania zwrotu podatku naliczonego, który wynikać będzie z wniesionych przez MW aportem praw do Nieruchomości. Aport zostanie wniesiony przez MW poprzez przeniesie na rzecz C. prawa do Nieruchomości w wartości netto. Oznacza to, że wartość netto aportu (21470. 600,- zl) pokryje podwyższenie kapitałów własnych C. - podwyższone zostaną zarówno kapitał zakładowy jak i kapitał zapasowy (agio).

Jednocześnie, zgodnie z umową łączącą oba podmioty, po uzyskaniu zwrotu podatku naliczonego przez spółkę C., przekaże (zwróci) ona kwotę odpowiadającą uzyskanemu zwrotowi MW. Wartość tej transakcji będzie odpowiadała 4.938.238 zł - czyli faktycznej wartości podatku należnego u MW z tytułu dokonanej przez niego transakcji wniesienia do C. aportu nieruchomości o wartości brutto 26.408.838 zł (21.470.600 zł netto + 4.938.238 zł VAT w stawce 23%). Taka transakcja ma na celu umożliwienie MW pokrycie wartości należnego podatku od towarów i usług, który wynikać będzie z dokonanego przez niego aport Nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe, w neutralny podatkowo sposób należy traktować uzyskany przez C. zwrot podatku naliczonego. C. jako osoba prawna (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) uzyskując zwrot podatku naliczonego traktuje takie przysporzenie neutralnie na gruncie podatku dochodowego. Stanowi o tym wprost regulacją art. 12 ust 4 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) - dalej updop, zgodnie z którą do przychodów nie zalicza się zwróconej, na podstawie odrębnych przepisów, różnicy podatku od towarów i usług. Tym samym C. uzyskując zwrot podatku naliczonego, który wynikać będzie z dokonanej przez MW dostawy Nieruchomości (aport)) nie rozpozna przychodu na gruncie updop.

Ad. 2.

Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na tej podstawie można wyróżnić co najmniej 3 podstawowe elementy, które muszą być rozpoznane przy ponoszeniu wydatku, aby można było uznać go za podatkowy koszt działalności podatnika. Po pierwsze dany wydatek musi zostać poniesiony definitywnie - tj. istnieje pewne zobowiązanie podatnika do zaistnienia określonego ciężaru ekonomicznego prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Po drugie wydatek musi być poniesiony w prawnie zdefiniowanym celu - ustawodawca określa go jako uzyskanie przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. W końcu po trzecie wydatek poniesiony przez podatnika nie może być ujęty w katalogu z art. 16 ust. 1updop.

Dopiero w przypadku spełnienia łącznie (kumulatywnie) wszystkich ww. okoliczności (przesłanek) wydatek podatnika podatku dochodowego od osób prawnych może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez niego działalności. A contrario, brak którejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje niemożliwość rozpoznania takiego wydatku w charakterze kosztu podatkowego.

W ramach przedstawionego stanu faktycznego sprawy zakładamy, że C. uzyska zwrot podatku naliczonego z tytułu nabycia poprzez aport praw do Nieruchomości w celu wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych VAT. Wypłacając następnie tę kwotę na rzecz MW, powinniśmy traktować taki wydatek za koszt uzyskania przychodu i to niezależnie od tego, czy zwrot podatku naliczonego, o czym mowa powyżej dla C. będzie stanowił przychód na gruncie updop, czy też nie.

Wydatek taki spełnia wszystkie przesłanki o których stanowi prawodawca w ramach regulacji art. 15 ust. 1 updop. Jest bowiem poniesiony w związku z prowadzoną przez C. działalnością gospodarczą - wydatek wynika z kontraktu łączącego spółkę z MW, który jest częścią większego przedsięwzięcia polegającego na budowie i eksploatacji Galerii Usługowo- Handlowej. Po drugie wydatek - przekazanie na rzecz MW kwoty odpowiadającej uzyskanemu przez C. zwrotowi podatku VA T naliczonego wynikającego z uzyskania wskutek aportu praw do Nieruchomości zostanie poniesiony w sposób definitywny. Oznacz to, że C. zobowiąże się do jego poniesienia na podstawie zawartej z MW umowy, a także fizycznie przekaże umówioną kwotę na rzecz MW. W końcu po trzecie, charakter kosztowy wydatku, o którym mowa nie został wyłączony poprzez umieszczenie tego typu rozchodów podatnika w ramach enumeratywnego wyliczenia z art. 16 ust. 1 updop. We wskazanym katalogu nie sposób odnaleźć bowiem przepisu, na podstawie którego kwota wydatkowana w tym wypadku przez C., na podstawie łączącej ją umowy z innym podmiotem co ściśle wiąże się z prowadzoną działalnością - wyłączona byłaby z katalogu kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, przekazane na rzecz MW tytułem realizacji umowy łączącej MW i C., kwoty w równowartości otrzymanego przez C. zwrot podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia aportem praw do Nieruchomości, stanowią dla C. koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop. Dzieje się tak niezależnie od tego, czy uzyskany przez C. zwrot podatku naliczonego, który wynika z nabycia (tytułem aportu) praw do Nieruchomości, stanowi dla C. przychód na gruncie updop, czy też nie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

W przedłożonej do rozpoznania organowi sprawie Wnioskodawca zwrócił się o interpretację zdarzenia przyszłego, w ramach którego otrzyma zwrot podatku naliczonego z tytułu transakcji wniesienia przez MW (kontrahenta Spółki) wkładu niepieniężnego w postaci praw do Nieruchomości, który następnie na podstawie umowy przenoszącej prawa do Nieruchomości oraz zgodnie ze zmianą umowy spółki C. przekaże wystawcy faktury tj. MW jednocześnie zrzekając się na rzecz MW jakichkolwiek roszczeń z tytułu przekazanych środków pieniężnych. W obliczu tak sformułowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca swoje wątpliwości interpretacyjne skierował na kwestie związane z określeniem przychodu podatkowego z tytułu otrzymania zwrotu podatku naliczonego oraz kosztów uzyskania przychodów w sytuacji przeniesienia równowartości środków pieniężnych składających się na wyżej opisany zwrot, stojąc na stanowisku, iż zwrot podatku z jednej strony nie stanowi przychodu podatkowego o czym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), z drugiej zaś jako wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na rzecz swojego kontrahenta winien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie organu interpretacyjnego, nie można uznać za trafne stanowiska Podatnika w pełnym zakresie. Prawidłowość argumentacji Wnioskodawcy związana jest jedynie z kwestią określenia przychodów podatkowych, a zatem zagadnieniem rozważanym w ramach pytania pierwszego. Organ interpretacyjny podziela pogląd Spółki, iż w przypadku otrzymania zwrotu podatku naliczonego z tytułu dostawy praw do Nieruchomości w drodze wkładu niepieniężnego Wnioskodawca nie rozpozna przychodu podatkowego. Powyższa kwestia, jak słusznie wskazał Podatnik, została wprost uregulowana w przepisach ustawy o CIT, a mianowicie w art. 12 ust. 4 pkt 10 ww. ustawy. Zgodnie z treścią powołanego przepisu do przychodów nie zalicza się zwróconej, na podstawie odrębnych przepisów, różnicy podatku od towarów i usług. Ustawodawca wyłączył zatem z przychodów podatkowych te przysporzenia majątkowe, które dany podatnik otrzymuje z tytułu zwrotu podatku od towarów i usług, jako różnicę między podatkiem naliczonym oraz należnym. W sytuacji zatem, gdy kwota podatku naliczonego przekroczy kwotę podatku należnego, tak powstałej różnicy Spółka nie będzie musiała wykazywać w rachunku podatkowym. Zdaniem organu w realiach niniejszej sprawy zastosowanie znajdzie zatem wyżej powołana norma prawna, co w konsekwencji skutkuje uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy.

Przymiotu prawidłowości nie można jednak przypisać stanowisku Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2, a mianowicie w odniesieniu do kwalifikacji wydatków do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. W ocenie organu, dla właściwego zrozumienia istoty problemu jaki wyłonił się w ramach analizowanego zdarzenia przyszłego trzeba w sposób precyzyjny odnieść się do opisanego stanu faktycznego. Istotna dla rozstrzygnięcia sprawy jest okoliczność, iż zwrot otrzymanej uprzednio różnicy w podatku od towarów i usług nastąpi na podstawie umowy łączącej Spółkę z kontrahentem. Będzie to zatem stosunek cywilnoprawny odrębny od stosunku prawnego (publicznoprawnego), na podstawie którego Spółka otrzyma przedmiotowy zwrot podatku. Ta odrębność powoduje, iż wskazany wydatek należy oceniać jedynie przez pryzmat łączącej Wnioskodawcę z kontrahentem umowy, a w szczególności przez dokładne określenie ceny nabycia wkładu niepieniężnego. W tym miejscu wskazać należy, iż Wnioskodawca zgodnie z umową otrzyma wkład niepieniężny w postaci praw do Nieruchomości. Wkład ten zostanie przekazany na kapitał zakładowy, a w związku z powstaniem nadwyżki część tego wkładu zostanie przelana na kapitał zapasowy. Oznacza to, że wartość wydanych udziałów, stanowi cenę (ekwiwalent) Spółki za wniesienie wkładu niepieniężnego. Natomiast po stronie Kontrahenta wkład ten stanowić będzie cenę nabycia udziałów Wnioskodawcy. Transakcja wniesienia wkładu niepieniężnego będzie zatem oparta z jednej strony na wartości wnoszonego wkładu, z drugiej zaś na wartości otrzymanych w zamian za ten wkład udziałów. W konsekwencji, wszelkie inne przysporzenia majątkowe czynione przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta stanowią odrębny od nabycia wkładu niepieniężnego wydatek, który z wydatkami poniesionymi w związku z otrzymaniem wkładu niepieniężnego ma pozorny związek. Wydatki te, nie stanowią elementu kalkulacji ceny nabycia wkładu niepieniężnego, lecz co najwyżej mogą zostać uznane za zwrot części poniesionych przez kontrahenta wydatków. W tym też znaczeniu „celowość” poniesionego wydatku w postaci wypłacenia otrzymanego zwrotu w podatku od towarów i usług jest inna od celu jakim jest nabycie wkładu niepieniężnego. Należy jej zatem poszukiwać w oderwaniu od transakcji wniesienia wkładu, a w rezultacie również w oderwaniu od ogólnej działalności gospodarczej Spółki, jaką będzie budowa i eksploatacja Galerii Usługowo-Handlowej, opartej na składnikach majątku otrzymanych w ramach wkładu niepieniężnego, za które przecież Wnioskodawca wydał ekwiwalent w postaci swoich udziałów. Reasumując, w ocenie organu, wydatek stanowiący przedmiot zapytania Spółki winien być oceniany indywidualnie, niezależnie od samej transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego, a co za tym idzie otrzymania składników majątkowych w postaci Nieruchomości. Powyższa odrębność obliguje z kolei organ podatkowy do właściwej oceny postanowień umownych dotyczących zrzeczenia się przez Wnioskodawcę wszelkich roszczeń z tytułu kwoty wpłaconej na rzecz kontrahenta, stanowiącej równowartość otrzymanego uprzednio zwrotu podatku od towarów i usług. Skoro Wnioskodawca zrzeka się roszczeń, to tym samym nie oczekuje żadnego ekwiwalentu za przekazanie środki pieniężne. W szczególności nie otrzymuje w zamian żadnych aktywów, które mogłyby generować przychód podatkowy. Jego świadczenie nie jest zatem nakierowane na uzyskanie przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. W świetle powyższego przepisu kluczowym warunkiem kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest zatem wykazanie ich celowości, a zatem związku z przychodem jego zabezpieczeniem lub zachowaniem.

Organ interpretacyjny stoi na stanowisku, iż w świetle przedłożonego zdarzenia przyszłego nie można przypisać wydatkowi stanowiącemu przedmiot zapytania Spółki przymiotu celowości Brak jego wykazania w kontekście mogących się pojawić z tytułu jego poniesienia przychodów podatkowych, a co więcej wskazanie w istocie na jednostronny charakter świadczenia Wnioskodawcy pozbawia ten wydatek możliwości ujęcia go w podatkowych kosztach uzyskania przychodów. Organ interpretacyjny, analizując nieekwiwalentność przedmiotowego wydatku nie dopatrzył się również takich cech tego wydatku, który pozwalałyby na uznanie, iż służy on zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Z uwagi bowiem na fakt, iż wydatek ten oderwany jest od nabycia wkładu niepieniężnego (nie stanowi ceny nabycia tego wkładu), to nie można uznać, iż środki trwałe (Nieruchomości) stanowiące przedmiot tego wkładu, które w przyszłości przyczynią się do powstania przychodu podatkowego, mogą powodować przypisanie temu wydatkowi walorów związanych ogólnie z zabezpieczeniem czy też zachowaniem „tego przyszłego” źródła przychodów.

W przeciwnym wypadku, tj uznania, iż poniesiony wydatek pozostaje w związku z nabyciem Nieruchomości generujących przyszły przychód podatkowy, a zatem z nabyciem wkładu niepieniężnego zastosowanie znalazłaby zasada nie pozwalająca na zaliczenie do kosztów podatkowych tych wydatków, które wiążą się z przysporzeniami nie stanowiącymi przychodów podatkowych. W sytuacji bowiem, gdy wydatek ten powiązalibyśmy z wkładem niepieniężnym, który jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przekazywany jest na kapitał zakładowy (jego część wynikająca z agio na kapitał zapasowy) to wówczas zastosowanie znalazłaby norma z art. 12 ust. 4 pkt 4 i 11 w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela, natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach – wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy. W konsekwencji przedmiotowy wydatek poniesiony zostałby w celu, który ustawodawca nie zalicza do przychodów podatkowych i tym samym wyłączona zostałaby możliwość jakiegokolwiek badania celowości wydatku.

Reasumując, w ocenie organu, wydatek  stanowiący równowartość zwróconego podatku od towarów i usług  nie został poniesiony w celu otrzymania wkładu niepieniężnego i nie można go wiązać z przyszłymi przychodami związanymi z tym wkładem. Uznać zatem należy, iż nie spełnia on wszystkich przesłanek kwalifikacji wydatku do kosztów uzyskania przychodów zakreślonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a mianowicie nie został on poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• wyłączenia z przychodów z tytułu zwrotu podatku naliczonego „ który wynikać będzie z faktury VAT (pytanie nr 1)- uznaje się za prawidłowe,

• ujęcia w kosztach podatkowych kwoty stanowiącej równowartość odzyskanego przez Wnioskodawcę podatku naliczonego, do której (wypłaty) Wnioskodawca zobowiązany jest postanowieniami umowy (pytanie nr 2)- uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.