INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej (…), reprezentowanej przez (…), przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2012 r. (data wpływu 20 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych, tj. wydatków na wynagrodzenia pracownicze i wynagrodzenia zleceniobiorców oraz pozostałych wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych, tj. wydatków na wynagrodzenia pracownicze i wynagrodzenia zleceniobiorców oraz pozostałych wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) powstał w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, ze zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie) działających w szeroko rozumianej branży energetycznej.

Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna), które z dniem połączenia stały się oddziałami Spółki tracąc co prawda osobowość prawną, lecz utrzymując nadal status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.). Co więcej, pracownicy poszczególnych (przejętych) spółek zachowali prawo do wszelkich świadczeń gwarantowanych im na poziomie poszczególnych Zakładowych Układów Zbiorowych Pracy (dalej: ZUZP) a Spółka zobowiązana tym samym została do respektowania ww. gwarancji.

Przeprowadzony przez Spółkę proces połączenia oznaczał nie tylko sukcesję praw i obowiązków przysługujących/ciążących na spółkach przejmowanych, ale również, w oparciu o zasady poszanowania wieloletnich tradycji pracowniczych poszczególnych branż gospodarki (w szczególności górnictwa i energetyki), skutkował przejęciem i obowiązkiem dalszego respektowania przez Spółkę pracowniczych zwyczajów branżowych.

Jednym z takich pracowniczych zwyczajów branżowych, jest utrzymywanie tradycyjnych orkiestr muzycznych wykorzystywanych w trakcie pracowniczych świąt branżowych lub innych okoliczności związanych z pracownikami Spółki wymagających uświetnienia tradycyjną oprawą muzyczną. Na przykład art. 35 pkt 3 ZUZP przejętej przez Spółkę spółki T. (obecnie art. 36 pkt 3 ZUZP Oddziału Kopalnia Węgla Brunatnego T.) stanowi, iż „w spółce (...) mogą być prowadzone (...) orkiestra zakładowa (...). Ogólne zasady działalności, o której mowa w pkt od 2 do 6 oraz sposoby jej finansowania określa zał. Nr 18 (obecnie Nr 15) do układu.” Zgodnie natomiast z § 3 ust. 5 ww. załącznika, „spółka w ramach możliwości finansowych i prawnych utrzymuje działalność (...) orkiestry zakładowej.” Co więcej § 4 ust. 1 ww. załącznika stanowi, iż „w ramach możliwości finansowych i prawnych spółka umożliwia skorzystanie z następujących świadczeń związanych z ceremonią pogrzebową: orkiestra.” Ponadto, w Taryfikatorze - wykazie zawodów/stanowisk występujących w T., stanowiącym załącznik Nr 2 do ZUZP oraz w Tabeli stanowisk stanowiącej załącznik Nr 3 do ZUZP wymienione są zawody/stanowiska „muzyka”, „starszego muzyka” i „kapelmistrza”. Osoby będące członkami orkiestr zakładowych zatrudnione są przez Spółkę lub Jej oddziały na podstawie umów o pracę lub umów cywilnoprawnych.

Jedynie w przypadku jednego z oddziałów Spółki, a mianowicie w oddziale E. T., stan faktyczny jest nieco odmienny. Skład osobowy orkiestry stanowią w większości pracownicy tego oddziału, zatrudnieni na umowę o pracę (na stanowiskach innych niż „muzyk”), zgodnie z taryfikatorem pracy ujętym w ZUZP dla pracowników oddziału E. T. oraz osoby zatrudnione z zewnątrz oddziału na podstawie umowy zlecenia. Na czas prób i występów, pracownicy oddziału są delegowani do prac związanych ze świadczeniem usług orkiestry.

Orkiestry służą przede wszystkim celom Spółki (uświetnienie świąt branżowych, imprez branżowych, pogrzebów i innych okoliczności związanych z pracownikami). Jednakże zdarza się, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży usług orkiestry na zasadach komercyjnych (za odpłatnością) podmiotom zewnętrznym dla potrzeb oprawy muzycznej różnego rodzaju uroczystości, festynów, koncertów, pogrzebów itp.

Zgodnie z rodzajami prowadzonej działalności zgłoszonymi przez Wnioskodawcę do Krajowego Rejestru Sądowego i Głównego Urzędu Statystycznego, Wnioskodawca prowadzi działalność także w zakresie oznaczonym jako PKD 90.01.Z: „wystawianie przedstawień teatralnych, operowych, baletowych, musicalowych i innych: działalność grup cyrkowych, orkiestr i zespołów muzycznych”. Z tytułu świadczenia ww. usług Spółka uzyskuje przychody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z funkcjonowaniem orkiestr Spółka ponosi następujące koszty (wydatki):

1. koszty pracownicze,
2. koszty transportu pracowników orkiestry na różnego rodzaju imprezy,
3. koszty zakupu instrumentów muzycznych i materiałów eksploatacyjnych,
4. amortyzacji instrumentów muzycznych,
5. wynajmu sali na przeprowadzanie prób orkiestry,
6. koszty pozostałych usług, takich jak koszty opracowań aranżacji utworów muzycznych itp.
   
   

Zasadniczy udział kosztów ponoszonych w związku z funkcjonowaniem orkiestry to wymienione w pkt 1 koszty pracownicze obejmujące wynagrodzenia zasadnicze wraz z pochodnymi, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy ponoszone przez Spółkę koszty pracownicze (wydatki na wynagrodzenia pracownicze i wynagrodzenia zleceniobiorców) wynagrodzenia zasadnicze wraz z pochodnymi związane z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy ponoszone przez Spółkę pozostałe wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych, o których mowa w stanie faktycznym, mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Ponoszone przez Spółkę koszty pracownicze (wydatki na wynagrodzenia pracownicze i wynagrodzenia zleceniobiorców) związane z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
2. Ponoszone przez Spółkę pozostałe wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestr zakładowych, o których mowa w stanie faktycznym, mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Uzasadnienie prawne:

Ad. 1. Wynagrodzenia pracownicze i wynagrodzenia zleceniobiorców:

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.; dalej: ustawa o CIT), „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”. Ogólna zasada stanowiąca o kosztowości, bądź nie, danego wydatku głosi zatem, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:

• wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym dany wydatek nie musi mieć bezpośredniego przełożenia na konkretny przychód osiągnięty przez podatnika, lecz wystarczające jest, aby jego poniesienie było uzasadnione związkiem wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością;

• wydatek musi zostać poniesiony i musi być wydatkiem definitywnym - przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

• wydatek nie może zostać wymieniony wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

I tak, art. 15 ust. 4g ww. ustawy (będący swego rodzaju lex specialis względem ogólnej reguły z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT) stanowi, iż „należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy (...) o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) stanowią koszty uzyskania przychodów (...) pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.” Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 (...) ustawy (...) o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g…”.

Zdaniem Spółki, z zestawienia powyższych przepisów w sposób jednoznaczny wynika, iż wypłacone lub postawione do dyspozycji pracowników/zleceniobiorców wynagrodzenia, niezależnie od zajmowanego stanowiska, poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów pracodawcy/zleceniodawcy, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Celowość poniesienia wydatków:

W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2004 r. (sygn. III SA 949/03), w którym Sąd jednoznacznie stwierdził, że „odwołując się do utrwalonej linii orzecznictwa należy podkreślić, że art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstawy do oceny racjonalności wydatków. Uznanie danego wydatku za koszty uzyskania przychodów powinno być uzależnione przede wszystkim od jego przeznaczenia. Nie należy do organów podatkowych, ani do Sądu badanie celowości i efektywności nakładów gospodarczych podatnika, lecz jedynie czy dany rodzaj wydatku pozostaje w związku z działalnością przedsiębiorstwa i nie stanowi wydatków przeznaczonych na cele osobiste podmiotów zarządzających przedsiębiorstwem lub osób trzecich. O celowości ponoszenia wydatków, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym również o podejmowaniu nowych rodzajów i kierunków działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Ponadto, jeżeli wydatki poniesione przez podatnika w celu uzyskania przychodu zostały prawidłowo udokumentowane i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji podatkowej (księgach rachunkowych), podlegają one uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania, jako koszty uzyskania przychodów bez potrzeby ich udowodnienia w inny sposób. Zważyć przy tym należy, że ustawodawca posługując się zwrotem „wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”, nie posługuje się sformułowaniem „skutek”. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest „cel” działania, a czym innym „skutek” będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie „w celu” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Z tych też powodów brak „skutku”, tj. przychodu, nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu. Konkludując, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a zatem warunkiem uznania danego wydatku za taki koszt jest zamierzony cel jego poniesienia. Wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mleć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.”

W kontekście powyższego orzeczenia oraz stanu faktycznego przedstawionego na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że wydatki na wynagrodzenia pracownicze członków orkiestr zakładowych są celowe i efektywne z punktu widzenia interesów i funkcjonowania Wnioskodawcy. Wydatki te mają ewidentny i łatwo dostrzegalny wpływ na źródła przychodów w Spółce poprzez ich zachowanie lub zabezpieczenie. Należy wskazać, że utrzymywanie przez Spółkę (jak również i inne podmioty działające w tej branży) orkiestr zakładowych wynika z wieloletniej pracowniczej tradycji w górnictwie i energetyce, gdzie posiadanie zespołu muzycznego wpisało się w obyczaj tak dalece, że stanowi normę społeczną zobowiązującą przedsiębiorców do zapewnienia istnienia takiej orkiestry. Co więcej, waga tej normy znajduje potwierdzenie w przepisach wykonawczych do ustawy o stopniach górniczych, honorowych szpadach górniczych i mundurach górniczych z dnia 14 lutego 2003 r. - rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 września 2003 r. w sprawie stanowisk służbowych, stopni górniczych, wzorów mundurów górniczych i honorowej szpady górniczej (Dz. U. Nr 181, poz. 1771).

Zgodnie z przepisem § 2 ust. 3 tego rozporządzenia, „członkowie orkiestry górniczej noszą czako z pióropuszem w kolorze czerwonym, a kapelmistrz z pióropuszem biało-czerwonym”. Wskazana tradycja pracownicza związana z rolą i obecnością orkiestry wśród pracowników branży górniczej i energetycznej jest tak silna, że brak orkiestry byłby odebrany przez pracowników jako brak szacunku dla tradycji i tym samym skutkowałby spadkiem pozytywnych nastrojów wśród załogi, co oznaczałoby spadek efektywności funkcjonowania Spółki. W świetle powyższego podstawowym celem utrzymywania orkiestr zakładowych w Spółce i Jej oddziałach jest cel pracowniczy - zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, jakim jest załoga - podstawowy zasób, dzięki któremu Spółka generuje przychody. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki spełniony został ustawowy wymóg celowości wydatków pozwalający na uznanie przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

Niezależnie od powyższego, Spółka zwraca także uwagę na fakt, iż zobowiązanie Spółki do utrzymywania zakładowych orkiestr jest nierzadko potwierdzone zapisami ZUZP poszczególnych pracodawców w ramach Spółki. Przykładowo, o czym była już mowa w opisie stanu faktycznego, wskazać można na art. 35 pkt 3 ZUZP przejętej przez Spółkę Spółki T., (obecnie art. 36 pkt 3 ZUZP T.), który stanowi, iż „w spółce (...) mogą być prowadzone (...) orkiestra zakładowa (...). Ogólne zasady działalności, o której mowa w pkt od 2 do 6 oraz sposoby jej finansowania określa zał. nr 18 (obecnie załącznik nr 15) do układu. „Zgodnie natomiast z § 3 ust. 5 ww. załącznika „spółka w ramach możliwości finansowych i prawnych utrzymuje działalność (...) orkiestry zakładowej.” Co więcej § 4 ust. 1 ww. załącznika stanowi, iż „w ramach możliwości finansowych i prawnych spółka umożliwia skorzystanie z następujących świadczeń związanych z ceremonią pogrzebową: orkiestra ...”

W konsekwencji powyższego, prawne usankcjonowanie zobowiązania Spółki do finansowania orkiestry zakładowej powoduje, że w przypadku gdy zapis taki umieszczony został bezpośrednio w ZUZP, Spółka (przy spełnieniu szczegółowych warunków poszczególnych zapisów) jest zobowiązana do finansowania orkiestry jako świadczenia pracowniczego. Co za tym idzie, obowiązek Spółki w tym zakresie tym bardziej oznaczać powinien prawo do rozpoznania tak ponoszonych wydatków jako kosztów uzyskania przychodu.

Potwierdzeniem prawidłowości przedstawionego przez Spółkę powyżej poglądu może być przykładowo indywidualna interpretacja prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 listopada 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1536/10/AK), w której organ podatkowy stwierdził, że „(...) Spółka zobligowana jest do stosowania postanowień przyjętego układu zbiorowego pracy, ponieważ stanowi on źródło prawa pracy” a co za tym idzie „(...) skoro Spółka została zobowiązana na mocy zbiorowego układu pracy do zapewnienia pracownikom określonych świadczeń to wydatki ponoszone przez Spółkę na te świadczenia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.”

Wreszcie Spółka zwraca uwagę na fakt, iż większość orkiestr zakładowych działających w Spółce generuje przychody w ramach realizacji wskazanego powyżej rodzaju działalności PKD 90.01.Z. Orkiestry wynajmowane są odpłatnie podmiotom zewnętrznym celem uświetnienia organizowanych przez nie festynów, imprez i innych podobnych wydarzeń profesjonalną oprawą muzyczną świadczoną na najwyższym poziomie. Jakkolwiek z tej działalności Spółka uzyskuje relatywnie niewielkie przychody, to jednak ich uzyskiwanie jest faktem i powoduje zajście warunku związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem wydatków na działalność orkiestry a uzyskaniem przychodu. Skoro bowiem Spółka, w ramach wolności działalności gospodarczej, decyduje się na prowadzenie działalności w zakresie wynajmowania orkiestry, musi posiadać wykwalifikowaną w tym zakresie kadrę.

W tym miejscu Wnioskodawca przytacza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2004 r. (sygn. III SA/Wa 33/04), w którym Sąd stwierdził, iż „(...) ustawa podatkowa nie ustanawia warunku minimalizacji kosztów, a ocena optymalności podejmowanych decyzji gospodarczych i sposób prowadzenia tej działalności przez podatnika oraz jakie działania uznać za celowe należy do samego podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą na własne ryzyko i na swój rachunek. Każdy zatem wydatek (...) poniesiony na uzyskanie przychodu stanowi koszt podatkowy, nawet jeżeli ten sam cel można byłoby osiągnąć przy niższych nakładach.”

Definitywność wydatków:

Z uwagi na fakt, iż Spółka ponosi przedmiotowe wydatki ze środków własnych (dochodzi do uszczuplenia Jej zasobów majątkowych) uznać należy, że i ten warunek został spełniony.

Katalog wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT:

W ocenie Spółki, jedynym przepisem, który mógłby eliminować przedmiotowe wydatki z katalogu kosztów uzyskania przychodu jest wskazany powyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, zgodnie z którym „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (...) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 (...) ustawy (...) o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g ...”

Mając na uwadze powyższe, wypłacenie lub postawienie do dyspozycji pracowników/zleceniobiorców (członków orkiestr zakładowych) wynagrodzeń każdorazowo oznaczać powinno możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, w ocenie Spółki, spełnione zostały wszelkie wymogi by uznać ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na wynagrodzenia dla członków orkiestr zakład owych za koszty uzyskania przychodów.

Ad. 2. Pozostałe wydatki.

Rozstrzygając o kosztowości wydatków innych niż wynagrodzenia (takich jak: koszty transportu pracowników orkiestry na różnego rodzaju imprezy, koszty zakupu instrumentów muzycznych i materiałów eksploatacyjnych, amortyzacji instrumentów muzycznych, wynajmu sali na przeprowadzanie prób orkiestry, koszty pozostałych usług, takich jak koszty opracowań aranżacji utworów muzycznych, itp.), należy odnieść się do ogólnych zasad dotyczących uznawania poszczególnych wydatków za koszty uzyskania przychodów.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Ogólna zasada rozstrzygająca o kosztowości, bądź nie, danego wydatku stanowi zatem, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:

• wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym dany wydatek nie musi mieć bezpośredniego przełożenia na konkretny przychód osiągnięty przez podatnika, lecz wystarczające jest, aby jego poniesienie było uzasadnione związkiem wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością;

• wydatek musi zostać poniesiony i musi być wydatkiem definitywnym - przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

• wydatek nie może zostać wymieniony wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
  
  

Zdaniem Spółki, pierwszy z ww. warunków został ziszczony. Przedmiotowe wydatki w sposób nierozerwalny wiążą się z funkcjonowaniem orkiestry zakładowej. Na podstawie argumentów podniesionych w uzasadnieniu prawnym stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania pierwszego, funkcjonowanie orkiestr znajduje uzasadnienie w branżowych pracowniczych normach społecznych (w branży górniczej potwierdzonych przepisami wykonawczymi), w zapisach ZUZP pracodawców w ramach Spółki oraz w prowadzeniu przez Spółkę komercyjnej działalności w zakresie wynajmowania orkiestr. Tym samym wszelkie wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestry są racjonalne i celowe służąc zarówno zapewnieniu świadczenia pracowniczego jak i świadczeniu usług wynajmu orkiestr na rzecz innych podmiotów. Oznacza to, że wszelkie wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestry służą osiągnięciu przez Spółkę przychodów lub zachowaniu i zabezpieczeniu ich źródła.

Fakt ponoszenia przedmiotowych wydatków ze środków Spółki powoduje, że również drugi z wyżej wymienionych warunków uznać należy za spełniony.

Wreszcie należy wskazać, że katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie obejmuje swoim zakresem wskazanych wydatków.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, także inne niż wynagrodzenia wydatki związane z funkcjonowaniem orkiestry (takie jak: koszty transportu pracowników orkiestry na różnego rodzaju imprezy, koszty zakupu instrumentów muzycznych i materiałów eksploatacyjnych, amortyzacji instrumentów muzycznych, wynajmu sali na przeprowadzanie prób orkiestry, koszty pozostałych usług, takich jak koszty opracowań aranżacji utworów muzycznych, itp.) mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe. Spółka wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.