INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 10 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja specjalistycznej aparatury i urządzeń przemysłowych, komponentów do elektrowni wiatrowych i generatorów oraz komponentów do maszyn budowlanych i przeładunkowych.

W związku z trudnościami z pozyskaniem wykwalifikowanych pracowników na rynku pracy, Spółka w ramach prowadzonej działalności zawarła z pobliskim technikum umowę o organizację praktycznej nauki zawodu poza szkołą (praktyk zawodowych) na kierunku technik mechanik o specjalizacjach: spawalnictwo, użytkowanie obrabiarek skrawających, organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń. Celem głównym Spółki jest przygotowanie podczas praktyk zawodowych uczniów gotowych - po zakończeniu edukacji szkolnej - do podjęcia pracy w Spółce.

Praktyczna nauka zawodu ma przebiegać zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626).

Zgodnie z zawartą umową, Spółka zapewnia uczniom przyjętym na praktykę zawodową, m.in. odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, środki higieny osobistej a także posiłki profilaktyczne i napoje przysługujące pracownikom na danym stanowisku pracy. Ponadto, Spółka ponosi wszelkie inne koszty związane ze szkoleniem uczniów w ramach praktyki zawodowej (materiały dla celów szkoleń, wynagrodzenia instruktorów praktyk itp.); koszty te nie są Spółce zwracane ani przez podmiot kierujący uczniów na praktyki (szkołę) ani w żadnej innej formie refundowane.

Z uczniami skierowanymi na praktyki Spółka nie zawiera umów o pracę w celu przygotowania zawodowego ani umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej powyżej sytuacji koszty poniesione na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych dla uczniów technikum są dla Spółki kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej powyżej, koszty poniesione na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych dla uczniów technikum mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą a ich poniesienie ma przynieść Spółce efekty w postaci pozyskania w przyszłości wykwalifikowanej kadry pracowniczej, przeszkolonej do pracy na maszynach i urządzeniach wykorzystywanych w Spółce oraz znających organizację i przebieg procesu produkcyjnego.

Pozwoliłoby to zapewnić sprawny przebieg procesów produkcyjnych oraz zneutralizować negatywne skutki braku wykwalifikowanych i doświadczonych pracowników na lokalnym rynku pracy.

W opinii Spółki, wydatki na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych spełniają definicję wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z póżn. zm.). Nie zostały one także wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, zdaniem jednostki, wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te pozostają w pośrednim związku ze źródłem uzyskiwanych przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i w związku z tym są potrącalne w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja specjalistycznej aparatury i urządzeń przemysłowych, komponentów do elektrowni wiatrowych i generatorów oraz komponentów do maszyn budowlanych i przeładunkowych.

W związku z trudnościami z pozyskaniem wykwalifikowanych pracowników na rynku pracy, Spółka w ramach prowadzonej działalności zawarła z pobliskim technikum umowę o organizację praktycznej nauki zawodu poza szkołą (praktyk zawodowych) na kierunku technik mechanik o specjalizacjach: spawalnictwo, użytkowanie obrabiarek skrawających, organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń. Celem głównym Spółki jest przygotowanie podczas praktyk zawodowych uczniów gotowych - po zakończeniu edukacji szkolnej - do podjęcia pracy w Spółce.

Praktyczna nauka zawodu ma przebiegać zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626).

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z zawartą umową, Spółka zapewnia uczniom przyjętym na praktykę zawodową m.in. odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, środki higieny osobistej a także posiłki profilaktyczne i napoje przysługujące pracownikom na danym stanowisku pracy. Ponadto, Spółka ponosi wszelkie inne koszty związane ze szkoleniem uczniów w ramach praktyki zawodowej (materiały dla celów szkoleń, wynagrodzenia instruktorów praktyk itp.); koszty te nie są Spółce zwracane ani przez podmiot kierujący uczniów na praktyki (szkołę) ani w żadnej innej formie refundowane.

Z uczniami skierowanym na praktyki Spółka nie zawiera umów o pracę w celu przygotowania zawodowego ani umów cywilnoprawnych.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów muszą być wynikiem racjonalnego i celowego działania podatnika. Każde zdarzenie należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż wydatki na organizację i prowadzenie praktyk zawodowych dla uczniów technikum, w ramach zawartej przez Spółkę z technikum umowy o organizację praktycznej nauki zawodu poza szkołą (praktyk zawodowych), przebiegającej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr 244, poz. 1626), obejmujące zapewnienie uczniom przyjętym na praktykę zawodową, m.in. odzieży i obuwia roboczego, środków ochrony indywidualnej, środków higieny osobistej, posiłków profilaktycznych i napojów przysługujących pracownikom na danym stanowisku pracy, oraz wszelkie inne koszty związane ze szkoleniem uczniów w ramach praktyki zawodowej (materiały dla celów szkoleń, wynagrodzenia instruktorów praktyk itp.), niezwracane ani nierefundowane Spółce, ponoszone w celu pozyskania kadry pracowniczej przeszkolonej do pracy na maszynach i urządzeniach wykorzystywanych Spółce oraz zapewnienia sprawnego przebiegu procesów produkcyjnych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do kwestii momentu potrącalności kosztów uzyskania przychodów, należy wskazać, iż został on przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kwestię zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków innych niż bezpośrednio związanych z przychodami określa art. 15 ust. 4d ustawy, zgodnie z którym, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl natomiast art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jak wynika z treści cytowanych powyżej przepisów, dla momentu uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów istotny pozostaje moment ujęcia go w księgach rachunkowych, na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że ujmowanie wydatków jako kosztów zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi przez podatnika przekłada się na moment ich potrącalności dla celów podatkowych.

Wobec powyższego, wydatki związane organizacją i prowadzeniem praktyk zawodowych, jako koszt pośredni, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego, stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.