INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 25 stycznia 2013 r.) uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie m.in. prawa do dokonania korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące (opisane w pkt 12) zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będzie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie posiadał wobec czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług (dalej: Dłużnik) wierzytelność z tytułu sprzedaży wyrobów gotowych, której termin płatności upłynął ponad 150 dni przed końcem okresu rozliczeniowego, za który Wnioskodawca będzie składał deklarację. Wierzytelność będzie udokumentowana fakturą wystawioną po dniu 4 sierpnia 2012 r. Jednocześnie od końca roku, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę, do ostatniego dnia okresu rozliczeniowego, za który składana będzie deklaracja, nie upłyną 2 lata. Przed dniem złożenia deklaracji wierzytelność nie zostanie zbyta w jakiejkolwiek formie. Dłużnik będzie kwestionował istnienie wierzytelności w kwocie wynikającej z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę, ponieważ złoży reklamację. Zdaniem Dłużnika dostarczone przez Wnioskodawcę wyroby (produkty spożywcze) będą zepsute, niezdatne do spożycia. Wnioskodawca nie uzna reklamacji Dłużnika, ponieważ stwierdzi, że wyroby będą dobrej jakości.

W związku z powyższym postawiono następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym dopuszczalne będzie skorzystanie przez Wnioskodawcę z uprawnienia do zmniejszenia należnego podatku od towarów i usług, na podstawie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy istnieje prawo do skorzystania z uprawnienia wynikającego z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Literalne brzmienie interpretowanego przepisu nie przewiduje wyłączenia uprawnienia do pomniejszenia podatku należnego ze względu na kwestionowanie należności przez dłużnika. Ponadto, skoro za sprzeczne z zasadą neutralności podatku od towarów i usług dla podatników należałoby uznać wyłączenie prawa do pomniejszenia podatku należnego dotyczącego trudnych należności z uwagi na kwestionowanie należności przez dłużnika, zachowanie dłużnika polegające na złośliwym negowaniu istnienia należności w celu uchylania się od zapłaty nie zasługuje na ochronę prawną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowane zostały przez ustawodawcę w art. 89a Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.).

Należy wskazać, iż od 1 stycznia 2013 r. normy prawne, zawarte w art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące powyższe kwestie, obowiązują w brzmieniu nadanym na podstawie art. 11 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342).

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a powołanej ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. (uchylony)
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   
   
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
      
      
4. (uchylony)
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. (uchylony).

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 cytowanej ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ww. ustawy).

Jak wynika z zapisu art. 89a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1–5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2–4.

Z zapisu art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z powołanych regulacji wynika, iż dokonanie korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego będzie zatem możliwe w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że do dnia złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie. Wierzyciel może zrealizować przysługujące mu prawo do korekty w terminie późniejszym, jednak należy mieć na uwadze, że korekta ta może być dokonana wyłącznie w ciągu 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług będzie posiadał wobec czynnego, zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług wierzytelność z tytułu sprzedaży wyrobów gotowych. Wierzytelność będzie udokumentowana fakturą wystawioną po dniu 4 sierpnia 2012 r. i jak wynika z wniosku, od terminu jej płatności upłynie 150 dni. Ponadto wskazano, iż od końca roku, w którym Wnioskodawca wystawił fakturę, do ostatniego dnia okresu rozliczeniowego, za który składana będzie deklaracja, nie upłyną 2 lata.

Przed dniem złożenia deklaracji wierzytelność nie zostanie zbyta w jakiejkolwiek formie.

W świetle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwość co do możliwości skorzystania z ulgi za złe długi w sytuacji, gdy dłużnik będzie kwestionował istnienie wierzytelności w związku ze złożoną reklamacją nabytego towaru.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż przy założeniu, że dłużnik nie będzie w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji i na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie dokona korekta, zarówno Spółka i dłużnik – jak wskazano we wniosku – będą podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni, a pomiędzy Wnioskodawcą, a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy, to Spółce przysługiwać będzie prawo do dokonania korekty deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym upływa 150-dniowy termin płatności jednakże nie później niż po upływie dwóch lat licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura VAT. Powyższe wynika z faktu, iż powstała po stronie Spółki wierzytelność nie zostanie uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w fakturze.

W świetle powyższego, spełnione zostaną przesłanki określone w art. 89a ust. 1a, ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, które stanowią podstawę do korekty deklaracji w związku z wystąpieniem wierzytelności nieściągalnych.

Końcowo należy wskazać, iż niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że wierzytelność wynikająca z faktury dokumentującej sprzedaż wyrobów gotowych jest kwotą należną do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.