Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-256/13-2/PR
z 19 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za datę otrzymania faktury datę jej skanowania uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za datę otrzymania faktury datę jej skanowania uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, posiadającym w Polsce siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności. Działalność gospodarcza prowadzona jest, gdzie zarejestrowana jest siedziba Spółki, jak również w (województwo) gdzie zarejestrowany jest oddział Wnioskodawcy. W trakcie swojej działalności Wnioskodawca otrzymuje zarówno od polskich, jak i zagranicznych kontrahentów faktury VAT. Wnioskodawca zamierza dokonać reorganizacji procesu obiegu dokumentów. Planowana reorganizacja ma polegać na przekazaniu niektórych czynności administracyjnych do podmiotu zewnętrznego, stanowiącego Centrum którego siedziba będzie mieścić się w. Do zleconych na rzecz czynności zaliczać się będzie m.in. odbiór wpływających zakupowych faktur VAT Wnioskodawcy oraz ich skanowanie w celu wprowadzenia ich do systemu elektronicznego. będzie podmiotem upoważnionym przez Wnioskodawcę do odbioru faktur VAT w imieniu Zainteresowanego. Wnioskodawca powiadomi swoich kontrahentów o zmianie adresu, na jaki powinni dostarczać faktury za nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi.

Aktualnie Wnioskodawca planuje wprowadzenie wskazanego powyżej schematu odbioru i rejestracji dokumentów stopniowo - tzn. najpierw dla oddziału w oraz w dalszej przyszłości dla oddziału w. Taki schemat działania wynika bezpośrednio z faktu, iż zakres przedmiotowy działalności oddziału w (m.in. posypki, paniery, ulepszacze do mięs) różni się od zakresu oddziału w (przetwórstwo owoców). Oddziały są przyporządkowane do dwóch zupełnie różnych pionów operacyjnych Grupy. W praktyce oznacza to, że przez pewien okres faktury VAT dotyczące oddziału w będą rejestrowane we wskazany w niniejszym wniosku sposób, natomiast faktury VAT dotyczące działalności prowadzonej w będą rejestrowane w sposób tradycyjny - tzn. po otrzymaniu dokumentu papierowego nadawany jest numer oraz dokument jest opieczętowany i odpowiednio uwzględniany w rozliczeniach VAT.

Zgodnie z planowaną zmianą w obiegu faktur VAT Wnioskodawcy rejestracja dokumentów (dot. oddziału w) odbywać się będzie niezwłocznie po wpływie faktury do poprzez ich skanowanie, której to czynności zostanie przypisana konkretna data. Data skanowania będzie generowania automatycznie i przenoszona do systemu finansowo - księgowego. Data skanowania pozostanie niezmienna, tj. tylko jedna data zostanie przypisana do jednego skanowanego dokumentu w momencie jego skanowania i nie będzie mogła zostać w przyszłości zmodyfikowana ani usunięta.

Data skanowania będzie automatycznie wskazana w systemie finansowo - księgowym jako data, w której Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury. Sytuacja ta nie obejmie wyjątków regulowanych przepisami art. 86 ust. 10 dotyczącymi szczególnych momentów powstania prawa do odliczenia (takich jak np. zakup energii elektrycznej czy import towarów). W przypadku takich faktur data odliczenia podatku naliczonego będzie ustalana indywidualnie dla każdej faktury, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie będzie dokumentować otrzymania faktury w żaden inny sposób, tj. w szczególności przez oznaczenie stemplem, pieczątką itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może uznać za datę otrzymania faktury datę jej skanowania w i w przypadku, gdy prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, traktować tę datę jako datę powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on uznać za datę otrzymania faktury datę jej skanowania w przypadku, gdy prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, traktować tę datę jako datę powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Powyższy przepis wskazuje zatem, iż otrzymanie faktury determinuje możliwość dokonania odliczenia przez podatnika podatku od towarów i usług, a możliwość taka powstaje właśnie począwszy od rozliczenia za okres, w którym faktura została otrzymana.

Wskazać należy, że warunek otrzymania faktury ma na celu zapewnienie, że do odliczenia uprawniony jest wyłącznie ten podmiot, który faktycznie jest beneficjentem usługi lub dostawy towarów (faktura pozwala na zidentyfikowanie nabywcy). Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy faktura fizycznie doręczana jest podatnikowi, czy upoważnionemu przez podatnika zewnętrznemu podmiotowi, gdyż to zawsze podatnik, a nie podmiot pełniący funkcje techniczne będzie uprawniony do odliczenia.

Należy zatem uznać, że jeśli faktura doręczana jest przez kontrahenta Wnioskodawcy podmiotowi zewnętrznemu, upoważnionemu przez Wnioskodawcę do odbioru faktur VAT - wówczas spełniony jest warunek „otrzymania” faktury przez Wnioskodawcę. Fakt otrzymania bowiem przez podmiot upoważniony przez podatnika do otrzymywania faktur takiej faktury skutkuje bezpośrednio tym, że czynność otrzymania dotyczy wyłącznie osoby podatnika (a nie podmiotu upoważnionego).

Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w wielu interpretacjach organów podatkowych (np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2012 r. sygn. IPPP1/443-642/12-2/AS), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym odbioru faktur w imieniu podatnika może dokonywać upoważniony przez niego podmiot zewnętrzny. Podobny pogląd przedstawił NSA w wyroku z 19 października 2006 r. (sygn. akt I FPS 83/06).

Podsumowując powyższe, nie ulega zatem wątpliwości fakt, iż moment otrzymania faktur przez, będącego podmiotem upoważnionym do odbioru faktur VAT w imieniu Wnioskodawcy, należy utożsamiać z momentem otrzymania faktur VAT przez Wnioskodawcę.

Do udzielenia odpowiedzi na zadane w niniejszym wniosku pytanie Wnioskodawcy, konieczne jest jednak ustalenie momentu otrzymania faktury w przypadku przedstawionego zdarzenia przyszłego. Ustawodawca posługując się pojęciem „otrzymanie faktury” nie wyjaśnił w przepisach ustawy o VAT ani w wydanych na podstawie tych przepisów rozporządzeniach, co należy rozumieć przez to pojęcie. Przepisy regulujące podatek od towarów i usług również nie wymagają od podatnika otrzymującego fakturę podjęcia ściśle określonych działań mających na celu udokumentowanie daty otrzymania faktury. Ustawodawca nie wskazuje, iż stosowane powszechnie metody, takie jak np. oznaczanie dokumentu pieczątką, rejestracja w dzienniku to sposoby dokumentowania otrzymania faktur VAT przez podatników.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy dopuszczalna jest każda forma potwierdzenia otrzymania faktury, o ile w obiektywny i bezsporny sposób potwierdza fakt i datę otrzymania dokumentu. Przy spełnieniu powyższych warunków, brak jest zatem w ocenie Wnioskodawcy przeciwskazań do utożsamiania daty skanowania faktury z datą jej otrzymania. Taka forma potwierdzenia daty otrzymania faktury powinna być bowiem traktowana na równi z innymi, wspomnianymi powyżej, typowymi formami potwierdzeń. Co istotne, jak wskazano w stanie faktycznym, data skanowania będzie figurować w systemie od momentu jej wprowadzenia, które będzie następować niezwłocznie po wpływie faktur od. Co więcej, traktowanie daty skanowania jako daty otrzymania faktury z oczywistych względów praktycznych w żadnym wypadku nie spowoduje przedwczesnego odliczenia podatku przez Wnioskodawcę.

Stanowisko Wnioskodawcy poparte jest również interpretacjami wydawanymi przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji z dnia 13 stycznia 2009 r. o sygnaturze IBPP2/443-1003/08/RSz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że „dla prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest więc istotne, kiedy dany dokument zostanie wystawiony, ale decyduje „fizyczne” posiadanie tego dokumentu („otrzymanie”) przez podatnika (...) należy zauważyć, iż w obowiązujących przepisach brak jest regulacji określających techniczny sposób potwierdzenia otrzymania faktury. Wnioskodawca może zatem stosować różne formy potwierdzenia odbioru faktury i różne formy potwierdzające datę otrzymania faktury. Zatem, zdaniem tut. Organu, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może uznawać za datę wpływu faktury do Wnioskodawcy datę skanowania, a tym samym odliczać podatek z faktury w miesiącu, w którym została zeskanowana pod warunkiem spełnienia wymogów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług”.

Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 15 stycznia 2009 r. o sygnaturze IBPP2/443-1000/08/WN.

Wnioskodawca podkreśla, iż stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku. Wspomniana zasada jest rozumiana jako stosowanie podatku VAT na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia/odliczenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego naruszają neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej, która w tym przypadku nie znajduje zastosowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uznanie za datę otrzymania faktury VAT przez Wnioskodawcę daty skanowania dokumentu przez, która to data automatycznie w systemie księgowo - finansowym jest wskazana jako data odliczenia podatku naliczonego (z wyjątkami) jest prawidłowe i w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w myśl art. 86 ust. 10 ustawy, powstaje:

1. w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;
2. w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 – w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;

2a) w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 – w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a;

2b) w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33b;

3. w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy – w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności;
4. w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 – nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;
5. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi – za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w tym rejestrze, z zastrzeżeniem art. 33a;
6. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz w art. 34 – w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.
   
   

W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia – art. 86 ust. 10a ustawy.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Art. 86 ust. 12 ustawy stanowi, iż w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 12a, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy:

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że podatek naliczony w przypadku towarów i usług nabytych w obrocie krajowym (poza produktami rolnymi i usługami rolniczymi nabywanymi od rolnika ryczałtowego) wynika z faktur otrzymywanych przez podatnika. Jednocześnie prawo do odliczenia uzależnione jest od otrzymania przez podatnika faktury.

Dla prawidłowości zmniejszenia podatku należnego nie jest więc istotne, kiedy dany dokument zostanie wystawiony, ale decyduje „fizyczne” posiadanie tego dokumentu („otrzymanie”) przez podatnika. W praktyce istnieje utożsamienie prawa do odliczenia podatku z posiadaniem oryginału faktury.

Należy zauważyć, iż przepisy art. 167-169 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą VAT, regulują zagadnienia dotyczące momentu i zakresu odliczenia podatku. Fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, a nie przywilejem, jest neutralność podatku dla podatników, która jest realizowana poprzez umożliwienie podatnikowi obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą i co do zasady nie może podlegać ograniczeniu.

W myśl art. 178 lit. a) Dyrektywy VAT, podatnik uprawniony jest do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostaw towarów i usług, wyłącznie jeżeli posiada fakturę wystawioną zgodnie z przepisami dyrektywy. Ponadto, jak stanowi art. 179 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą wymagać od podatników dokonujących okazjonalnych transakcji, o których mowa w art. 12, stosowania prawa do odliczenia dopiero w momencie dostawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Stosownie do treści § 2 powołanego przepisu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 k.c., umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, przedstawicielstwo polega na umocowaniu do dokonania czynności prawnej w imieniu innego podmiotu ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla reprezentowanego. Przedstawicielstwo może opierać się na ustawie albo na oświadczeniu reprezentowanego skutkujące ustanowieniem pełnomocnika. Przedstawicielstwo może być bierne (umożliwiające jedynie przyjmowanie – odbieranie – oświadczeń woli) oraz czynne obejmujące umocowanie do składania oświadczeń woli (Kazimierz Piasecki, Kodeks cywilny. Księga Pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze 2003, komentarz do art. 95 i art. 96).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, posiadającym w Polsce siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności. Działalność gospodarcza prowadzona jest w, gdzie zarejestrowana jest siedziba Spółki, jak również w, gdzie zarejestrowany jest oddział Wnioskodawcy. W trakcie swojej działalności Wnioskodawca otrzymuje zarówno od polskich, jak i zagranicznych kontrahentów faktury VAT. Wnioskodawca zamierza dokonać reorganizacji procesu obiegu dokumentów. Planowana reorganizacja ma polegać na przekazaniu niektórych czynności administracyjnych do podmiotu zewnętrznego, stanowiącego Centrum, którego siedziba będzie mieścić się w. Do zleconych na rzecz czynności zaliczać się będzie m.in. odbiór wpływających zakupowych faktur VAT Wnioskodawcy oraz ich skanowanie w celu wprowadzenia ich do systemu elektronicznego. będzie podmiotem upoważnionym przez Wnioskodawcę do odbioru faktur VAT w imieniu Zainteresowanego. Wnioskodawca powiadomi swoich kontrahentów o zmianie adresu, na jaki powinni dostarczać faktury za nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi. Aktualnie Wnioskodawca planuje wprowadzenie wskazanego powyżej schematu odbioru i rejestracji dokumentów stopniowo - tzn. najpierw dla oddziału w oraz w dalszej przyszłości dla oddziału w. Zgodnie z planowaną zmianą w obiegu faktur VAT Wnioskodawcy rejestracja dokumentów (dot. oddziału) odbywać się będzie niezwłocznie po wpływie faktury do poprzez ich skanowanie, której to czynności zostanie przypisana konkretna data. Data skanowania będzie generowania automatycznie i przenoszona do systemu finansowo - księgowego. Data skanowania pozostanie niezmienna, tj. tylko jedna data zostanie przypisana do jednego skanowanego dokumentu w momencie jego skanowania i nie będzie mogła zostać w przyszłości zmodyfikowana ani usunięta. Data skanowania będzie automatycznie wskazana w systemie finansowo - księgowym jako data, w której Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury. Sytuacja ta nie obejmie wyjątków regulowanych przepisami art. 86 ust. 10 dotyczącymi szczególnych momentów powstania prawa do odliczenia (takich jak np. zakup energii elektrycznej czy import towarów). W przypadku takich faktur data odliczenia podatku naliczonego będzie ustalana indywidualnie dla każdej faktury, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT. Wnioskodawca nie będzie dokumentować otrzymania faktury w żaden inny sposób, tj. w szczególności przez oznaczenie stemplem, pieczątką itp.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego podkreślić należy, że to na podatniku spoczywa obowiązek stworzenia metod gwarantujących rzetelne udokumentowanie i rozliczenie transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji decydujące znaczenie ma data otrzymania faktury. W przedmiotowej sprawie upoważnionym przez Wnioskodawcę do odbioru faktur będzie podmiot zewnętrzny, a zatem otrzymanie faktur przez ten podmiot wywołuje skutki prawnopodatkowe dla Zainteresowanego. Przy czym wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca za moment otrzymania faktur nie sposób uznać momentu skanowania faktur. Z uwagi na okoliczność, iż przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie definiują pojęcia „otrzymanie” należy się odwołać do gramatycznej wykładni pojęcia „otrzymać”. Zgodnie z „Małym Słownikiem Języka Polskiego” pod red. E. Sobol (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1995 roku s. 576) „otrzymać” oznacza stać się odbiorcą czegoś, dostać coś. Otrzymującym jest osoba, której dana rzecz została przedłożona. Zatem otrzymanie faktury jest czynnością faktyczną. Data jej rzeczywistego odbioru decyduje co do zasady o terminie, w którym podatnik ma prawo do odliczenia podatku wykazanego w danej fakturze.

A zatem w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, iż momentem otrzymania przez Wnioskodawcę faktury jest jej odbiór przez podmiot zewnętrzny posiadający upoważnienie do odbioru faktur. W przypadku, gdy prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, to data odbioru faktury przez podmiot zewnętrzny jest datą powstania prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego.

Wskazane natomiast przez Wnioskodawcę techniczne rozwiązania dotyczące rejestrowania otrzymanych dokumentów (poprzez ich skanowanie) nie mogą decydować o ustaleniu terminu otrzymania faktury przez podatnika. Również zamierzenia o niestosowaniu oznaczeń w formie stempla, pieczęci nie upoważnia do przyjęcia innej daty otrzymania faktury niż data jej odbioru przez podmiot zewnętrzny.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Z kolei odnosząc się do wyroków wskazanych przez Wnioskodawcę należy podkreślić, że są to rozstrzygnięcia dotyczące indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy. Tym samym powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowego rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.