Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 29.06.2004r. Podatnik nabył nieruchomości gruntowe. W przyszłości na zakupionych nieruchomościach Wnioskodawca zamierza wybudować centrum logistyczne. Celem inwestycji jest - jak podnosi Spółka - uzyskiwanie przychodów z konfekcjonowania oraz magazynowania towarów. Prace budowlane zostaną rozpoczęte w maju 2005r. Jednocześnie, w związku z planowaną inwestycją, zostały podjęte następujące działania:

- w dniu 25.08.2004r. jedyny udziałowiec podjął uchwałę, którą zatwierdził plany inwestycyjne Spółki,

- nabyto usługi dotyczące zakupionego gruntu: usunięcie, rozdrobnienie i wymieszanie z glebą samosiewów brzozy, tłumaczenia (m. in. planu zagospodarowania) na język niemiecki, sporządzenie mapy zasadniczej działek wchodzących w skład zakupionego gruntu, opracowanie koncepcji nowego zakładu,

- założono konto księgowe „0816 Środki trwałe w budowie-działka”, na którym zaewidencjonowano zakup wymienionych powyżej usług.

Podatnik wskazuje, iż obecnie nie uzyskuje żadnych przychodów związanych bezpośrednio z nieruchomością.

Jednocześnie, Wnioskodawca informuje, że zakup gruntu sfinansowany został środkami pochodzącymi z pożyczki udzielonej przez udziałowca.

Umowa pożyczki z dnia 24.06.2004r. ustala wysokość odsetek od pożyczki jako „6 miesięcy EURIBOR plus 1,50%”, przewiduje też, że odsetki od pożyczki są płatne co pół roku i podlegają naliczeniu pierwszego dnia każdego półrocza. Dotychczas Podatnik dokonał zapłaty odsetek jednokrotnie, w dniu 12.01.2005r., w wysokości 149.616,00 zł, natomiast zarachowanie odsetek w księgach nastąpiło z dniem otrzymania rachunku za odsetki, tj. 31.12.2004r.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, zrodziła się wątpliwość, czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności przepisów art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 4, art. 16 ust. 1 pkt 12, art. 16 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, Spółka postępuje prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów zapłacone odsetki od pożyczki...

Prezentując własne stanowisko w sprawie, Wnioskująca wyraziła pogląd, iż ma prawo zaliczyć wydatki na zapłatę odsetek od pożyczki zaciągniętej na nabycie nieruchomości (gruntów) do kosztów uzyskania przychodów. Zaliczenie to powinno następować z chwilą dokonywania zapłaty tych odsetek (zasada kasowa).

Za przyjęciem takiego stanowiska, zdaniem Podatnika, przemawiają następujące przesłanki:

- wydatki na spłatę odsetek od pożyczki są ponoszone przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodów,

- przepisy art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają wyłączenia dla takiej kategorii kosztów,

- przedmiotowych kosztów nie można przypisać w chwili ich poniesienia do konkretnego roku podatkowego, w związku z czym należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku ich faktycznego poniesienia (zasada kasowa).

Spółka podnosi, iż zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawowym warunkiem zaliczenia ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie tych wydatków w celu osiągnięcia przychodów. W opinii Wnioskującej, odsetki są związane z szeroko rozumianym funkcjonowaniem przedsiębiorcy, a nie z identyfikowalnym bezpośrednio przychodem, zatem z woli ustawodawcy są kosztem podatkowym bez istnienia bezpośredniego związku z przychodem. Wobec powyższego - jak wskazuje Podatnik - uznać należy, iż odsetki należą do kategorii wydatków, w przypadku których wystarczy wykazanie istnienia pośredniego związku pomiędzy nimi a przychodami, aby mogły być zaliczone do kosztów podatkowych.

Ponadto, przepisy art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej nie zawierają zakazu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zapłatę odsetek od pożyczek przeznaczonych na zakup nieruchomości gruntowych.

W szczególności zakaz taki nie wynika z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Użyte w powyższym przepisie pojęcie „wydatków na nabycie gruntów” - zdaniem Podatnika – obejmuje bowiem jedynie cenę nabycia gruntu oraz inne wydatki związane z transakcją jego zakupu (m.in. koszty opłat notarialnych, koszty usług rzeczoznawców).

W opinii Wnioskodawcy, pojęcie to nie obejmuje wydatków związanych z pozyskaniem środków na nabycie gruntu (sfinansowanie jego zakupu), w tym odsetek od pożyczki na nabycie gruntu.

Jednocześnie, jak wskazuje Podatnik, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek dla zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy, bowiem nabycie nieruchomości nie może zostać uznane za część inwestycji obejmującej budowę zakładu, zatem wydatki z tytułu odsetek od pożyczki nie stanowią dla Niego wydatków ponoszonych w „okresie realizacji inwestycji”.

Wnioskodawca podnosi również, iż nabył nieruchomości w celu uzyskiwania w przyszłości przychodów z działalności wybudowanego na nich centrum logistycznego. Nie wiadomo jednak, kiedy Spółka rozpocznie uzyskiwanie tych przychodów. W związku z tym, nie jest możliwe, zgodnie z zasadą potrącalności kosztów w czasie, wyrażoną w przepisie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypisanie ich do konkretnego roku podatkowego, zatem koszty te winny być potrącane każdorazowo w roku, w którym następuje ich poniesienie (faktyczna zapłata).

Ustosunkowując się do przedstawionych kwestii tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem.

Zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

– przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu),

– potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Podkreślić dodatkowo należy, iż adresatami normy prawnej zawartej w art. 15 ust. 1 są podatnicy. To na nich spoczywa ciężar udowodnienia, że wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu. Muszą oni wykazać, iż w momencie podejmowania decyzji o obciążeniu kosztów podatkowych przedmiotowym wydatkiem, mogli obiektywnie zakładać, iż wpłynie on na osiągnięcie przychodów podatkowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, iż nieruchomość zakupiona została z przeznaczeniem na budowę centrum logistycznego, zatem zakup gruntu uznać można za działalne celowe, dokonane z zamiarem osiągania przychodów.

Jednakże, z uwagi na przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy podatkowej, mimo spełnienia przesłanki „celowości”, wydatki na nabycie gruntów nie mogą być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Podatnik wypłaca pożyczkodawcy odsetki od pożyczki zaciągniętej na zakup gruntu. W ocenie organu podatkowego wskazane odsetki nie mogą być zakwalifikowane do wydatków na nabycie gruntu, zatem – w granicach określonych ustawą – odsetki zapłacone pożyczkodawcy mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zauważyć należy, iż kwestia zaliczania odsetek do kosztów podatkowych uregulowana została postanowieniami art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 12 przywołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek (...) od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

W stanie faktycznym opisanym przez Podatnika, przepis powyższy nie znajdzie jednak zastosowania. Zakup gruntu, sfinansowany pożyczką, nie jest elementem składowym (etapem) realizacji inwestycji w postaci budowy centrum logistyki.

Jednocześnie, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Wobec treści zacytowanego powyżej przepisu ustawy, należy stwierdzić, że za koszty uzyskania przychodu można uznać zapłacone odsetki od pożyczek, jednocześnie pozostające w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami podatnika osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności.

Tutejszy organ podatkowy pragnie podkreślić, iż kwestię potrącalności odsetek w ciężar kosztów uzyskania przychodów rozstrzyga właśnie przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy podatkowej, wskazując, iż właściwym jest moment ich zapłaty.

Jednocześnie podnosi się, iż stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki – w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zgodnie z wyżej przywołanym art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy podatkowej, ograniczona została przez ustawodawcę możliwość zaliczania w koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielanych spółce przez podmioty wskazane w tej regulacji, a mianowicie:

1) przez udziałowca, który posiada nie mniej niż 25% udziałów spółki, albo

2) przez kilku udziałowców, którzy łącznie mają nie mniej niż 25% udziałów spółki.

Przepisy te znajdują zastosowanie w przypadkach, kiedy zadłużenie spółki (pożyczkobiorcy) wobec udziałowców wymienionych powyżej w pkt 1 oraz wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takich udziałowców, przekroczy określony pułap liczony w stosunku do wielkości kapitału zakładowego pożyczkobiorcy.

Ponieważ pożyczka udzielona została Spółce przez udziałowca, który posiada 100,00% Jej udziałów, zdaniem organu podatkowego, zrealizowane odsetki od tej pożyczki stanowić będą koszty uzyskania przychodu, ale do wysokości ustalonej przy zastosowaniu art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, wobec wskazywanej przez Podatnika okoliczności uiszczania odsetek na rzecz pożyczkodawcy – jedynego udziałowca, winien On dokonać analizy tej transakcji w kontekście przepisów art. 9a i art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujących podatkowe zasady rozliczania się podmiotów powiązanych.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.