INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.07.2012 r. (data wpływu 09.07.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27.09.2012 r. (data nadania 27.09.2012 r., data wpływu 01.10.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-555/12-2/JC, IPPB2/436-314/12-2/AF oraz IPPP2/443-645/12-2/IZ z dnia 18.09.2012 r. (data nadania 18.09.2012 r., data doręczenia 20.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu, w tym:

• zastosowania wyłączenia z art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe,
• ustalenia, czy odsetki należne Spółce oraz odsetki przypadające do zapłaty przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będą stanowiły odpowiednio przychód i koszt uzyskania przychodu Spółki w dacie odpowiednio ich kapitalizacji i potrącenia z Rachunku rozliczeniowego Spółki - jest prawidłowe,
• obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Pool-Leadera na rzecz Uczestników Systemy posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – jest prawidłowe,
• obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 09.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji zawarcia umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z siedzibą w W., podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu S., (dalej: „Grupa S.” lub „Grupa”). Do Grupy należą również inne spółki z siedzibą w Polsce, jak i poza nią (dalej: Spółki z Grupy”).

Spółka rozważa przystąpienie do systemu zarządzania płynnością finansową typu „zero balancing cash pooling” (dalej: „Cash-pooling” lub „System”), oferowanego przez bank z siedzibą w Polsce (dalej: „Bank”). Wobec żadnej Spółki z Grupy S., Bank nie jest podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisów ustawy o PDOP.

Celem Systemu jest optymalizacja pozycji finansowej podmiotów należących do koncernu. Uczestnictwo w Systemie pozwoli Spółce zmaksymalizować dochód osiągany z odsetek przy jednoczesnej redukcji kosztów transakcyjnych i ryzyk związanych z jej operacjami finansowymi. Innymi słowy, w efekcie osiągniętych przez Grupę korzyści skali, Spółka uzyska lepsze warunki w zakresie zarządzania środkami i operacji finansowych niż byłaby w stanie uzyskać samodzielnie.

W Systemie będzie uczestniczyć Wnioskodawca oraz pozostałe Spółki z Grupy, mające siedzibę w Polsce i podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej łącznie: „Uczestnicy”). Uczestnikiem Systemu w charakterze pool leadera, będzie również spółka S. z siedzibą w Niemczech, podlegająca w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Pool-Leader”).

Uczestnictwo w Systemie będzie odbywać się na podstawie:

1. umowy zawartej pomiędzy Uczestnikami (w tym Spółką i Pool-Leaderem) a Bankiem (dalej: „Umowa z Bankiem”), oraz<
2. umowy zawartej pomiędzy Spółką a Pool-Leaderem („Agreement on Participation in the System”; dalej: „Umowa”).
   
   

Dla przeprowadzania rozliczeń w ramach Systemu Uczestnicy, w tym Spółka, będą wykorzystywać bieżące rachunki bankowe, prowadzone dla nich przez Bank (dalej: „Rachunki Uczestników”). Rachunki Uczestników, w tym rachunek bankowy prowadzony dla Spółki (dalej: „Rachunek Spółki”), będą służyły do dokonywania rozliczeń handlowych (regulowania zobowiązań i otrzymywania należności) z podmiotami trzecimi. System będzie dotyczył rozliczeń dokonywanych w PLN.

W rezultacie funkcjonowania Systemu, na koniec każdego dnia roboczego, w przypadku wystąpienia nadwyżki (saldo dodatnie powyżej „0”) na Rachunku Spółki, suma równa nadwyżce zostanie przekazana na rachunek prowadzony przez Bank na rzecz Pool-Leadera (dalej: „Rachunek Główny”). Analogicznie, w przypadku niedoboru środków na Rachunku Spółki, brakująca do zera kwota zostanie przekazana na Rachunek Spółki z Rachunku Głównego.

System funkcjonujący w Grupie S. będzie polegał na jednokierunkowym przepływie środków na rachunek konsolidujący (Rachunek Główny), z pełnym zerowaniem Rachunków Uczestników na koniec każdego dnia. W ramach tego rozwiązania środki zgromadzone na Rachunku Głównym nie powracają kolejnego dnia na Rachunki Uczestników, lecz pozostają na Rachunku Głównym. W konsekwencji, na początek kolejnego dnia, saldo otwarcia na Rachunku Spółki wynosi zawsze zero. Przykładowo, gdyby Spółka posiadała nadwyżkę w wysokości 1000 PLN przelaną na Rachunek Główny, przekazane środki nie wróciłyby na Rachunek Spółki w kolejnym dniu rano, ale pozostałyby na Rachunku Głównym. Kolejnego dnia rano saldo otwarcia na Rachunku Spółki wynosiłoby zero.

Natomiast w przypadku wystąpienia niedoboru na Rachunku Spółki (tj. salda ujemnego, środków brakujących do zera), będzie on pokrywany z Rachunku Głównego poprzez transfer środków z tego rachunku na Rachunek Spółki. Przykładowo, w przypadku wykazania niedoboru w kwocie 1000 PLN, Spółka otrzymałaby daną kwotę z Rachunku Głównego w celu uzupełnienia salda ujemnego do zera. Spółka nie byłaby zobowiązana do przekazania środków z powrotem na Rachunek Główny w kolejnym dniu. Kolejnego dnia rano saldo otwarcia na Rachunku Spółki wynosiłoby zero.

Od tak skonsolidowanego na Rachunku Głównym salda Bank będzie na bazie dziennej obliczał oprocentowanie na rzecz Pool-Leadera (dodatnie lub ujemne w zależności od stanu tego skonsolidowanego salda). W pierwszym dniu roboczym po zakończeniu danego miesiąca odsetki skalkulowane dla tego miesiąca będą przez Bank wypłacane na Rachunek Główny lub z niego pobierane, w zależności od wyniku tej kalkulacji. Innymi słowy, jeśli Rachunek Główny wykaże saldo ujemne, Pool-Leader będzie zobowiązany do płatności odsetek na rzecz Banku, jeśli natomiast wykaże saldo dodatnie, otrzyma odsetki od Banku.

Elementem uzupełniającym Systemu będzie wewnętrzna ewidencja księgowa w Grupie w postaci wewnętrznych wirtualnych rachunków rozliczeniowych prowadzonych dla każdego Uczestnika (dalej: „Rachunki rozliczeniowe” lub „Rachunek rozliczeniowy”). Rachunki rozliczeniowe nie będą rachunkami bankowymi. Na Rachunkach rozliczeniowych będą dokonywane zapisy księgowe wszystkich operacji realizowanych w procesie zerowania sald na koniec każdego dnia roboczego, tj.:

1. przelewów środków przekazanych z Rachunku Głównego na Rachunek Spółki, oraz
2. przelewów środków przekazanych z Rachunku Spółki na Rachunek Główny.
   
   

Dodatkowo, na Rachunkach rozliczeniowych będą dokonywane zapisy księgowe odzwierciedlające zobowiązania i należności wynikające z transakcji handlowych zrealizowanych pomiędzy Spółkami z Grupy wymagalne w danym dniu roboczym.

W efekcie, na koniec każdego dnia roboczego saldo każdego Rachunku rozliczeniowego będzie kształtowane przez dwa czynniki:

1. zapisy księgowe wynikające z przelewów środków w ramach Cash-poolingu, oraz
2. zapisy księgowe wynikające z wzajemnych wymagalnych zobowiązań i należności w transakcjach handlowych pomiędzy Spółkami z Grupy.
   
   

Na koniec każdego dnia roboczego Pool-Leader ustali saldo każdego Rachunku rozliczeniowego i wyliczy odsetki:

1. należne Spółce za ten dzień, albo
2. przypadające do zapłaty przez Spółkę za ten dzień.
   
   

W pierwszym dniu roboczym po zakończeniu danego miesiąca odsetki należne Spółce zostaną skapitalizowane na Rachunkach rozliczeniowych Spółki, a odsetki przypadające do zapłaty - z nich potrącone. Na każde żądanie, środki pieniężne zaewidencjonowane na Rachunkach rozliczeniowych, w tym odsetki, będą mogły zostać przekazane na Rachunek Spółki.

W każdym momencie Spółka będzie mogła sprawdzić stan środków na Rachunkach rozliczeniowych, w tym kwoty kapitalizowanych i potrącanych odsetek, za pomocą funkcjonującego w Grupie systemu elektronicznego.

Koszty związane z obsługą Rachunku Głównego, jak i Rachunków Uczestników, tj. prowizje, utrzymanie rachunku bankowego, e-banking etc. będą ponosić odpowiednio Pool-Leader (w przypadku Rachunku Głównego) oraz Uczestnicy (w przypadku Rachunków Uczestników).

W związku z tym, iż uczestnictwo w Cash-poolingu jest częścią polityki finansowej Grupy S., której celem jest ograniczenie kosztów finansowania zewnętrznego (bankowego) oraz zoptymalizowanie kosztów krótkoterminowego finansowania wewnątrzgrupowego, Spółka oczekuje, iż warunki oferowane w ramach Cash-poolingu będą miały korzystny wpływ na jej sytuację finansową w dłuższej perspektywie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27.09.2012 r. Wnioskodawca doprecyzowując powyższy opis zdarzenia przyszłego wskazuje:

1. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, rolę Pool-Leadera w Systemie pełni spółka S. z siedzibą w Niemczech, podlegająca w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.W ramach pełnionej funkcji, Pool-Leader będzie dokonywał pomiędzy Uczestnikami redystrybucji odsetek. Na koniec każdego dnia roboczego Pool-Leader ustali saldo każdego Rachunku rozliczeniowego i wyliczy odsetki:
   1. należne Uczestnikowi za ten dzień, albo
   2. przypadające do zapłaty przez Uczestnika za ten dzień.
   Następnie Pool-Leader zaksięguje odsetki na Rachunkach rozliczeniowych Uczestnika (tj. odsetki należne Uczestnikowi zostaną skapitalizowane na Rachunkach rozliczeniowych, a odsetki przypadające do zapłaty - z nich potrącone).
2. Umowa zawarta pomiędzy Spółką a S. („Agreement on Participation in the System”) jest ramową umową na świadczenie przez S. usług w zakresie zarządzania polityką finansową Spółki. Celem Umowy jest maksymalizacja dochodu z odsetek, redukcja kosztów transakcyjnych i ryzyk finansowych po stronie Spółki.W ramach Umowy S. oferuje katalog niezależnych od siebie usług obejmujący w szczególności:
   1. obsługę Rachunków rozliczeniowych,
   2. możliwość zadłużania się w ramach Rachunków rozliczeniowych,
   3. możliwość realizacji płatności przez Pool-Leadera na zlecenie Spółki.
   Spółka nie jest zobligowana do korzystania ze wszystkich usług wskazanych w Umowie.Umowa przewiduje również możliwość objęcia Spółki wspólnym systemem zarządzania płynnością finansową typu cash-pooling. Jak wskazano we wniosku, Spółka aktualnie rozważa taką możliwość.
3. Przystąpienie do Systemu nie wiąże się ze świadczeniem przez Pool-Leadera żadnych dodatkowych usług na rzecz Uczestników. Jedyną czynnością wykonywaną przez Pool-Leadera w związku z uczestnictwem w Systemie, wynikającą z charakteru funkcji pełnionej przez niego w Systemie, będzie redystrybucja odsetek. Z tego tytułu Pool-Leaderowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie.S. otrzymuje natomiast wynagrodzenie z tytułu obsługi Rachunków rozliczeniowych, w postaci tzw. spread-u, tj. marży doliczanej do oprocentowania naliczanego od sald dodatnich i ujemnych na Rachunkach rozliczeniowych.Spółka pragnie podkreślić, że wynagrodzenie z tytułu obsługi Rachunków rozliczeniowych jest należne bez względu na to, czy posiadacz Rachunku rozliczeniowego jest Uczestnikiem Cash-poolingu. Przystąpienie do Systemu oznacza jedynie, że Rachunki rozliczeniowe posiadane dotychczas przez Uczestników dla innych celów, będą dodatkowo wykorzystywane do księgowania odsetek pochodzących z uczestnictwa w Systemie.
4. Jak wskazano w punkcie 3, Pool-Leader nie świadczy na rzecz Uczestników żadnych usług w związku z uczestnictwem w Systemie, a co za tym idzie nie otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia.W uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego Spółka wskazuje, że Pool-Leader może angażować własne środki pieniężne w Systemie. W przypadku zaangażowania własnych środków, prawo do odsetek będzie przysługiwało Pool-Leaderowi, jako Uczestnikowi, od Banku, na zasadach opisanych we wniosku.
5. Spółka podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu do pytania nr 1 przedstawionym we wniosku, zgodnie z którym Cash-poolingu nie można uznać za umowę pożyczki, umowę depozytu nieprawidłowego ani umowę lokaty.
6. Jak wskazano we wniosku, Uczestnicy, w tym Wnioskodawca, należą do tej samej grupy kapitałowej i są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o PDOP. Żaden z Uczestników nie jest natomiast podmiotem powiązanym z Bankiem.
   
   

W powyższej odpowiedzi z dnia 27.09.2012 r. Wnioskodawca sprecyzował ponadto pytania przyporządkowane do opisu zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zawarcie umów regulujących udział Spółki w Systemie, jak również przepływy mające miejsce w związku z tym udziałem nie spowodują powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych...
2. Czy koszt odsetek ponoszonych przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będzie mógł być w całości zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, a w szczególności nie będą miały do niego zastosowania wyłączenia z art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o PDOP...
3. Czy odsetki należne Spółce oraz odsetki przypadające do zapłaty przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będą stanowiły odpowiednio przychód i koszt uzyskania przychodu Spółki w dacie odpowiednio ich kapitalizacji i potrącenia z Rachunku rozliczeniowego Spółki...
4. Czy Spółka nie świadczy żadnych usług w rozumieniu ustawy o VAT w związku z uczestnictwem w Systemie...
5. Czy Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Pool-Leadera na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce...
6. Czy rozliczenia pomiędzy Uczestnikami Systemu, związane z udziałem w Systemie, nie podlegają obowiązkom dokumentacyjnym, o których mowa w art. 9a w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOP...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 2.

Spółka stoi na stanowisku, że koszt odsetek ponoszony przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będzie mógł być w całości zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, a w szczególności nie będą miały do niego zastosowania wyłączenia z art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zdaniem Spółki odsetki wypłacane przez Spółkę w związku z finansowaniem uzyskanym z Systemu nie będą podlegały przepisom o tzw. niedostatecznej kapitalizacji i tym samym będą mogły w całości stanowić koszty uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz 61 ustawy o PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni,
• odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.
  
  

Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o PDOP, dla potrzeb przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, „przez pożyczkę rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę”.

Zdaniem Wnioskodawcy, transfery środków pieniężnych, dokonywane pomiędzy Rachunkiem Spółki a Rachunkiem Głównym w ramach Cash-poolingu, nie spełniają warunków niezbędnych do uznania ich za pożyczkę zgodnie z powyższą definicją. Poprzez przystąpienie do Systemu, Spółka zobowiązuje się do konsolidowania swoich środków ze środkami zgromadzonymi na Rachunku Głównym. Jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania w zakresie PCC, Spółka przystępując do Systemu nie wie, czy będzie przekazywała swoje środki na Rachunek Główny i w jakich kwotach (nie zobowiązuje się do przeniesienia określonej kwoty, jak miałoby to miejsce w przypadku umowy pożyczki). Tym samym, nie jest możliwe konkretne określenie stron operacji (tj. która strona mogłaby ewentualnie być w momencie przystąpienia do Systemu pożyczkobiorcą, a która pożyczkodawcą) oraz jej przedmiotu (tj. kwoty ewentualnych transferów).

Spółka uczestnicząc w Systemie nie jest zobowiązana do przeniesienia z góry ustalonej ilości pieniędzy na Rachunek Główny, lecz udostępnia lub pobiera środki w zależności od swojej sytuacji finansowej. Zarówno rola, jaką Spółka będzie pełnić, jak również wartości, jakie Spółka otrzyma lub wpłaci do Systemu nie są znane na podstawie umów regulujących jej uczestnictwo w Cash-poolingu.

W świetle przytoczonych argumentów, przepisy o niedostatecznej kapitalizacji nie będą miały zastosowania do odsetek płaconych przez Spółkę w ramach Cash-poolingu. Odsetki te powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w całości.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 2 maja 2012 r. (Nr IPTPB3/423-54/12-3/MF),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 19 kwietnia 2012 r. (Nr IPPB5/423-185/12-2/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 kwietnia 2012 r. (Nr IPPB5/423-128/12-2/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 13 marca 2012 r. (Nr IPPB5/423-25/12-2/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 23 września 2011 r. (Nr ILPB3/423-286/11-6/JG),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 9 sierpnia 2011 r. (Nr IPPB5/423-576/11-3/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 5 sierpnia 2011 r. (Nr IPPB5/423-512/11-4/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 12 lipca 2011 r. (Nr IPPB5/423-456/11-4/JC).
  
  

Ad. 3.

Spółka stoi na stanowisku, iż odsetki należne Spółce oraz odsetki przypadające do zapłaty przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będą stanowiły odpowiednio przychód i koszt uzyskania przychodu Spółki w dacie ich kapitalizacji bądź potrącenia z Rachunku rozliczeniowego Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o PDOP, do przychodów nie zalicza się m.in.:

• pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),
• kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek.
  
  

Z kolei, art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W świetle art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się m.in. wydatków na:

• spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),
• naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).
  
  

Przepisy ustawy o PDOP nie precyzują jak należy rozumieć zapłatę. Jednakże, zgodnie ze słownikową definicją „zapłata” oznacza uiszczenie należności za coś (internetowy słownik języka polskiego, http://sjp.pwn.pl/słownik). Z definicji tej wynika zatem, że skutkiem zapłaty jest uregulowanie zobowiązania; w jej wyniku zobowiązanie przestaje istnieć. Pojęcie „kapitalizacji” nie zostało wprawdzie zdefiniowane na gruncie przepisów prawa podatkowego. Niemniej jednak, w praktyce uznaje się, że kapitalizacja stanowi jedną z form zapłaty i wywiera ten sam skutek prawny.

W ocenie Spółki, w analizowanym przypadku, za moment zapłaty odsetek należy przyjąć dzień, w którym kwota odsetek zostaje zaksięgowana na Rachunku rozliczeniowym Spółki i odpowiednio:

• zwiększa saldo Rachunku rozliczeniowego (jest na nim kapitalizowana) w przypadku, gdy odsetki są należne na rzecz Spółki,
• zmniejsza saldo Rachunku rozliczeniowego (jest z niego potrącana) w przypadku, gdy po stronie Spółki powstaje zobowiązanie z tytułu odsetek.
  
  

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 14 lutego 2012 r. (Nr IPPB5/423-1160/11-2/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 18 maja 2011 r. (Nr IPPB5/423-263/11-3/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 25 marca 2011 r. (Nr IPPB3/423-93/11-2/JG),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 25 stycznia 2011 r. (Nr IPPB5/423-772/10-8/JC).
  
  

Ad. 5.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Rachunku Głównego Pool-Leadera na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o PDOP, przepisy art. 21 ust. 1 ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ustawy o PDOP, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (winno być: zdarzeniem przyszłym), nadwyżki w Systemie inwestują wyłącznie Uczestnicy Systemu podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i w konsekwencji tylko tym Uczestnikom wypłacane są odsetki z tego tytułu. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przekazywania przez Spółkę na rzecz polskich rezydentów podatkowych przedmiotowych odsetek, nie powstanie obowiązek pobrania podatku u źródła, nie wystąpi bowiem płatność odsetek na rzecz podmiotu będącego nierezydentem podatkowym w Polsce.

Powyższy wniosek wynika również z analizy przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 11 ust. l i ust. 2 umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 26, poz. 193, dalej: „UPO”), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Ponadto, zgodnie z art. 11 ust. 3 UPO, odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane:

• Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Rządowi Republiki Federalnej Niemiec;
• z tytułu jakiegokolwiek rodzaju pożyczki udzielonej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję publiczną promującą eksport;
• w związku ze sprzedażą na kredyt wyposażenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
• w związku ze sprzedażą na kredyt towarów przez jedno przedsiębiorstwo drugiemu przedsiębiorstwu, lub
• w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.
  
  

Analizując art. 11 UPO należy zwrócić uwagę na treść Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Zauważyć należy, iż wprawdzie ani Modelowa Konwencja, ani Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, niemniej stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do art. 11 Modelowej Konwencji OECD wynika, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność, nie zatrzymując żadnej z jej części, ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność, nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest bowiem wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

W ramach Systemu, Pool-Leader realizuje funkcję techniczną, sprowadzającą się do przekazywania należnych odsetek pomiędzy Uczestnikami Systemu. Ponadto, Pool-Leader nie udostępnia w ramach Systemu własnych środków pieniężnych, a zatem zawsze faktycznymi odbiorcami odsetek z Rachunku Głównego są Uczestnicy Systemu udostępniający w ramach Systemu posiadane nadwyżki gotówki. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Pool-Leader nie jest ostatecznym odbiorcą odsetek, do których prawo przysługuje Uczestnikom Systemu.

Mając na uwadze fakt, iż podmiotami uprawnionymi do odsetek są wyłącznie Uczestnicy Systemu posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku od odsetek przekazywanych Uczestnikom Systemu za pośrednictwem Rachunku Głównego Pool-Leadera, gdyż odsetki wypłacane na rzecz spółek będących polskimi rezydentami podatkowymi nie podlegają regulacji art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w aktualnych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów, np. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 lutego 2010 r. (Nr ILPB3/423-1102/09-8/MM),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2009 r. (Nr IPPB3/423-527/09-4/ER),
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 listopada 2009 r. (Nr IBPBI/2/423-1032/09/BG).
  
  

Ad. 6.

Spółka stoi na stanowisku, iż rozliczenia pomiędzy Uczestnikami Systemu, związane z udziałem w Systemie, nie stanowią transakcji z podmiotami powiązanymi i w związku z tym nie podlegają obowiązkom dokumentacyjnym, o których mowa w art. 9a w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o PDOP, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 tej ustawy - są obowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej takich transakcji w określonych przypadkach (wskazanych w pkt 1-6 art. 9a ust. 1 ustawy o PDOP). Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. l i 4 ustawy o PDOP, podmiot gospodarczy jest powiązany z innym podmiotem, jeżeli:

• podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym zagranicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
• osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego (nie mniejszy niż 5%), albo
• te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów, bądź też
• podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
  
  

Z powyższego wyraźnie wynika, iż dla powstania obowiązku sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków:

• wystąpienie transakcji podlegającej obowiązkowi dokumentacyjnemu (zgodnie z art. 9 a ust. 1 ustawy o PDOP), oraz
• dokonanie tej transakcji pomiędzy pomiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o PDOP.
  
  

Pojęcie transakcji nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego. Wobec braku definicji legalnej tego pojęcia, dla jego określenia należy przyjąć znaczenie słownikowe, zgodnie z którym transakcja to „operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług” lub też „umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy” (internetowy Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/slownik). Warto wskazać, że podobne rozumienie pojęcia transakcji zaprezentowało również Ministerstwo Finansów w piśmie z 21 lutego 2001 r. (PBS/AK-060-1192-46/01), w którym stwierdzono, iż „pod pojęciem „transakcja” należy rozumieć umowę lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub umowy zawarte z tymi samymi partnerami, przedmiotem której lub których jest dobro lub dobra, a także usługi jeżeli objęte są jedną ceną. Oznacza to, że transakcją w rozumieniu tych przepisów może być np. umowa nabycia lub sprzedaży jednego dobra, umowa sprzedaży szeregu dóbr lub wykonania szeregu usług, dla których określono łączną cenę, wieloletnia umowa dostawy za określoną cenę danego dobra lub szeregu dóbr bądź usług, itp”.

W przedmiotowej sprawie stronami czynności w ramach Cash-poolingu będą Bank oraz podmioty powiązane w rozumieniu przepisów ustawy o PDOP. Jak wspomniano w opisie zdarzenia przyszłego - Bank nie jest podmiotem powiązanym wobec Uczestników. Pomimo uczestnictwa podmiotów powiązanych, organizatorem usługi i jedynym usługodawcą będzie Bank. Uczestnicy, w tym Pool-Leader, nie będą świadczyć żadnych usług, ani sobie wzajemnie, ani Bankowi. W związku z tym, zarówno techniczne transfery pomiędzy Rachunkiem Głównym a Rachunkami Uczestników, jak też wypłata odsetek pomiędzy Uczestnikami Cash-poolingu nie będzie dokonywana w ramach transakcji pomiędzy tymi Uczestnikami. W odniesieniu do Spółki, nie powstanie więc obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o jakiej mowa w art. 9a ustawy o PDOP.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w aktualnych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów, np. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 11 maja 2012 r. (Nr IPTPB3/423-56/12-2/KJ),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 29 lutego 2012 r. (Nr IPPB5/423-1162/11-4/JC),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 15 kwietnia 2011 r. (Nr ITPB3/423-31d/11/PS),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 7 marca 2011 r. (Nr IBPBI/2/423-1763/10/CzP).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, iż wydając niniejszą interpretację (stosownie do zdarzenia przyszłego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska w sprawie, zaprezentowanych w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) Organ podatkowy odniósł się do skutków podatkowych odnośnie przystąpienia Spółki do systemu zarządzania płynnością finansową typu „zero balancing cash pooling” („Cash-pooling”, „System”) oferowanego przez bank. Niniejsza interpretacja nie odnosi się natomiast do innych czynności opisanych przez Wnioskodawcę, które nie wynikają wprost z przystąpienia Spółki do powyższego Systemu (w szczególności jakiekolwiek wzajemne zobowiązania i należności w transakcjach handlowych pomiędzy spółkami z Grupy oraz czynności Pool-Leadera, które nie wynikają z umowy cash poolingu).

Umowa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowana przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leadera, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Stanowisko Organu podatkowego odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b powołanej ustawy przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka rozważa przystąpienie do systemu zarządzania płynnością finansową typu „zero balancing cash pooling” („Cash-pooling” lub „System”), oferowanego przez bank z siedzibą w Polsce.

Umowa cash poolingu nie jest formą tradycyjnej pożyczki udzielanej sobie nawzajem przez podmioty powiązane. W przypadku „cash poolingu” mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Spółka uczestnicząc w Systemie nie jest zobowiązana do przeniesienia z góry ustalonej ilości pieniędzy na rzecz określonego podmiotu, lecz udostępnia lub pobiera środki w zależności od swojej sytuacji finansowej.

W konsekwencji powołane przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w opisanej strukturze cash poolingu nie powinny mieć zastosowania, z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek wskazanej w tych przepisach: podstawą dokonywanych transferów w ramach struktury nie będą bowiem pożyczki, o których mowa w tych przepisach.

W kontekście powyższego, w odniesieniu do odsetek obciążających Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie nie znajdą zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Odsetki te mogą zostać w całości uznane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, stanowisko Spółki, iż przepisy o niedostatecznej kapitalizacji nie będą miały zastosowania do odsetek płaconych przez Spółkę w ramach cash-poolingu należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że uzyskanie niezbędnych i koniecznych informacji, istotnych z punktu widzenia prawidłowego opodatkowania powinno stanowić element organizacji cash poolingu i umożliwić prawidłowe stosowanie przepisów podatkowych.

Stanowisko Organu podatkowego odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3.

Stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy odsetki należne Spółce oraz odsetki przypadające do zapłaty przez Spółkę w związku z uczestnictwem w Systemie będą stanowiły odpowiednio przychód i koszt uzyskania przychodu Spółki w dacie odpowiednio ich kapitalizacji i potrącenia z Rachunku rozliczeniowego Spółki, należało uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 3.

Stanowisko Organu podatkowego odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 5.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 22b ww. ustawy, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W związku z tym, przy rozpatrzeniu niniejszego wniosku należy uwzględnić postanowienia umowy, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Z art. 11 ust. 1 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej „umowa polsko-niemiecka”) wynika, że odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej).

Przy czym zgodnie z art. 11 ust. 4 umowy polsko-niemieckiej, użyte w niniejszym artykule określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Jednocześnie postanowienia ust. 1, 2 i 3 art. 11 umowy polsko-niemieckiej nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia art. 7 lub art. 14 (art. 11 ust. 5 umowy polsko-niemieckiej).

Należy przy tym zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zwolnienie wynikające z przepisów polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich właścicielem.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka rozważa przystąpienie do systemu zarządzania płynnością finansową typu „zero balancing cash pooling”, oferowanego przez bank z siedzibą w Polsce. W Systemie będzie uczestniczyć Wnioskodawca oraz pozostałe Spółki z Grupy, mające siedzibę w Polsce i podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Uczestnikiem Systemu w charakterze pool leadera, będzie również spółka S. z siedzibą w Niemczech, podlegająca w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Z opisanej we wniosku metody funkcjonowania wybranego wariantu cash poolingu nie wynika, iż Pool-Leader będzie rzeczywistym odbiorcą należności odsetkowych. Wykonując powierzone mu funkcje Pool-Leader działa de facto w imieniu i na rzecz pozostałych członków cash poolingu. Tytuł prawny do odsetek posiadają natomiast poszczególne spółki biorące udział w systemie cash poolingu. Rzeczywistymi właścicielami przekazywanych środków pozostają podmioty przekazujące nadwyżkę znajdującą się na ich rachunkach. Konsekwentnie to poszczególne spółki uczestniczące w systemie uzyskują przychód podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w postaci należnych im odsetek.

Jak wskazuje sama Spółka „W ramach Systemu, Pool-Leader realizuje funkcję techniczną, sprowadzającą się do przekazywania należnych odsetek pomiędzy Uczestnikami Systemu”.

Pool-Leader pełni, co do zasady jedynie funkcję pośrednika otrzymując płatności z tytułu odsetek wyłącznie w celu ich dalszego przekazania wszystkim uprawnionym podmiotom, tj. Uczestnikom systemu cash poolingu.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić, iż w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, na podstawie przepisów ww. konwencji polsko-niemieckiej Pool-Leader nie jest osobą uprawnioną do odsetek (tzw. „beneficial owner”). Pool-Leader nie jest ostatecznym odbiorcą odsetek.

Z uwagi na fakt, że podmiotami uprawnionymi do odsetek będą polskie spółki, Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku od tych odsetek gdyż odsetki wypłacane na rzecz spółek będących polskimi rezydentami nie podlegają regulacji art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Spółki, iż nie ma ona obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Rachunku Głównego Pool-Leadera na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, iż mając na uwadze treść zadanego pytania nr 5, tj. „Czy Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od odsetek przekazywanych w imieniu Spółki za pośrednictwem Pool-Leadera na rzecz Uczestników Systemu posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce...” tut. Organ odniósł się do sytuacji, w której Pool-Leader realizuje funkcję techniczną, sprowadzającą się do przekazywania należnych odsetek pomiędzy Uczestnikami Systemu. Organ nie odniósł się natomiast do sytuacji, w której Pool-Leader może angażować własne środki pieniężne w Systemie i otrzymywać z tego tytuły odsetki, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy - kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stanowisko Organu podatkowego odnośnie pytania oznaczonego we wniosku numerem 6.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Definicja podmiotów powiązanych została umieszczona w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów, albo
4. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
5. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów
   - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
   
   

Z powyższego wyraźnie wynika, iż aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków: musimy mieć do czynienia z transakcją oraz taka transakcja musi mieć miejsce pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Pojęcie „transakcja” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego, zatem można uznać, iż nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl) transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy.

Z opisu wniosku wynika, iż Wnioskodawca rozważa przystąpienie do systemu zarządzania płynnością finansową typu „zero balancing cash pooling”, oferowanego przez bank z siedzibą w Polsce. Wobec żadnej Spółki z Grupy, Bank nie jest podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisów ustawy o PDOP. W Systemie będzie uczestniczyć Wnioskodawca oraz pozostałe Spółki z Grupy, mające siedzibę w Polsce i podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Uczestnikiem Systemu w charakterze pool leadera, będzie również spółka S. z siedzibą w Niemczech, podlegająca w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W omawianym zdarzeniu przyszłym, z pewnością mianem transakcji określić można usługę cash poolingu świadczoną przez Bank Uczestnikom Systemu. Jednak ponieważ Bank (będący stroną transakcji) nie jest powiązany w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z Uczestnikami Systemu, w tym z Wnioskodawcą (czyli z drugą stroną transakcji), nie zostanie spełniony drugi z dwóch wspomnianych wyżej warunków, od których spełnienia zależy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej. Powiązani w rozumieniu art. 11 są wprawdzie ze sobą Uczestnicy Systemu (w tym oczywiście Spółka), ale trudno z kolei w ich wzajemnych relacjach w ramach struktury cash poolingu doszukać się jakiegokolwiek przypadku kupna lub sprzedaży towarów bądź usług (czyli przypadków przeprowadzania transakcji).

Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego „Przystąpienie do Systemu nie wiąże się ze świadczeniem przez Pool-Leadera żadnych dodatkowych usług na rzecz Uczestników. Jedyną czynnością wykonywaną przez Pool-Leadera w związku z uczestnictwem w Systemie, wynikającą z charakteru funkcji pełnionej przez niego w Systemie, będzie redystrybucja odsetek. Z tego tytułu Pool-Leaderowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie” oraz „Pool-Leader nie świadczy na rzecz Uczestników żadnych usług w związku z uczestnictwem w Systemie, a co za tym idzie nie otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia”.

Tym samym stanowisko Spółki, iż zarówno techniczne transfery pomiędzy Rachunkiem Głównym a Rachunkami Uczestników, jak również wypłata odsetek pomiędzy Uczestnikami cash poolingu nie będzie dokonywana w ramach transakcji pomiędzy tymi Uczestnikami i Spółka nie ma obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, o jakiej mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należało uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranej umowy cash poolingu.

W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Organ podatkowy nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych. Podany we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) stanowi bowiem jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym, wraz z zadanym pytaniem, wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. W całości opierając rozstrzygnięcie o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Organ podatkowy przedstawia swój pogląd w zakresie wykładni analizowanych przepisów nie rozstrzygając przy tym o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych.

Wydając niniejszą interpretację indywidualną Organ przyjął za Wnioskodawcą, iż „Pool-Leader nie świadczy na rzecz Uczestników żadnych usług w związku z uczestnictwem w Systemie, a co za tym idzie nie otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenia”.

Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanej interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacja ta co do zasady wiąże w sprawie, w której została wydana i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.