W dniu 17.02.2005 r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w zakresie zaliczania w całości bądź proporcjonalnie kosztów uzyskania przychodów w stosunku do uzyskanych przychodów podatkowych danego miesiąca i do przychodów podatkowych przenoszonych na następny okres (miesiąc).

Podatnik przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że:

Podstawową działalnością Zakładu jest świadczenie usług o charakterze ciągłym, polegającym na rozprowadzaniu wody, oczyszczaniu i odprowadzaniu ścieków. Woda zakupywana jest z MWiK Koszalin, wystawiane są za tę wodę faktury za okresy miesięczne (termin płatności 14 dniowy). Zakład wodę tę rozprowadza (sprzedaje) na terenie gminy Mielno, również za okresy miesięczne. Faktury wystawiane są przez cały miesiąc a w związku z tym przychód ze sprzedaży wg terminów płatności do rozliczenia w deklaracjach CIT-2 dzielony jest na dwa miesiące, tj. sprzedaż od 1 - 17 stanowi przychód podatkowy danego miesiąca, natomiast sprzedaż od 18 - 30 stanowi przychód podatkowy następnego miesiąca.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko zawarte w piśmie z dnia 01.03.2005 r. (data wpływu 02.03.2005 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 16.02.2005 r. (data wpływu 17.02.2005 r.), iż przepisy prawa podatkowego skutkują tym, że:

Koszty ponoszone przez Zakład w danym miesiącu winny być ujmowane w całości, bez procentowego ich podziału do sprzedaży, która jest przychodem danego miesiąca i sprzedaży, która stanowić będzie przychód miesiąca następnego (za wyjątkiem wynagrodzeń i narzutów od nich, stanowiących koszt w miesiącu faktycznej ich wypłaty).

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 12 ust. 3d pkt 3, art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Zgodnie z art. 12 ust. 3d pkt 3 ustawy w przypadku rozliczeń z tytułu usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Kwestie związane z przypisaniem kosztów do właściwego okresu podatkowego reguluje art. 15 ust. 4 updop. Zgodnie z zasadą zawartą w tym przepisie, koszty uzyskania przychodów są potrącalne w roku (okresie), którego dotyczą a nie w roku (okresie) ich faktycznego poniesienia. Wydatek staje się więc kosztem w dacie faktycznego poniesienia tylko w przypadku, gdy nie jest możliwe zarachowanie go do okresu, którego dotyczy albo, gdy ustawa wyraźnie nakazuje, by czynić to w okresie faktycznego poniesienia.

W przypadku prowadzenia działalności polegającej na świadczeniu usług w zakresie rozprowadzania wody oraz gospodarki ściekami (o której mowa w zapytaniu), przychód dla celów podatkowych powstaje w terminie płatności wynikającym z faktury, a jeżeli termin ten nie jest określony, w ostatnim dniu miesiąca, w którym wystawiono fakturę (art. 12 ust. 3d pkt 3) ustawy. Zatem w odniesieniu do kosztów bezpośrednich, to zasadniczo (z wyjątkiem kosztów, których zarachowanie nie było możliwe) potrąca się koszty faktycznie poniesione albo tylko zarachowane (zaksięgowane), o ile pozostają one w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z faktycznie otrzymanymi albo należnymi przychodami danego miesiąca, a inny termin nie wynika z przepisu art. 16 ust. 1 updop (katalog kosztów negatywnych). Oznacza to, że poniesione wydatki, które można powiązać z przychodami należnymi, podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu. W związku z tym podmiot musi zatem określić, które ponoszone przez niego koszty mogą zostać przyporządkowane do konkretnych przychodów i odpowiednio zakwalifikować je do kosztów podatkowych w dacie uzyskania tego przychodu. Natomiast te koszty, których podmiot nie może powiązać z konkretnymi przychodami, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Ponadto Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, że w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym przepis art. 15 ust. 2 i art. 15 ust. 2 a ustawy nie będzie miał zastosowania.